Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007

Τα χρώματα του Βορρά

Πριν πέντε χρόνια είχα πάει στην Σκωτία.
Προσκύνημα σε μία λίμνη.
Που την τραγούδαγα από παιδί αλλά δεν την είχα δει.



By yon bonnie banks
and by yon bonnie braes
when the sun shines bright
on Loch Lomond...





Παντού πολύχρωμα λουλούδια στα παράθυρα και σε κάθε χωριό μαγαζάκια να πουλάνε άνθη χρωματιστά.



Και παντού το φοβερό πράσινο του lawn - μα το βάφουν το γρασίδι;



Και οι πόλεις: Γλασκώβη, Εδιμβούργο στο μουντό βορρά, πολύχρωμες.



Μόνο στην Ιρλανδία είχα δει ακόμη πιο ζωηρά χρώματα.



Ακόμα και το μαύρο τους μοιάζει λαμπερό...



Σε αυτό το ενεχυροδανειστήριο μπαινεις αλλιώς



και σε αυτό το pub πίνεις αλλιώς...



ακόμα και τα τούβλα χρωματίζουν...



κι αυτές τις αξίες δεν τις πιάνει κανένα κινητό...
--







233 σχόλια:

«Παλαιότερο   ‹Παλαιότερο   201 – 233 από 233
Ναυαγός είπε...

...όσο για τα σχόλια μου δε χάνετε και τίποτα.

antidoto είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
antidoto είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Aphrodite είπε...

@ναυαγέ,

Ρίχτου ένα καλό φιλί του φίλου σου από μένα please!!! (και πες του μετά "sorrry lluv! too much after-shave todaye, aye?")
;)))

antidoto είπε...

Φαίνεται πως το ποσοστό αυτών που θέλουν την ανεξαρτητοποίηση είναι αρκετά υψηλό.
Ελπίζω να μη θέλουμε διαβατήριο σε λίγο να πάμε στη Σκωτία...


όχι τίποτ'άλλο αλλα άκουσα οτι παίρνει αρκετές μέρες πλεόν για να έκδοθεί...

Aphrodite είπε...

Kαι υστερόγραφο στο πόσο τους λατρεύω, κάτι πρέπει να γίνει με την κβαντική τους σχέση με το θέμα "καθαριότητα"...

Δεν μπορώ να περνάω την άσφαλτο με το καλσόν ή την κάλτσα για να πάω απλώς απένταντι στο περίπτερο, "έλα μωρέ τώρα!", δεν μπορώ να βάζω πλυντήριο μια φορά το μήνα, δεν μπορώ να πλένω πιάτα απλώς βυθίζοντάς τα σε μία γούρνα με νερό και τρεις κόμπους υγρό πιάτων και μετά να τα βγάζω χωρίς τρίψιμο ή ξέβγαλμα και να τα βάζω στο στραγγιστήρι... κι ούτε ν'ανεβαίνω με τα παπούτσια στο κρεβάτι ή να μην πλένω τα μάλλινα να μη χαλάσουν... Η να μετράω πεννάκι-πεννάκι τα φραγκοδίφραγκα στο ταμείο από ελεεινό και τρισάθλιο πορτοφολίδιο και να παζαρεύω το μισό μήλο και να ψωνίζω μόνο ό,τι θα καταναλώσω σε ένα 24-ωρο - και να μην τα πλένω πριν τα φάω κιόλας τα νωπά πχ... Κτλ κτλ κτλ...

Αλλά αυτά είναι κοινός τόπος στην περιοχή μέχρι τη Μάγχη, δεν είναι μόνο στους Σκώτους (καρδούλες)!

Λίγο καλό φροντιστήριο με μια μεσογειακή και νομίζω λύνεται το θέμα... Θ'ασβεστώνουν στο τέλος και τα σπίτια τους!
:)))

pagis είπε...

Οταν μιλάμε για την Σκωτία και ανεξαρτησίες καλό είναι να πούμε ότι έχει δικό της κοινοβούλιο και αρκετή αυτονομία, δική της, δική της σημαία, εθνική ομάδα σε πολλά αθλήματα, κτλ.

(πχ δίδακτρα στα πανεπιστήμια δεν πληρώνεις, το σύστημα υγείας είναι και αυτό αυτόνομο)

Aphrodite είπε...

Κι έτσι, λίγο, για την όρεξη, από τα πιο γνωστά των γνωστών...

Simple Minds

Texas

Wet Wet Wet

Primal Scream

Franz Ferdinand

Καλοί ε? Αν και διάφορα άλλα τους, λιγότερο γνωστά, είναι ακόμη καλύτερα. Ψάξτε τα, θα σας αρέσουν!
:))

Ναυαγός είπε...

Σικέ σκωτσέζικο συγκρότημα οι Franz Ferdinand. Νεογραικό αρχηγό - τραγουδιστή έχουν, τον Άλεξ Καπράλος (που έχει και επιρροές από κλαρίνα).

giant13 είπε...

Είναι γνωστό το μίσος μεταξύ Αγγλών και Σκωτων(Harry).
Οι Σκώτοι όπως είναι γνωστό είναι Κέλτες, οι Αγγλοι Αγγλοσάξωνες.

Θεά ΑΦΡΟ καλώς επέστρεψες, και μάλιστα με πολλά κέφια. Βλέπεις τι κάνει η στέρηση;

Aphrodite είπε...

Κι όσο για τους φίλους που ρωτούσαν τι κάναμε χτες (μερσί!), τι να λέμε... Αν δεν βρωμοκόπαγαν τσικνίλα οι δρόμοι μέχρι να επιστρέψω, ούτε που θα το έπαιρνα χαμπάρι! Τρεχάματα γαρ!

Και πώς το λέγανε εκείνο το "Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του άνδρα, τα διαμάντια της γυναίκας, ε, βγάλε συμπέρασμα!", το ίδιο σκέφτομαι αυτές τις μέρες με τους σημειολογικούς εορτασμούς τους... Αντρες να τρελλαίνονται για κοψίδια, λίγδα και λαδόκολλα, και γυναίκες για αρκουδονιανιά καρδούλες και καρτούλες...

Από τα στερεότυπα λοιπόν, προτιμώ να γιορτάζω με κάτι ευγενέστερο, Βαλεντίνου, Πρισίλλας και πώς τον λένε τον άλλον τίγκα στο λουλούδι, παρά του Αγίου Σπληνάντερου...

Κι ακόμη κάτι λίγα ψιλά για Σκωτία (καρδούλες)!

Nikos Dimou είπε...

Ναυαγός said...
θυμήθηκα τα όσα μου είπε ο φίλος μου Alec McLoughlin κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εις τας Λόνδρας, περί της δυστυχίας του να είσαι Σκώτος:

--------------------------

Κάτι απίθανα ΚΟΥΦΟ!

Ο Andrew Burnside Σκώτος συγγραφέας γράφει και είναι έτοιμος να εκδόσει βιβλίο με τίτλο "Η Δυστυχία του να είσαι Σκώτος" εμπνευσμένο από το δικό μου και με αναφορές σε αυτό.

Στις 22 Ιανουαρίου μου έστειλε email με λεπτομέρειες!

Πλάκα-πλάκα - Ναυαγέ είστε προφήτης!

Ναυαγός είπε...

Πητ Ναυαγός παρακαλώ και διαβάζουμε και τα χαρτιά.

900-900 101010

harrygrath είπε...

Το διαζυγιο α λα Τσεχοσλοβακια συμφερει & τα 2 εθνη,Αγγλους & Σκωτους. Οι Σκωτοι εχουν το γνωστο κομπλεξ κατωτεροτητας εναντι των ανωτερων τους σε ολα Αγγλων,οπως οι Σαλονικιοι με μας,τους πρωτευουσιανους.

Ανώνυμος είπε...

Κανένας σοβαρός Θεσσαλονικιός δεν ασχολείται με την κόντρα με την Αθήνα. Μόνο σχολιαρόπαιδα κ κάτι αφηνιασμένοι οπαδοί σε στυλ Μπάμπης ο Σουγιάς.

Aphrodite είπε...

@giant13,

Καρντιά μου πες του harry σε παρακαλώ εσύ που τα λες τόσο ωραία, ότι οι Σκώτοι νοιώθουν εξαιρετικά πολεμιστές με τη σπάθα και την brutalite τους, έναντι των χαρτογιακάδων Αγγλων και τη vulgarite τους. Και να τα αφήσει αυτά περί κόμπλεξ κατωτερότητας...

Γιατί υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν αγοράζονται με χρήματα κι ορισμένοι άνθρωποι που δεν ψαρώνουν με περασμένα μεγαλεία...
:)))

Λούκουμος,

@ΝΔ,

στείλ'του κι εσύ μαίηλ όμως να του εξηγείς ότι αυτό το βιβλίο θα τον κατατρέχει ό,τι και να κάνει από δω και πέρα... Οτι και Πούλιτζερ και Νομπέλ να πάρει, θα τον θυμούνται γι αυτό... και πες του ν'αρχίσει να μπλογκάρει γρήγορα!!!
:))

christoforos είπε...

Nikos Dimou said...
Πλάκα-πλάκα - Ναυαγέ είστε προφήτης!
-----

! Συμπτώσεις !
Όχι πλέον...η συγκέντρωση πολλών σχολιαστών φαίνεται ότι προκαλεί βαρυτική κατάρρευση με απίθανα αποτελέσματα.

Ανώνυμος είπε...

καθε λαος πρεπει να εκδωσει τη Δυστυχία του:)

@ΝΔ ,κρατειστε μας ενημερους/ες για το πονημα του Σκώτου συγγραφέα:)

επιστρέφω αμέσως,γκοντό... είπε...

Καλησπερίζω όλη την παρέα και τον αγέραστο γάτο μας.Υπέροχες φωτο,ωραία σχόλια.
Ρατσισμός....το μέγιστο μίσος για τον ελάχιστο λόγο.

Ανώνυμος είπε...

Α! τώρα που είπαμε Καρυωτάκη. Θυμάμαι στην εφηβεία που ήταν μόδα κ τον διαβάζαμε όλοι με δυστυχισμένο ύφος κ μετά θέλαμε να αυτοκτονήσουμε. Βέβαια το ξεχνούσα μόλις έκλεινα το βιβλίο κ πήγαινα να γκομενίσω κ να καπνίσω στις τουαλέτες.

Disposition21 είπε...

Aphrodite !

Πολύ ωραία τα clips :) Μα πως ξεχάσαμε, να βάλεις στη λίστα της Σκωτίας και τους Idlewild! Το καλύτερό τους: In Remote Part/Scottish Fiction που κλείνει με τη συγκλονιστική φωνή του 87χρονου μεγάλου ποιητή Edwin Morgan να απαγγέλλει ο ίδιος το ποίημά του Scottish Fiction εν μέσω κιθαριστικών εκρήξεων. Άψογο!

(που'σαι Andy!)

Disposition21 είπε...

Edwin Morgan - Scottish fiction

It isn't in the mirror, it isn't on the page
It's a red hearted vibration
Pushing through the walls of dark imagination
Finding no equation

There's a Red Road rage, but it's not road rage
It's asylum seekers engulfed by a grudge

Scottish friction
Scottish fiction

It isn't in the castle, it isn't in the mist
It's a calling of the waters as they break to show
The new Black Death with reactors aglow

Do you think your security can keep you in purity?
You will not shake us off
Above or below

Scottish friction
Scottish fiction

Aphrodite είπε...

@disposition21,

Ναι, ναι, ναι!!!!

Και τώρα που το σκέφτομαι, για τους redheads μας, το "Do you think your security can keep you in purity?" για ξεκίνημα της φράσης, και το "...Βέβαια το ξεχνούσα μόλις έκλεινα το βιβλίο κ πήγαινα να γκομενίσω κ να καπνίσω στις τουαλέτες" [(c)zoi20] για επίλογο, συνοψίζει ολόκληρη την φιλοσοφία τους!
:)))

(πού'σαι Γάτε και τα βρήκαμε τελικά!)

Τι κάνω ξύπνια? Μέχρι να επανέλθει η elinor, χτυπάω τριπλοβάρδειες θυρωρείου! Ελα βρε κοπέλλα μου και τά'φτυσα!

Προετοιμάζομαι και για ξεσάλωμα. Για μεγάλο ξεσάλωμα δλδ, μια που ένας δικός μας εκτίθεται! Κανονικά και με το νόμο! Ποιός? Πού? Πότε?

Πριτς! Το κρατάω μυστικό εδώ, γιατί θα μου ξαναλέει ο Ντον περί διαφήμισης κτλ κτλ κτλ, οπότε δε λέω κι εγώ τίποτα! Μόνο γράφω! Εκεί που δεν θα με κατηγορήσω ποτέ για διαφήμιση!

(άρπα τη Ντον, με αφιέρωση από το πνευματικό μου τέκν...εμ, γατί, το απιθανόγατο Σατανάκι, που στο χρώσταγε!)
:)))

sapounia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Ο Καρυωτάκης έμεινε και θα μείνει, ο κακοήθης ψυχοαναλυτής Ελύτης όχι.

sapounia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Stavros Katsaris είπε...

Καλημέρα!
Τελικά η βλακεία δεν έχει όρια!

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Καθαρίζω...

McKat είπε...

Μ'αρέσει η Σκωτία πολύ (Αχά! Τι πρωτότυπο!). Συχνά φαντάστηκα τον εαυτό μου να ζει εκεί forever. Έχω περάσει κάποιες περιόδους στο Εδιμβούργο, χωρίς ωστόσο να μπορώ να πω πως έχω ζήσει τον τόπο - χρειάζεται πολύς χρόνος για να ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο. Ας πούμε πως η δική μου παραμονή ήταν κάτι ανάμεσα σε ταξίδι και εγκατάσταση. Πάντως έχω γυρίσει αρκετά τη Σκωτία, με αυτοκίνητα, πλοία και τραίνα και έχω ένα μικρό πάθος με τον τόπο. (για τους παρατηρητικούς κάτι θα λέει το Mc μπροστά από το όνομά μου)

Ξεχωρίζω το Εδιμβούργο, αν και με τον καιρό και την τουριστική κίνηση φαντάζομαι ότι υφίσταται και τις ανάλογες ζυμώσεις σε συμπεριφορές, νοοτροπίες και φυσικά εξωτερικό καλλωπισμό. Η Γλασκώβη είναι ίσως περισσότερο ο εαυτός της. Και μου άρεσε επίσης πολύ - αγγίζοντας άλλα σημεία, ρεαλιστικότερα ας τα ονομάσω (;) Βέβαια προσωπικές εκτιμήσεις είναι αυτές, μπορεί και να πέφτω ολότελα έξω.

Στο Εδιμβούργο λοιπόν, που το χάρηκα καλοκαίρι και χειμώνα, νομίζω πως τα χρώματα υπάρχουν μόνο και μόνο για να δοξάσουν το μαύρο. Και στα δικά μου τα μάτια το πετυχαίνουν απόλυτα. Η ανθρώπινη φροντίδα, σε άψογη συνεργασία με τη φύση που φροντίζει καθημερινά να ρίχνει ένα πλυσιματάκι παντού, τονίζει πως εκεί το μαύρο είναι έκφραση, είναι άποψη. Το να χαθεί κανείς χειμώνα, νύχτα, στα στενά του Εδιμβούργου, ε, είναι μια κάποια εμπειρία. Μη βιαστείτε να με πείτε αλαφροΐσκιωτη. Δεν είμαι καθόλου.

Το σύνολο του τόπου, δεν εξαντλείται σε λόγια. Είναι πολλές οι εναλλαγές της φύσης. Εκεί, χωρίς να λείπει το μαύρο αλλά ούτε και να πρωτοστατεί, η αίσθηση των χρωμάτων είναι αλλιώτικη. Δεν τα ένοιωσα όμως ποτέ ζωηρά ή έντονα. Θα έλεγα πως με ηρεμούσαν με το να βρίσκονται στο σωστό βαθμό κορεσμού. Άλλωστε το κλίμα φροντίζει για αυτό ακριβώς. Ποτιστικές βροχούλες για φυτά και ανθρώπους. Και φως τόσο που να μη χρειάζεται να προστατευτείς απ’αυτό. Τουλάχιστον μέχρι τώρα γιατί ποτέ δεν ξέρεις με τις αλλαγές που βιώνουμε στο κλίμα.

Σταματώ εδώ γιατί συνωστίζονται άπειρα λόγια στο κεφάλι μου και θα χάσω το μέτρο.

mtryfo είπε...

Καλημέρα,
Μετά από μια ταραχώδη εβδομάδα, επιστρέφω και τι βλέπω..Σκωτία.
Επι 6 χρόνια πήγαινα 2-3 φορές το χρόνο (ο μικρός υιος γαρ εκεί) και το τι απόλαυσα τοπία, ανθρώπους δεν λέγεται.
Giant13 έχασες!!!
Σ ευχαριστώ Don για τις αναμνήσεις.
Και για όσους πάτε πρώτη φορά στο Edinburgh, προσέξτε στη 1 το μεσημέρι στο κάστρο χτυπα το κανόνι, μην είστε χαλαροί γιατί θα πεταχτείτε επάνω.
Αυτά για σήμερα, πρέπει να γυρίσω στο καθήκον
Χαιρετώ σας

Ανώνυμος είπε...

Εκείνος που δεν καταλαβαίνει έχει πρόβλημα να λύσει ή εκείνος που αδιαφορεί επειδή δεν μπορεί να εξηγήσει. Π.χ. ο Χάρρυ μιλάει για κάτι ανύπαρκτο: εθνικό κόμπλεξ κατωτερότητας. Δεν εξηγεί τίποτε. Εις χιουμαν κανονμπολ η ιδέα δεν αρέσει. Τη χρησιμοποιεί όμως επιστρέφοντας την στο Χάρυ λέγοντας ομοίως τίποτε. Αυτή η απόλυτη μέθοδος για πλάκα...Οι Νεοέλληνες: τα όντα που αρνούνται να ζήσουν με το δικό τους τρόπο.

Unknown είπε...

Τώρα συγκινήθηκα!!
Έκανα μεταπτυχιακό στη Γλασκώβη και η Σκωτία θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Να πω όμως ότι οι Σκωτσέζοι που γνώρισα εγώ είναι έξω καρδιά και φωνακλάδες. Καθόλου ήσυχοι. Επίσης είναι ευγενέστατοι, δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μέρα στο Πανεπιστήμιο που μια μεσόκοπη κυρία προσφέρθηκε να μου κουβαλήσει τη βαλίτρα, ή την φορά που ένας κύρίος με σταμάτησε για να μου πει ότι η σακούλα του σουπερμάρκετ είχε τρυπήσει και μου έπεφταν τα πράγματα στο δρόμο. Με κυνηγούσε με το σαμπουάν στο χέρι ο άνθρωπος!!

kostaki είπε...

Καλημέρα,

παλιό το post, αλλά δεν κρατιέμαι να μην πω πόσο μου αγγίξατε κάποιες χορδές.
Σπούδαζα στη Σκωτία, έζησα στο Stirling και στη Γλασκώβη και πέρασα κάποια απο τα πολύ ωραία χρόνια της ζωής μου. Pubs απίστευτα, με ζεστούς ανθρώπους, στο Waterloo έχω πάει κανα δυό φορές, θυμάμαι στη γειτονιά μου, είχα δει ένα φιλικό Ελλάδα-Αγγλία, όπου όλοι μας -Σκωτσέζοι θαμώνες και μόνος Ελληνας εγώ- φωνάζαμε υπερ της Ελλάδας.
Στη Loch Lomond βρισκόσουνα σε μισή ώρα με το αυτοκίνητο απο τη Γλασκώβη, ξεκούραση για τη ψυχή το τοπίο.
Καλοκαίρι, στο πάρκο στο West End και μακρινές εκδρομές στα Highlands.
Οσοι πάτε Σκωτία, μη μείνετε πολύ στις πόλεις, Isle of Mull και όλα τα νησάκια στη δυτική πλευρά είναι όλα τα λεφτά. Αλλά δε θα σας πω που να πάτε ακριβώς, αξίζει να ανακαλύψετε μόνοι
Υπο άλλες συνθήκες, ίσως να ήμουνα ακόμη εκεί.....

«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   201 – 233 από 233   Νεότερο› Νεότερο»