Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007

Ταξίδι που θα ήθελα


Να φύγω...



να ξεκινήσω από ένα σκοτεινό λιμάνι που δεν γνωρίζω...



με ένα γέρο-καπετάνιο σιωπηλό σαν σφίγγα...



να ταξιδεύω κόντρα στην δύση και μετά στην νύχτα...



περνώντας από φάρους αινιγματικούς και απρόσιτους...



κι ένα χάραμα να αράξω στον όρμο της γαλήνης.


--


131 σχόλια:

neutrino είπε...

ωχ! σεφτες; πως κι ετσι..!;!

εγω ετοιμαζομαι πραγματι για ταξιδι.. και ξεκινα ετσι με τους καλυτερους οιωνους!:)

μη μου πειτε πως στην τεταρτη φωτο δεν υπαρχει καθολου επεξεργασια;!

Stavros Katsaris είπε...

Καλημέρα!
Απίστευτη σύνδεση εικόνων και περιγραφής.
Η φωτογραφία σε οδηγεί στα λόγια που θα ακολουθήσουν και τα λόγια στην επόμενη φωτογραφία!

Τι απίστευτη φάτσα είναι ο καπετάνιος?

Ούτε παραγελία!!!


Αυτό το ταξίδι το ήθελα και'γω!

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Υπέροχο ταξίδι. Ότι πρέπει ως πρωινή αφετηρία. Καλή σας μέρα.

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

neutrino, και στην τέταρτη υπάρχει επεξεργασία (είναι μέρα, η ακτίνα προστέθηκε) αλλά και στην πρώτη (είναι βγαλμένη με δυνατό ήλιο).

Αυτή είναι η χαρά της ψηφιακής...

Η οποία όμως ποτέ δεν θα σου δώσει την ποιότητα της τρίτης φωτό - αυτή ανήκει στην "αποφασιστική στιγμή" που έλεγε κι ο Cartier Bresson.

doctor είπε...

Γροιλανδία,
Γη του πυρός,
Svalbard
...αλλά και το πιο απομονωμένο κατοικημένο νησί του πλανήτη,το Tristan da cunha.

Όλα αυτά κάτι μεταξύ Midnight summer dream και ονείρου ζωής.

Τις καλύτερες θάλασσες, δεν τις έχουμε ταξιδέψει ακόμη.....

Nikos Dimou είπε...

Πειραματίζομαι με μικρά "φωτογραφικά ποιήματα" ή απλούστερα, φωτογραφικά σενάρια. Η Ιστορία του Άσπρου ήταν τέτοια (σε άλλη ατμόσφαιρα) όπως και τα παραθυρα.

Γηράσκω αει πειραματιζόμενος...

(Αν ήμουν ρεαλιστής ντοκυμαντερίστας θα φωτογράφιζα το πρόσωπό μου - κοντεύει να χαθεί πίσω από το πρήξιμο).

mtryfo είπε...

Επειδή μου κόπηκε η ανάσα... θα ήταν μεγάλη περιέργεια να ρωτήσω απο που θε τα τοπία?

Οσο για το πρόσωπό σας, μπορείτε να το φωτογραφήσετε, να κρύψετε τη φωτο και να την ανασύρετε μετα από χρόνια..

HliasM είπε...

Καλημερα,
Ο φαρος ειναι στο ακρωτηρι της Λευκατας στην Λευκαδα ε;
Απ'οπου πηδηξε η Σαπφω οταν ενας νεος αρνηθηκε τον ερωτα της...

Nikos Dimou είπε...

mtryfo
ίσως καλύτερα θα ήταν στην ανώνυμη μαγεία τους.
Το λιμάνι είναι στον Ατλαντικό, ο φάρος στην Λευκάδα, ο όρμος στον Γαλησσά της Σύρου. Η δύση ταξιδεύοντας στις Κυκλάδες κι ο καπετάνιος στην Μύκονο.

Nikos Dimou είπε...

HliasM said...
Απ'οπου πηδηξε η Σαπφω οταν ενας νεος αρνηθηκε τον ερωτα της...

-------------------------------

Να μία ιστορία που δεν μου πάει!
Τι δουλειά είχε η Λεσβία με νέους στην Λευκάδα...

Οι γυναίκες δεν κυκλοφορούσαν εύκολα και από Μυτιλήνη σε Ιόνιο ήταν υπόθεση.

TraumMeister είπε...

Ευχαριστούμε πολύ για την διαρκή υπόμνηση της διαφοράς ανάμεσα στον ταξιδιώτη και τον τουρίστα, δλδ. ανάμεσα στα ρήματα κοιτώ και βλέπω.

Ακόμη περισσότερο που κατορθώνετε να μας δείξετε πώς μπορεί κανείς μέσα από μια μηχανή που εξ ορισμού απλώς "κοιτά", να "βλέπει".

Traum

HliasM είπε...

ΝΔημου said
Να μία ιστορία που δεν μου πάει!
Τι δουλειά είχε η Λεσβία με νέους στην Λευκάδα...

Οι γυναίκες δεν κυκλοφορούσαν εύκολα και από Μυτιλήνη σε Ιόνιο ήταν υπόθεση.

--------------------------------
Δεν ξερω...
Ο ερωτας δεν γνωριζει εμποδια ισως;

Univers είπε...

Καλημέρα και από μένα. Ωραία αλληλουχία φωτογραφιών.

Και έλεγα πού έχω δει αυτό τον όρμο... Γαλισσάς, Σύρος! Α, μάλιστα.

Όμως πρόκειται για δύση, έτσι δεν είναι; Ο όρμος του Γαλισσά βλέπει δυτικά (-καμμία πρόθεση να μειώσω την μαγία της ιστορίας που αφηγείσθε).

Παρεμπιπτόντως, δεν θα έπρεπε να ενημερώσετε (αν δε το έχετε κάνει) τον γναθοχειρουργό για την αύξηση του οιδήματος;

gitsaki είπε...

Καλημέρα και από μένα!

Στο ταξίδι δεν είσαι μόνος - βλέπω και την Μαριάννα!,έτσι δε γράφει στην πρώτη φωτό;!Άννα και από κάτω Μαρία.

Είναι κάπως σαν τη ζωή σου,τα λόγια αυτά με τις εικόνες.Το δικό σου ταξίδι.Που καταλήγει κάποτε στη Σύρο.

Και τώρα θυμήθηκα το "Κάπταιν Νέμο,σε χαιρετώ!",το οποίο με συγκινεί κάθε φορά που το διαβάζω.

Ακριβώς στο σημείο που τελειώνει η τελευταία φωτογραφία είναι ένα παγκάκι,υπάρχουν και άλλα αλλά από αυτό έχεις την πιο ωραία θέα,πίσω ο βράχος με τα αρμυρίκια πάνω του και ακόμα πιο πίσω η Αγία Πακού με το μικρό εκκλησάκι.Αργά το βράδυ,όταν έχουν φύγει και οι τελευταίοι και τυχαίνει να βρίσκομαι στη Σύρο,μου αρέσει,πριν πάω για ύπνο,να αποχαιρετώ τη νύχτα ακριβώς σε αυτό το σημείο,κοιτάζοντας αυτή την εικόνα!Εκτός από τη νύχτα είναι όμορφα και το ξημέρωμα και ακόμα περισσότερο κατά τη δύση του ηλίου,όταν πετυχαίνω τη θάλασσα ρυτιδιασμένη και φυσάει απαλός αέρας.
Χαίρομαι που διάλεξες,Νίκο, το ίδιο τοπίο με αυτό που επιλέγω να βλέπω όταν βρίσκομαι στη Σύρο!

Univers είπε...

Στον βράχο πάνω από τον όρμο έχει και θαυμάσιο νυκτερινό ουρανό. Σε κάποια στροφή του δρομάκου κρύβονται τα φώτα του χωριού και τις νύχτες χωρίς φεγγάρι βλέπεις τον γαλαξία - χείμαρρο χρυσόσκονης.

Ανώνυμος είπε...

Toν γερο καπετάνιο εσείς τον φωτογραφήσατε;

Εγώ στην θέση σας θα έβγαζα μόνο πορτραίτα...ή τουλάχιστον περισσότερα...
Wow!!!

Όσον αφορά τα φωτογραφικά ποιήματα ένα έχω να πω:
Ταρκόφσκι!

Και καλά για "Το Ταξίδι" τι να πει κανείς; που ν'αρχίσω...

(Την έχουμε ξεχάσει την ποίηση...με τις μ@#$$%^@ς που μας απασχολούν...)

Nikos Dimou είπε...

univers
ο γναθοχειρουργός με είχε προειδοποιήσει για το πρήξιμο.

Nikos Dimou είπε...

Rallou said...
Toν γερο καπετάνιο εσείς τον φωτογραφήσατε;

Εγώ στην θέση σας θα έβγαζα μόνο πορτραίτα...ή τουλάχιστον περισσότερα

--------------------------------

Περιττή ερώτηση - όλες οι φωτό που δημοσιεύονται εδώ είναι δικιές μου εκτός αν δηλώνεται αλλιώς.

Έχω βγάλει χιλιάδες προτραίτα (αχ! Μπενάκη! Μπενάκη!). Ευτυχώς βγάζω και νέα...

Ανώνυμος είπε...

Αν ποτέ το θελήσετε κάντε ένα ποστ με πορτραίτα μόνο...

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον!!!

Μαρω_Κ είπε...

Καλημέρα.
Σαλπάρουμε σε θάλασσες άγνωστες, του μέσα μας και του έξω μας, για να συναντήσουμε τα "ηδονικά μυρωδικά".
Ευχαριστούμε για την πρωινή βόλτα κάπτεν.
Ο καπετάνιος της Μυκόνου συγκλονιστικός.
Κι εγώ προτιμώ τις ανθρωπο(και γατό)-κεντρικές φωτογραφίες σας.

sadosadist είπε...

Καλημέρα Κε Δήμου

Υπομονή. Το οίδημα είναι πολύ ενοχλητικό αλλά θα περάσει σε λίγα 24ωρα.

ΌΜΟΡΦΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ.

Όταν ήμουν στην εφηβεία συνήθιζα στα καλά του καθουμένου να παίρνω ένα καράβι και να εξαφανίζομαι. Μεγάλωσα σε λιμάνι αλλά γεννήθηκα στο εξωτερικό σε μια παραμυθένια τοποθεσία και τα προσχολικά μου χρόνια τα πέρασα σε χωριό επιστρέφοντας οι γονείς στην Ελλάδα. Η ζωή στην πόλη μου φαινόταν ανυπόφορη. Ξεκινούσα να πάω στο σχολείο και βρισκόμουν σ' ενα από τα επτάνησα ή έφευγα για τον Πειραιά και έπειρνα το πρώτο καράβι κι όπου πήγαινε. Οι γονείς πανικός. Συνήθισαν όμως. Έκτοτε έχω κάνει άπειρα ταξίδια πολλά ταξίδια αλλά κανένα όσο και συναρπαστικό να ήταν δεν είχε εκείνη την μαγεία της εφηβικής απόδρασης.

Περνώντας ο χρόνος ορισμένα πράγματα χάνονται δια παντός.

Ανώνυμος είπε...

Σημείωση:
ως καλλιτέχνις (καθόλου importand...)δεν έχω καμμία τάση για οτιδήποτε ανθρωποκεντρικό...ίσα ισα που όλη η εμμονή με τον άνθρωπο μου την δίνει αρκετά...
Αλλά τα πορτραίτα του Νίκου μου δημιουργούν το αντίθετο!!!
Είμαι δλδ ίσως από τους δυσκολοτερους κριτές...που όμως του λενε chapeau!!!

sadosadist είπε...

@Nikos Dimou

Γιατί δεν την καταλαβαίνετε την Σαπφώ; Πως τό 'λεγε εκείνος ο σκυλάς στο 2;

''θελω να γαμίσω γιατί θα λαλήσω!''

ε.. αυτό.

:-)))

sadosadist είπε...

Ίσως και η Σαπφώ να βούτηξε στα νερά του Ιονίου γιατί ήθελε ακριβώς αυτό: να μην χαθεί ότι έζησε.

Αν έχει δει κανείς το Μillion dollar baby μπορεί ενδεχομένως να το καταλάβει καλύτερα. ΛΕΣ: κΎΡΙΟΙ ΩΣ ΕΔΩ. ΠΗΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ.

Το μεγαλείο της Σαπφούς ήταν ότι το τελευταίο της εγχείρημα μάλλον ήταν υποκινούμενο από ένα βαθύ συναίσθημα έρωτα( θετικού ή αρνητικού δεν έχει καμία σημασία εδώ). Το εκατομμυριούχο κορίτσι του Κλιντ ήταν απλά μια παρωδία νικητή/πολεμιστή.

Ανώνυμος είπε...

Ολόκληρη ιστορία κ το σημερινό post.
Πάντως αν το αποφασίσετε τελικά να φύγετε, μαζί σας!

takis vasilopoulos είπε...

Παρα πολυ ομορφο ποστ....

<< Πως να μην θυμηθω τον Καββαδια...

Ο Νάγκαλ Χάρμπορ, Νορβηγός πιλότος στο Κολόμπο,
άμα έδινε κανονική πορεία στα καράβια
που φεύγαν για άγνωστους και μακρινούς λιμένες,
κατέβαινε στη βάρκα του βαρύς, συλλογισμένος,
καπνίζοντας ένα παλιό χωμάτινο τσιμπούκι,
και σε μια γλώσσα βορινή σιγά μονολογώντας
έφευγε μόλις χάνονταν ολότελα τα πλοία.

Ο Νάγκελ Χάρμπορ, πλοίαρχος σε φορτηγά καράβια,
αφού τον κόσμο γύρισεν ολόκληρο, μια μέρα
κουράστηκε κι απόμεινε πιλότος στο Κολόμπο.
Μα πάντα συλλογιζόταν τη μακρινή του χώρα
και τα νησιά που 'ναι γεμάτα θρύλους, τα Λοφούτεν.
Όμως μια μέρα επέθανε στην πιλοτίνα μέσα
Ξάφνου σαν ξεπροβόδισεν το Steamer Tank « Fjord Folden »
όπου έφευγε καπνίζοντας για τα νησιά Λοφούτεν... >>


αλλα και ολα τα αλλα που ειχαν σχεση με την αγαπημενη του υγρη εκταση,την θαλασσα

aliki είπε...

Μου φαινεται Κε Δημου οτι βαρεθηκατε τις λεξεις και το ριξατε στην φωτογραφηση βασιζομενος στο ρητο μια εικονα χιλιες λεξεις,αλλα εγω προτιμαω τις λεξεις.Το διαδικτυο ειναι πληρες απο εικονες.

Evangelina είπε...

Εμένα αυτό το φωτογραφικό ποίημα όπως το αποκαλέσατε, με έκανε να θέλω να ταξιδέψω κατά την πολύ όμορφη επεξήγηση του TraumMeister. Και επειδή αδυνατώ για διάφορους συμβατικότερους λόγους φέτος, θσ βάλω το μυαλό μου να πάει εκεί μέσα από τις φωτογραφίες σας.Όπως λέει και το πανέμορφο τραγουδάκι'All I have to do is dream' ;-)

Nikos Dimou είπε...

aliki said...
Μου φαινεται Κε Δημου οτι βαρεθηκατε τις λεξεις

------------------------------

Μα αν δεν υπήρχαν οι λέξεις, δεν θα ταξιδεύατε - οι χύμα φωτογραφίες δεν λένε.

Γραφετε: "Το διαδικτυο ειναι πληρες απο εικονες".

Ναι αλλά αυτό που κάνω εγώ δεν το έχω ξαναδεί στο Διαδίκτυο.

cindaki είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα!

Πραγματικά φανταστικές φωτογραφίες!
Όλες τους!

abdal είπε...

Νίκο κάνεις κάτι "μικτό και νόμιμο", που είναι πράγματι πρωτοποριακό στο διαδίκτυο (όχι μόνο το ελληνικό...). Ελπίζω να σε ξεκουράσει από τους ψυχοφθόρους (και ίσως, τελικά, δυσανάλογα μικρής ωφέλειας) καβγάδες των προηγούμενων φάσεων του μπλογκ. Δεν ξέρω πόσο το μέσον προσφέρεται γι αυτό το μικτό είδος ποίησης που προσφέρεις --θετική απάντηση πάντως μοιάζουν μέχρι στιγμής να δίνουν οι περισσότεροι σχολιαστές. Με αφορμή το σχόλιο της Αλίκης, ας επαναλάβω κι εγώ (είπαμε: ο καθείς τον χαβά του) την προτίμησή μου στο εκτενέστερο κείμενο.
Να 'σαι καλά, περαστικά
abdal

TraumMeister είπε...

Κι όμως.. όταν είδα το ποστ, στις 09:00 το πρωί, είπα: μη γράψεις για τον Κόλλια, κιτς θα βγει, τελείως, ό,τι και να πεις...

Και τί να πεις δηλαδή; Να βεβαιώσεις ότι είχε άδικο ο Καίσαρας που έλεγε πως τίποτα πια δεν μας σώζει, και, τάχα, πως ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.. Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ… Σκεφτείτε… Εγώ. Ένα καράβι… Να σας πάρει, Καίσαρ… Να μας πάρει…Και μια βραδιά στη Μπούρμα ή τη Μπατάβια, θα δείτε –ίσως- τη Γκρέτα να επιστρέφει;

Αλοίμονο – το ήξερε κι ο Κόλλιας, γι αυτό έβαλε το "ίσως", όχι για το μέτρο: Λόγια μεγάλα, ποιητικά, ανεκτέλεστα, λόγια κοινά, κενά, "καπνός κι αιθάλη"...

Αλλά έλα που στις 12:00 χτύπησε το τηλέφωνο: ήταν ένας φίλος που με εκλιπαρούσε να τον αντικαταστήσω σε ένα ταξίδι μακρινό γιατί κάτι του έτυχε, αύριο κιόλας, κι ας πάω απροετοίμαστος, θα τα καταφέρω, μου έχει εμπιστοσύνη, και θα ‘χω και μια μέρα ελεύθερη να χαζέψω (σάμπως να μην είμαι ήδη αρκετά χαζός – όμως εγώ νομίζω που εξυπνεύω εκεί που οι άλλοι νομίζουν ότι χαζεύω).

Εκανα λίγο τον δύσκολο, αλλά τελικά δέχτηκα. Επειδή, έτσι κι αλλιώς, παντού παραμονεύει ένα ταξίδι.

Sarah είπε...

The real voyage of discovery consists of not in seeking new landscapes but in having new eyes.

Marcel Proust

Sarah είπε...

"What is it that confers the noblest delight? What is that which swells a man's breast with pride above that which no other experience can bring him?

Discovery.

To know that you are walking where none others have walked, that you are beholding what human eye has not seen before, that you are breathing virgin atmosphere. To give birth to an idea - to discover a great thought - an intellectual nugget, right under the dust of a field that many a brain plow had gone over before."

Mark Twain

30aris είπε...

Όπως το είπες... «Φωτογραφικά ποιήματα»...

Μας έφτιαξες πάλι, πρωί-πρωί. Είναι και ο καιρός τέτοιος...

Yannis H είπε...

ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ

Και ναι.............. ΝΑΙ!!! Το πήρα!

Το μπλουζάκι εννοώ!

Τώρα, είτε εγώ έδωσα λάθος τη διεύθυνση (αλτσχάιμερ γαρ) είτε ο καημένος ο Άντι, μπλεγμένος σε 100 τόσες διευθύνσεις αγνώστων ονομάτων, έβαλε κάπου ένα αντί για δύο. Σε κάθε περίπτωση, σ’ ευχαριστώ θερμά Άντυ για τον κόπο να πας στο ταχυδρομείο και να ρωτήσεις τον αριθμό ειδοποιητηρίου. Είσαι... τι να πω; φοβερός!

Τώρα, η υπάλληλος έπρεπε να γράψει το όνομα του αποστολέα. Και μιλούσε δυνατά. Παράξενο, κάποιον που είναι σιωπηλή ύπαρξη στο μυαλό σου, που υπάρχει μόνο μέσα από τα γραπτά του, ξαφνικά ν’ ακούς το όνομά του (το νικ του δηλαδή) δυνατά σε μια δημόσια υπηρεσία. «Άντι... Ντιρ...φένς. Άντι;» «Ναι» απάντησα. Γελώντας. Κοιτούσα και γύρω μου – αν τύχαινε να είναι κανένας εκεί από την παρέα, σίγουρα θα με έκοβε.

(Μου φάνηκε πως κάποιος τύπος δίπλα ψιλοχαμογελούσε;)

Ξανά: ευχαριστώ!

harrygrath είπε...

Οχι πανουκλα ελληνισμου με λεσβιες. Ας απολαυσουμε φωτο.

athanasia είπε...

Μιας και η Πανάσχημη ανέφερε τον Προυστ, θυμήθηκα τον θαυμασμό του για τον Ver Meer και τον χαρακτηρισμό του για το "Vue de Delft" ("Le plus beau tableau du monde").

Διάβασα κάπου ότι η εκδοχή του Ver Meer για την άποψη του Delft ήταν απλώς το Delft, χωρίς βελτιώσεις και διορθώσεις του τοπίου, κι ότι άλλοι ζωγράφοι που είχαν ζωγραφίσει το ίδιο θέμα είχαν προσθέσει, αφαιρέσει ή μετακινήσει στοιχεία για να αλλάξουν προς το καλύτερο αυτό που έβλεπαν.

Το καινούργιο βλέμμα λοιπόν ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία από το καινούργιο τοπίο.

Ως προς την εξέλιξη του Doncat, μου αρέσει πολύ, διάβαζα τα παλιότερα αλλά με κούραζαν τα πολλά λόγια και οι αντιπαραθέσεις.

Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

"...κι ένα χάραμα να αράξω στον όρμο της γαλήνης."

Γιατί κάτι μου λέει πως αν δεν ξεκινήσεις από 'κει, δεν θα τον βρεις ποτέ;..

Θα επανέλθω.

gitsaki είπε...

yannis h:

Μου άρεσε το κείμενό σου και γι'αυτό στάθηκα.Η πράξη του "Άντυ",να ψάξει προσωπικά να βρει γιατί και πώς καθυστέρησε μια αποστολή,τον κάνει ακόμα πιο υπαρκτό πρόσωπο,τον έχουμε πια συνηθίσει να τον λέμε "ο Άντυ Ντιφρέν" και να εννοούμε έναν άνθρωπο με ένα κανονικό ελληνικό όνομα,που ζει ανάμεσά μας,εδώ κοντά ή λίγο μακρύτερα από μας.Ο Andy Dufresne της ταινίας,πόσο πιο μακρινός,απρόσωπος και ξένος!...Ενώ ο "δικός μας" Άντυ...μέχρι που ξέρουμε ιδιωτικές του στιγμές,εννοώ τη ζωή με την μικρή του κόρη, και το θεωρούμε απόλυτα φυσικό.Ο Άντυ μπαμπάκος!(που τον λέω εγώ).
Έχει συμβεί και σε μένα:συνομιλούσα με φίλους που είναι άσχετοι με υπολογιστές και blogs και τους έλεγα πως περιμένω τον ταχυδρόμο με την μπλούζα του Andy που μου στέλνει - του ποιου;;;,με ρώτησε η παρέα σύσσωμη.
Είναι η περίπτωση του εγχώριου Andy,λοιπόν,που,εν αγνοία του και άθελά του έγινε πιο δημοφιλής από τον συνονόματο της ταινίας "Τελευταία έξοδος".Αλλά αυτό,Άντυ,ελπίζουμε να είναι το τελευταίο έξοδο που έκανες για μας.
:)
Θα στοίχισε αρκετά όλο αυτό.Ξέρω,ξέρω,θα πεις ότι άξιζε.

jaded man είπε...

Νομίζω πως το blog διανύει την καλύτερη περίοδο του. Εύχομαι κουράγιο στον Νίκο Δήμου ώστε να συνεχίσει να μας προσφέρει τόσο ωραία post.

Ναυαγός είπε...

Το θέμα για έναν καπετάνιο ταξιδευτή είναι να αποφασίσει αν θέλει να φύγει παλεύοντας μέχρι τέλους με τη μανιασμένη θάλασσα ή ξεχασμένος από αυτή σε ένα έρημο λιμανάκι.

Δημήτρης ηλεκτρολόγος είπε...

Γενάρης του ’95. Μερικά χιλιόμετρα έξω από τα Ιωάννινα.
Πολύ κρύο και ελάχιστος ήλιος στην σκιερή μεριά του βουνού.
Διάβασα ένα βιβλίο που μου ήρθε στο νού με το σημερινό post...
Ήθελα να γράψω ακόμα μερικές λέξεις πριν το link αλλά δεν μου βγαίνουν. Έτσι παραθέτω μόνο το link.Το βιβλίο ήταν
Tο μόνον της ζωής του ταξείδιον

athanasia είπε...

Nα γιατί μ' αρέσει η εξέλιξη του Doncat...

Nikos Dimou είπε...

Προβληματίζομαι:

Οι μεν λένε ότι το blog διανύει την καλύτερη περίοδό του.

Οι άλλοι ζητούν περισσότερα κείμενα.

Οι μεν χαίρονται που δεν υπάρχει καυγάς και αντιπαράθεση - οι άλλοι θα ήθελαν κάτι πιο ζωντανό.

Οι επισκέψεις έχουν πέσει ελαφρά και τα σχόλια πολύ (φυσιολογικό άμα δεν υπάρχει κόντρα).

Quo vadis Don?

harrygrath είπε...

Καλυτερα ετσι. Ουκ εν το πολλω το φευ.

athanasia είπε...

Τουλάχιστον μιλώντας για τον εαυτό μου, δεν θα ήθελα να εκλάβετε ότι όσοι από εμάς είμαστε ευτυχείς με την εξέλιξη του Doncat δεν θέλουμε καθόλου κείμενα ή διαφωνίες.

Αυτό που νομίζω σίγουρα δεν θέλουμε είναι τα τεράστια σεντόνια σχολίων σε αφόρητα επιθετικό ή διδακτικό ύφος και οι προσωπικές επιθέσεις.

Ήταν ίσως περισσότερα τα σχόλια παλιότερα αλλά, για να πω την αλήθεια, μερικά δεν μπορούσα καν να μπω στον κόπο να τα διαβάσω ή έστω να τα διατρέξω, είτε γιατί ήταν τεράστια είτε γιατί το ύφος τους με απωθούσε.

Επίσης, αξίζει κανείς να μετρά στα σχόλια και (α) επαναληπτικά λογίδρια στο ίδιο ποστ από διάφορους απίστευτους τύπους που, νομίζω, απλώς εύρισκαν την ευκαιρία να βασανίσουν ανωνύμως τους συνανθρώπους τους και (β) τις απαντήσεις και διαμαρτυρίες των θιγομένων;

Yannis H είπε...

Ο ΝΔ (κι εμείς) μπορούμε ακόμα να δούμε τις παλιές 'αντιμαχίες' παράλληλα με το νέο, πιο ήσυχο μπλογκ. Στη "λαϊκή" ο αγώνας ακόμα συνεχίζεται - και σε άλλα μέρη, είμαι σίγουρος.

Προσωπικά μου αρέσει περισσότερο το πιο 'σοβαρό' (ας το πω έτσι) ύφος. Να ξυπνάς μια μέρα και να σου έρχεται ένα μεγάλο θέμα και να το σκέφτεσαι... Να ανακαλύπτεις πράγματα γι' αυτό, να σου γεννιούνται ερωτήματα. Π.χ. η σχέση μουσουλμάνων-δυτικών. Ρεκβιεμ σε μια ερωμένη (Κύπρος). Ανάθεμα στον Πλάτωνα! Δεν ξέρω αν το ξέρει ο ΝΔ, αλλά αυτό είναι υπηρεσία. Στους υπόλοιπους. Φυσικά προέχει το προσωπικό του αίσθημα, το μεράκι και η διάθεση - δεν θέλουμε να το κάνουμε "υποχρέωση".

Δημήτρης ηλεκτρολόγος είπε...

Quo vadis Don?

Ίσως οι φωτογραφίες να χρειάζονται περισσότερο κείμενο για να κρατήσουν τους αναγνώστες που δεν στέκονται σε αυτές.
Ίσως ο ποιητικός λόγος να μην συγκινεί, να δυσκολεύει , να μην είναι εύκολα αντιληπτός.
Ίσως να ...χρειάζεται διαφήμιση .
Ίσως να μην είναι έτοιμο το κοινό για μια τέτοια προσπάθεια.

Yannis H είπε...

Gitsaki, ευχαριστώ. Πράγματι, αυτό που λέμε ‘εικονική πραγματικότητα’ γίνεται πιο αντιληπτό, όταν αναφέρεσαι σε άτομα. Μπορείς να περιηγηθείς σε μια πόλη από το σπίτι με φωτογραφίες, κείμενα ξεναγήσεων – αλλά ξέρεις ότι είσαι σπίτι σου. Όταν όμως μιλάς με κάποιον, σου απαντάει, λέτε κανένα αστείο, βρίσκεστε εδώ ή εκεί κάθε σχεδόν μέρα, γεννιούνται αισθήματα... τότε είναι εντελώς άλλο πράγμα: είσαι μαζί του ή δεν είσαι; Τον ξέρεις ή όχι; Υπάρχει σχέση ή όχι – και τι είδους σχέση;

Και άντε αυτά να τα περιγράψεις σε ξένους, στην ‘αληθινή παρέα σου’ (είδες, χρειάζονται τα εισαγωγικά: είναι πιο αληθινή – ή αυτή είναι ‘ψεύτικη’;) Και ακόμα χειρότερα, σε ...άτομα που δεν έχουν σχέση με υπολογιστές, όπως είπες.

Και ακόμα κάτι: μέχρι τώρα το μπλογκ του ΝΔ (και όλα τ’ άλλα) ή το ίντερνετ γενικά, ήταν αφηρημένο, ‘κάπου εκεί’. Σήμερα κράτησα στα χέρια μου κάτι χειροπιαστό, το πρώτο ‘πραγματικό πράγμα’ που γέννησε το ‘αφηρημένο’ ίντερνετ. Τουλάχιστον για μένα, τόσον καιρό που το χρησιμοποιώ. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις στα χέρια σου κάτι τέτοιο... Σου κάνει το μέρος της εδώ αλληλεπίδρασης πιο ‘αληθινό’.

Τελικά, το πιο χρήσιμο σημείο στίξης όταν μιλάς για το νετ είναι τα εισαγωγικά. Λες κάτι και δεν το λες αλλά το λες...

Για Αντι, προσυπογράφω όσα πολύ πετυχημένα είπες.

petalida είπε...

Αναρωτιέμαι αν οντως υπάρχει αυτό το λιμάνι της γαλήνης.
Ποτε θα το βρώ? Μήπως το προσπέρασα διχως να το καταλάβω? Αυτό το ταξίδι ειναι βουτιά σε αχαρτογράφητα νερά.

magnon είπε...

Όλοι λέτε με θαυμασμό για τις ωραίες φωτογραφίες, εγώ όμως τα έχω βάψει μαύρα. Σκοτεινό το φόντο, σκοτεινές οι φωτογραφίες, κατασκότεινο και ο παραλληλισμός του «όρμου της γαλήνης» με τον χάρο και τον τελευταίο σταθμό. Γιατρέ, τι έχω, είμαι καλά;

Nikos Dimou είπε...

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ!

Το Σατανάκι αυτονομήθηκε και άνοιξε blog!

satanaki.blogspot.com

Ποτέ του δεν ανέχθηκε την κυριαρχία του Don.

Κλέβει κείμενα από τον υπολογιστή μου και τα ανεβάζει ΕΔΩ

Dion.M. είπε...

Όσο πιο πικρή η ελιά
τόσο πιο καλό το λάδι,
Όσο πιο σκληρή αγκαλιά
τόσο πιο γλυκό το χάδι.

Οσο η ζήση πιο πικρή
Τόσο ο νιός να ζει γυρεύει
Οσο η θάλασσα ...
Τόσο αυτός να ταξιδεύει.

Τρέχει ψάχνει δεν θα βρει,
Πάντα μπρος την πλώρη βάνει,
Μόνο ναυαγός μπορεί
να χαρεί σ’ένα λιμάνι.


Αυτοί οι στίχοι, αν και δεν θυμάμαι το ποίημα καλά και σίγουρα έχω κάνει λάθη, πάντα μου άρεσαν.

Μήπως μπορεί καποιος να με διαφωτίσει για τον τίτλο του ποιήματος, τον ποιητή και αν είναι δυνατόν την συλλογή;

Ζητάω πολλά;

Οι τελευταίοι δύο στίχοι είνα απάντηση στο ερώτημα του «ναυαγού» του blog.

(Ναυαγός said...
Το θέμα για έναν καπετάνιο ταξιδευτή είναι να αποφασίσει αν θέλει να φύγει παλεύοντας μέχρι τέλους με τη μανιασμένη θάλασσα ή ξεχασμένος από αυτή σε ένα έρημο λιμανάκι.)

Αυτή είναι η διαφορά του θαλασσόλυκου από τον απόμαχο ναυτικό!

x-taramas είπε...

NΔ said:

Ναι αλλά αυτό που κάνω εγώ δεν το έχω ξαναδεί στο Διαδίκτυο.

www.mel-pin-entropia.blogspot.com

Nikos Dimou είπε...

x-taramas said...
www.mel-pin-entropia.blogspot.com

----------------------------------

Ενδιαφέρον - αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο.

Ανώνυμος είπε...

Nikos Dimou said...

"Quo vadis Don?"

--

ποντάρω στο φόντο

gerasimos74 είπε...

nikos dimou said: ...
Quo vadis Don?

---------------------------

κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, κείμενα, ... και αν το άλλαζα, πάλι κείμενα θα'βαζα!!!

Somebody961 είπε...

"Τι δουλειά είχε η Λεσβία με νέους στην Λευκάδα..."

Προτροπή άνδρα σε γυναίκα λεσβία:
-Κοίτα, δεν έχεις βρει ακόμα τον κατάλληλο άνδρα και για αυτό ΝΟΜΙΖΕΙΣ πως είσαι λεσβία.
Απ.
-Ούτε εσύ!!! :)

Κατά τα άλλα, συμφωνώ με ΝΔ.
Εδώ είναι όντως κάτι το διαφορετικό - και πολύ καλύτερο...
Η ποίηση σε εικόνες..
Μπορείς να εκφράζεις την ποίηση σε κάθε δραστηριότητα.

Ονομα: Νίκος Δήμου
Επάγγελμα: ΠΟΙΗΤΗΣ
Μέσα έκφρασης: Πεζός λόγος, φωτογραφία, ποίηση, τρόπος ζωής..

Nikos Dimou είπε...

Όποιος θέλει κείμενα

πάει στο αυθαίρετο blog

του Σατανάκι.

Ξεχαρμανιάζει και επιστρέφει.

harrygrath είπε...

ΑΑΕ. Οταν φτανεις στη κορυφη,ο μονος δρομος ειναι προς τα κατω. Ειναι φανερο οτι η Πορσε Καγιεν εχει την ομορφοτερη μουρη για "τζιπ". Η νεα εκδοση ειναι λιγοτερο ομορφη,αρα οι μτχ.που συντομα σπανε & το οριο τιμης των 30χ.,θα ειναι πρωτη επιλογη.

gerasimos74 είπε...

nikos dimou said:...
Όποιος θέλει κείμενα
πάει στο αυθαίρετο blog
του Σατανάκι.
Ξεχαρμανιάζει και επιστρέφει.

---------------------------

...το οποίο παρεπιμπτώντος, αποτελεί την ουσιαστική μετεξέλιξη του doncat1.

Αυτό ακριβώς λατρεύω σε εσας κ. Δήμου: το σατανάκι σας, & την ιδιότυπη σας αυθαιρεσία!!

Σας καλώ όλους σε μαζική μετακόμιση στο Σατανάκι.

Τόπο στα νιάτα!!!

Aphrodite είπε...

ΓΑΤΕ!!!!

Ακουσες την πρότασή μου κι άνοιξες μπλογκ με το Satanaki?

ΕΙΜΑΙ ΝΟΝΑ δλδ?

ΑΧ!

(ασχετα αν το φωνάζεις χωρίς το -cat, για να μη ζηλεύει ο Don με το doncat, ε?)

Και δεν πρόλαβα να ρίξω το τρελλόλαδο η τρελλοfairy godmother!!!
:)))

Πώς το είχες πει κάποτε, "μπροστά σε μένα είστε όλοι γέροι"? Ε, το αυτόν δι απόψε...

Αντε, καλοφάγωτο!!!

Τι λες να φτιάξουμε για μπονμπονιέρες?! (ξέρεις, με έχεις ικάνη φαντάζομαι...)

Την καλησπέρα μου σε όλους, πάω να ευχηθώ στο ζουμπουρλόν και φουντωτόν τερατίδιον!

Nikos Dimou είπε...

aphrodite said...
ΓΑΤΕ!!!!

Ακουσες την πρότασή μου κι άνοιξες μπλογκ με το Satanaki?
ΕΙΜΑΙ ΝΟΝΑ δλδ?

--------------------------------

Δεν είσαι γιατί έχω κατοχυρώσει το ονομα από καιρό - αλλά αφού δεν το ήξερες... είσαι!

Aphrodite είπε...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!

Οποία τιμή!
:)))

Ευχαριστώ ταπεινά και σας φιλώ το χέρι ως είθισται...

Ματς!

(κουμπαριάσαμε, γιατί και κάτι άλλο είθισται... οκ, το κόβω!)

Φτ! Είναι κλειστός ο Κessaris όμως να του πάρω βραχιολάκι με brillants! Θα μου πεις, σάμπως θα το φόραγε?

Χμμμμμμμμμμ... πρέπει να σπάσω το κεφάλι μου να βρω κάποιο καλό δώρο... Δεν ξέρω, λέω να κανονίσω κάνα κάλεσμα, κάνα ... σατανικό κάλεσμα για την ακρίβεια.

Τον αφήνεις να βγαίνει με κορίτσια μόνος του το βράδυ?
:)))

(ίσως να είναι το ταξίδι που θα ήθελε και ντρεπόταν να σου ζητήσει...) ΛΟΛ!

George είπε...

Φωτογραφικά ποιήματα. Υπέροχος τίτλος. Σε παραπέμπει στο να "δείς" τον ρομαντισμό.
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες και τα σχόλια που τις συνοδεύουν. Καταπληκτικός ο καπετάνιος. Στις ρυτίδες του, λές και διαβάζεις ιστορίες της χώρας μας.

Univers είπε...

Για να υιοθετήσουμε το Ροΐδειο style, το σατανάκι θα λειτουργήσει για το doncat2 όπως η βαλβίδα στην χύτρα πιέσεως. Με περιοδική προς τα εκεί, διά διαπύρων κειμένων, διαφυγή των υπέρθερμων ατμών (βλέπε το post της...λαϊκής), θα διατηρηθούν εδώ όλα τα γευστικά συστατικά των φωτογραφικών ιστοριών, ολοκληρωμένα αρμονικά σε ένα έδεσμα καταπραϋντικό για τον στόμαχο και ωφέλιμο για την υγεία.

sadosadist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
sadosadist είπε...

satanaki said:

DON...άκου τι λέει το άτομο:

'' Δεν μπορείς να περνάς τις Άλπεις και να ακούς ένα μπουζουκάκι. Θα βάλεις Βάγκνερ, Λιστ, Μάλερ, μεγάλους συμφωνιστές. Ενώ αντίθετα αν κάνεις βολτίτσες στα μικρά δρομάκια της Κέρκυρας θα βάλεις Χατζιδάκι.''

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΛΕΒΩ ΤΑ FRISKIES αλλά καλό είναι μεταξύ μας να διατηρήσουμε ορισμένες διαδραστικές συνάψεις. ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΛΕΞΕΙ ΣΟΥ ΛΕΩ!!!

:-))))

Γιατί δηλαδή δεν μπορείς να αφήνεις την Βιέννη πίσω σου με κατεύθυνση Πράγα και να άκούς στην διαπασών την Παξιμαδοκλέφτρα;

giant13 είπε...

Σφίγγει τα χείλη του ο γερο- καπετάνιος της Μυκόνου και αναλόγίζεται πως ήταν το νησί του και πως κατάντησε στα γεραματά του.

Nikos Dimou είπε...

Univers said...
Για να υιοθετήσουμε το Ροΐδειο style, το σατανάκι θα λειτουργήσει για το doncat2 όπως η βαλβίδα στην χύτρα πιέσεως.

-----------------------

Ακριβώς!

Καλημέρα!

Yannis H είπε...

Καλημέρα. Τουλάχιστον είδα καλό όνειρο - για την ακρίβεια, μια βιτρίνα όνειρα, και μάλιστα ψηφιακά :)

Univers είπε...

@ giant13:

Αυτό ξαναπέστο.

Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Univers είπε...

@ Nikos Dimou "Όποιος θέλει κείμενα πάει στο αυθαίρετο blog του Σατανάκι"

" Γη αρπάξετε όπου βρείτε, η Ελλάς οικοδομείται!" - Παναγιώτης Παπαδούκας, "Εθνικόν Απόρρητον"

Τώρα αυθαίρετα ΚΑΙ στα blogs. Το εθνικόν σπορ.

Nikos Dimou είπε...

E! αυτό παραπάει! Το Σατανάκι έκλεψε ένα κείμενο (και μάλιστα όχι το τελικό αρχείο) από το "Ειρωνικό Νεοελληνικό Λεξικό" και το ανέβασε στο blog του.

Βάζω κωδικό στον υπολογιστή μου.

Aphrodite είπε...

@ΝΔ,

Μπράβο το καλό γατί!!! Με κάνει πολύ περήφανη!
:)))

Ντον, μη στεναχωριέσαι, ο παλιός είναι αλλιώς! Ε, απλώς ο νέος είναι ωραίος βρε παιδί μου, τι να κάνουμε?

Την καλημέρα μου, πακετάρισα ξηρά τροφή, γέμισα βενζίνη, βρίστηκα με το ΑΤΜ μου, που όλο ξεμένει από ρευστό το σκορποχέρικο, και πάω ταξίδι στην λαίλαπα του βδομαδότελου! Να έρθει η Δευτέρα να ηρεμήσω λίγο (τι, ο κόσμος Σ/Κ ξεκουράζεται και κάθεται λίγο σπίτι? Για βγείτε για καμμιά δουλειά, που έχει κι εκπτώσεις, τίποτε καφέ η φαγητό κι ελάτε να μου πείτε... Κ-ό-σ-μ-οοο-ς!!!)

kroupis ilias είπε...

θά' θελα να μουν σαν εσένα, ιστιοφόρο με τα πανιά του ανοιγμένα

Nikos Dimou είπε...

Λοιπόν όσοι ένιωθαν την έλλειψη Νικοδημικών κειμένων - με το Λεξικό που ανέβασε το Σατανάκι έχουν τροφή για μήνες...

Ναυαγός είπε...

Dion.M. said...
"Μόνο ναυαγός μπορεί
να χαρεί σ’ένα λιμάνι"

Θα συμφωνήσω από ενδοσκόπηση μαζί σας.

Ψάχνω και εγώ να βρω τίτλο και ποιητή.

Aprodite,

ή η νονός όλης της μπλογκόσφαιρας. Respect.

Anastassios είπε...

Καλημέρα.

Χαίρομαι για το νέο μπλογκ. Δίνει τροφή για σχόλια -ενώ εδώ...(οι φωτογραφίες λειτουργούν υπερθετικά και σκοτώνουν τον διάλογο: τα λένε όλα από μόνες τους -τι να σχολιάσεις; Πόσο ωραίες είναι; Θα το πεις μία, δύο, τρεις ε, μετά γίνεσαι γελοίος).

Ως "κατάστημα τέχνης και λόγου", η κίνηση για ένα μπλογκ αποκλειστικά "λόγου", είναι ιδιοφυής. Άλλος θέλει βιβλία και κείμενα(πνευματική τροφή), άλλος φωτογραφίες και απόδραση από την πραγματικότητα. Όλα είναι χρήσιμα, όχι όμως το ίδιο χρήσιμα για όλους...
Κι ως γνωστόν, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο!

(τώρα πώς θα τα προλαβαίνεις, είναι μια άλλη ιστορία)

Anastassios είπε...

Υπάρχει ένα θέμα όμως.

Ο Luke Skywalker δεν μπορεί να γράφει σε(ή να επισκέπτεται)ένα μπλογκ που ονομάζεται "σατανάκι".

Είναι ζήτημα αρχής. Ένας πολεμιστής του Καλού, δεν έχει θέση σε τέτοια μπλογκς, όσο άξια και αν είναι(πού είναι).

Χώρια που έχω διαβάσει από καιρό το Νεοελληνικό Ειρωνικό Λεξικό, ενώ ήδη διάβασα και τα υπόλοιπα.

mickey είπε...

Apprentice, my young:

The new blog if you read, the mastery of the fine details a Jedi Knight must have you will accomplish.

Let yourself Satanaki embrace and the Bright Side transparent to you will soon become.

May the Force with you be!


Master Yoda

athanasia είπε...

Γύρισα στο γραφείο να τακτοποιήσω μερικές εκκρεμότητες και βρήκα το πραξικόπημα!

Τώρα, τί να πω... Θαυμάζω απλώς αυτούς που ξέρουν να ακούν

Ανώνυμος είπε...

Αs a nightwish this epic song, the bonds between the Jedis shall forge!

Master, apprentice, may the Force be with ya!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είπε...

Καλές οι φωτό, αλλά video πότε θα δούμε;

Δεν είναι δύσκολο πιά:

Αν μετρατέπεται η αρχική κόπια σε ψηφιακή, καλώς.

Αν όχι και από την τηλεόραση ακόμα μπορείτε να την αντιγράψετε από την TV

Τα ανεβάζετε μετά στο Youtube και τα βλέπουμε όλοι.

Να ελπίζουμε;

Nikos Dimou είπε...

Antonios Liolios said...
Καλές οι φωτό, αλλά video πότε θα δούμε;

--------------------------

Δεν νομίζω πως θα δείτε από μένα.

Είμαι τελειομανής. Τα βίντεο που έχω βγάλει είναι ερασιτεχνικά. Για να τα σουλουπώσω (δυστυχώς ξέρω από κινηματογράφο) θέλω ώρες μοντάζ και μιξάζ - και κυρίως υπομονή, που δεν διαθέτω.

Γι αυτό και, ενώ είχα τα μέσα, δεν ασχολήθηκα ποτέ με βίντεο πλην των αφελών αναμνηστικών.

takis vasilopoulos είπε...

Οι αλκυονιδες μερες ( η μαλλον μηνες ) δυστυχως τελειωσαν...

Ελπιζω να ξαναρθουν

Nikos Dimou είπε...

takis vasilopoulos said...
Οι αλκυονιδες μερες ( η μαλλον μηνες ) δυστυχως τελειωσαν...

Ελπιζω να ξαναρθουν

-------------------------

Του χρόνου πια, Τάκη!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είπε...

Μιλάω και για παλιότερα video που ίσως έχετε, απο κανένα πάνελ πχ, από καμιά εκπομπή σας με κανα γνωστό καλεσμένο να λέει μεγάλα λόγια κλπ

Κάτι θα υπάρχει

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είπε...

Ξέρω ότι είναι εκτός θέματος αλλά ενώ εμείς καθόμαστε και θαυμάζουμε τέχνη, ο κόσμος έξω νικάει τον καρκίνο με φραπελιές.

Η Anna Drouza foundation αφού μελέτησε το θέμα ανακοίνωσε τις μελέτες της στο ευρύ κοινό.

Nikos Dimou είπε...

@Antonios Liolios

Την φάτσα μου δεν την ανεβάζω στο blog - o Don δεν έκανε κανένα σεμινάριο εσχάτως. Για το θέμα της φραπελιάς αρμόδιο είναι το Σατανάκι (link παραπάνω).

Με την ευκαιρία καταπληκτικό ήταν το κείμενο της Δαμιανίδη εχθές στα Νέα.
ΕΔΩ

raffinata είπε...

Μου θυμίσατε ένα ταξίδι μακρινό (όπως και να το δει κανείς) από τα παιδικά μου χρόνια: με αλιευτικό και φουρτούνα φύγαμε από τον Πειραιά, πορευτήκαμε παράλληλα με τις ακτές της Πελοποννήσου , περάσαμε τον αγριεμένο Κάβο Μαλιά για να καταλήξουμε σ' ένα μικρό όρμο, όπου αποβιβαστήκαμε σε βάρκες...
Την καλησπέρα μου :)

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ είπε...

Μα τώρα πέστε μου: Δεν θάπρεπε νάχει νομική ευθύνη η κ. Δρούζα για την παραπληροφήρηση που προκάλεσε;

Χώρια που γίναμε διεθνώς ρεζίλι, σε κάθε σπίτι που πηγαίνω βλέπω και τον πρασινωπό χυμό! Άσε που ένας θείος μου δεν μου μιλάει επειδή σαν γιατρός είμαι ενάντια στην πραγματική θεραπεία του καρκίνου!

natasha hassiotis είπε...

Νομίζω ότι δεν φταίει η αναλογία φωτο και κειμένων, άλλωστε σ' αυτές του ταξιδιού και πολλά είπατε -που λέει ο λόγος...Φταίει που το κοινό δεν έχει αντιρρήσεις. Και δεν φανταζόμουν ότι τόσοι πολλοί ονειρεύονται (τη) φυγή και νοσταλγούν (χωρίς να έχουν φύγει, γεγονός που καθιστά εφηβικό το όλο πρότζεκτ των escapists -ούτως ειπείν.)

Yannis H είπε...

Για την ‘φραπελιά’, έχω μια ένσταση – νομίζω ότι καθρεφτίζει την τηλεοπτική μας πραγματικότητα. Δυο-τρεις φορές έκανα ζάπιγκ και προσπέρασα το θέμα ‘φραπελιά’ που παιζόταν απ’ όλα τα κανάλια. Μέχρι το φονικό στη Μεσσηνία με το φονικό μεταξύ αδελφών για το αν θα πιει το σκεύασμα ο άρρωστος μεγαλύτερος αδελφός. Τα κανάλια έκαναν στροφή 180 μοιρών, απ’ ότι καταλαβαίνω. Έπεσα σε μια συζήτηση στο κεντρικό δελτίο του MEGA όπου ο κος Καμπουράκης έλεγε ότι την έβγαλε την κυρία-εφευρέτρια-ερευνήτρια στην εκπομπή του, αλλά μετά έβγαλε και την επιστημονική κοινότητα που έλεγε ότι αυτά είναι τσαρλατανισμοί. «Και χρειαζόταν η επιστημονική κοινότητα;» λέει ο Πρετεντέρης. «Ο καθένας θα καταλάβαινε ότι πρόκειται για τσαρλατάνο!».

Δηλαδή (με τη δική τους λογική) βγάζουν ένα θέμα που ΔΕΝ είναι θέμα, εμπιστευόμενοι το ακροατήριό τους. Αυτό, φυσικά, λέγεται δημόσιο πλύσιμο της τηλεοπτικής μας πραγματικότητας. Από τους ίδιους που κάνουν τους λεκέδες.

Συνέντευξη Χατζηνικολάου στον Αρχιεπίσκοπο – συνομιλία Πρετεντέρη-Καμπουράκλη. Ένα και το αυτό. Πρώτα το δημιουργούμε, μετά το λοιδορούμε. Για να βγούμε κι από πάνω.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: στο ALTER σήμερα, μετά το ρεπορτάζ για το ‘διεθνές ρεζίλι’ της χώρας από τη φραπελιά (έδειξαν ιστοσελίδες του BBC – ο ανασφαλής πάντα καταλαβαίνει τον εαυτό του από το πως τον βλέπουν οι άλλοι)... και αφού κατακεραύνωσαν παρόμοιες πρακτικές τσαρλατάνων και εμπόριου ελπίδας για τη υγεία... συνέχισαν, με αμέσως επόμενο θέμα, το θαύμα κάποιου που περπάτησε χάρη στην παναγία σε ένα μοναστήρι της Αρκαδίας.

Θέλω να πω: το news item “φραπελιά” αποτελεί τεκμήριο ενοχής των καναλιών μέχρι το φονικό και όπως παρουσιάζεται εκ των υστέρων, γρήγορο πλύσιμό τους. Μακάρι κάποιος να κάνει μια επικοινωνιακή μελέτη πάνω στο θέμα... Και να πιάσει τόπο.

Yannis H είπε...

Ερώτηση νεοφότιστου: μήπως ο καπετάνιος παραείναι cropped; Βλέπω πολύ κόκκο...

Nikos Dimou είπε...

Yannis H said...
Ερώτηση νεοφότιστου: μήπως ο καπετάνιος παραείναι cropped; Βλέπω πολύ κόκκο...

--------------------------------

Δεν είναι καθολου cropped αλλά έχει φωτογραφηθεί με κινηματογραφική μηχανή (που βγάζει και φωτο αλλά έχει λίγα pixel).

Nikos Dimou είπε...

raffinata

χαίρουμαι που μας τίμησες!

Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Univers είπε...

@ Nikow Dimou (για τον καπετάνιο με την υπέροχη φυσιογνωμία) - από τεχνικής απόψεως:

Νομίζω ότι αυτό που δίνει την αίσθηση του κόκκου είναι ο χαμηλός φωτισμός, που προκαλεί θόρυβο και χρωματικές αποκλίσεις (συνήθως οι βιντεοκάμερες έχουν μικρό αισθητήρα, έτσι δεν είναι;). Με την Nikon D80 και έναν φωτεινό 50άρη Nikkor το αποτέλεσμα (τεχνικώς επαναλαμβάνω) θα ήταν διαφορετικό. Υπάρχει βέβαια και η "αποφασιστική στιγμή", ο διαθέσιμος εξοπλισμός - όποτε αυτή έλθη - δεν είναι πάντα ο καλύτερος.

Την φωτογραφική και το ζεμπίλι με τους φακούς από κοντά σας!

(Ξέρω, είναι βασανιστήριο στις διακοπές, αστειεύομαι).

Nikos Dimou είπε...

univers
δεν είχα καν μαζί μου φωτογραφική -για ένα τριήμερο είχα μόνο την κάμερα.

Ανώνυμος είπε...

Ταξιδια υπαρχουν πολλων ειδων ...εγω προτιμω τα ταξιδια με τα ξυδια!!!!

harrygrath είπε...

Παρενθετικα,η λεξη Πελ/νησος ειναι βλακωδης. Η χωρα δεν ηταν, πριν τη διωρυγα, νησος & ουσιαστικα ουτε & τωρα εχει χαρακτηρα νησου,ενω ο Πελοπας ηταν ασημαντο προσωπο λαου που εχει πεθανει απο την αρχαιοτητα. Η σωστη ειναι Μοριάς,απο τη μακεδονικη λεξη Μορέα ,περιοχη που βρεχεται απο θαλασσα, "θαλασσιά", & οι κατοικοι Μοραίτες,απου τους Μακεδονες που εποικισαν τη περιοχη επι Βυζαντιου.

Ανώνυμος είπε...

Ο χοντρός κόκκος στην φωτό του καπετάνιου την κάνει ακόμα πιο ατμοσφαιρική...Είναι +.

Η αμέσως επόμενη φωτό είναι εξαιρετική επίσης! Όντως "αποφασιστική στιγμή"...

Το μόνο που εμένα με ενοχλεί κάπως είναι η photoshop παρέμβαση στον φαρο. Κάπως too much μου φαίνεται.

Τώρα αν μου πείτε "έλα παππου να σου δείξω τ'αμπέλια σου" ή "ήρθαν τ΄ άγρια..." θα έχετε δίκιο...

Ανώνυμος είπε...

Ταξίδι που θα ήθελα,

Κοινό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ψυχής

Λέξη που αντιστοιχεί στην αναγκαία κίνηση του ατόμου

Να ξέρει καθένας:

Τα νερά βρωμίζουν στους στατικούς βάλτους κι είμαστε 70% οξυγόνο 2 κι υδρογόνο

Ταξίδι με πλοίο ή αμάξι, με φιλί ή ένα χορό ταγκό. Κάθε μέσο θεμιτό.

Ανώνυμος είπε...

"...ο Πελοπας ηταν ασημαντο προσωπο λαου που εχει πεθανει απο την αρχαιοτητα."

Ε όχι και ασήμαντο πρόσωπο ο Πέλοπας, ο πατέρας του Ατρέα και του Θυέστη που ίδρυσαν την πιο γνωστή δυναστεία των Μυκηνών! Εδώ είχε κονέ ακόμα και με τον Ποσειδώνα!!!

paragrafos είπε...

(Αντιγράφω από τη μετάφραση του Εφταλιώτη)

--------------------
"(...)
Του Ωκεανού τα ρέματα το πλοίο σαν αφήκε,
κι απάνω από τα κύματα του διάπλατου πελάγου
ήρθε στης Αίας το νησί, που κατοικεί η Αυγούλα,
και σε γλυκούς χορότοπους χρυσανατέλνει ο Ήλιος,
εκεί στον άμμο φτάσαμε κι αράξαμε το πλοίο,
και πήγαμε πλαγιάσαμε στο περιγιάλι απάνω,
προσμένοντας τη λαμπερή να γλυκοφέξη Αυγούλα.

Κι έφεξ' η ροδοδάχτυλη της νύχτας κόρη Αυγούλα (...)"

------------------

Με αγάπη

Παράγραφος

abdal είπε...

Χάρη, πιθανότερη ετυμολογία του Μοριά είναι η... μουριά. Η εξάπλωση του Μορεώνα στην Πελοπόννησο άρχισε λίγο πριν από την εγκατάσταση των σλαβόφωνων. Όμως οι σλαβόφωνοι έπαιξαν πράγματι ρόλο στην εδραίωσή του. Τα μυστικά της σηροτροφίας/παραγωγής μετάξης ήταν κρατικό μυστικό από την εποχή του Ιουστινιανού. Οι Ίσαυροι όμως διέδωσαν τα μυστικά του μεταξιού για να στηρίξουν το νέο οικονομικό μοντέλο δικτύων παραγωγών/βιοτεχνών των Χωρών (δηλ. κεφαλοχωρίων, κωμοπόλεων). Η καλλιέργεια της Μουριάς υπήρξε πολλαπλά ωφέλιμη (γεωργικά, βιοτεχνικά/"βιομηχανικά",
"εξαγωγικά" κλπ).
Εφόσον η σλαβική λέξη που παραθέτεις είναι σωστή (έχεις αποδειχθεί ευφάνταστος αλλά αναξιόπιστος ετυμολόγος στο παρελθόν), θεωρητικά δεν θα αποκλειόταν συνδυασμός των 2 ετυμολογήσεων. Θέλει ψάξιμο...

Nikos Dimou είπε...

Μορ στα σλάβικα είναι η θάλασσα. Αν το συνδυάσουμε αυτο με το ότι τα περισσότερα τοπωνύμια της περιοχής ήταν σλάβικα (πριν εξελληνισθούν) έχει ερείσματα η άποψη του Χάρυ.

abdal είπε...

Νομίζω ότι η λέξη "Μοριάς" απαντάται σε κείμενα που προηγούνται της υποτιθέμενης εποχής καθόδου των σλαβόφωνων (δύσκολο όμως να τα αναζητήσω --βρίσκονται στην βιβλιοθήκη μου στην Αθήνα). Λέω "υποτιθέμενης" διότι δεν αποκλείεται η έλευση των σλαβόφωνων να αρχίσε αρκετά νωρίτερα από την εποχή που αναφέρουν οι περισσότερες σύγχρονες πηγές. Πράγμα που, αν ισχύει, πιθανώς ενισύχει και αυτό την άποψη του Χάρη. Θα το ψάξω.

Dion.M. είπε...

Mere, Mare, Μορ. Προφανώς η ρίζα είναι ίδια. Αν δεχθούμε το μορ, γιατί να μην δεχθούμε και το mare.
Η Ελληνική λέξη θάλασσα δεν είναι Ελληνικής προέλευσης αλλά προελληνικής, όπως και τα τοπωνύμια με κατάληξη -νθος. (Κόρινθος, Ολυνθος), και όλα τα τοπωνύμια των Κυκλάδων. Αυτές οι λέξεις (και πολλές άλλες εν χρήσει) υπήρχαν στον χώρο, πριν τον ερχομό των Ελλήνων.

Ο Μπαμπινιώτης στο ετυμολογικό λεξικό αναφέρει την μουριά σαν ετυμολογία του Μωριά.

Ανώνυμος είπε...

Μην παιδεύεστε, είναι ξεκάθαρο πως προέρχεται από τον Μόρο, δηλαδή τον θάνατο.
Πως να το κάνουμε, οι Σπαρτιάτες ήταν μόρτηδες!!!

Μπαμπουινιώτης

abdal είπε...

Ο Μπαμπινιώτης έχει την τάση να προκρίνει τις ετυμολογήσεις που του φάίνονται περισσότερο... ελληνοπρεπείς.
Ως "ινδοευρωπαϊκές", οι σλαβικές γλώσσες έχουν πολλές κοινές λέξεις, π.χ., με τα λατινικά, αλλά και τα ελληνικά κλπ.
Το μορ/μαρ είναι μια ρίζα που απαντάται στις σλαβικές γλώσσες. Στα ρωσικά, π.χ., μόριε/μόρια (ανάλογα με την πτώση) είναι η θάλασσα.
Το ότι η "Πελοπόννησος" ονομαζόταν Μορεών/Μωρεών ήδη πριν από τη (θεωρητική) έλευση της σλαβοφωνίας σημαίνει αυτονόητα ότι η λέξη προέρχεται από τη μουριά. Αν όμως η σλαβοφωνία ήταν ήδη παρούσα στην περιοχή πριν από τον 7ο-8ο αιώνα που δίνουν οι πηγές, τότε η άποψη του Χάρη γίνεται πιθανή, χωρίς επίσης να αποκλείεται η διπλή προέλευση της λέξης (Μοριά/Μορεών).

Ανώνυμος είπε...

...ίσως προέρχεται από το amore, μιας και οι Πελοπ/σιοι είναι και ερωτιάρηδες...

abdal είπε...

Ραλλού: Πράγματι. Αν μάλιστα μιλήσουμε και για τους Καλαματιανούς (και τους Πυργιώτες, και τους Πατρινούς), τότε τη λύση θα μας τη δώσει το... Ειρωνικό Λεξικό.

Ναυαγός είπε...

@harry Greco

Εκτιμώ την διάθεση σας να απαξιώσετε τους Παπαραρρηγοπούλειους μύθους περί ελληνικής ιστορίας.

Εκτιμώ, επίσης, τη συνοπτική αλλά καίρια γραφή σας και τα αντιφασιστικά και αντιναζιστικά σας αισθήματα.

Αν και στην πράξη χρησιμοποιείτε την γκαιμπελική τακτική τους "πες πες κάτι θα μείνει στο τέλος".

Σε μένα πέτυχε πάντως εν μέρει.

Αρχίζω να αμφισβητώ την άποψη ότι σε μια περίκλειστη από δύσβατα βουνά και ως επί το πλείστον άγονη χερσόνησσο, υπάρχει συνέχεια από την εποχή των ελλήνων και πριν από αυτούς.

Πίστευα ότι οι μετακινήσεις των πληθυσμών δεν ήταν σαρωτικές λόγω γεωγραφίας, ούτε ότι θα ήταν δυνατό η χερσόνησσος αυτή να έχασε σε κάποια περίοδο παντελώς τους κατοίκους της.

Πίστευα ότι γλωσσολογικά δεν μπορεί να αποδειχθεί κάτι καθώς είναι προνόμιο των αρχουσών τάξεων ή των κατακτητών να ονοματίζουν περιοχές πολλές φορές αυθαίρετα.

Στις πηγές έδινα όχι ιδιαίτερη αξία, καθώς κανένας από τους συγγραφείς τους (π.χ. Προκόπιος) δεν ήταν επικεφαλής κάποιας στατιστικής υπηρεσίας.

Δε θα ήθελα να είμαι απόλυτος.

Αν καταφέρατε να διαβάσετε όμως μέχρι εδώ, ίσως θα έπρεπε να αφήσετε και εσείς μια χαραμάδα να μην είναι τα πράγματα ακριβώς όπως τα έχετε ταξινομήσει στο μυαλό σας.

Και να αρχίσετε να είστε πιο ανεκτικός στην απόφαση αυτού του λαού που έχει αίμα Αλβανικό, Σλαβικό, Βλαχικό, Κρητικό, Μικρασιατικό, Τουρκικό, Ελληνικό, Προελληνικό (λες και έχει καμιά σημασία αυτό) να διαλέξει την πιο σημαντική στιγμή της ιστορίας του(έτσι όπως του την υπέδειξαν οι ξένοι) ως το σημαντικότερο στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας.

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
paragrafos είπε...

Χαιδευτικά, τα μικρά παιδιά αλλά και οι μεγάλοι, πολλές φορές, εδώ στην Κύπρο, λέμε τη μητέρα μας "άμμα" (προφέρουμε τα διπλά συμφωνα).

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο προφέρει το "μητέρα" και η οικιακή βοηθός μας, όταν τηλεφωνάει στην πατρίδά της (Σρι Λάνκα).

Η γλώσσα της καρδιάς τεινει να είναι παγκόσμια.

Τι ωραία θα ήταν οι γλωσσολόγοι να έψαχναν για τέτοιες λεξεις...


Με αγάπη

Παράγραφος

Dion.M. είπε...

Να κάνω μια παρατήρηση.
Ελληνες και Ελληνίδες, που έγιναν Τούρκοι, είναι αναμενόμενο να υπήρχαν και μάλιστα πολλοί. Το αντίθετο δεν έχει νόημα διότι κανείς κατακτητής δεν ήθελε να μετατραπεί σε ραγιά. Οσες Ελληνίδες επήγαιναν με Τούρκους γινότανε Τουρκάλες. Το ίδιο και οι Ελληνες.

Η διαφορά των θρησκειών απέτρεπε τους μικτούς γάμους σε ευρεία κλίμακα και όταν τέτοιοι γάμοι γινόταν η ώσμωση οδηγούσε προς την Τουρκική πλευρά δηλαδή την πλευρά του προνομιούχου και του ισχυρού.

Επίσης, επιμειξία ανθρώπων και πολιτισμών γινόταν από την προϊστορία στον χώρο. Οταν λέμε αρχαίοι Ελληνες, αυτοί είχαν ήδη έρθει σε επιμειξία με τους προέλληνες, και στην επιμειξία αυτή οφείλεται η προωθημένη πολιτισμική αφετηρία εν σχέσει με τους άλλους αρίους της Ευρώπης, οι οποίοι κατέβηκαν την ίδια εποχή, και είχαν σχεδόν γλώσσα με πολλά κοινά στοιχεία και πιθανώς κοινή προέλευση.


Οταν λέμε Αρχαίοι Ελληνες, εννοούμε λαούς που μετανάστευσαν εδώ, όχι ταυτόχρονα, αλλά κατά την διάρκεια σχεδόν μιας χιλιετίας. Μην ξεχνάμε την κάθοδο των Δωριαίων και τα συνεπακολουθήσαντα.

Μεταξύ του Αγαμέμνονα και του Περικλή, υπάρχει κενό ιστοριας, σχεδόν 400 ετών, στο οποίο στην περιοχή κανείς δεν είναι απόλυτα σίγουρος για το τι έγινε. Ολοι μιλάνε για μεγάλες καταστροφές και μετακινήσεις πληθυσμών.

Οι Ιωνες και οι Δωριείς είχαν τόση σχέση όση εμείς με τους... Αρβανίτες. Ισως και λιγώτερη.

Η μετακινήσεις πληθυσμών και η επιμειξία, πάντα γινόταν και συνέχισε να γίνεται και τα νεώτερα χρόνια έως και σήμερα.

Η επιμειξία είναι στα γονίδια όλων μας.

Την ιστορία, που πήγε ένα ολόκληρο σύγχρονο Ελληνικό χωριό (της Ηλείας) να βρεί νύφες στην Ουκρανία, οργανωμένο από τον δήμαρχο του, την ξέρετε;
Είναι γεγονός!

Αυτό όμως έχει συμβεί σε όλους τους λαούς και δεν σημαίνει τίποτα.

Ο πολιτισμός και η γλώσσα -και όχι το αίμα- μετράει και είναι αυτά που κάνουν κάθε φορά την διαφορά.

harrygrath είπε...

Ασφαλως & ατομο του επιπεδου σοβαροτητας που αποδεικνυει η φραση " Η (βρισια - εννοει τη μακεδονικη ) γλωσσα φτιαχτηκε στα εργαστηρια των ( βρισια-εννοει την πρωτευουσα Μακεδονιας ) " θα αμολαγε & τη μπαρουφα οτι το Μοριας βγαινει απο τη μουρια.
Στη σκεψη μου,προσπαθω να προπαγανδιζω 2 αληθειες... Οτι εμεις ,οι Γραικοι,ουδεμια καταγωγη εχουμε απο ελληνες & οτι ο " πολιτισμος " τους ειναι κουλτουρα προς αποφυγη. Αυτα ειναι & τα 2 βαθρα του ελληνισμου,μυθολογικου φασισμου,που τον ονομαζω γραικοναζισμο.
Η ελληνικη " κουλτουρα " εμπερειχει ρατσισμο,φασισμο,ιμπεριαλισμο,σεξισμο,δικτατορια,τυρρανια,βασιλεια, δουλοκτησια,ειδωλολατρια,ανθρωποθυσιες,γενοκτονια & ολα τα κακα των αρχαιων λαων. Για τους πολιτισμενους ανθρωπους,ειναι μια πνευματικη πανουκλα,αντιστοιχη του γερμανικου ναζισμου & του κομμουνισμου.

Φιλαλήθης είπε...

Κάτι άσχετο!
Κύριε Δήμου η φήμη σας στην "Guardian"...
http://www.guardian.co.uk/g2/story/0,,2003096,00.html
No comments!

Ανώνυμος είπε...

hary

ρωτουσα μια φορά εναν ιρλανδο απο που καταγεται ,απο τους αγγλους, απο τους σκωτζέζους ή απο τους ...νορβηγούς?

επαιζε τοτε ενα ντοκυμαντερ στο μπιμπισι με τους βικινγκς οι οποιοι ειχαν επιτεθει σε ολες τις βρεττανικες ακτες και ειχαν εγκατασταθει ακομη και ιρλανδία

οποτε, μου παιρνει 5 λεπτα να του εξηγησω το ντοκυμαντερ και αλλα 5 να του δωσω τις δικες μου προσεγγισεις, αναλογα με τα σωματικά χαρακτηριστικα που εχουν οι ανθρωποι στην ιρλανδια, σε συγκριση με την αγγλια, ειναι πιο σκουροι στα μαλλιά, οποτε γυρναει και μου λεει απορημενος:

THEY ARE JUST PEOPLE!

(ειναι απλώς άνθρωποι!)

Dion.M. είπε...

Και για να κλείσω.

Οι Βρεττανοί περιλαμβάνουν τους Πίκτες, (Αρχαίοι κάτοικοι του νησιού, λέγεται ότι οι περισσότεροι έμειναν στην Σκωτία), τους Λατίνους (Οσοι πήγαν από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ηδη λέγεται ότι ο Αρθούρος ήταν Ρωμαίος), τους Γαλάτες (Walles),τους Σάξωνες, (Γερμανική φυλή), τους Αγγλους, (μάλλον από την Δανία), και τους Νορμανδούς, (Σκανδιναυοί, οι οποίοι είχαν μείνει πολύ καιρό στην απέναντι Νορμανδία).

Για τους Γάλλους, τι να πούμε που τα ονόματά της χώρας τους αναφέρονται σε εντελώς διαφορετικές λαούς.
Γαλλία προέρχεται από τους Γαλάτες και France, από τους Φράγκους που ήταν Γερμανική φυλή.

Οι Ρώς όταν εμφανίστηκαν στην Ιστορία περιελάμβαναν από Σκανδιναυούς μέχρι Τατάρους.

Let alone Americans...

Εδώ στην Ελλάδα ή Grecia... Πάλι καλά!

raffinata είπε...

Τι την ήθελα την Πελοπόννησο; Να σας πω τότε που πέρναγα με flying dolphin (με σβησμένη μηχανή)τον Cavo d'oro;
;)

Dion.M. είπε...

Cavo d'oro;

Εκεί θα δείς τι θα γίνει!...

Ανώνυμος είπε...

Η ποιητική αδεία μάλλον καταρρίπτει τη χημεία... Χεχε, υδρογόνο δύο οξυγόνο στο παραπάνω μου σχόλιο.

φεγγαρένια είπε...

Cavo d'oro; και χημεία..! :)
Θυμάμαι που χαζέυαμε τα μεγάλα ιστιοφόρα με κατεβασμένα πανιά που λόγω κατασκευής δεν κατάφερναν να περάσουν απέναντι και ξεκινούσαν ξανά από άλλη κατευθυνση

Την καλησπέρα μου

Ταξίδι που θα θέλαμε
και άλλοτε με τίποτε σ'αυτό το κόσμο
Οδύσσεια και νοσταλγία μοιάζουν Σε ανοιχτές θάλασσες
..Κάπου πορεύεται με τα μάτια της καρδιας ο καπετάνιος στη νύχτα, στο ονειρο της μέρας για να ψάξει τη δίψα της γαλήνης
Ο γερό-καπετάνιος με τις ρυτίδες της διαδρομής
αυτή είναι και η απέραντη ομορφιά του νομίζω

Lonesome Traveler είπε...

Καλησπέρα, από έναν καινούργιο αναγνώστη των θαυμάσιων blog σας, κύριε Νίκο Δήμου. Τα θεωρώ όλα, καθώς και το web site, το οποίο διαβάζω εδώ και χρόνια, μια πραγματική ανάσα "δροσερής" και συγκροτημένης σκέψης μέσα στον κυκεώνα της εγκεφαλικής σύγχυσης που μας περιβάλλει.

Όσο για το συγκεκριμένο θέμα, είναι αυτό που λέμε "μια εικόνα, χίλες λέξεις...". Ξυπνάνε μέσα μου τόσες νοσταλγίες για ταξίδια που έκανα μα πιο πολύ για ταξίδια που θα 'θελα να κάνω και ξέρω ότι ίσως ποτέ να μην πραγματοποιήσω. Ελπίζω μόνο...

Macko Usko είπε...

Amorgos?