Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2007

Επιστροφή στο Doncat




Mε συντριπτική πλειοψηφία η γενική συνέλευση των bloggers αποφάσισε επιστροφή στο (ανακαινισμένο) Doncat από το οποίο μας είχε εξορίσει πριν ένα μήνα ο New Blogger. To Doncat2 θα μείνει ως ένα δείγμα photo-blog.

Κλικ εδώ για το νέο Post στο Doncat:


doncat

___________________________________

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2007

Χωρίς λόγια

__________________________________________________




__________________________________________________



__________________________________________________




__________________________________________________




__________________________________________________



__________________________________________________




__________________________________________________


Τα λόγια, αυτή τη φορά, θα τα βάλετε εσείς...

__________________________________________________



Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2007

Βάου-βάου Κούκου-βάου!

To πρώτο πράγμα που βλέπει όποιος μπαίνει στο σπίτι, είναι μία βιτρίνα με κουκουβάγιες. Εκατοντάδες κουκουβάγιες από όλες τις γωνιές της γης.

Η συλλογή αυτή γεννήθηκε περίεργα. Πριν από σαράντα+ χρόνια, κάποιος φίλος κοίταξε ένα κινέζικο ωροσκόπιο και μου είπε ότι είμαι... κουκουβάγια. Μου χάρισε και μία ασημένια σιγαροθήκη (τότε κάπνιζα) με ανάγλυφη κουκουβάγια στο καπάκι.




Την μόνη κουκουβάγια που είχα στο σπίτι (είναι η δεύτερη από δεξιά, ανάμεσα στις ξύλινες) την είχα αγοράσει όχι λόγω πουλιού, αλλά λόγω δανέζικου design.




Οι δύο κουκουβάγιες άρχισαν να πληθαίνουν όταν ο ίδιος φίλος διέδοσε και σε άλλους το κινέζικο παραμύθι. Άρχισαν όλοι να μου χαρίζουν κουκουβάγιες.



Ο πιο τακτικός χορηγός της συλλογής είναι ο Γιάννης Μαρίνος που επί δεκαετίες μου χαρίζει από μία στην γιορτή μου. Ο πρόωρα χαμένος φίλος Αλέξης Ζακυθηνός, χρόνια πρέσβης στην Νότιο Αμερική, μου έφερνε εκπληκτικά δείγματα. Η φίλη Μαρία, αεροσυνοδός στην Άπω Ανατολή, επίσης.



Άρχισα κι εγώ, σε κάθε ταξίδι μου, να φέρνω τουλάχιστον μία. Έτσι, χωρίς ιδιαίτερη επιμέλεια, δημιουργήθηκε μία συλλογή που έχει κομμάτια από όλες (μα όλες!) τις χώρες της γης και από τα πιο ετερόκλιτα υλικά.




Από κεχριμπάρι, ίασπι, νεφρίτη, ελεφαντόδοντο, μάρμαρο, χαλκό, πορσελάνη, σίδερο, κρύσταλλο, πανί, ασήμι, ξύλο, φτερά, πηλό, κόκκαλο φάλαινας... Υπάρχουν κομμάτια που στοίχισαν ένα ευρώ και άλλα πάνω από χίλια.





Αυτή είναι η παρέα της Άπω Ανατολής - περίτεχνες και χρυσοποίκιλτες.





Αυτές είναι οι κρυστάλλινες και διάφανες...






και τούτες από τα πιο περίεργα υλικά - συντηρητικές και μοντέρνες.


Είναι ενδιαφέρον ότι δεν υπάρχει λαός που να μην φτιάχνει απεικονίσματα της γλαύκας. Το μυθικό πουλί εμπνέει. Αν μάζευα γάτες (έχω και τέτοια συλλογή) ή σκύλους, δεν θα έβρισκα παντού. Στις κουκουβάγιες, σε κάθε τόπο, είχα πρόβλημα επιλογής.

________________________________

Υ. Γ1: Ζητώ συγγνώμη για τις φωτογραφίες - είναι πολύ πρόχειρες. Έπρεπε να στήσω ένα μικρό στούντιο - αλλά βαρέθηκα και τις τράβηξα με φλας.

Υ. Γ. 2: Προς Θεού, μην αρχίσετε να μου χαρίζετε κι άλλες - δεν έχω που να τις βάλω!

Υ. Γ. 3: Ο τίτλος, από τραγούδι της Λιλιπούπολης.





Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007

Μελαγχολία Γάτου

Αυτές τις ημέρες ήταν όλα χάλια.

Μετά την επέμβαση στην γνάθο, ταλαιπωρήθηκα κι από την μέση μου.



Με πρησμένο το δεξί μάγουλο δεν τολμούσα να εμφανιστώ




Ψυχικά ισορροπούσα πολύ άσκημα




Κρυβόμουνα από τον κόσμο




Ιδιαίτερα από κάτι επιθετικούς…




Με είχε πιάσει το παράπονο




ένιωθα μικρός κι αδύναμος




Πού είναι η εποχή που ερωτοτροπούσα ασύστολα…




Που έβλεπα τα πάντα αφ' υψηλού...



ή που ρέμβαζα στον ήλιο ξαπλωμένος σαν πασάς...



Γερνάω...



και βλέπω τον κόσμο από μακριά...

______________________________









Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007

Τα χρώματα του Βορρά

Πριν πέντε χρόνια είχα πάει στην Σκωτία.
Προσκύνημα σε μία λίμνη.
Που την τραγούδαγα από παιδί αλλά δεν την είχα δει.



By yon bonnie banks
and by yon bonnie braes
when the sun shines bright
on Loch Lomond...





Παντού πολύχρωμα λουλούδια στα παράθυρα και σε κάθε χωριό μαγαζάκια να πουλάνε άνθη χρωματιστά.



Και παντού το φοβερό πράσινο του lawn - μα το βάφουν το γρασίδι;



Και οι πόλεις: Γλασκώβη, Εδιμβούργο στο μουντό βορρά, πολύχρωμες.



Μόνο στην Ιρλανδία είχα δει ακόμη πιο ζωηρά χρώματα.



Ακόμα και το μαύρο τους μοιάζει λαμπερό...



Σε αυτό το ενεχυροδανειστήριο μπαινεις αλλιώς



και σε αυτό το pub πίνεις αλλιώς...



ακόμα και τα τούβλα χρωματίζουν...



κι αυτές τις αξίες δεν τις πιάνει κανένα κινητό...
--







Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

Αυγουστιάτικο Πάρτι

Πριν τέσσερα χρόνια, σε ένα ωραίο εξοχικό...



Ένα αγαπημένο ζευγάρι έδωσε ένα μεγάλο πάρτι...



Το πάρτι πέτυχε - είχε άλλωστε όλα τα σωστά συστατικά



Ωραίες γυναίκες και ενδιαφέροντες άνδρες...



φερέλπιδες νέους και καλή μουσική...



πλούσιο μπουφέ και υπέροχο περιβάλλον





Στο τέλος το ζευγάρι φιλήθηκε υπό τα χειροκροτήματα όλων.




Σήμερα έμαθα ότι χώρισαν.

___________________________________
Υ. Γ. Έκανα τις φωτογραφίες ψυχεδελικές διότι δεν πρόκειται για κοσμικό ρεπορτάζ

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2007

Παζάρι στα Τρίκαλα


Ήταν τέλη της δεκαετίας του 80.



Στα Τρίκαλα γινόταν το μεγάλο αγροτικό παζάρι.



Είχαν έρθει αγρότες από όλες της άκρες του Κάμπου.



Πραγματικοί αγρότες, όχι οι συνδικαλιστές που βλέπουμε στις τηλεοράσεις.



Με ανεμοδαρμένα πρόσωπα, ροζιασμένα χέρια και αναμονή στα μάτια.




Ντρεπόμουν που τους φωτογράφιζα.


--

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007

Ταξίδι που θα ήθελα


Να φύγω...



να ξεκινήσω από ένα σκοτεινό λιμάνι που δεν γνωρίζω...



με ένα γέρο-καπετάνιο σιωπηλό σαν σφίγγα...



να ταξιδεύω κόντρα στην δύση και μετά στην νύχτα...



περνώντας από φάρους αινιγματικούς και απρόσιτους...



κι ένα χάραμα να αράξω στον όρμο της γαλήνης.


--