Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

Αυγουστιάτικο Πάρτι

Πριν τέσσερα χρόνια, σε ένα ωραίο εξοχικό...



Ένα αγαπημένο ζευγάρι έδωσε ένα μεγάλο πάρτι...



Το πάρτι πέτυχε - είχε άλλωστε όλα τα σωστά συστατικά



Ωραίες γυναίκες και ενδιαφέροντες άνδρες...



φερέλπιδες νέους και καλή μουσική...



πλούσιο μπουφέ και υπέροχο περιβάλλον





Στο τέλος το ζευγάρι φιλήθηκε υπό τα χειροκροτήματα όλων.




Σήμερα έμαθα ότι χώρισαν.

___________________________________
Υ. Γ. Έκανα τις φωτογραφίες ψυχεδελικές διότι δεν πρόκειται για κοσμικό ρεπορτάζ

352 σχόλια:

1 – 200 από 352   Νεότερο›   Νεότερο»
gravoura είπε...

Καλημέρα!!
Οι αγάπες δεν κρατούν για πάντα. Σύνηθες το φαινόμενο πια του χωρισμού. Οι αιτίες πολλές. Θα τις αναλύσουμε.

Μαρω_Κ είπε...

Kαλημέρα.
Η συμβίωση είναι συμβιβασμός, ανοχή και μετά αγάπη.
Ποτέ δεν θα είναι όλα ρόδινα για πάντα, για κανένας μας.
Θέλει υπομονή να μεγαλώνεις με κάποιον.
Θέλει προσήλωση και δουλειά.
Ο έρωτας είναι η τρέλα, η συνύπαρξη ο καθημερινός γολγοθάς.

Takis Alevantis είπε...

Νομίζω πως ένα ζευγάρι που θέλει να ζει υπό το φως της δημοσιότητας, όπως κάποτε οι βασιλιάδες της Γαλλίας, πρέπει να αποδεχτεί πως δεν είναι πια ζευγάρι όταν κλείνουν τα φώτα, αλλά ότι ο καθένας έχει την «αυλή» του και ζει στον δικό του «κρυφό κήπο».

Unknown είπε...

Το πάρτυ μπορεί να είχε όλα τα σωστά συστατικά, το ζευγάρι όμως μάλλον όχι. Ίσως πάλι κάποιο απ' αυτά να «έκοψε» προϊόντος του χρόνου, ποιος ξέρει. Μπορεί, τελικά, το μόνο που έχει σημασία, η μόνη α-ληθινή στιγμή να είναι αυτή που διαφύλαξε ο φακός στην τελευταία φωτογραφία.

Nikos Dimou είπε...

ΕΝΗΜΡΩΣΗ:

Ο ΑΝDY ΑΠΕΔΡΑΣΕ!

Έκλεισε το μπλογκ του και χάθηκε στον ορίζοντα.

Ελπίζω να μετενσαρκωθεί σε κάτι εξίσου καλό.

Τώρα που έφυγε μπορώ να το πω: ήταν ο καλύτερος από όλους μας - και ο ο αγαπημένος μου blogger...

ioannisk είπε...

Ο χωρισμός του post σχετίζεται με το γεγονός ότι ο Andy "χώρισε" με την μπλογγο-οικογένεια;

Ξέρει κανείς γιατί σταμάτησε το blogging ο Andy, πέρα από την βαρεμάρα που αναφέρει στο τελευταίο του post; Ελπίζω να μην του συνέβει κάτι κακό.

Somebody961 είπε...

Εχουμε μάθει ΣΤΗ ζωή, σε κάθε τέλος επεισοδίου της να δίνουμε μέσα μας την άσκημη έννοια, εκείνη του οριστικού τέλους.

Δεν έχουμε όμως μάθει ΑΠΟ την ζωή, πως το κάθε τέλος σηματοδοτεί αυτόματα και μία νέα αρχή.
Από το ότι ο θάνατος μία νέα ζωή έως το τέλος μίας εβδομάδας που είναι αρχή της επόμενης. Τόσο απλά.

Αν το ζευγάρι μέσα από αυτή την ΄περιπέτεια' γνώρισε έστω και ελάχιστα ένα κομμάτι του εαυτού του, έφτασε σε έναν εσωτερικό απολογισμό, τότε, οφείλουν τη στιγμή του χωρισμού να πουν ένα εγκάρδιο ευχαριστώ με ένα φιλί στο χέρι...

Αν πάλι όχι, τότε κ πάλι το ίδιο να κάνουν.
Επειδή το κέρδος τότε είναι στην επόμενη επιλογή..

doctor είπε...

Όποιος ξέρει ν'αγαπά, ξέρει και να χωρίζει.

Σχετικά με ερωτικά ζενίθ και ναδίρ διαβάστε:
Pascal Bruckner "Bitter Moon"

ή δείτε το σε σκηνοθεσία Ρομάν Πολάνσκι. Ο ελλληνικός τίτλος είναι "τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα".

Ο χωρισμός είναι μέσα στο παιχνίδι, όπως και ο θάνατος στο παιχνίδι της ζωής.

Και σχεδόν πάντα φταίνε και οι δύο.

doctor

Nikos Dimou είπε...

ioannisk said...
Ξέρει κανείς γιατί σταμάτησε το blogging ο Andy, πέρα από την βαρεμάρα που αναφέρει στο τελευταίο του post; Ελπίζω να μην του συνέβει κάτι κακό.

----------------------------

Όχι είναι καλά στην υγεία του. Απλώς κουράστηκε και αποφάσισε να μιμηθεί το avatar του και να αποδράσει.

Φαντάζομαι πως θα νιώθει ανάμικτα συναισθήματα - ανακούφισης και στέρησης (σε λίγο).

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα

Ο Andy είναι γλυκύτατος κ προφανώς προτιμάει να ασχοληθεί με την κόρη του από μας, αλλά ρε παιδιά δεν ‘έφυγε’ κ τέτοια που γράφατε χτες κ μας κοψοχολιάσατε. Το μπλογκ έκλεισε ο άνθρωπος κ μακάρι να το ξανανοίξει.

Στο θέμα τώρα. Είμαι σίγουρη ότι υπάρχει αυτό που λέμε έρωτας μιας ζωής. Απλά μέχρι να το βρεις δοκιμάζεις μερικούς κ φυσικά τους χωρίζεις όταν ανακαλύπτεις ότι δεν είναι το τέλειο. Τώρα αν τον έρωτα της ζωής σου τον βρεις στα 90. Πάλι εντάξει είναι, γιατί έχεις να αναπολείς μισό τάγμα έρωτες με τους οποίους πέρασες ωραιότατα τόσα χρόνια.

Nikos Dimou είπε...

Μα κανείς δεν είπε ότι "έφυγε". Η σωστή λέξη είναι απέδρασε!

silk123 είπε...

θα ήθελα από εδώ και με την άδεια σας να μεταφέρω χαιρετισμούς στον Andy. Το έβλεπα ότι βαριόταν αλλά δεν ήξερα πως να βοηθήσω....
Θα ήθελα να ξαναγυρίσει.

για χωρισμούς
Η μεγαλύτερη αγάπη μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα ζευγάρι που τα βρίσκει μεταξύ του. Και το μεγαλύτερο μίσος σε ένα γάμο που το ζευγάρι διαφωνεί. (αλλά μιλάμε για τρελό μίσος, δηλαδή να μην αντέχεις ότι αναπνέετε τον ίδιο αέρα).
Πάρα πολυ ωραίος ο τρόπος που έθεσες το θέμα, Νίκο. Μπορεί να μην σχολιάζω συχνά αλλά σε παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή και θαυμασμό.
Ευχαριστώ, καλημέρα σε όλους

Takis Alevantis είπε...

Μήπως ρε σεις φταίνε τα μπλουζάκια;

athanasia είπε...

Νομίζω ότι τα μπλουζάκια, όπως και τα πάρτυ, καμιά φορά είναι ένας ωραίος τρόπος να κλείνει κανείς ένα κεφάλαιο της ζωής του χωρίς μιζέρια.

Μ'εναν τρόπο, είναι αποχαιρετισμός (αν και συχνά δεν είναι συνειδητός την ώρα που γίνεται).

Δεν ξέρω τον Andy προσωπικά, αλλά τα σχόλιά του και η χειρονομία με τα μπλουζάκια δείχνουν άνθρωπο με ευγένεια, εξυπνάδα και θερμά συναισθήματα.

Ελπίζω και καθένας από το ζευγάρι του ποστ να έχει τα ίδια χαρίσματα κι εύχομαι καλή καινούργια αρχή

athanasia είπε...

Ή, όπως το είπε πολύ ωραία ο l. Cohen, "the brokenhearted many, the openhearted few..."

proinos είπε...

Η ιστορία με τα μπλουζάκια γίνεται ακόμα πιο συγκινητική, πολύτιμη και σημαδιακή μετά την απόδραση του Andy...

Οπως συμβαίνει και με όλες τις ιστορίες αγάπης, μέχρι την απόδραση του ενός, ή και των δύο, ή την έλλειψη φλόγας ή ενδιαφέροντος στη σχέση (ακόμα χειρότερο αυτό και από το χωρισμό).
Πάντα εκ των υστέρων νοιώθεις πιο ανάγλυφα όλα τα καλά που αισθάνθηκες και θυμάσαι μόνον τα άσχημα για να δικαιολογείς την απόφασή σου...

Ανώνυμος είπε...

K. Δημου δεν ξερω αν πραγματι ο λογος που οι φωτο εγιναν "ψυχεδελικες"ηταν η αποφυγη του κοσμικου ρεπορταζ η αν θελησατε να "δουμε" τον συνχρονο θωλο ανθρωπο αντιπαραβαλοντας τον με τις καθαρες μορφες των πορτρετων των αγροτων του χθες.

Η ουσια ειναι οτι ,(αν και τυχαιο(?))ειναι οτι καλητερο και ανατριχιαστικο συναμα εχω δει τον τελευταιο καιρο!!!!!

Nikos Dimou είπε...

Μου είναι αδύνατον να φανταστώ έναν συνειδητό blogger να εγκαταλείπει οριστικά το blogging - και μάλιστα ένα μέλος αυτής της παρέας να αποχωρεί εντελώς και να μην συμμετέχει.

Γι αυτό έχω την πεποίθηση ότι ο Andy θα επιστρέψει.

Μπορεί όμως να μην μάθουμε ποτέ ως τι. Έχω την διαίσθηση πως είχε γίνει πολύ "διαφανής" (έπαιξαν ρόλο και τα μπλουζάκια) και θέλει να προστατέψει την ανωνυμία του.

Nikos Dimou είπε...

Τρολλ said...
Η ουσια ειναι οτι ,(αν και τυχαιο(?))ειναι οτι καλητερο και ανατριχιαστικο συναμα εχω δει τον τελευταιο καιρο!!!!!

-------------------------------

Φυσικά δεν είναι τυχαίο - είχα 50 τρόπους να μεταμφιέσω τις φωτογραφίες και επέλεξα συνειδητά αυτόν...

Ανώνυμος είπε...

...συνειδητη συνδεση με το προηγουμενο ποστ υπηρξε?

Nikos Dimou είπε...

Τρολλ said...
...συνειδητη συνδεση με το προηγουμενο ποστ υπηρξε?

---------------

Πολλά ρωτάτε...

Ναυαγός είπε...

Όταν η επικοινωνία θυμίζει σετ από αγώνα πιγκ πογκ,

όταν η ένοια της ελευθερίας χρησιμοποιείται ως άλλοθι,

όταν η αγάπη χάνει το νόημα της,

τότε ο χωρισμός είναι μια κάποια λύση.

Κοινωνιολογικά μόνο με σαρωτικούς βομβαρδισμούς, όπως αυτός της Δρέσδης, μπορεί να συγκριθεί.

Θύματά του όχι οι νεκροί (=χωρισμένοι), αλλά όσων ο εύθραστος ψυχολογικός κόσμος κατέρρευσε, τα μισά, δηλαδή, παιδιά του δυτικού κόσμου.

Υ.Σ. Συνήθως οι τελετές και οι γιορτές που γίνονται για να τιμήσουν μια σχέση είναι κακός οιωνός για τη σχέση (βλ. γάμος).

Ανώνυμος είπε...

Εμείς δεν καταλαβαίνουμε τη φράση "όταν η αγάπη χάνει το νόημα της". Και η αλήθεια είναι πως δεν εξηγεί. Πότε συμφωνήσαμε τι είναι αγάπη, νόημα αγάπης, απώλεια νόηματος και απώλεια νοήματος αγάπης. Και πότε χρησιμοποιείται η επικοινωνία ως άλλοθι. Λέω ότι επικοινωνούμε με τους ανθρώπους όταν έχουμε ένα συγκεκριμένο σκοπό να εξυπηρετήσουμε. Παρατηρούμε επίσης και τα μοιρολόγια για διαδικτυακούς δήθεν αποχαιρετισμούς και απορούμε σχετικώς για τα σεντόνια αν ανέμιζαν αν πλατάγιζαν ή αν πάφλαζαν.

Sarah είπε...

Εχουμε την ψευδαισθηση οτι ο ερωτας κρατα. Δεν κρατα. Αλλα γιατι σε πολλους μετατρεπεται σε μια βαθια αγαπη που τους ενωνει δυνατα και άλλοι γινονται οι χειροτεροι εχθροί;
Φταιει ο ατομικισμος της εποχης; Το οτι μαθαμε στο¨"κανε ο,τι σε συμφερει"; Κι αν αυτο που συμφερει σε εσενα ατομικα δεν συμφερει στην ομαδα; Τη δεύτερη μαθαμε να την αγνοούμε. Στο τελος βεβαια θα μας αγνοησει και αυτη αλλα τοτε, θα εχει φυγει το πουλακι.

Φταιει η οικονομικη ανεξαρτοποίηση της γυναικας;
Η απιστία;
Το οτι το διαζυγιο ειναι πια μια γρηγορη διαδικασια και κοινωνικα αποδεκτη;

Το ζουμι είναι ότι η παραδοσιακη οικογενεια καταρρέει. Στην Αμερικη το 1/3 των παιδιων γεννιουνται εκτος γάμου. Αν αρθροίσει κανεις και αυτα και αυτα που γεννηθηκαν εντος, αλλά οι γονεις τους θα χωρίσουν, βγαζει ενα 60-70% που θα μεγαλωσει με εναν γονεα.

Ενας γονεας σημαινει λιγοτερη επιβλεψη και μειωμενο εισοδημα. Αρα περισσοτερη φτωχια. Η οποια ανοιγει τις πύλες σε πολλα άλλα δυσαρεστα. Περισσοτερο εγκλημα, περισοτερη χρηση ουσιων, περισσοτερα παιδια εκτος σχολειου, και τελος ακομα περισσοτερα παιδια εκτος γαμου...

Ο θεσμος της παραδοσιακης οικογενειας πρεπει να αναθεωρηθει.
Και να αρχισει να συζητιεται η πολυγαμια ως εναλλακτικη λυση που προσφερει περισσοτερη επιβλεψη στα παιδια, περισσοτερο εισοδημα στην οικογενεια και περισσοτερη συντροφικοτητα στους μεγαλους.

Yosemite Sam είπε...

είχε γίνει πολύ "διαφανής"

Αλλοι σκοτώνονται για 5 λεπτά δημοσιότητας κι άλλοι τη θεωρούν κατάρα.

Οπως λέει και ο αγαπημένος του doctor τα καλύτερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι.

Παρεμπιπτόντως Doctor η εκπαίδευσή σου στο σαββόπουλο προχωράει καθόλου η έχεις μείνει στάσιμος;

Μαθαίνω ότι ο andy την κοπάνησε γιατί είχε φεσώσει όλη την αγορά με επιταγές της andyplex.

Ως νονός της εταιρίας οφείλω να ζητήσω συγγνώμη για την απρεπή αυτή στάση και να διαβεβαιώσω τους επενδυτές ότι επίκειται άμεση αποζημίωσή τους απο την επόμενη εταιρία που θα ιδρύσουμε οσονούπω.

Επι του παρόντος προσπαθώ να σκαρφιστώ ονομασία αντίστοιχου κύρους και βαρύτητας.

Ανώνυμος είπε...

ακούμε επίσης και στο δίσκο του μαχαιρίτσα όπου λέει ο ποιητής:

"ζητάς πατρίδα μου να μείνω στην παράγκα άχρηστη βάρδια σε ετοιμόρροπη σκεπή τα σύνορα της να φυλάω απ' το ληστή αυτόν που εσύ τον έχεις κάνει μάγκα και που μονάχη σου τον άφησες να μπει προσφέροντας του τη ζωή μου για προνστάντζα"

έχει και ρούχα που στεγνώνουν στην ταράτσα

αλλά και ρεφρέν

"δε θέλω αλλού να πάω εγώ όταν αγαπάω είμαι ψυχή βαθιά αυτό που με σταυρώνει στ' αλήθεια με λυτρώνει η μόνη σίγουρη στεριά ειν' η καρδιά"

ε και λέμε τι να θέλει άραγες να μας ισχυριστεί ο ποιητής

αφού αυτά που περιγράφει είναι αληθινά και επιλέγει να τα δίνει μέσα από ένα δήθεν εθνικιστικό παραλήρημα με καταθλιπτική ψυχανάλυση για ακλόνητα σημεία διαρκώς μεταβλητά.

το ποίημα είναι παραληρηματικό και ανόητο. το σώζει από το θάνατο και τον οριστικό μαρασμό αυτή η ηλεκτρική εκτέλεση της ομοιοκαταληξίας. πρόκειται για την αδιάφορη περιγραφή τηλεοπτικού σόου πονετικής απαγγελίας ειδήσεων με το δελτίο που έχει πλέον μεταφερθεί στους στίχους.

Yosemite Sam είπε...

να αρχισει να συζητιεται η πολυγαμια ως εναλλακτικη λυση

Η πρόταση της πανάσχημης είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και νομίζω ότι μπορεί να δώσει το έναυσμα για μια συζήτηση απο τα παλιά γεμάτη ένταση και ενδιαφέρον.

Μέχρι και τον andy που βαριέται εύκολα μπορεί να αναστήσει.

Ανώνυμος είπε...

Ο έρωτας είναι που δεν κρατεί ή το άγχος που μεταμορφώνει τον ουρανό σε πατάτα; Και από πότε ο έρωτας έχει σχέση με τη διάρκεια και την απουσία και με τα παιδιά και με τους θεσμούς. Που τα βρήκαμε γραμμένα και τα επαναλαμβάνουμε μόνο για να χανόμαστε έτσι για πλάκα. Και τι σκοπό έχουμε αν τα διαπιστώνουμε και τα συνδέουμε όλα αυτά μαζί. Τι θέλουμε να καταδείξουμε.

Ανώνυμος είπε...

""Φταιει η οικονομικη ανεξαρτοποίηση της γυναικας;
Η απιστία;""
-------------
Θα προσπαθησω να αποτυπωσω με λιγα λογια και εγω την αποψη μου για το κοινωνικοπολιτικο προτσες των αντρων και γυναικων της τελευταιας 20ατιας που ηταν η αιτια να φερει τα πανω κατω στις σχεσεις μεταξη των....

Καποτε τριχα απο μο.νι εσερνε καραβια....με την καταρευση του Ανατολικου μπλοκ και τις αλλαγες που επεφερε η νεα τεχνολογια σε ολους τους τομεις της καθημερινοτητας μας ειχαμε μια αισθητη και βαθμιαια αποδυναμωση της ισχυς της τριχας...Η κοινη διαπιστωση ολων, ειδικων και μη, ειναι οτι το μο.νι εγινε φτηνο.Η συγχρονη γυναικα μην αντιλαμβανοντας τους κανονες της αγορας και πιεζομενη απο τα λογης λογης φεμινιστηκα κινηματα αντι να δημιουργησει τεχνιτη ελειψη ωστε να μην πεσει η τιμη της και να ειναι σε θεση να βγει κερδισμενη μεσα στην ιστορια ...διεθεσε ανοητα και ξεπουλησε στην ουσια το καποτε πανισχηρο προιον της. Δημιουργοντας η ιδια τις ασχημες για αυτην συνθηκες στην αγορα του οσο-οσο και αναπολοντας την καποτε ισχυρη τριχα της ψαχνει τα καραβια.

Nikos Dimou είπε...

Πολυγαμία αλλά πως;

Ανοιχτές πολυγαμικές κοινότητες;

Κινέζικο σύστημα; ( η Πρώτη Σύζυγος διαλέγει τις επόμενες τρεις).

Μωαμεθανικό;

Πρωτόγονο μητριαρχικό (η μητέρα κεφαλή;)

Δεχόμαστε προτάσεις.

Stavros Katsaris είπε...

Καλησπέρα και από μένα.
Πρώτα από όλα να εκφράσω την θλίψη μου για την αποχώρηση του Αντυ.
Θα λείψει νομίζω σε όλους μας.
Ελπίζω να επιστρέψει.

Στο θέμα του ποστ τώρα.
Έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό και γράφω ιστορίες από γάμους και άλλες εκδηλώσεις που έτυχε να έχω διακοσμήσει.
Είναι νωρίς ακόμη να δημοσιοποιηθούν γιατί εγώ φράφω επώνυμα και είναι εύκολο να καταλάβουν κάποιοι (όχι απαραίτητα η παρέα εδώ) σε ποιόν αναφέρομαι κάθε φορά.

Μια παρατήρηση μόνο.
Στατιστικά και μόνο (δεν έχω κάποιο άλλο στοιχείο) τα γκλαμουράτα πάρτι με τα εντυπωσιακά χάπενινγκς (οι λέξεις χρησιμοποιούνται επίτηδες) καταλήγουν τις περισσότερες φορές σε διαζύγιο εξίσου πομπώδη!

Θα επανέλθω!

Ανώνυμος είπε...

κάθε που επαναλαμβάνουμε τη λέξη μουνί γεννιέται ένας ζάχος χατζηφωτίου που πιστεύει και το λέει ότι ο προστάτης έχει να κάνει με όλες τις ποσοτικά μεταφυσικές ανδρικές διαδικασίας του ξεσκίσματος της αγάπης και της ακοινωνικοποίητης κοινωνικότητας. τι είναι όμως προτσές και ποια είναι η αντίστοιχη ελληνική λέξη. αυτό είναι το νεοελληνικό και μόνο και επτασφάγιστο και μαρξιστικό και μυστικό ερώτημα.

Sarah είπε...

Μια νεα πολυγαμια δυτικου τυπου. Οπως θελει ο καθενας. Ενας ανδρας με τρεις γυναικες, δυο δυο, μια γυναικα με τρεις ανδρες.... ολα τα σεναρια ανοιχτα. Ισα δικαιωματα, αλλα το παιδι παραμενει στην οικογενεια όταν ο βιολογικος γονιος θελει "breathing space" ή με άλλα λογια θελει να την κοπανησει.
Ετσι και η συντροφικοτητα εντεινεται, και η ενταση μπορει να μειωθει διοτι εχουμε περισσοτερες πιθανοτητες να εχουμε δυνατους πυροσβεστηρες στο περιβαλλον, και προσφερουμε περισσοτερα role models στο παιδι το οποιο απολαμβανει και μεγαλυτερης προστασίας και περισσοτερης επιβλεψης.

Σε μια οικογενεια με 5 μεγαλους πχ, ποσες ειναι οι πιθανοτητες να κακοποιηθει η γυναικα ή το παιδι; Καποιος παρεμβαινει. Ενω στην nuclear family κλεινουν οι πορτες και δεν παιρνει κανεις χαμπαρι τι γινεται.

Εγω ανετα θα συμμετειχα. Και να ειμαι και στο τερμα πισω... ουδολως με απασχολει.
(Το ταμειο μονο να εχω στα χερια μου... :)))


Φευγω παιδες. Θα επιστρεψω σε λιγες ωρες.

Αρχαίος είπε...

Η ατομική οικογένεια (γονείς + παιδιά), δημιούργημα των τελευταίων δεκαετιών περνάει κρίση. Τα αίτια πολλά αλλά η λύση δεν φαίνεται ακόμα. Η επιστροφή στο παρελθόν και η συγκατοίκηση με παπούδες, γιαγιάδες, αδέλφια κ.λπ είναι δύσκολη λόγω κακών αναμνήσεων. Η Πανάσχημη ανέφερε την πολυγαμία σαν ένα είδος λύσης, άλλοι προτείνουν τα κοινόβια. Γενικά χρειάζεται (συμφωνώ με την maro_k) αγάπη, υπομονή, συμβιβασμός και αποδοχή του διαφορετικού αλλά η σύγχρονη εποχή έχει τα ακριβώς αντίθετα πρότυπα: ζήσε έντονα, τσάκισε τους αντιπάλους σου, πέτυχε με κάθε κόστος, μην αφήνεις κανένα να σταθεί εμπόδιο στις επιθυμίες σου κ.λπ. Αποτέλεσμα ο καθένας μόνος του και όπου πάει.

Μαρω_Κ είπε...

Δηλαδή εφαρμόζοντας την πολυγαμία να ανατρέψουμε τις κοινωνικές δομές, να πάμε ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία, να σοκάρουμε φίλους και γνωστούς;
Μα ποιοί είμαστε και τολμάμε να κάνουμε τέτοιες βέβηλες σκέψεις;
Να συγκατοικούν νόμιμοι και παράνομοι ερωτικοί σύντροφοι;
Δεν νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο.

Θα πρέπει να βάλουμε τον εγωισμό μας στην άκρη και να βιώσουμε πραγματικά τις αρχές της ισότητας και της ελευθερίας της επιλογής. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε με την κοινοκτημοσύνη και να σταματήσουμε τα τεστ DNA γιατην απόδειξη της πατρότητας.

Μην σπέρνετε κενά δαιμόνια κύριε Δήμου. Εδώ δεν μπορούμε να ανεχθούμε τον σύντροφο μας για πολύ. Οταν θα γίνουμε περισσότεροι από δύο κάτω από την ίδια στέγη, τι θα επακολουθήσει;

takis vasilopoulos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
takis vasilopoulos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
takis vasilopoulos είπε...

Ουτε πολυγαμια ουτε τιποτα....

Τα δεκανικια του γαμου δεν χρειαζονται πουθενα

Ελευθερια...

Με καλυτερους νομους ωστε να μην εισαι αναγκασμενος να παντρευεις ωστε να εχει καποια δικαιωματα ο συντροφος σου....



Ο Αndy θα επιστρεψει....ας χαρει ομως τωρα την αποδραση του,ας γαληνεψει κοιταζοντας τον ωκεανο...

Θα ξαναβρεθουμε(δεν μπορει,δεν γινεται αλλιως!)

Alogaki είπε...

Παιδιά ο Andy Dufresne δεν εξαφανίστηκε!
Απλώς απέδρασε.
Αυτό σημαίνει ότι άλλαξε όνομα, άλλαξε στοιχεία, αλλά συνεχίζει να ζει και να υπάρχει ανάμεσά μας.
Τώρα θα λέγεται Peter Stevens (ή κάπως έτσι) και θα πίνει παγωμένες μπύρες κάτω από τον καυτό ήλιο του Zihuatanejo.

Αν νοιώσει την επιθυμία να διατηρήσει τους δεσμούς του με το παρελθόν να είστε σίγουροι, θα το κάνει από μόνος του!

takis vasilopoulos είπε...

Δεν μπορω να μην θυμηθω το ολιγοστιχο του οικοδεσποτη

Έτσι κι αλλιώς μια μέρα θα χωρίσουμε

Από έρωτα, από θάνατο, από χρόνο

Θα ήθελα όμως να χωρίσουμε μαζί

Όχι χώρια

Ανώνυμος είπε...

Κυριε ή του Καΐρου αν γνωριζα τον ζαχο χατζηφωτιου ισως να μπορουσα να σας απαντησω τι ειναι αυτο που ο κοσμος το εχει τουμπανο και εμεις επισφραγιστο μυστικο ερωτημα!!!!

Alogaki είπε...

Nikos Dimou said...
Πολυγαμία αλλά πως;
Δεχόμαστε προτάσεις.


Πολυγαμία να 'ναι κι όπως να'ναι!

--------

maro_k said...
Δηλαδή εφαρμόζοντας την πολυγαμία να ανατρέψουμε τις κοινωνικές δομές, να πάμε ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία, να σοκάρουμε φίλους και γνωστούς;

ναι, ναι, ναι!

Alogaki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Somebody961 είπε...

"Αλλα γιατι σε πολλους μετατρεπεται σε μια βαθια αγαπη που τους ενωνει δυνατα και άλλοι γινονται οι χειροτεροι εχθροί;"


...ένας συσσωρευμένος θυμός να υποθέσω, για τον χρόνο που χάσαμε -μας έφαγε- σε μία όπως νομίσαμε "αγάπη";
Μα όπως έγραψα κ παραπάνω, κερδισμένος είναι έτσι και αλλιώς..

@nd: "Κινέζικο σύστημα; ( η Πρώτη Σύζυγος διαλέγει τις επόμενες τρεις)".
Αν της προτείνω κάτι τέτοιο το σίγουρο είναι πως θα μου φέρει τις ...χειρότερες, στην καλύτερη περίπτωση την ίδια σε καρμπόν!:)

Εκτός και 'παίζει' αλλιώς:
Κώστα αγάπη μου, ποια είναι αυτή δίπλα στον φίλο σου, η γυναίκα του που είναι?
-Η γκόμενα του!
-Πω πω, απαίσια είναι, η ...δική σου είναι ...καλύτερη!!! :):)

takis vasilopoulos είπε...

@Doctor

Ή δεν φταιει κανενας....Αυτο το χωρισμο ονειρευομαι....Να ερθει απο μονος του,χωρις καποιος να πονεσει υπερβολικα....


Μου θυμισες τα μαυρα φεγγαρια του ερωτα,το ειχα διαβασει παλια αυτο το βιβλιο...Μου ειχε κανει εντυπωση πως οι εραστες για να πετυχουν την απολυτη ενωση μαγειρευαν τα κοπρανα τους....

Κατι αντιστοιχο περιγραφει ο Κουντερα με το αγαπημενο κουνελι του Νταλι....η γυναικα του μαγειρεψε το κουνελι ωστε να αισθανθει απολυτη ενωση(αφου το φαει)....

Ειναι πολυ ενδιαφερουσα η αναζητηση της απολυτης ενωσης....

Ομως εδω το θεμα ειναι αλλο(το αντιθετο),ο χωρισμος...

Ανώνυμος είπε...

Δεκτό πως επικοινωνούμε για να εξυπηρετήσουμε κάποιο σκοπό, οι περισσότερες κινήσεις μας οδεύουν να εξυπηρετήσουν κάποιο σκοπό. Όμως η αγάπη δεν έχει σχέση με αυτό.

Κι όταν καθένας προσπαθεί να περιγράψει αυτό το συναίσθημα το μόνο που καταφέρνει είναι να "εικονογραφήσει" πώς περίπου αυτός το βιώνει. Πανανθρώπινα δεν υπάρχει ορισμός.

Η περιγραφή της αγάπης είναι σαν να έχεις ένα τέλειο γλυκό μπροστά σου και να προσπαθείς να διατυπώσεις τον ορισμό της γεύσης του. Ε φάτο!

Ανώνυμος είπε...

Και από πότε ο έρωτας έχει σχέση με τη διάρκεια και την απουσία και με τα παιδιά και με τους θεσμούς?

επιπλέον:

Και από πότε ο έρωτας έχει σχέση με τη διάρκεια και την απουσία και με τα παιδιά και με τους θεσμούς?

Ανώνυμος είπε...

Η πολυγαμία είναι για τους ανώμαλους όσον αφορά τη χημεία του οργανισμού τους. Εκεί όπου σταματάει ο αυνανισμός κι αρχίζει ο έρωτας, νιώθεις την επαφή σαν σύνδεση. Οι σχέσεις όταν πολλαπλασιάζονται διαιρούν την δυνατότητα που έχεις να αγαπήσεις και να προσφέρεις καλό στον άλλο. Διαίρεση στη διαίρεση χάνονται μέρη, κομμάτια μέχρι να μείνεις σώβρακο αδειανό.

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά επειδή μεγάλωσα σε μια από τις πιο προβληματικές οικογένειες που υπάρχουν, με διαζύγια, ξύλο, νέους γάμους κ άλλα τέτοια σαπουνοπερικά, δεν βρίσκω καμία χρησιμότητα στο θεσμό. Θα προτιμούσα να μεγάλωνα σε ένα ωραίο ίδρυμα με άλλα παιδάκια, κήπο κ ωραίες δραστηριότητες. Οι Σπαρτιάτες δεν κάνανε κάτι τέτοιο?

Ανώνυμος είπε...

"Και από πότε ο έρωτας έχει σχέση με τη διάρκεια και την απουσία και με τα παιδιά και με τους θεσμούς?"

Ε... Από ποτέ... Συνήθως προκύπτουν παιδιά από δύο ερωτευμένους, αλλά δεν έχει να κάνει. Ο έρωτας είναι ρευστό συναίσθημα κι έχει να κάνει μόνο με ένα ζευγάρι ατόμων.

Alogaki είπε...

Έρωτας, αγάπη, γάμος, πολυγαμία, σχέσεις, παιδιά, τα κάνατε aktarma!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό είναι το μόνο πρόβλημα το σοβαρό που αντιμετωπίζουν στη ζωή. Ότι τα κάνουν αχταρμά. Και έχουν σκοπό να μην καταλήξουν σε συμπέρασμα. Και τούτο το λέμε άγχος.

Ανώνυμος είπε...

Έρωτας, αγάπη, γάμος, πολυγαμία, σχέσεις-

ολες αυτες οι ομορφες λεξεις πηγαζουν απο τις παραγωγικες ορμονες της ζωικης μας βάσης

τωρα αν θελει καποιος να μεινει στο ιδιο σπιτι με αλλον/αλλη για πανω απο 4 ή 14 χρόνια, πρεπει να το δει πιο ευρυζωνικά, ως συντροφικοτητα δηλαδη, και οχι απλα ως "ερωτα", καλος κι αυτος αλλα δεν κρατα, ενω η ντόμπρα φιλία κρατά, αντιλογος?

Ανώνυμος είπε...

Βεβαίως υπάρχει αντίλογος. Όσα λες είναι ιδέες και σχήματα κενά και δεν περιγράφουν καμία ανθρώπινη πραγματικότητα. Η ιδεολογία της υποταγής μεταμφιεσμένη σε κατάθλιψη.

Ανώνυμος είπε...

aktarma horsey?

Μπερδεύεις την πραγματικότητα με το μυαλό σου. Η ζωή είναι σύνθετη και λιτότατη γι' αυτούς μόνο που μπορούν να δουν την ομορφιά της.

Ανώνυμος είπε...

Συντροφικότητα, έρωτας δεν μαλώνουμε για τις λέξεις n.ninja.

Sarah είπε...

Δυστυχως δεν μπορω να βρω το λινκ. Η πολυγαμια υπαρχει στις ΗΠΑ (παρανομα βεβαια) αναμεσα στην κοινοτητα των Mormons στην πολιτεια Utah. Ειναι μια πολυγαμια Μωαμεθανικου τυπου που εχει καταληξει σε πολλες συλληψεις και πολλα παρατραγουδα. Στο Βανκουβερ επισης, αλλα εκει η κατασταση εχει καπως εκμοντερνιστει.
Το ζουμι ειναι οτι οι οπαδοι της περιμενουν με το τουφεκι στο χερι ποτε θα ολοκληρωθει η νομιμοποιηση του γαμου ομοφυλοφυλων ώστε να το θεσουν και το δικο τους αιτημα επι της βασης των "ανθρωπινων δικαιωματων."

Το λινκ που εψαχνα ήταν μια συνεντευξη με τον εισαγγελεα στο Βανκουβερ οπου τον ρωτουσαν γιατι δεν προβαινει σε διωξεις εφ'όσον υπάρχουν πολυγαμικες οικογενειες στην περιοχη. Ειπε απεριφραστα "Αν το κανουμε, υπάρχουν σοβαρες πιθανοτητες οτι θα χασουμε. Θα μας στριμωξουν με το civil rights issue."


Πολλοι σοκαρονται. Δηλαδη ξερετε πολλους πιστους εσεις; Φυσικα δεν προκειται να εφαρμοστει ευκολα στην Ελλαδα. Αλλα σε άλλα κρατη, σε μια δυο γενιες, προς τα εκει τραβαει ο δρόμος.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως -άσχετα με την πολυγαμία- πριν τη δεκαετία του 80 στην Ελλάδα η μοιχεία αποτελούσε ποινικό αδίκημα. Αρκεί να έπιαναν στα πράσα το παράνομο ζευγάρι και με σεντόνια... σβιιιινννν... στο τμήμα. Απίστευτες σκηνές ταπείνωσης, τρελά λαδώματα από επώνυμους cheaters προκειμένου να μη βγουν πρωτοσέλιδο.

Ανώνυμος είπε...

@καιρο

μην φοβασαι οτι δεν καταλαβαινεις

harrygrath είπε...

Μας ενδιαφερει η πραγματικη αιτια χωρισμου. Βαρεμαρα,ασυμφωνια χαρακτηρων, ή δεν τον αφηνε να εχει γκομενες ?

Ανώνυμος είπε...

Όταν βαρεθούν να τρώνε τα μούτρα τους στους τοίχους θα γυρίσουν πίσω στα ποστς να διαβάσουν τι γράφαμε για την ίδια την περίπτωση τους που αρνούνται να δουν ότι εμφανίζεται μεν με μορφές πολλές αλλά η ουσία της δεν αλλάζει. Λοιπόν. Αν μιλήσεις ως ειδικός από την τηλεόραση θα σε προσκυνήσουν. Αν τους υποχρεώσεις να σε προσκυνήσουν θα το κάνουν κι ας έχουν διαβάσει και 1453 blogs. Πέφτουν θύματα στην πιο στοιχειώδη και εμφανή παγίδα. Στη θεωρία συμφωνούν αλλά η συνέχεια διαψεύδει τη θεωρητική συμφωνία ότι μπορούμε και ότι θα οδηγήσουμε τη ζωή εκεί που επιθυμούμε. Μία σκέψη συζητούν οι άνθρωποι από την αρχή ως το τέλος του ταξιδιού τους: θα σκεφτώ και θα πράξω ως ελεύθερος άνθρωπος;

Dormammu είπε...

Ωραία η φωτογραφία στο τελευταίο ποστ σου Andy.

Το παράπονο της εικονιζόμενης σε σχέση με τους άντρες: Κοιμόντουσαν με την Γκίλντα και ξυπνούσαν με την Ρίτα. Ό,τι ακριβώς παθαίνουν τα ζευγάρια σήμερα, μια και τα περισσότερα δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς είναι ο γάμος.

Ευχαριστώ για τα μπλουζάκια by the way. Ήθελα να σου στείλω mail, το ανέβαλα διαρκώς όμως. Λάθος.

Ανώνυμος είπε...

πιστευω Ακράδαντα οτι οι ανθρωποι χωριζουν επειδη ειναι ειλικρινεις, επειδη θελουν να ακολουθησουν τις ...ορμονες τους

αλλιως ειναι παλιανθρωποι που απο συμβαση μενουν σε γαμο (τι θα πει η γειτονια αν χωρισουμε) και οποτε βρουν ευκαιρεια ξεσαλωνουν

@πρύτανη εκ Καίρου

η αναφορά στη βιολογια του ανθρωπου δεν ειναι κενη ιδεολογια και ουτε απαισιοδοξια

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύεις;

Yannis H είπε...

Πολυγαμία: μαρξιστική.

Από την καθεμιά σύμφωνα με τις ικανότητές της στον καθένα σύμφωνα με τις ανάκες του.

the Idiot Mouflon είπε...

Χμμμμ... συγχωρέστε με, αλλά με τέτοιο "κουμπωμένο" φιλί δεν θα περίμενα κάτι διαφορετικό.

Ανώνυμος είπε...

πιστευω Ακράδαντα οτι οι ανθρωποι χωριζουν επειδη ειναι ειλικρινεις, επειδη θελουν να ακολουθησουν τις ...ορμονες τους

---
Απερισκεπτοι οσοι παντρευονται!!!Ζουν μεσα στο ψεμα ολοκληρα χρονια στο ονομα τις αληθειας που θα διαρκεσει λιγο ετοιμοι για εναν ακομα κυκλο ψεματος!!!!

paragrafos είπε...

Οταν, εξ ανάγκης, χωρίζεις προσωρινά και επανειλημμένα -για έναν ή και περισσότερους μήνες- και εξακολουθεί να σε αγαπά και να τον αγαπάς, να σε ελκύει και να τον εκλύεις, να έχει και να έχεις κοινό όραμα -παρά τις ουκ ολίγες διαφορές μαζί του- τότε στην επιστροφή ανακαλύπτεις τον άνθρωπό σου ομορφότερο από πριν, γλυκύτερο, ανθρωπινότερο, πιο ερωτικό, και πάντα με την ίδια διάθεση: να συνεχίσεις να είσαι μαζί του ακόμα και στην άλλη ζωή...

Με αγάπη

Παράγραφος

Ανώνυμος είπε...

Μας κοροϊδεύουν. Γράφουν ανοησίες για να παίξουν με το θυμικό μας. Ο ένας μας λέει ότι πιστεύει ακράδαντα για να κοροϊδέψει αυτούς που φτιάχνουν συναισθηματικά δόγματα για να καταπιέσουν. Ο άλλος ο μαρξιστής μας λέει ότι απαγορεύεται να υπάρξουν ομοφυλόφιλοι με ειδικές ικανότητες να ικανοποιούν αγοράκια με ανάγκες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι η γνώμη τους κι αυτό επειδή δεν την εξηγούν. Είναι ελεύθεροι αυτοί οι νεοέλληνες.

Ανώνυμος είπε...

@κυρια εκ καιρου

στην ειρωνια καταφευγετε επειδη δεν εχετε τη τολμη να εκφραστειτε με τη λογική και τη σωστη διαθεση διαλογου με ανθρωπους και ιδεες

αφου δεν εχετε τιποτα να προσθεσετε, και επειδη προφανως θεωρειτε ιδδες σας ανωτερες απο το σύνολο του "λαου", προστρεχετε σε καταφορες προσβολες και επικρισεις σχολιαστών ωστε να "σπασετε πλακα"

grow up

mickey είπε...

Μια σύντομη καλησπέρα (περαστικός είμαι).


O Andy μας την έκανε :(

Μήπως να σκοτώσουμε και τον Mickey με συνοπτικές διαδικασίες;

(μη μας κυνηγούν και οι ...κληρονόμοι του πατέρα για θέματα copyright :)))


Άλλωστε πέρα από το blogging μπορούμε να ασχοληθούμε και με πιο ενδιαφέροντα ζητήματα, όπως την ...πολυγαμία π.χ. ;)

akis είπε...

Ο Μ.ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΣΤΟ ΥΓ.
"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"
ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ....
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟ ΜΕΣΟ Κε ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...
ΚΛΕΙΔΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΑΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ.
ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΟΝΟΙ...
ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ...

Ανώνυμος είπε...

εμένα μου είπαν: ο παραλογισμός φέρνει το άγχος. παράλογο είναι ότι δεν είναι ανθρώπινο άρα εκείνο που δεν προσεγγίζεται με την καθαρή λογική.

αυτός που με κατηγορεί ότι τον ειρωνεύομαι αξιολογεί τον εαυτό του και τον τοποθετεί απέναντι σε μία ιδέα μία σκέψη ή έναν άνθρωπο. αυτό είναι παράλογο.

άρα όταν μου λες ότι σε ειρωνεύτηκα εγώ καταλαβαίνω ή ότι συζητάς και λες διάφορα άσχετα ή σχετικά ή ότι πραγματικά κάνεις αξιολόγηση συναισθημάτων, ανθρώπων, σκέψεων. σφάλμα.

εγώ δεν μπορώ να ξέρω σε ποια κατηγορία βρίσκεσαι. άρα δεν μπορώ εκ των πραγματικών πραγμάτων να σε ειρωνευτώ. η θέση σου ότι σε ειρωνεύομαι είναι μία επιτήδευση. εξακολουθείς να μην εξηγείς.

ωραία. τι θέλεις να αποδείξεις δηλαδή. ότι περνάμε τις εξετάσεις;

christoforos είπε...

Η Πολυγαμία φαίνεται ότι ταιριάζει στο μπλογκ! Θα επανέλθω..

Ναυαγός είπε...

Ο άνθρωπος είναι ζώο φτιαγμένο να ζει σε ζευγάρια (any kind of couples, που έλεγε και ο Άγγλος ποιητής).

Όπου μιλάνε για πολυγαμία είτε πολύ θεωρητική άποψη για τη ζωή υπάρχει από πίσω, είτε πολύ απογοήτευση από σχέσεις, είτε ανόητα θρησκευτικά δόγματα, είτε συχνοί πόλεμοι που μειώνουν το ποσοστό των γόνιμων ανδρών δραματικά.

Anastassios είπε...

Παρατηρώ πως ο οικοδεσπότης δεν παίρνει θέση.

Κι όμως, με 3 γάμους και 2 διαζύγια στις αποσκευές του, κάτι θα είχε να πει και σε μας τους νεότερους...

Yannis H είπε...

ναυαγός said: "Ο άνθρωπος είναι ζώο φτιαγμένο να ζει σε ζευγάρια"

Στο ίδιο ζευγάρι; Και εσύ ο ίδιος λες για έναν άνθρωπο και για 'ζευγάρια' (άλλο σήμερα, άλλο αύριο, πιθανώς). Δεν μιλάμε για τρίγωνα (αν και... κάποτε ίσως και τα ερωτικά κάλαντα να είναι καλό θέμα).

Αλλά η πολυγαμία, πρακτικά, μπορεί να είναι ετεροχρονισμένη.

Nikos Dimou είπε...

akis said...
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟ ΜΕΣΟ Κε ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

----------------------

Μπορεί να μην μας ενώνει (αν και αρκετούς έχει φέρει κοντά) αλλά γιατί μας χωρίζει περισσότερο; Δεν καταλαβαίνω τον συλλογισμό σας... Η εμπειρία μου είναι εντελώς αντίθετη.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητη κυρία απο το κάιρο, ας μη συνεχιστεί αυτή η κοντρα γιατι δεν ειναι σωστό, εγω αυτο που βλεπω ειναι ειρωνικη διαθεση προς αρκετους σχολιαστάς, οπως εσεις εκφραζεστε ελευθερα για "εκεινους τους νεοελληνες" (βαζετε τον εαυτο σας απεξω, με λυπει) ετσι κι εγω εκφραζω ελευθερα τα οσα πιστευω για τη σκωπτική σας αδεία και αν αυτή είναι καίρια ή απλα κομπάζει εαυτόν ως ανωτερο κριτή

θα ηθελα να πω μόνον αυτο "λιγη ευγενεια δεν βλαπτει κανεναν"

@ναυαγός

η πολυγαμία συμφερει τους ανδρες ,αν το παρουμε βιολογικά, για τις γυναικες, που ειναι συναισθηματικες υπαρξεις, υπαρχει προβλημα

ισως το ιδανικοτερο συστημα ηδη υπαρχει, δηλαδη το κρατος προστατευει την ανυπανδρή ή εγκαταλειφθήσα μητέρα και παιζει το ρολο του πατερα, μιλω βεβαια για κρατη με ιδιατερη κοινωνικη προνοια, αγγλια, γαλλία και σκανδιναυικές

ο ανδρας που εγκατελειψε τη μητερα μπορει ανενοχλητος να ικανοποιησει την εγγενή πολυγαμία του

christoforos είπε...

Πόσα δεν έχουν γραφτεί για λόγου της...Εγώ την ανάγω και αυτή σε φιλοσοφικό ζήτημα.
Γιατί χωρίζουμε, ιδίως σήμερα, γιατί χωρίζουμε τόσο εύκολα; Είναι η παντοδυναμία του υποκειμένου, η σκέψη ότι είμαι ελεύθερος να καθορίσω τη ζωή μου μόνος μου, δίχως να σκεφτώ τις αδυναμίες ή τα οφέλη του άλλου; Είναι η συνήθεια, από την οποία θέλω να αποδράσω; Και η οικειότητα, αυτό το διαπροσωπικό αίτημα που μονάχα η συμπληρωματικότητα που μου δίνει η παρουσία ενός άλλου, στον οποίο ξεγυμνώνομαι, στον οποίο εξομολογούμαι - μόνο σε αυτόν - τις μύχιες σκέψεις μου; Η ανθρώπινη αυτή ανάγκη μπορεί να υποκατασταθεί από κάτι άλλο - από τη δημοσίευση ενός κειμένου, από τη συγγραφική μου δραστηριότητα, όταν υποδύομαι (επιτυχώς) έναν ρόλο; Μήπως είμαστε πελάτες ενός σούπερ μάρκετ συναισθημάτων; Σε αυτή την περίπτωση κάποιος βγαίνει κερδισμένος - οπότε κάποιος είναι αναπόφευκτα ο χαμένος του παιχνιδιού... Ή μήπως πρόκειται για παιχνίδι μη-μηδενικού αθροίσματος, αρκεί τότε να σου παρέχεται η δυνατότητα να ξαναπαίξεις από την αρχή, για να ρεφάρεις; Εντάξει μέχρι στιγμής οι σκέψεις μου αφορούν ώριμους ενήλικες. Αλλά και αυτοί κάποτε υπήρξαν παιδιά, τότε τί γίνεται, το παιχνίδι υπόκειται στους ίδιους κανονισμούς;

Nikos Dimou είπε...

Luke Skywalker said...
Παρατηρώ πως ο οικοδεσπότης δεν παίρνει θέση.

-----------------------

Να πάρω θέση; (Ή όπως λένε στα κόμματα "να τοποθετηθώ"). Αλλά δεν υπάρχει εδώ δίλημμα, για να αποφασίσω άσπρο ή μαύρο. Οι δύο πρώτοι μου γάμοι απέτυχαν. Ο τρίτος κρατάει ήδη 29 χρόνια (20 ως δεσμός και 9 ως γάμος). Άρα υπάρχουν και επιτυχημένες σχέσεις. Δύσκολες, σπάνιες, αλλά υπάρχουν.

Το θέμα, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι αν μπορείς να περάσεις από τον έρωτα στην αγάπη και την συντροφικότητα.

Η πολυγαμία λειτούργησε μόνον εκεί όπου υπήρχε ξεκάθαρη εξουσιαστική σχέση. Αμφιβάλλω αν θα πετύχαινε με όρυς ελευθερίας...

Nikos Dimou είπε...

N.Ninja said...
αγαπητη κυρία απο το κάιρο

------------------------

Mην συνεχίζετε αυτό τον διάλογο. Η κυρία είναι troll (Πως λέμε: The Lady is a tramp).

antvol είπε...

zoi20 said...
Προσωπικά ... Θα προτιμούσα να μεγάλωνα σε ένα ωραίο ίδρυμα
---

Μα, Ζωή, από τότε που πήρες την έρμη την απόφαση να γυρίσεις στην Ελλάδα, δεν κατάλαβες πως, πια, σε ίδρυμα θα μεγαλώσεις;

Όχι βέβαια και τόσο ωραίο. Ίδρυμα όμως, κι απ' τα πιο αληθινά.

George είπε...

Θα λύσει η πολυγαμία το "πρόβλημα" του χωρισμού;...δε νομίζω. Μην αναφέρουμε ότι είναι και πρακτικά αδύνατη να εφαρμοστεί με την επικρατούσα ηθική.

Ο άνθρωπος είναι διαφορετικός κάθε μέρα ... κάθε ώρα ακόμα και κάθε λεπτό. Ίσως θα ήταν προτιμότερο να το συνηδειτοποιήσουμε.

doctor είπε...

Yosemite Sam said...
Παρεμπιπτόντως Doctor η εκπαίδευσή σου στο σαββόπουλο προχωράει καθόλου η έχεις μείνει στάσιμος;
-------------
Μου θυμίζει την αναγκαστική ... θεραπεία στο Κουρδιστό Πορτοκάλι του Κιούμπρικ!


**********

takis vasilopoulos said...
@Doctor

Ή δεν φταιει κανενας....Αυτο το χωρισμο ονειρευομαι....Να ερθει απο μονος του,χωρις καποιος να πονεσει υπερβολικα....
------

Αν ο χωρισμός έρθει από βαρεμάρα και κοινή συναινέσει τότε η σχέση αυτή δεν υπήρξε ποτέ πραγματικά.

Πάντα ο ένας από τους δύο θα θέλει περισσότερο τον χωρισμό.

doctor

Anastassios είπε...

Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο και δεν εννοούσα κάτι τέτοιο. Απλά και μόνον το συμπέρασμα σας από τις μέχρι σήμερα εμπειρίες σας, πάνω στο θέμα.

20 χρόνια ως δεσμός; Τώρα μετράει αυτό ή δεν μετράει(για γάμος); Και γιατί δεν παντρευτήκατε συντομότερα; Από φόβο;

Ανώνυμος είπε...

Να υπάρχει λογική σε αυτά που λέμε. Ποτέ δεν απαιτούμε μια δεδομένη συμπεριφορά, αποδεχόμαστε ή απορρίπτουμε -απλό.
Τον λες "κυρία" και έπειτα τον κατηγορείς για το σκωπτικό του ύφος; Θα γελάσω...

Yannis H είπε...

Σοβαρά για την πολυγαμία: πιστεύω ότι εάν το θέμα ήταν σεξουαλικό, ερωτικό, προσωπικό, θα είχε λυθεί ήδη. Η κοινωνία μας έχει τις προϋποθέσεις και τις διόδους για να μας αφήσει στον ερωτικό τομέα να δράσουμε όπως θέλουμε. Ιδίως οι πιο 'φιλελεύθερες' κοινωνίες (όπου, για παράδειγμα, αναγνωρίζεται η συμβίωση).

Το θέμα-αγκάθι δεν είναι όμως ερωτικό ή σεξουαλικό. Είναι τα παιδιά. Εδώ είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσουμε (ακόμα και να φανταστούμε) δομές που θα ενθάρρυναν ή θα επέτρεπαν την ανατροφή και εποπτεία παιδιών έξω από την πυρηνική οικογένεια. Σκεφτείτε τα διαζύγια: δεν σκοντάφτουμε ποτέ πλέον στο ότι δύο άτομα που ήθελαν να είναι μαζί δεν θέλουν πλέον – αλλά όταν έρχονται στη μέση τα παιδιά, το θέμα κάθε άλλο παρά έχει λυθεί. Όχι απλώς νομικά αλλά μέσα στην καρδιά μας - στις συνήθειες της καρδιάς μας.

Το γράμμα του νόμου συνήθως έχει ενικό αριθμό. Άρα, το βολεύει μια και μόνο βασική αρχή – που παραδοσικά, τυχαίνει να είναι ‘το παιδί πρέπει να είναι με τη μητέρα του’. Κάτι που ούτε δίκαιο είναι, ούτε καθολικό μπορεί να είναι, ούτε βοηθάει τη γυναίκα (που έχει ήδη δυσκολίες στην εργατική ζωή, πόσο μάλλον με ένα παιδί στην αγκαλιά). Και όταν πάμε να νερώσουμε το κρασί της βασικής υπόθεσης, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ‘δράσουμε κατά περίπτωση’. Ο νόμος γίνεται λάστιχο, η κρίση του δικαστή αποκτά ξεχωριστό (αβάσταχτο!) βάρος. Συνήθως τα κάνουμε θάλασσα κι έχουμε ομηρικούς καυγάδες.

Δεν έχουμε δομές για ανατροφή παιδιών έξω από την πυρηνική οικογένεια όταν αυτή υπήρχε και διαλύθηκε με την καθ’ όλα αποδεκτή λύση του διαζυγίου – θα έχουμε για ανατροφή παιδιών εξ αρχής έξω από την πυρηνική οικογένεια;

Και θυμηθείτε το: οι ‘πολύγαμοι’ (αν υπάρχουν τέτοιοι) ή οι ‘ελευθέρων ηθών’ (θα εξηγήσω μετά τι σημαίνει αυτό) δεν αποτελούν δυνατό κίνημα. Πιο πιθανό βλέπω την αποδοχή υιοθεσίας ή τεκνοποιίας σε ομοφυλοφιλικές παντρεμένες οικογένειες, από την όποια διατάραξη της εξίσωσης 1+1=2.

Κάτι που σε μερικά μέρη δεν έχει νόημα. Ξέρω προσωπικά μια γυναίκα που έχει τρία παιδιά, όλα από διαφορετικούς άντρες. Δεν είναι (ούτε υπήρξε) παντρεμένη με κανέναν (πατέρα ή όχι). Ο μόνος λόγος που δεν αναγνωρίζεται η πολυγαμία σε αυτήν την περίπτωση, είναι θεσμικός. Η κοπέλα *είναι* πολυγαμική – θεσμικά, και μόνο διότι γέννησε τα παιδιά η ίδια, θεωρείται απλώς, ανύπαντρη μητέρα τριών παιδιών. (Με όλα τα προνόμια που αναγνωρίζει το εκεί σύστημα). Άσχετα αν αυτά έχουν διαφορετικούς πατέρες.

Αυτά...

Dem είπε...

"Ωστε λοιπον, αυτο που λεγαμε "ουρανος" δεν ειναι· "αγαπη" δεν· "αιωνιο" δεν·
Δεν υπακουουν τα πραγματα στα ονοματα τους."

Οδ.Ελυτης "Ρημα το σκοτεινον"

christoforos είπε...

Αν και με πρόλαβαν άλλοι...
Τις πλέον εύστοχες μεταφορές τις έχουν κάνει κοινωνιολόγοι (σε αυτούς συμπεριλαμβάνω και τον Πλάτωνα του Συμποσίου, βλέπε προηγούμενο σχόλιο του γάτου 1+1=2). Ο Μπάουμαν μιλάει για Liquid Love (Ρευστή Aγάπη). Ο Ζίμμελ, ένας παραγνωρισμένος γερμανός κοινωνιολόγος του προηγούμενου αιώνα χρησιμοποιούσε τη μεταφορά ενός πίνακα :προσκήνιο/φόντο, συνήθεια/οικειότητα, στατικό/δυναμικό. Αυτήν την αμφισημία την έβλεπε και στις σχέσεις των ζευγαριών. Το ισοζύγιό της θα μπορούσε να προσθέσει ο σημερινός σχολιαστής, κρίνει εν πολλοίς και την πορεία μιας σχέσης...Και αν ο ήρωας ενός πίνακα θέλει να μεταναστεύσει αλλού, αν λόγου χάριν η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι ή η Μάγια του Γκόγια θελήσει να φιγουράρει με φόντο την Ακαδημία των Αθηνών; Όργιο θα πείτε...Ο δημιουργός της μένει με τη δόξα/.

Nikos Dimou είπε...

Luke Skywalker said...
20 χρόνια ως δεσμός; Τώρα μετράει αυτό ή δεν μετράει(για γάμος); Και γιατί δεν παντρευτήκατε συντομότερα; Από φόβο;

-------------------------

Γιατί δεν υπήρχε λόγος. Ζούσαμε μαζί πολύ όμορφα. Αποφασίσαμε να παντρευτούμε (με πολιτικό γάμο) για να τακτοποιηθούν νομικά και κληρονομικά θέματα.

Το ερώτημα δεν είναι γιατί νυμφεύτηκα την τρίτη φορά αλλά γιατί το έκανα τις δύο πρώτες...

Anastassios είπε...

Έχει ένα ενδιαφέρον να βλέπει κανείς να ξετυλίγονται καινοφανείς απόψεις και "ρηξικέλευθες" θεωρίες, για ένα ζήτημα που είναι όπως και η ζωή: απρόβλεπτο.

Περπατάς και σου έρχεται ένα κεραμύδι στο κεφάλι. Πόσο λογικό είναι αυτό; Γιατί στον γάμο να είναι όλα σίγουρα και ασφαλή;

Δεν υπάρχει χώρος για φιλοσοφία, πιστεύω. Κατά κανόνα, παντρευόμαστε -ΚΑΤ' ΟΥΣΙΑΝ- έναν άνθρωπο ΑΓΝΩΣΤΟ. Διότι όσο κι αν τον γνωρίζουμε πριν, βλέπουμε όσα θέλει ΕΚΕΙΝΟΣ να μας δείξει. Βλέπουμε την καλύτερη του πλευρά.

Μέσα στον γάμο, με τα ασφυκτικά πλαίσια του, "ξεγυμνώνεται" ουσιαστικά η προσωπικότητα του άλλου.

Βασικά, πρόκειται για ΛΟΤΤΟ...

christoforos είπε...

Συμπέρασμα: Θέλει αρετή, τόλμη και τέχνη ο έρωτας για να γίνει ελευθερία ή αγάπη.

υ.γ.: Ορισμένοι ίσως προσθέσουν, και τους κατάλληλους ανθρώπους/.

Ναυαγός είπε...

Yannis H said...
"Ο άνθρωπος είναι ζώο φτιαγμένο να ζει σε ζευγάρια"
Στο ίδιο ζευγάρι;

Το εύκολο θα ήταν να απαντήσω όχι.
Το δύσκολο να πω και να πράξω είναι το "ναι", ίσως και αυτό που αξίζει περισσότερο από όλα.

Ανώνυμος είπε...

Yannis H hat gesagt...

Σοβαρά για την πολυγαμία: πιστεύω ότι εάν το θέμα ήταν σεξουαλικό, ερωτικό, προσωπικό, θα είχε λυθεί ήδη.
-------
Αναρωτιεμαι γιατι σχεδον παντα η δευτερη γυναικα καποιου ειναι μικροτερη ηλικιακα απο την πρωτη η τριτη μικροτερη απο την δευτερη η τριτη μικροτερη απο την τεταρτη κτλ...

Anastassios είπε...

Ο Γάμος είναι ωραίος μόνον ως ΙΔΕΑ.

Όπως και ο Κομμουνισμός...

:-)

Ναυαγός είπε...

N.Ninja said...
'ισως το ιδανικοτερο συστημα ηδη υπαρχει, δηλαδη το κρατος προστατευει την ανυπανδρή ή εγκαταλειφθήσα μητέρα και παιζει το ρολο του πατερα, μιλω βεβαια για κρατη με ιδιατερη κοινωνικη προνοια, αγγλια, γαλλία και σκανδιναυικές"

Στα μάτια ενός παιδιού κανένα κράτος δεν μπορεί να παιξει το ρόλου του πατέρα.

Και το κράτος αν θέλει να είναι πραγματικά κοινωνικό θα πρέπει να γνωρίζει πως φαίνονται τα πράγματα από τα μάτια ενός παιδιού.

Yannis H είπε...

Ναυαγος: πράγματι.

Τρολλ: γιατί ζητούμε την αθανασία!

christoforos είπε...

@luke..
Περπατάς και σου έρχεται ένα κεραμύδι στο κεφάλι

Δεν θα διαφωνήσω ως προς το σύντυχο της ιστορίας. Αλλά αν μείνει κανείς μονάχα σε αυτό τότε δεν θα ήταν σαν να παραδεχόταν ότι η ιστορία αποτελείται μονάχα από ήρωες; Να το πω διαφορετικά, αν δεν υπάρχει και το φόντο της συνήθειας, της ρουτίνας - οι κοινοτοπίες της καθημερινότητας το νερόβραστο πόση ζάχαρη βάζεις στον καφέ σου και άλλα παρόμοια - πόσο εύκολο θα ήταν να αναγνωρίσει κανείς τη διαφορά που πιστώνουμε στον έρωτα;

Yannis H είπε...

Για την ιστορία και του δικαίου το αληθές: οι απόψεις του σχολίου μου στις 6 Φεβ 2007 6:06:00 μμ, είναι επηρεασμένες από τον Anthony Giddens. Ένα από τα κυριότερα βιβλία του: SOCIOLOGY.

Anastassios είπε...

Ώραία τα είπατε κύριε με τα μούσια. Και δεν σας ειρωνεύομαι καθόλου -απεναντίας!

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το τετριμμένο στη ζωή τη δική μου -όλα είναι άνω-κάτω! Ίσως γι' αυτό είπα όσα είπα...(υπάρχει κι εδώ μια ρουτίνα -αλλά είναι από άλλο ανεδότο)

Α ναι! Να κυλάει η ζωή σε ένα φόντο λυμένων προβλημάτων!

(τι θα φάμε, τι θα πιούμε, πού θα πάμε, κλπ. κλπ. κλπ.)

Nikos Dimou είπε...

Η Αφροδίτη έστειλε μήνυμα - είναι δύο μέρες χωρίς Internet (μπράβο ΟΤΕ!). Ελπίζω να προλάβει αυτό το θέμα - της πάει γάντι.

Zontas που είσαι;

Anastassios είπε...

Λευτέρη, ωραίος!


Στο Ναυτικό πριν 10 χρόνια που υπηρέτησα τη μητέρα πατρίδα, ήμουν οδηγός(μιλάμε για ναύτη, όχι αστεία! Από τη φωτό βγαίνει πως επρόκειται άλλωστε για ...αστρο-ναύτη...)

Κάποια μέρα, μου έδωσαν ένα φορτηγό και μου είπαν: "Θα πας να παραλάβεις τον τάδε από το δείνα σημείο και θα τον μεταφέρεις στον ραδιοφάρο του Αξιού...".

"Καλά", είπα(σκέφτηκα να πω όχι, αλλά ...το ξανασκέφτηκα)

Πήγα, μάζεψα το γερόντι από κάποιο σημείο της 26ης Οκτωβρίου κοντά στο λιμάνι και συνεχίσαμε το δρόμο μας, πιάνωντας μια από εκείνες τις όμορφες νεοελληνικές κουβέντες, που ξεκινούν από τα Α και καταλήγουν στο ...πουθενά.

Κάποια στιγμή πιάσαμε κουβέντα και για τα χάλια της χώρας(κλασσικό θέμα -θέμα "ΣΟΣ" που λένε και στο σχολείο, "πέφτει" πάντα)

Η ΑΤΑΚΑ(του γέρου):
"Το κακό ξεκίνησε από την ώρα που δώσανε στις γυναίκες τον ψήφο...".


Λες;;;
:-)

antvol είπε...

Luke Skywalker said...
Ο Γάμος είναι ωραίος μόνον ως ΙΔΕΑ.

Όπως και ο Κομμουνισμός...
---

Σκέψου τώρα να παντρευτείς και να σου τύχει κομμουνίστρια ...

giant13 είπε...

Καλησπέρα σε όλη την παρέα.
Δεν έκανα σχόλιο κανά δυό μέρες γιατί υποσχέθηκα σε ένα φίλο να φτιάξω σε DVD από tape τον αραββώνα της κόρης του και κάπου κόλλησε η επεξεργασία στον ήχο.
Μιά ώρα χαρές, φιλιά, αγκαλιές, δώρα, σαμπάνιες και στην συνέχεια γλέντι και χορός σε κέντρο διασκέδασης.
Ο φίλος μου ζήτησε να γράψω στο τέλος της "παραγωγής" το όνομα μου και την ημερομηνία με αφιέρωση, γιά να "θυμούνται τα παιδιά" αργότερα, μου είπε.
Το έκανα, για να μη του χαλάσω το χατήρι.
Σκεπτόμουν ακριβώς αυτό που αναφέρει ο Γάτος στην τελαυταία σειρά του ποστ, και πόσο άχρηστα θα ήταν όλα αυτά σε περίπτωση, που απεύχομαι, δεν θα προχωρούσε η υπόθεση.

Στεναχωρέθηκα πολύ με τον Andy, αν και στο blog του μας εκμυστηριεύτηκε την απόδραση του.
Πιστεύω όμως πως τον Γάτο θα τον επισκέπτεται σίγουρα. Μπορεί να ρίχνει και κανένα σχόλιο με άλλο nick. Πιστεύω πως θα προδοθεί όμως από την ποιότητα της γραφής του.

Sarah είπε...

Θετουμε τεχνητα εμποδια.

Τι λειτουργει καλυτερα; Μια διαδα ή μια τετραδα;
Δεν ειναι λειτουργική μια ομαδα μπασκετ; Δεν υπαρχει ενα πλανο κοινου στοχου ενω τα μελη αναπτυσσουν μεσα στα πλαισια του στοχου ανεξαρτητες πρωτοβουλίες, παντα σκεπτομενοι το οφελος της ομαδας;
Εγω μιλαω για μια νεα κοινωνια όπου η ομαδα θα εχει τον κυριο λογο, η ομαδα θα ξαναβρει την χαμενη της αξια. Με στοχο την σωστη διαπαιδαγωγηση και προστασια των παιδιών.

Κανενα μεγαλο επιτευγμα του ανθρωπου τον τελευταιο αιωνα δεν βασιστηκε σε ένα ατομο. Παντα ομαδικη δουλεια. Και δεν υπαρχει αναξαρτησια κινησεων μεσα σε αυτη την ομαδικη δουλεια;
Κανετε λαθος.
Οι περισσοτερες επιχειρησεις σημερα απομακρυνονται απο τις αρχές των precision and clarity (αυστηρες προδιαγραφες κινησεων για τα μελη) και εχουν υιοθετησει το flexibility principle που δινει ελευθερια κινησεων στο προσωπικο μεσα απο το delegation of responsibilities.

Φυσικα μπορει να υπαρξει και ενα τετοιο προσχεδιο γαμου.

Που η λογικη να εχουμε κολλησει σε ένα θεσμο που αποτυγχανει στις μισες δοκιμες; Αν ήταν μηχανημα θα το ειχαν πεταξει έξω απο το παραθυρο με τετοιο τραγικο failure rate.

resident είπε...

Nikos Dimou said ...Το θέμα, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι αν μπορείς να περάσεις από τον έρωτα στην αγάπη και την συντροφικότητα.

Το θέμα είναι ότι μόλις περάσεις από τον έρωτα στην αγάπη και στην συντροφικότητα, μετά σου λείπει ο έρωτας.
Στενοχωρήθηκα για τον Andy αλλά πιστεύω ότι θα επιστρέψει.

Anastassios είπε...

@Πανάσχημη:

Η λογική του θεσμού(αν και μάλλον μιλάτε στο όνομα της αντίδρασης)είναι η Ηθική.

Δεν υπάρχει και πολύ στις μέρες μας -εξ ου και συχνότης των διαζυγίων.

Nikos Dimou είπε...

the resident said...
Το θέμα είναι ότι μόλις περάσεις από τον έρωτα στην αγάπη και στην συντροφικότητα, μετά σου λείπει ο έρωτας.

------------------------

Όχι απαραίτητα. Μπορεί να παραμείνει αρκετός έρωτας μαζί με τα άλλα...

Η συνταγή Δον Ζουάν - συνεχής ανανέωση - είναι μάπα. Όλο επιφάνεια (την δοκίμασα). Αντίθετα μία σχέση μπορεί να βαθαίνει με τον χρόνο, ακόμα και ερωτικά.

Anastassios είπε...

Ίσως αν υποχρέωνε η εκκλησία(ή ο Δήμος -ή ο Δήμου...!:-)τους παντρεμένους να υπογράφουν ένα χαρτί που να λέει: "Ναι, είμαι ηθικός άνθρωπος και υπόσχομαι να μη σε κερατώσω...", να το σκέφτονταν διπλά οι υποψήφιοι γαμπροί και οι νύφες.

Αυτόματα, θέλοντας και μη, πριν ακόμα αποφασίσουν να παντρευτούν θα αναλογίζονταν τη σημασία της στιγμής(υπογραφής) αυτής και θα αναρωτιόντουσαν(πιθανόν και μεγαλοφώνως):

"Εγώ, ηθικός;;;"

(κάποιους με ένα μίνιμουμ συνείδησης, θα τους γλυτώναμε από τον κόπο, οπωσδήποτε)

Eleni63 είπε...

πολύ ωραία η ιδέα. Ιδίως που φωτογραφίζει πάρτυ. Και δεν είναι μόνον εικόνα. Και η επεξεργασία καλύτερη από Γουάρχολ. Και το κείμενο δεμένο. Και ο τίτλος πολύσημος. Και η κουβέντα ενδιαφέρουσα. Εστω και χωρίς τον Αντυ (που με κάποιο τρόπο όλοι τον έχουμε μαζύ μας). Νομίζω το Σατανάκι το έκανε το θαύμα του και το φωτομπλογκ έγινε φωτο-ποιητικό- διαλεκτικό μπλογκ. Ο αιφνιδιασμός πάντα με ενθουσίαζε.

Anastassios είπε...

Μου αρέσει ο ΝΔ!

Τα απορρίπτει όλα(γάμους, Δον Ζουάν), ΑΦΟΥ τα έχει πρώτα δοκιμάσει!!!

Έτσι, τα απορρίπτω κι εγώ...

:-)

Nikos Dimou είπε...

Luke Skywalker said...
Τα απορρίπτει όλα(γάμους, Δον Ζουάν), ΑΦΟΥ τα έχει πρώτα δοκιμάσει!!!

----------------------------

Πως αλλιώς μπορείς να κρίνεις κάτι αν δεν το έχεις δοκιμάσει;

resident είπε...

Κοιτάζοντας τα πιο πολλά παντρεμένα ζευγάρια γύρω μου,δεν μπορώ να διακρίνω σημάδια έρωτα.Ισως αγάπη,αλλά και ανία. Συχνά πάνω από όλα υπάρχει ο φόβος της μοναξιάς και της φθοράς.

Kato Patissia είπε...

H «ΣΑΜΣΑΡΑ»

Είδα την Κυριακή την Ινδική ταινία «Σαμσάρα», που έδωσε η εφημερίδα «ΤΟ ΑΡΘΡΟ». Εκεί, ένας νεαρός βουδιστής καλόγερος, μετά απο 3 χρόνια διαλογισμό, επαναστατεί κατά του μοναχικού τρόπου ζωής, ερωτεύεται μιά χωριατοπούλα, και την παντρεύεται.

Η «κοσμική ζωή» όμως, τον φέρνει σε σύγκρουση με τον άρχοντα-εκμεταλλευτή του τόπου, απο τον οποίο τρώει τελικά άγριο ξύλο.

Στη συνέχεια, απατάει τη γυναίκα του με μιά εργάτρια, η οποία τον εγκαταλείπει επειδή ...σεβότανε τη γυναίκα του πιό πολύ απ’ αυτόν (!!), λέγοντάς του μάλιστα περιφρονητικά, όταν εκείνος της ζήτησε να κρυφτεί, ότι «..η γυναίκα σου ΤΟ ΞΕΡΕΙ ότι μιά μέρα θα γινόταν αυτό... Εκείνη μου το είπε!..».

Ντροπιασμένος τότε, εγκαταλείπει κι’ αυτός τη γυναίκα και το παιδί του, για να ξαναγυρίσει στο μοναστήρι να βρεί τη σοφία, την αιτία του πόνου, όπως είχε κάνει και ο Βούδδας..

Στο δρόμο, τον παραμονεύει το όραμα της γυναίκας του, που τον διαλύει με σοφά λόγια, κάνοντάς τον τελικά να πέσει στο χώμα και να κλαίει, να κλαίει..

Ώσπου, σηκώνεται κάποια στιγμή σά χαμένος, και παίρνει στο χέρι μιά πέτρα, στην οποία οι μοναχοί, απο την αρχή του έργου είχαν χαράξει ένα περίεργο αίνιγμα :

«πώς να κάνεις μιά σταγόνα νερό, να μήν εξατμιστεί;». Γυρίζει την πέτρα ανάποδα, και διαβάζει την απάντηση...

---------

Ωραία ταινία, με σπουδαία τοπία και ανθρώπους.

Δείτε την, αξίζει.
Παρουσιάζει το διαζύγιο περίπου σάν «φυσική νομοτέλεια», αυτό δείχνουν και τα λόγια της ερωμένης, ότι «..η γυναίκα σου το περίμενε..».

Αλλα η ταινία, δίνει και ΛΥΣΗ στο δράμα: είναι η αναχώρηση, το κλάμα, η ερημιά, και «η θάλασσα της ζωής», η νιρβάνα όπως λένε οι Βουδιστές..

--------

Εγώ τώρα, είμαι Χριστιανός, όχι Βουδιστής.
Ακόμα χειρότερα... είμαι ανύπαντρος!

Ζηλεύω ακόμα και το διαζύγιο των φίλων σας, κ.Δήμου!
Αυτοί κάτι έζησαν στη ζωή τους, κουτσά-σταβά, έστω.. ΕΓΩ, ακόμα δέν έχω ζήσει τίποτα!

Θα μου πείτε «..και τί θές να μας πείς, τότε;».

Χμμμ...
Να το θέσω αλλιώς;
Νομίζω, πως ΝΑΙ, έχω κάτι που μπορώ να πώ, γι’ αυτό το θέμα..
Το ζήτημα είναι, έχει κανένας πραγματικά, τη διάθεση να το ακούσει;

Άν όχι, δείτε τουλάχιστον την ταινία..
Είναι καλή, για ένα ξεκίνημα....

Ανώνυμος είπε...

ND said…

Η συνταγή Δον Ζουάν - συνεχής ανανέωση - είναι μάπα... ακόμα και ερωτικά.

--------------------------------
Μπορώ να το χρησιμοποιήσω σήμερα?
«Με τη στάση σου δεν προδίδεις μόνο εμένα, αλλά κ τα λεγόμενα του σημαντικότερου εκπροσώπου της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Δεν είσαι εντάξει ρε Βαγγέλη».


antvol said…
Σκέψου τώρα να παντρευτείς και να σου τύχει κομμουνίστρια
------------------------------
Χαχαχαχα. Φοβερή ατάκα.

Ναυαγός είπε...

Πανάσχημη said...

"Που η λογικη να εχουμε κολλησει σε ένα θεσμο που αποτυγχανει στις μισες δοκιμες;"

Αλήθεια το ιδιο θα λέγατε για τη ζωή που αποτυγχάνει σε όλες;

Οι άνθρωποι φταινε για την αποτυχία του γάμου, όπως το πεπερασμένο των κυταρρικών διαιρέσεων για τη ζωή.

Sarah είπε...

Ναυαγος

"Που η λογικη να εχουμε κολλησει σε ένα θεσμο που αποτυγχανει στις μισες δοκιμες;

Αλήθεια το ιδιο θα λέγατε για τη ζωή που αποτυγχάνει σε όλες;"

Φυσικα και πρεπει να αλλαξει.
Δεν εννοω οτι αυτος ο ανθρωπος πρεπει να αυτοκαταργηθει δια της απομονωσης ή ακομα χειροτερα δια της αυτοκτονίας.
Αν στη ζωη του καποιος αποτυγχανει σε πολλες δοκιμες κατι παει στραβα με το blueprint δρασης.
Αλλαγη χρειαζεται όχι θρηνος και εκτοξευση κατηγοριών προς πασα κατεύθυνση.

Κοιταμε παντα μπροστα και προχωραμε. Αλλαζοντας.

“When you're finished changing, you're finished.”

Benjamin Franklin

Haris είπε...

Δεν είναι και τόσο παράξενο που χώρισαν ΝΔ...
Συμβαίνει αρκετά συχνά.

Nikos Dimou είπε...

Haris said...
Δεν είναι και τόσο παράξενο που χώρισαν ΝΔ...
Συμβαίνει αρκετά συχνά.

------------------------

Μα δεν είπα ότι είναι παράξενο. Απλώς όταν το έμαθα θυμήθηκα το πάρτι και τις φωτογραφίες που είχα βγάλει. Ήταν ωραία πορτρέται - που τα κακομεταχερίστηκα...

harrygrath είπε...

Για σωωστα γραικικα,πρεπει στις ηχοποιητες να εχουμε αντιστοιχια συμφώνων-φωνηεντων. HaRRy - ΧαΡΡυ ( με 2 ρ ),portrAIt- πορτρΑΙτο.

Ανώνυμος είπε...

Η βραδυα κρυα το κρασι παλαιο η νυχτα ονειρεμενη!!!!!

Nikos Dimou είπε...

Χαρρυ εγώ έκανα τυπογραφικό λάθος - αλλά για το προτρέτο τα παράπονά σου στον Μπαμπινιώτη.

akis είπε...

Κε ΔΗΜΟΥ ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΩΣ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.ΠΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΧΑΝΟΥΜΕ,ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ,ΣΠΑΤΑΛΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ -ΝΟΜΙΖΩ-ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ,ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ?
ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΧΑΝΟΝΤΑΙ, ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΙ.ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΣ,ΕΥΦΟΡΙΑΣ,"ΕΠΑΦΗΣ" ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟΨΕΩΝ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ,ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ.ΑΣ ΜΗΝ "ΧΤΥΠΑΜΕ" ΟΜΩΣ ΤΟ ΜΕΣΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ.
ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΡΙΝΩ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ?ΠΩΣ?
................................
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ,ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ HENRY LOUIS MENCKEN "OI AΝΤΡΕΣ ΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΝΩΡΙΤΕΡΑ."
ΕΝΩ Η ZSA ZSA GABOR ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ "ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΟΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ.ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΣ."
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ.ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ...ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΤΑ ΧΑΣΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ...

Yosemite Sam είπε...

Πανάσχημη όπως βλέπω η πρότασή σου δεν έτυχε ιδιαίτερης αποδοχής.

Αν εξαιρέσουμε το βρωμερό ποντίκι που μυρίστηκε ακολασίες και έσπευσε ως συνήθως να φωνάξει παρών, οι υπόλοιποι δεν δείχνουν προθυμοι να πραγματοποιήσουν την υπέρβαση.

Εγώ πάντως σου δηλώνω ότι στέκομαι ένθερμα στο πλευρό σου.

Δυστυχώς μας χωρίζουν ωκεανοί και δεν θα μπορέσουμε να πειραματιστούμε πάνω σε αυτή τη νέα μορφή κοινωνικής οργάνωσης..

test είπε...

Καλησπέρα κι από μένα

Αιώνιο το θέμα και αναθερμάνθηκε το ενδιαφέρον των σχολιαστών.

Μια αγάπη μπορεί να κρατήσει για πάντα;

Ο γάμος είναι ο τάφος του Έρωτα;

Η απιστία είναι αναπόφευκτη, αρκεί να σου δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία;

Σε αυτά και άλλα αντίστοιχα ερωτήματα, οι δυνατές απαντήσεις είναι πολλές και τίποτα δεν είναι σίγουρο. Όλα ισχύουν.


Πριν μερικά χρόνια, σε διακοπές, συνάντησα μια οικογένεια μονογονική, με τον πατέρα και 4 παιδιά. Όπως έμαθα εκ των υστέρων, η μητέρα τους είχε εγκαταλείψει με άλλον και είχε κάνει και μ' αυτόν παιδί! Υποθέτω πως κανείς δεν είχε προβλέψει μια τέτοια εξέλιξη.



Yosemite Sam said...
Πανάσχημη όπως βλέπω η πρότασή σου δεν έτυχε ιδιαίτερης αποδοχής.
...
Εγώ πάντως σου δηλώνω ότι στέκομαι ένθερμα στο πλευρό σου.


Είσαι σίγουρος;
Θα σου άρεσε να ήσουν μέλος ανδρικού "χαρεμιού" μιάς γυναίκας;)

Για ξαναδιάβασε το σχόλιο της Πανάσχημης της "6 Φεβ 2007 2:09:00 μμ".

Yosemite Sam είπε...

Θα σου άρεσε να ήσουν μέλος ανδρικού "χαρεμιού" μιάς γυναίκας;

Ζοφερέ μεσαίωνα με προβλημάτισες λιγάκι.

Λες η πανάσχημη να είναι αυταρχική βιτσιόζα αφέντρα;

Ευτυχώς μας χωρίζουν ωκεανοί και θα γλυτώσουμε.

akis είπε...

ΟΛΑ ΕΔΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΑΛΛΩΣΤΕ...
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ.
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...
ΣΥΜΦΩΝΟΙ,ΜΟΝΟ ΠΟΥ Ο MENCKEN ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ "Η ΜΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ".ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ.ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ.
ΓΙΑ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΘΑ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΔΟΣΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ, ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ,ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ?
ΟΜΩΣ ΕΔΩ...
ΑΠΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ "ΠΑΙΧΝΙΔΙ" Ο ΔΙΑ-ΛΟΓΟΣ.ΠΑΙΔΙΚΟ ΟΜΩΣ.ΑΣΕ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΕΣ.
ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟ BLOGG ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΜΟΥ.
ΟΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΘΑ ΤΥΠΩΘΕΙ.
ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ Κο ΔΗΜΟΥ(ΒΑΘΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ) ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ BLOGG-ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ABOUT ME.ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΑΚΟΜΑ.NAI EINAI...ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ.
ΔΕΧΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ 25,000 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ SLIDES ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΕΚΔΟΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΕΚΔΟΣΩ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΔΩ.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕ Η ΑΠΗΧΗΣΗ,Η ΑΠΟΔΟΧΗ,ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ,Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΜΟΥ.
PUBLISH AND BE DAMNED

ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΠΕΙ..."ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Η ΣΚΑΣΕ"
ΚΑΙ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΟΙ,ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΖΗΤΩ ΝΑ ΣΚΑΣΕΙΣ...
ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ "ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ.
ΣΥΓΝΩΜΗ...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει η Πανάσχημη...

Και επίσης, ένας χωρισμός δεν είναι πάντα καταστροφή...μπορεί να είναι μία θετική εξέλιξη μιας σχέσης, ένας κύκλος που κλείνει, ειδικά αν γίνεται με σεβασμό, ανοιχτό μυαλο και συνείδηση...(τρέχα γύρευε δλδ...).

J. είπε...

Για το ζευγάρι δεν μου πέφτει λόγος. Αλλά γενικά συμφωνώ ότι κι ένας χωρισμός μπορεί να λύσει περισσότερα προβλήματα απ΄όσα δημιουργεί. Κατά τα άλλα πολύ ενδιαφέρουσα η film language του νέου blog.

Ανώνυμος είπε...

akis hat gesagt.
....ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΟΙ,
ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ "ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ.
ΣΥΓΝΩΜΗ...

--------
..η δημιουργια δεν ειναι παιχνιδι????'
..αλοιμονο στον δημιουργο που δεν το βλεπει ετσι!!!!!!

harrygrath είπε...

Ο αλβανογραικος Μπαμπινιωτης,ειναι γνωστης σοβαροτητας. Οι αγγλικοι φθογγοι εχουν αντιστοιχους γραικικους φθογγους. Fairy - φαίρυ, ferry - φερρυ,plateau- πλατω & οχι πλατό.

Ανώνυμος είπε...

Dance me to the end of ?

cyrus είπε...

"ΠΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΧΑΝΟΥΜΕ,ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ,ΣΠΑΤΑΛΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ -ΝΟΜΙΖΩ-ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ,ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ?"

Πόσες ώρες καθημερινά χάνουμε, καταναλώνουμε, σπαταλάμε, μπροστά στον σημαντικότερο παράγοντα παιδείας -- ένα βιβλίο;

Γιατί όσοι θρηνούν για την "μοναξιά" και την "έλλειψη προσωπικής επαφής" του ίντερνετ αποδέχονται αδιαμαρτύρητα (και πολλές φορές επικροτούν φανατικά) τη μοναξιά της ανάγνωσης;

mickey είπε...

Πανάσχημη, ζωγραφίζεις!

Έχω κάνει σχετική πρόταση για εντελώς ελεύθερες συμβιώσεις ανεξαρτήτως πλήθους και φύλου των ...συμμετεχόντων στη "συμβιωτική σχέση", όπως και άλλες σκέψεις εδώ και πολλούς μήνες σε αυτό το post (με πρώτο εκείνο στις Δευ Απρ 03, 09:00:00 πμ 2006).

Χαίρομαι που υπάρχουν και άλλα "ελεύθερα" μυαλά - ειλικρινά!

Παρότι ήμουν πάντα αυστηρά μονογαμικός και απόλυτα πιστός, θεωρώ την αποκλειστική δέσμευση (και δη την ισόβια) ως καθαρά "συναισθηματικό" ζήτημα που δε στέκει με ορθολογικά κριτήρια - μάλλον ...παράλογο (ακόμα και "αφύσικο") θα το έκρινα.

Για να μην πούμε για το failure rate που ανέφερες :))

(προσωπικά δε γνωρίζω ΚΑΝΕΝΑΝ γάμο που θα τον έκρινα ως ...πετυχημένο)


Ως συνεπής ορθολογιστής λοιπόν, δε θα υποκύψω στον πειρασμό της "αλεπούς με την κομμένη ουρά" και δε θα αναγάγω την "προσωπική" μου προτίμηση σε "φυσιολογική στάση" ;)


Ο γάμος, όπως και πολλά άλλα "βαρίδια" της κοινωνίας μας (θεσμοί κλπ), στηρίζεται στην απίστευτα ισχυρή δύναμη της συνήθειας και της συνεπακόλουθης κοινωνικής αδράνειας, χωρίς να προσφέρει κάτι ουσιαστικό (κάλλιστα μπορεί να αντικατασταθεί σήμερα από ένα "σύμφωνο συμβίωσης" και μάλιστα "γενικευμένο", χωρίς τους περιορισμούς ενός "κλασικού" γάμου).

Οι περισσότεροι συνάπτουν έναν γάμο, επειδή "έτσι κάνουν όλοι" και παραμένουν σε αυτόν, ακόμα και όταν είναι απόλυτα δυστυχισμένοι για καθαρά κοινωνικούς ("χωρισμένα παιδιά"), οικονομικούς (βλ. "επάγγελμα: οικιακά") και θρησκευτικούς ("ους ο Θεός συνέζευξεν") λόγους.

Αλλά ο ουσιαστικός λόγος είναι η δύναμη της συνήθειας (μόνο εκείνη της βλακείας είναι ακόμα πιο ισχυρή) και η κοινωνική αντιμετώπιση που περιμένει συνήθως τους "χωρισμένους" (ακόμα και ως λέξη μου προκαλεί ...αηδία).

Η αντικατάστασή του με μια ελευθερία επιλογών σε θέματα συμβίωσης (που φυσικά θα περιλαμβάνουν ΚΑΙ τον "κλασικό" γάμο για όσους θέλουν) θα επιφέρει θεαματικές κοινωνικές αλλαγές και θα μας απαλλάξει μια για πάντα από το πλέγμα των ενοχών, της ανελευθερίας και της κοινωνικής κριτικής που συνοδεύουν εδώ και αιώνες τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων. Για να μην αναφέρω τις ευεργετικές συνέπειες σε ακανθώδη προβλήματα της εποχής μας που σχετίζονται με το σεξ, τον γάμο και τα παιδιά.

Είναι γελοίο να ονομαζόμαστε "ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία" όταν ακόμα και στη γειτονιά μας υπάρχουν κάποιοι (κυρίως γυναίκες) που κακοποιούνται βάναυσα από τους "λατρεμένους" συντρόφους τους και δε μπρορούν να ξεμυτίσουν από την πόρτα του σπιτιού τους.

Ή όταν τις "μη παραδοσιακές" σχέσεις (μεταξύ ομοφυλόφιλων, τριάδες κλπ) τις περιμένει η κοινωνική κατακραυγή, το κουτσομπολιό και οι αναίσχυντες διακρίσεις. Ακόμα και σε "προχωρημένες" κοινωνίες οι απιστίες ή οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ενός πολιτικού μπορούν να αποτελέσουν αιτία για έντονη δυσαρέσκεια και απώλεια του αξιώματός του- θυμηθείτε και τον δικό μας ...Αντρέα ;)

Ακόμα κι αν παντρευτώ τελικά (είναι πλέον αρκετά πιθανό) οι θέσεις μου πάνω στο ζήτημα δεν πρόκειται να αλλάξουν. Και θα υποστηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις μια κοινωνία ανεκτική στη διαφορετικότητα και στις συμβιώσεις κάθε "είδους" χωρίς περιορισμούς και περιττές "ισόβιες" δεσμεύσεις. Άλλωστε, αν κάποιοι την βρίσκουν με αυτό, κανείς δε θα τους εμποδίσει σε ένα νέο "ευρύτερο" πλαίσιο.


Και επιτέλους, πρέπει ο πολιτικός γάμος (και ελπίζω αργότερα το γενικευμένο "σύμφωνο συμβίωσης" που ανέφερα) να καταστεί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ για ΟΛΟΥΣ τους πολίτες!

Δε μπορεί σε μια "νόμω κρατούσα πολιτεία" μια θρησκευτική "τελετή" να έχει νομική ισοδυναμία με μια "πολιτική πράξη". Αν κάποιοι είναι θρήσκοι ή έστω τους αρέσουν τα ...σκαλιά της εκκλησίας, ας κάνουν αυτό που νομίζουν, αλλά σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει αυτή η πράξη τους να έχει την παραμικρή νομική κατοχύρωση.

Φυσικά αυτο προϋποθέτει ώριμους πολίτες και κυρίως ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ - προς το παρόν βολεύονται αφάνταστα, "πασάροντας" στην Εκκλησία ένα κάρο πράγματα για τα οποία θα έπρεπε να φροντίσει το κράτος.

(ακόμα και σε βάρος των πολιτών που δε θέλουν την ταμπέλα του θρήσκου και δη του "Ορθόδοξου Χριστιανού")

mickey είπε...

Συγγνώμη για το σεντόνι, αλλά δε θα κάνω άλλα σχόλια. Έχω ήδη καταθέσει τις απόψεις μου στο post που αναφέρω στο link του προηγούμενου σχολίου μου και ειδικά στο σχόλιο μου στις [Τρι Απρ 04, 12:21:00 μμ 2006], όπως και σε άλλα σχόλια και posts.

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο (το πολύ πολύ να τα αντιγράψω εδώ αυτούσια).

Sarah είπε...

Καλως τον Μικυ


Βρε.... απεκτησα ρεύμα....
Να σας πω, η όλη αντιδραση οφειλεται στο οτι καλοσυνηθήσατε και ανδρες και γυναικες σε μια πατριαρχικη κοινωνια, και μολις σας λενε «καιρος για αλλαγή».... κλωτσατε.
Πυρηνικη οικογενεια μεν, αλλα το κερατο βροχή.
Γαμος παραδοσιακος δε, αλλά να μας γραψει το οικοπεδο και στη αντιπαροχη του πεθερου να εκτοπισουμε τον γερο στην Κωλοπετινιτσα.
Αν δε χωρισουμε, τον γδυσαμε, δεν το συζητώ.
Τα δικα μας παιδια, αλλα το τι ακουνε τα κακομοιρα οταν εμεις καυγαδιζουμε, ο πατερας σου ο #@*#, η μανα σου η .#%^$@* και δεν συμμαζεύεται. Και μετα το διαζυγιο, Τριτη Πεμπτη με μενα, Δευτερα Τεταρτη με σενα, Σαββατοκυριακα με παππουδες, οποια ιδανικη εικονα.
Οποια εθελοτυφλια.

Λοιπον τα στοιχεια για την Αμερικη λενε οτι το 1/3 πλεον των οικογενειων ειναι μονογονικες.
Το 75% των εγκληματιών προερχεται απο μονογονικες οικογενειες. Η πραγματικοτητα ειανι απλη. Ενας γονεας σημαινει ΜΗΔΕΝ επιβλεψη.
Με τον αυξανομενο ρυθμο διαζυγιων, αυξανεται και ο αριθμος εγκληματιων, άρα και οι δικες σας πιθανοτητες να πεσετε θυμα καποιου εγκληματος.
Just do the math.

Βρειτε μου με ρεαλιστικα σεναρια ποιο ειδος οικογενειας προστατευει περισσοτερο το παιδι. Αυτη με ενα ενηλικα, δυο ενηλικες, ή με 5-6 ενηλικες; Ο καθενας κανει την επιλογη του. Αλλα αν καποιοι νομιζουν οτι η πολυγαμικη οικογενεια ειναι η ιδανικοτερη για την προστασια του παιδιου, γιατι αφαιρουμε το δικαιωμα απο αυτους τους ανθρωπους να το δοκιμάσουν;

George είπε...

I share many of the views put forth here by Mickey and Πανασχημη. But, we are a very small minority. Most people not only have opposite views but won't even discuss this issue.

A while back, I suggested that marriage should be only available to those who want & can procreate! Those who won't have kids within, say, 3 years, their marriage should be annulled! Otherwise, if we allow marriages to take place for reasons OTHER than procreation, we should open it up to anyone who declares love to any person regardless of race, sex, etc.

[note: We're having a big debate in the States about same-sex marriage/civil unions... That's why I suggested the argument: marriage=procreation!?]

As for the couple that divorsed (in Nikos' post), it may seem sad that relation didn't work out, (I used to think so), but now I'm of the opinion that it is better to have the option of separation instead of remaining in a toxic relationship. Gosh, I've seen too many of those...

mickey είπε...

Πανάσχημη, ζεις!
Εσύ μας οδηγείς!

(στο "πάρτι" της ζωής,
με ...ούζα ή χωρίς :))))

. . .

Στα σοβαρά τώρα, πόσο δίκιο έχεις!

Αλλά είπαμε: Συνήθεια rules :(

Πάντως "κοινοβιακές" μορφές συμβίωσης και ανατροφής παιδιών υπήρξαν εδώ και καιρό - όπως π.χ. τα Kibbutz του Ισραήλ (δεν το αναφέρω ως ...υπόδειγμα, αλλά ως παράδειγμα).

Στο post του ΝΔ που παρέπεμψα, αν και αναφέρθηκα σε μια κοινωνία με "παιδιά χωρίς γονείς" και "γονείς χωρίς παιδιά", δεν το ανέλυσα περαιτέρω. Ίσως το κάνω άλλη φορά.

Υποθέτω πάντως πως όλοι μας συμφωνούμε πως οι φυσικοί "γονείς" δεν είναι πάντα και οι ...καλύτερη λύση για την ανατροφή των παιδιών τους. Και θαρρώ πως το αντίστοιχο "failure rate" είναι συντριπτικά μεγάλο - μάλλον προσεγγίζει επικίνδυνα τη μονάδα ;)

Έχω άδικο;

. . .

Όσο έγραφα τα παραπάνω, έριξε ενδιαφέρον σχόλιο και ο Andros στο ...ίδιο μήκος κύματος.

Δεν ξέρω αν είμαστε μια μικρή μειοψηφία, αλλά ΟΛΕΣ οι σημαντικές κοινωνικές αλλαγές από ...μειοψηφίες ξεκίνησαν - κάποια στιγμή απέκτησαν "κρίσιμη μάζα" και, έχοντας κάτι καλύτερο να προσφέρουν, ανέτρεψαν το καθεστώς.

Άλλωστε, ως γνωστόν, οι "πλειοψηφίες" χαρακτηρίζονται από μεγάλη ...αδράνεια - μια και έχουν μεγάλη "μάζα" ;)

Όλα είναι θέμα απλών Μαθηματικών και ...Φυσικής τελικά :))

Somebody961 είπε...

Ζεις μοναχικό τρόπο ζωής σε μοναστήρι κ νομίζεις πως έχεις απαλλαγεί από όλα τα πάθη. (Και πόσοι έχουν πάθει)..
Φεύγεις από εκεί 'έτοιμος πιά' στην ζωή των 'κοσμικών' όπως μας λένε.

Για να πάρεις το μεγάλο μάθημα:
Οτι αν δεν έχεις δοκιμάσει, δεν έχεις ζήσει/κρίνει, περνάς τη ζωή σου με οδηγίες κ 'how to' των άλλων...

Παίρνω συμβουλές μόνον από ανθρώπους 'χορτάτους' από τη ζωή.
Αλλιώς, ήρθαν τα ρομπότ και είμαστε εμείς δλδ...

George είπε...

This discussion has opened up and gone into deep waters. I've been trying to understand the human condition--in all of its forms--for a while now...

Yes, Mickey is right about minorities. Once-radical ideas (like liberalism) eventually replaced the Old Regime. Of course, not all ideas gain traction. Plato, in his Utopia, suggested a communal ownership of wives and children. (reference to Mickey's point)

I believe that most human beings are basically conservative. Perhaps, it's their need to have stability, a preference to the known than the unknown. Most importantly, they don't want to be challenged. This is very important to understand. Many can't entertain ideas that fall outside their frame of mind--much like all arguments that fall outside that "box" are discarded or ignored.

But, I think that an open, tolerant society is more practical and most "efficient" in that it allows free expression, ideas, etc. It's no accident that the cosmopolitan centers have had more successes in economics, arts, sciences, culture, etc...and, may I suggest,even happier people since the latter can better pursuit their own happiness.

I believe that the more a person is educated and exposed to a wider horizon, progressive change can occur faster. But, it also takes some courage not to feel threatened by the "different" and to be able to revise your own views!

Ανώνυμος είπε...

Οι στατιστικές είναι αδιαφορία για την ανθρώπινη μοναδικότητα.

Αγάπη, παιδιά, οικογένεια, όλα ορίζονται εκ φύσεως: Άντρας, γυναίκα, ερωτεύονται, κάνουν παιδί -εάν, εφόσον, μένουν μαζί λόγω αγάπης μεταξύ των, αγάπης για το τέκνο, αν το συναίσθημα ξεθυμάνει διακανονίζουν χωρισμό, το παιδί παραμένει και των δυο -απλό- η ζωή είναι απλή διότι διαθέτει λύσεις. Είναι γελοίο πια να προκύπτουν οι πράξεις μας από θρησκείες και "θρησκείες". Όπως είναι χαζό να πιστεύεις στην ποσότητα κι όχι στην ποιότητα.

Καμία μέτρηση δεν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στην αποτελεσματικότητα ενός τύπου οικογένειας. Υπάρχουν καταστάσεις ανεκτίμητες. Μη μετράς τ' αστέρια, τα κύματα, τα φύλλα, κουράζεις...


Και τελικά γιατί αποζητούν οι πολυτέτοιοι το ξεπέταγμα ευθυνών; Η δύναμη του ανθρώπου ορίζεται από την αυτάρκεια του. Φόβος μην μείνουν μόνοι απέναντι στο παιδί; Ο γονιός ως άτομο πρέπει να είναι αυτοδύναμος. Κι οι πολυκάτι οικογένειες δηλώνουν αυτήν ακριβώς την αδυναμία, την ανθρώπινη ψυχοοικονομική αλληλοεξάρτηση. Τραγικό..

harrygrath είπε...

Ξυπναω & διαβαζω περιθωριακες & κουφες αντιληψεις περι γαμου. Καυμο το 'χω να διαβασω mainstream αντιληψεις ,για τον ανδρα που 'χει τη συζυγο στο εικονοστασι & τις γκομενες για ςεπιπ στο κλιμακοστασι & τη γυναικα που 'ναι στο σαλονι κυρια & στο κρεβατι...Pamela's video.Ετσι ηταν,ειναι & θα ειναι ο υγιης γαμος...

Ανώνυμος είπε...

Αν είναι πάμελα γιατί να έχει τις γκόμενες που κάνουν πίπες; Λέγειν άλογα κι είναι κι αχρωμάτιστα..

George είπε...

Μια αλλη αποψη εδω

Nikos Dimou είπε...

Καλημέρα!

Πολύ παραγωγική νύχτα!

Διαψεύδωντας έμπρακτα όλες τις θρηνωδίες του ΑΚΙS περί μοναχικής οθόνης και άλλες κοινοτοπίες των ΜΜΕ.

Πανάσχημη, Mickey, Andros, the proof of the pudding is in the eating.

Θεωρητικά έχετε δίκιο. Στην πράξη δεν έχουμε δει κανένα μοντέλο τέοιου ανοιχτού και πολυπρόσωπου γάμου να λειτουργεί.

Τείνω πάντως να συμφωνήσω με τον Λεύτερη.

Έχω δει αρκετούς επιτυχημένους γάμους. Επιπλέον αν κάποιος γάμος ήταν ευτυχισμένος για 10 ή 15 χρόνια και μετά χάλασε, μπορούμε να μιλάμε για αποτυχία;

Ούτε η απιστία είναι αναπόφευκτη (ευκαιρίες πάντα υπάρχουν). Προσωπικά ήμουν πολυγαμικός μόνο στα διαλείμματα μεταξύ των γάμων μου. Οσο η σχέση ήταν καλή δεν είχα κανένα ενδιαφέρον για απιστίες.

Dion.M. είπε...

Για να είμαστε ειλικρινείς:

Δεν χαλάει ένας γάμος αν δεν υπάρχει τρίτος.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που εμφανίζεται ένας τρίτος χαλάει ο γάμος. Χρειάζεται συγκεκριμένος τρίτος και ο γάμος να έχει τον κατάλληλο συνδυασμό προσωπικοτήτων και προβλημάτων.

Ο τρίτος ενεργεί σαν καταλύτης. Μπορεί η αντίδραση να έχει όλα τα στοιχεία, αλλά χωρίς την παρουσία καταλύτη, δεν συντελείται. (Για όσους ξέρουν στοιχεία χημείας, ο καταλύτης είναι συγκεκριμένο στοιχείο, όχι ο,τιδήποτε).

Οσο για την πολυγαμία...
Εγώ γυναίκα με άλλον δεν μοιράζομαι!

Ξέρω έναν γνωστό μου, που δοκίμασε την... συμβίωση δύο ζευγαριών. Συνέβησαν γελοίες καταστάσεις... Μετα λίγους μήνες εχώρισαν... όλοι αηδιασμένοι!
Δεν γίνεται αυτό στην πράξη... πιστέψτε με...

Η πολυγαμία προϋποθέτει εξουσία και ανισότητα, αλλιώς δεν στέκεται!

Nikos Dimou είπε...

Dion.M. said...
Δεν χαλάει ένας γάμος αν δεν υπάρχει τρίτος.

-------------------------

Διαφωνώ. Σίγουρα ο τρίτος παίζει ρόλο στις περισσότερες περιπτώσεις - αλλά υπάρχει και η "αφόρητη συμβίωση".
Το έχω ζήσει και σε μένα και σε άλλους, όπου ζευγάρια χώρισαν χωρίς να υπάρχει τρίτος - επειδή, απλά, δεν πήγαινε άλλο.

athanasia είπε...

Kαλημέρα!

Απ'όσα έχω δει στον εαυτό μου και σε συγγενείς, φίλους και γνωστούς, έχω καταλήξει ότι υπάρχουν μερικοί τρόποι που, αν εφαρμοστούν με συνέπεια και σταθερότητα, εγγυώνται ότι δεν θα υπάρξει το πέρασμα από τον τρελό έρωτα στην αγάπη και τη συντροφικότητα. Στη βάση αυτή, είτε χωρίσετε είτε όχι, η σχέση θα γίνει κόλαση.

Για ευκολία χρησιμοποιώ το αρσενικό γένος, αλλά οι τρόποι δουλεύουν εξίσου καλά και αν αντικαταστήσετε με θηλυκό γένος:

Να έχετε τεράστια δυσκολία να αποδεχθείτε ότι είναι πιθανό να μην προχωρήσει η σχέση, θα γίνετε έτσι αρκούντως ψυχαναγκαστικοί ώστε να την καταστρέψετε σίγουρα.

Να πιστεύετε ότι αρκεί να σας αρέσει ερωτικά κάποιος για να ζήσετε καλά μαζί του.

Να έχετε προκατασκευασμένες απόψεις για τον έρωτα και τις σχέσεις.

Να είστε πεπεισμένοι ότι οι άνθρωποι χωρίζουν μόνον επειδή υπήρξε αντίζηλος.

Να φοβάστε συνεχώς ότι θα σας "απατήσουν" και να θεωρείτε απίθανο να το κάνετε εσείς.

Αν σας "απατήσουν", να θεωρείτε ότι αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στη σχέση σας και, επομένως, ασυγχώρητο.

Αν "απατήσετε", να θεωρείτε προφανές ότι ευθύνεται ο άλλος που δεν σας ικανοποιεί αρκετά.

Να βλέπετε μόνον τα δύσκολα του άλλου ή της σχέσης και να αγνοείτε ή να υποτιμάτε κάθε καλό.

Να μην λέτε ποτέ τι θέλετε ή τι αισθάνεστε, αλλά να κρατάτε μούτρα αν ο άλλος δεν το καταλάβει από μόνος του.

Να θεωρείτε ότι αυτό που δίνετε εσείς προκύπτει από την καλή σας καρδιά κι αυτό που δίνει ο άλλος είναι απλώς υποχρέωσή του.

Να γκρινιάζετε με όλα και να είστε βέβαιοι ότι το δίκιο σας είναι προφανές.

Να υπερασχολείστε με πρακτικά ζητήματα και, αν η διεκπεραίωσή τους παίρνει λιγότερο χρόνο απ' όσο έχετε να περάσετε με τον άνθρωπό σας, να τρώτε και τον υπόλοιπο χρόνο συζητώντας γι' αυτά.

Να ανταγωνίζεστε και να υποτιμάτε τη δουλειά του, τα ενδιαφέροντά του, τους ανθρώπους που αγαπά.

Να θεωρείτε αυτονόητο ότι μόνον εσάς πρέπει να έχει στο μυαλό του.

Να καυγαδίζετε με την εμμονή να "νικήσετε" και να κρατάτε μούτρα μετά τους καυγάδες.

Να ανασύρετε παλιές διαφωνίες και προβλήματα σε κάθε καινούργια διαφωνία, για να έχει σταθερά ενοχές για όλα και, επίσης, προς απόδειξη των κακών προθέσεων ή του κακού χαρακτήρα του.

Να έχετε στο τσεπάκι σας μια ψυχανάλυση του άλλου, για να τον κολλάτε στον τοίχο κάθε φορά που δεν σας αρέσουν αυτά που λέει ή κάνει.

Να μην βαριέστε ποτέ τον εαυτό σας, τις απόψεις και τις θέσεις σας.

Να πιστεύετε ότι ο γάμος, η σχέση ή η οικογένεια είναι πολύ σοβαρά πράγματα για να χαμογελάτε ή να αστειεύεστε.

Αν έχετε παιδιά, να είστε πεπεισμένοι ότι τα καλά τους οφείλονται σε σας και τα κακά στον άλλον.

Στα δύσκολα, να την κάνετε και μετά να ζητάτε τα ρέστα.

Να είστε αδιάκριτοι, να πιστεύετε ότι αφού είστε μαζί πρέπει να τα ξέρετε όλα γι' αυτόν.

Να πιστεύετε ότι κάθε υποχώρηση είναι αδιανόητη όταν πρέπει να την κάνετε εσείς και αναγκαία όταν πρέπει να την κάνει ο άλλος.

Να θεωρείτε ότι, αν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά όσο θα θέλατε, φταίει ο "θεσμός" (πώς λέμε, "φταίει το σύστημα").

Dion.M. είπε...

Nikos Dimoy said:Διαφωνώ. Σίγουρα ο τρίτος παίζει ρόλο στις περισσότερες περιπτώσεις - αλλά υπάρχει και η "αφόρητη συμβίωση".

........
Σέβομαι, και δεν αμφισβητώ την διαφωνία σου Νίκο -σχεδόν όλοι οι κανόνες έχουν εξαιρέσεις- αλλά καμμιά φορά στην "αφόρητη συμβίωση" παίζει ρόλο ένας τρίτος από την μιά πλευρά η από την άλλη.

Dion.M. είπε...

Και για να εξηγήσω το σχόλιό μου:

Η παρουσία τρίτου κάνει ή τα τέως υποφερτά προβλήματα να φαίνονται αφόρητα, η τα δημιουργεί.

Για να μην είμαι απόλυτος, υπάρχουν -λίγες κατά την άποψή μου-εξαιρέσεις, κάτω από ειδικές περιστάσεις.

magnon είπε...

@Mickey
Μένω άναυδος από τον ορθολογισμό σας και σας θαυμάζω απεριόριστα. Μακάρι και εγώ να το καταφέρω. Μόνο μία ερώτηση έχω. Όταν πάθετε εγκεφαλικό, κούφια η ώρα του, ποιος θα σας ξεσκατώνει? Μη μου πείτε να αναλάβει το κράτος. Απλούστατα, δεν παντρευτήκατε το κράτος. Δια ταύτα, θρησκευτικήν ευλάβεια στον γάμο και στα περί του γάμου.

Alogaki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Alogaki είπε...

Εσύ είπες unscrupulous_flagellations στη γυναίκα σου ότι της κάνεις πρόταση γάμου για να σε "ξεσκατώνει σε ενδεχόμενο εγκεφαλικό σου" ;

Κι εκείνη, πως το πήρε;

athanasia είπε...

Dion M.,

Νομίζω ότι πάντα είναι πιθανή η εμφάνιση ενός ανθρώπου που μας ενδιαφέρει τόσο πολύ, ώστε για χάρη του να διαλύσουμε μια σχέση, κακή ή καλή.

Ωστόσο, έχω συχνά την αίσθηση ότι οι περισσότεροι συγκεντρωνόμαστε στον φόβο αυτής της πιθανότητας κι όχι στα άλλα που κάνουμε ή δεν κάνουμε για την σχέση μας.

Dion.M. είπε...

Αλογάκι,το σχόλιό σου και αυτό του unscrupulous_flagellations μου θύμισε το "Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ".

Εγώ πάντως φοβάμαι την Βιρτζίνια Γουλφ...

Υπάρχουν βέβαια και... ατρόμητοι, αλλά αυτό ας το δούμε στην πράξη.

Οποιος δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, ας το διαβάσει ή να δεί το έργο με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Ελίζαμπεθ Ταίηλορ.

Ναυαγός είπε...

Ρέστα εδόθησαν εψές το βράδυ.

Είδαμε το θέμα από πλευρά ορθολογιστική και μαθηματική.

Και επίσης μιλήσαμε για ευτυχισμένους γάμους ολίγων ετών.

Συνηθισμένες σκέψεις από ενήλικες με στόχο να αποτελέσουν μια ενδιαφέρουσα και ερεθιστική στο νου μειοψηφία.

Τα παιδιά τα ρωτήσατε;

Γιατί περισσότερο από όλα η άποψη τους μετράει στο ζήτημα. Θέλουν να έχουν 5 γονείς, έναν, τρεις;

Των οποίων η καταφυγή στην εγκληματικότητα δεν οφείλεται στην έλλειψη προσοχής. Αυτό αποτελεί αιτία για ατύχημα όχι κίνητρο για έγκλημα.

Η αιτία της εγκληματικότητας , της κατάθλιψης, της κακής επίδοσης στα μαθήματα είναι πρωτίστως η κατάρρευση του ψυχολογικού τους κόσμου, της σταθεράς που πρέπει να έχει ένα παιδί που μεγαλώνει, δηλαδή της αγάπης μεταξύ των δύο γονέων του.

Γιατί οι θύτες - ενήλικες αρνούνται να το δουν αυτό;

(ορθολογιστική απάντηση θα περιμέναμε εδώ)

magnon είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
magnon είπε...

@Αλογάκι μου,
Δεν χρειαζόταν, τα ήξερε είδη. Ο θεσμός του γάμου, αντίθετα με την «επικρατούσα» άποψη, είναι για τα στραβά και όχι για τα καλά. Σεξ βρίσκεις στην ανάγκη και στις πουτάνες, για το ξεσκάτωμα δυσκολεύουν τα πράγματα. Όπως και εγώ θα ανεχτώ όλα τα γυναικολογικά της προβλήματα. (ΥΓ> και οι γυναίκες παθαίνουν εγκεφαλικά.)

Nikos Dimou είπε...

@athanasia
oι οδηγίες σας "προς μελλονύμφους" (7 Φεβ 2007 10:28:00 πμ) θα έπρεπε να θυροκολληθούν σε όλα τα δημαρχεία και τις εκκλησίες.

Alogaki είπε...

@unscrupulous_flagellations
Νομίζω ότι αν αγαπάς έναν άνθρωπο, τον φροντίζεις και τον προσέχεις, ανεξαρτήτως θεσμών, παραδόσεων και κοινωνικών συμβάσεων.

Αν είναι το "συμβόλαιο" που σε δεσμεύει τότε καλύτερα άστο. Πάρε μία "αποκλειστική". Άσε που θα σου έρθει και φθηνότερα! ;-)

sadosadist είπε...

Οι εραστές μεταμορφώθηκαν σε εργάτες προσπαθώντας να ζήσουν ο ένας ανάμεσα στον άλλον ως έντιμοι άνθρωποι ισότιμοι με πολιτική οργάνωση και συνεπώς περισσότερο εξαχρειωμένοι ενώ την ίδια στιγμή όλοι συμφωνούν πως η δυνατότητα του εραστή είναι απλώς μια ατυχία κάτι σαν αντικοινωνική δραστηριότητα. NEED SOMETHING KINKY TO TURN YOUR CRANK? Ένα στραβοπάτημα ηθικής που την αντιλαμβάνονται όχι ως αντανάκλαση μιας δική τους κατάστασης αλλά ως εκφόρτιση μιας πανάρχαιης επιβεβλημένης πολιτικής της καλής συνείδησης. Κάτι σαν τον αστυνόμο που γίνεται φίλος με τον παραβάτη μόνο εφόσον ο δεύτερος δουλέψει με τους όρους του πρώτου ή σαν τον μυστικό πράκτορα που δεν είναι φονιάς όσο εξυπηρετεί εντολές της πολιτείας που τον εξουσιοδότησε.

magnon είπε...

Η αγάπη φεύγει, ο γάμος μένει. Εάν δεν υπάρχει γάμος, και ειδικά θρησκευτικές αντιλήψεις στα περί του γάμου, μη τον Παναή είδατε.

sadosadist είπε...

tarzan said:


Ε ρε τι σέρνει κάθε ψυχή μέσα της! Σ’ αυτή την ζούγκλα όποιος πάει για μαλλί βγαίνει κουρεμένος.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως αν ο homo sapiens sapiens προσδιόριζε τον εαυτό του ως εραστή μέλος μιας ευρύτερης κοινότητας και όχι ως εργάτη σκέλος ενός τεχνητού συστήματος το ιερό θα εκδηλωνόταν ως μια φυσική δραστηριότητα σύμφωνη και απόλυτη με τα μοναδικά του συμφέροντα.

O Homo sapiens sapiens εκεί που υποστηρίζει την μετριοπάθεια και την λογική έχει κρύψει ταυτόχρονα φόβο και τρόμο σε διαφορετική κλίμακα χρόνου. Με αυτή την αδίσταχτη ταξινόμηση και εξαπατώντας τον ίδιο τον εαυτό του προκειμένου να νοιώσει ασφαλής μέσα στην πουτάνα την Kenoνοία καταλήγει πριν ακόμα αρχίσει τα πρώτα του βήματα μια πλασματική ύπαρξη που αρνείται οποιαδήποτε ευθύνη απέναντι στις ακόλαστες πεποιθήσεις της και συνήθειες.

Alogaki είπε...

unscrupulous_flagellations said...
Η αγάπη φεύγει, ο γάμος μένει.

Μα ακριβώς αυτό θέλουμε ν' αποφύγουμε! Αν η αγάπη φύγει, ο γάμος είναι υποκρισία, καταπίεση, δυστυχία.

sadosadist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Yosemite Sam είπε...

Συνέβησαν γελοίες καταστάσεις.

Αγαπητέ dion.m σου διαφεύγει κάτι.Μία κατάσταση μπορεί να είναι γελοία η όχι, μέσα σε συγκεκριμένα κοινωνικά πλαίσια.

Στην κοινωνία που ζούμε ασφαλώς φαντάζει (και είναι) ανήκουστο κάτι τέτοιο καθώς ο πολυγαμικός θα βρεί απέναντί του στερεότυπα χιλιετιών.

Με αυτή την έννοια ασφαλώς και είναι ουτοπικό.

Αλλωστε και η πανάσχημη μίλησε για αλλαγές που θα πάρουν αιώνες για να γίνουν (αν γινουν) αποδεκτές.

Αυτό που εγώ ξέρω είναι οτι η μονογαμικότητα συγκρούεται ευθέως με την ανθρώπινη φύση και συνεπώς παραμένει και θα παραμένει μία αφύσικη κατάσταση.

Οσες τιμωρίες και να εφεύρουμε,όσες κολάσεις και να επινοήσουμε, η φύση μας θα είναι πάντα εκεί και θα φωνάζει ότι αυτό που κάνουμε είναι αφύσικο.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι σε βάθος χρόνου το φυσιολογικό τείνει να επικρατήσει.Αρκεί να διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες.

Ισως η πανάσχημη μέσα απο τη μπούργκα να βλέπει πιο μακρυά απο όλους μας..

sadosadist είπε...

tarzan said:





Α-/ααα-/.


Aά- Α-/ααα-/.


...Η κραυγή του πόνου και της κ@ύλας.

Η ζωή μας όλη δηλαδή.

sadosadist είπε...

tarzan said:

I love hot moms /-

I love hot bombs /- Aά- Α-



/ααα-


Καλημέρα Κε Δήμου.

:-))

magnon είπε...

Alogaki said:

1.Αν είναι το "συμβόλαιο" που σε δεσμεύει τότε καλύτερα άστο. Πάρε μία "αποκλειστική". Άσε που θα σου έρθει και φθηνότερα! ;-)

2.Μα ακριβώς αυτό θέλουμε ν' αποφύγουμε! Αν η αγάπη φύγει, ο γάμος είναι υποκρισία, καταπίεση, δυστυχία.

=========
1. Ο ανύπαντρος, εκεί να δεις οικονομίες κάνει ;-) Ούτε παιδιά και φροντιστήρια, ούτε σύντροφος να σου τα πρήζει με τα έξοδα. Δισεκατομμυριούχος!

2. Όχι απαραίτητα. Μπορεί να λείπει η αγάπη. Αρκεί να υπάρχει κατανόηση, συντροφικότητα. Προ πάντων, σεβασμός.
3.

magnon είπε...

3. Τι είναι "αγάπη"?

Alogaki είπε...

Στο 1. συμφωνούμε κι οι δύο.

Στο 2. λέμε περίπου το ίδιο. Αν υπάρχει κατανόηση, συντροφικότητα, σεβασμός, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, έ ... δεν είσαι και πολύ μακριά από την αγάπη.

Yannis H είπε...

Καλημέρα. Σκέφτηκα ότι υπάρχει τρόπος να φανταστούμε, έτσι, από ενδιαφέρον, τον τρόπο που δραπέτευσε ο Άντι. Στην ταινία λοιπόν, ο ήρωας, για να φτάσει στο Zihuatanejo ανοίγει μια σήραγγα στον τοίχο της φυλακής – και τη σήραγγα την κρύβει… πίσω από ένα πόστερ της Ρίτα Χέιγουορθ. Ιδού λοιπόν γιατί υπάρχει η συγκεκριμένη φωτογραφία στο post.

Ιδανικά, με ένα κλικ στο σωστό σημείο της φωτό, θα αποκαλυφθεί η – άδεια πλέον - σήραγγα.

Εγώ δεν τα κατάφερα… :)

magnon είπε...

Οπότε αφού συμφωνούμε σε αυτά, μένει να συμφωνήσουμε και στο δια ταύτα. Ο θεσμός του γάμου είναι για το αμφότερο «ξεσκάτωμα». Ο άντρας να φροντίζει την γυναίκα, και αυτή τον άντρα. Όποιος πάθει το πρώτο εγκεφαλικό ή το πρώτο τροχαίο.

Ανώνυμος είπε...

Η εμπειρία έχει δείξει ότι σε βάθος χρόνου το φυσιολογικό τείνει να επικρατήσει.Αρκεί να διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες.

-------------
Σε ενα "χαρεμι" 5 αντρες με μια γυναικα και την 13χρονη κορη της ,μαθηματικα ,περισσοτερες πιθανοτητες να πηδηξει την κορη θα εχει αυτος που πρωτον βαρεθηκε η μανα σεξουαλικα λογο του μικροτσουτσινο εργαλειο του!!!

Ανώνυμος είπε...

"Η απιστία είναι αναπόφευκτη, αρκεί να σου δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία;"

"Η απιστία είναι αναπόφευκτη εάν δεν έχεις δουλειά να κάνεις."

Ναι μπράβο χτυπήσατε ρίζα κι οι δυο. Η απιστία είναι αναπόφευκτη αν είναι ξανθιά ή αν δεν έχεις πολλή μπίζνα στο μυαλό σου. Αν είναι κάτι τόσο φυσικό όμως γιατί λέτε ψέμματα (αυτό είναι σίγουρα "αμαρτία") στον κερατά -ειδικά αν είναι άνεργος να μην ξέρει πως μπορεί να εργαστεί στο κρίστμας έλκηθρο;

Προέκυψε η απιστία από προβληματικές σχέσεις κι εδώ το αναλύουμε με μαθηματικά μοντέλα...

resident είπε...

Συμφωνώ με τον unscrupulous_flagellations.Οι άνθρωποι παντρεύονται βασικά για τον φόβο του "εγκεφαλικού".
Το απλούστευσα λίγο το πράγμα ε?
Αν ήμουν άτρωτος δεν θα παντρευόμουν ποτέ.

Nikos Dimou είπε...

Αυτή την τσίχλα που μασουλάνε πολλοί εδώ - "η μονογαμία είναι αντίθετη με την ανθρώπινη φύση" - πού την βρήκανε;

Ακόμα και τα ανώτερα θηλαστικά ζούνε σε ζεύγη. Μερικά μάλιστα για όλη τους τη ζωή.

Ποιος ξέρει τόσο καλά την ανθρώπινη φύση που να την ερμηνεύει τελεσίδικα και μάλιστα δογματικά.

Nikos Dimou είπε...

To μόνο που ξέρω για την φράση: "η μονογαμία είναι αντίθετη με την ανθρώπινη φύση" είναι πως αποτελεί την μόνιμη δικαιολογία όλων των απιστούντων.

Alogaki είπε...

"Μονογαμία" δεν σημαίνει ότι ζω με ένα σύντροφο τη φορά. Σημαίνει, ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μου, θα παραμείνω με ένα και μοναδικό σύντροφο.

Επομένως, σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό, εσύ γατούλη δεν ανήκεις στους μονογαμικούς.

Yannis H είπε...

Όταν όλο σου το Είναι σε ωθεί να πας με κάποια, ενώ είσαι με κάποια άλλη, τότε το ονομάζεις ‘ανθρώπινη φύση’. Στο κάτω-κάτω, μιλάμε για ένα ζωικό ένστικτο – ίσως, το πιο βασικό και αρχέγονο. Συμφωνώ όμως *απόλυτα* ότι αν ονομάσουμε κάτι ‘ανθρώπινη φύση’, από τη μια μιλάμε για κάτι που δεν ξέρουμε, και από την άλλη, σταματάμε την κουβέντα. (Τι επιχείρημα να αντιτείνεις στην… ‘φύση’;) Άσε που τα περί ‘φύσης’ λόγια είναι μεγάλες παγίδες γενικά. (Και οι Ναζί αυτά χρησιμοποιούσαν.) Μάλλον τα επικαλούνται άτομα που δεν έχουν σοβαρά επιχειρήματα για να υποστηρίξουν κάτι, και δεν θέλουν να επιτρέψουν χώρο για αντεπιχειρήματα.

(Φυσικά, και το λέω σαν διευκρίνηση, όχι ότι κάποιος το υποστήριξε, ούτε για τη μονογαμία μπορούμε να πούμε ότι είναι 'φυσική' - για όλους τους παραπάνω λόγους.)

abdal είπε...

O dion.m είπε:
"Η πολυγαμία προϋποθέτει εξουσία και ανισότητα, αλλιώς δεν στέκεται!"

Andros, Πανάσχημη, Mickey, έχω ξαναπεί παλιότερα ότι με ενδιαφέρει η ιδέα της πολυγαμίας. Όμως βρίσκω ρεαλιστική την παραπάνω άποψη του dion. Στις γνωστές (σε εμένα) mainstream κοινωνικές οργανώσεις που επέτρεπαν ή και ενθάρρυναν την πολυγαμία, και είχαν επεξεργασμένους θεσμούς για να την ρυθμίζουν, υπήρχε πάντα ένα απόλυτο ιδανικό (Θεός), αποδοχή μιας ιεραρχικής κλίμακας, σαφώς κατανεμημένοι ρόλοι...
Πώς βλέπετε να δουλεύει το σύστημα σε πιο ανοιχτές κοινωνίες, όπως οι δυτικές σημερινές; Πώς μπαίνει και πώς βγαίνει κάποιος από την ομάδα; (Το εννοώ βεβαίως σε νομικό επίπεδο --υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά, κληρονομικά κλπ-- αλλιώς ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει.) Όταν στο "κοινόβιο" μπορούν να μπαίνουν και να βγαίνουν ενήλικοι άνθρωποι (δεν μπορούν να μπουν όλοι μαζί, αυτό θα ήταν απλό συμβόλαιο όχι ερωτική/συντροφική σχέση) διαφορετικών ηλικιών, χαρακτήρων, ωριμότητας (πώς αλλιώς;), κλπ, χωρίς έναν "θεό"/"αρχηγό" να τους ρυθμίζει με τη "σοφή εντολή του", ο νομοθέτης σίγουρα θα τα βρει σκούρα.
Αλλά και εγώ (συζώ από καιρό αλλά δεν παντρεύομαι, όταν θα έχω παιδιά θα ρυθμίσω αλλιώς τα νομικά ζητήματα που ο γάμος λύνει αυτόματα) πιστεύω ότι η πολυγαμία πρέπει να γίνει αντικείμενο ευρύτερης νομοθετικής μελέτης (όπως και όλα τα "οικογενειακά" θέματα). Δεν έχει δικαίωμα ο νόμος να προβάλει εμπόδια σε μια οποιουδήποτε είδους συμβίωση (που ενδέχεται να παράγει και φυσικούς απογόνους).
--Αλλά το θέμα είναι τεράστιο. Προτίμησα, θέτοντάς σας ένα "πρακτικό" ερώτημα, να δω το ζήτημα από μια "συντηρητική" πλευρά (παρόλο που σε προσωπικό επίπεδο δεν ανέχομαι περιορισμούς στην "προσωπική ζωή") ώστε να καταλάβω καλύτερα τη άποψή σας.

Nikos Dimou είπε...

Alogaki said...
"Μονογαμία" δεν σημαίνει ότι ζω με ένα σύντροφο τη φορά. Σημαίνει, ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μου, θα παραμείνω με ένα και μοναδικό σύντροφο.

------------------------------

Αυτός ο ορισμός είναι δικός σου και της καθολικής εκκλησίας. Μονογαμία είναι να μην έχεις περισσότερους συντρόφους ταυτόχρονα. Το αντιθετό της είναι η πολυγαμία.

Ανώνυμος είπε...

όποιος ερμηνεύει τελεσίδικα και δογματικά έχει σκοπό

όπως και αυτός που ερμηνεύει

η μόνη πραγματική ανθρώπινη απόφανση είναι ότι δεν ξέρουμε και ότι μιλάμε για συγκεκριμένα καλώς γνωρισμένα πράγματα για να φτάσουμε στο σκοπό μας

που αποφασίσαμε πως είναι τα συμπεράσματα για συγκεκριμένες αποφάσεις

τις οποίες καθυστερούν αυτοί που επιλέγουν να οχυρώνονται

επειδή φοβούνται να αποφασίσουν να φοβηθούν οριστικά ή να αποφασίσουν απορρίψουν το φόβο

τα δόγματα είναι αντίθετα στην ανθρώπινη φύση και όχι η πολυγαμία ή η μονογαμία που είναι ανθυπόστατες όσο τα δόγματα

το γνωρίζουμε πως δεν μιλάμε πριν αρχίσουμε να απορρίπτουμε το φόβο

γιατί πίσω από το δόγμα δεν υπάρχει παρά ο φόβος

που είναι φυσιολογικός ως συναίσθημα αλλά που οι αντιδράσεις μας σε αυτόν είναι παράλογες όταν μας κατευθύνει

γι' αυτό οι κοπέλες ενημερώνουν τα αγόρια τους ότι θα επιδοθούν σε ερωτικές λαγνοπραξείες εκείνη τη χρονική στιγμή σε εκείνο το συγκεκριμένο τον ιερό τον τόπο

των Δελφών

και τα καλούν να παρακολουθήσουν την τραγικωμωδία της ζωής

απ' τα κουμπάκια ανάμεσα

Nikos Dimou είπε...

Και φυσικά εγώ δεν υποστηρίζω ότι η "ανθρώπινη φύση" επιβάλει την μονογαμία. Γενικώς δεν ξέρω τι ακριβώς είναι η "ανθρώπινη φύση" ώστε να την ερμηνεύω...

Nikos Dimou είπε...

Πάντως τα περιστέρια είναι μονογαμικά δια βίου!

Yannis H είπε...

Πάντως είναι κακό να θεωρούμε τη μονογαμία και την πολυγαμία μόνο σαν ένστικτα, φύση και ορμές και για έναν ακόμα λόγο: αφορούν συνύπαρξη ανθρώπων. Άρα, μιλάμε για ανθρώπινη κοινωνία – πάει να πει: για κουλτούρα. Όποια και αν είναι αυτή. Και η κουλτούρα πολλές φορές είναι ξένη (ή και αντίθετη) στη ‘φύση’.

Σε ένα ζευγάρι ανθρώπων μπαίνουν θέματα σεβασμού, αγάπης πέρα από διανομή σπέρματος ή ανακάλυψη του καλύτερου επιβήτορα, σε μια οικογένεια μπαίνει θέμα ιεράρχηση προτεραιοτήτων, όλα αυτά είναι πράγματα που δεν σχετίζονται με τη ‘φύση’ αλλά με την κουλτούρα. Η οποία και εξελίσσεται και δεν έχει αναγκαστικά αγαστές σχέσεις με (οποιαδήποτε) ‘φύση’. Συν τοις άλλοις, το ότι είμαστε σήμερα αυτοί που είμαστε, σημαίνει σε μεγάλο βαθμό ότι η κοινωνία μας ‘νίκησε’ τη ‘φύση’. Γιατί όχι και στον προσωπικό μας χώρο, όπου συνυπάρχουμε με τον άνθρωπό μας;

Ανώνυμος είπε...

Κι οι πάπιες..

Alogaki είπε...

Ο ορισμός δεν ήταν δικός μου, είναι από το Μείζον Ελληνικό Λεξικό:

μονογαμία <(η) ουσ. ο γάμος με μια μόνο γυναίκα ή έναν άντρα / θεσμός που επιβάλλει στον άντρα και τη γυναίκα ένα μόνο γάμο

Και υποθέτω ότι αυτοί που μασουλάνε την τσίχλα: "η μονογαμία είναι αντίθετη με την ανθρώπινη φύση" το λένε έχοντας στο μυαλό τους το "δικό μου" ορισμό.

Σε αντίθετη περίπτωση, συμφωνώ μαζί σου.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως την απιστία καλό είναι να μην την ομολογείς. Δεν μιλάω για την κατ’ εξακολούθηση απιστία, αυτό είναι κοροϊδία, αλλά για κάτι που θα γίνει μια φορά κ δεν θες να επηρεάσει την υπάρχουσα κατάσταση.
Όντως μονογαμία είναι αυτό που λέει ο ΝΔ.

Ανώνυμος είπε...

Στα αρχαία σήμαινε "ένας γάμος", αλλάζουν τα νοήματα με την εξέλιξη της γλώσσας. Κι ο μαλάκας ήταν ο μαλθακός στα παλιά τα χρόνια, τώρα όμως...

Ανώνυμος είπε...

άσε που ζούμε το φόβο οποιουδήποτε αποφασίσει να παραδεχθεί μέσα εις το ιντερνέτ και όξω ότι φοβάται να σκεφτεί και να ζήσει

και μας αποκαλούνε τρολ και μανταρίνια όταν εξηγούμε το τραγικό μέγεθος αυτής της αδυναμίας που παράγει άγχος

χωρίς να πρέπει να εξηγούμε και να ψυχαναλύουμε τα λερωμένα τα άπλυτα

Ανώνυμος είπε...

Οι φόβοι είναι το μόνο που δεν μοιράζονται δυο άνθρωποι. Ο καθένας έχει τους δικούς τους, κι αυτούς πολεμάει.

Nikos Dimou είπε...

Elafina said...
Οι φόβοι είναι το μόνο που δεν μοιράζονται δυο άνθρωποι.


------------------------------

Διαφωνώ. Νομίζω πως ένα στοιχείο που μου έκανε αγαπητή την σύντροφό μου ήταν ότι πολύ νωρίς μοιράστηκε ένα άγχος της - και φυσικά ανταπέδωσα.

Θεωρώ ότι είναι βασικό στοιχείο για μία σωστή σχέση.

Ανώνυμος είπε...

Άλλο η βοήθεια -να ζητήσεις, να δώσεις, σε αυτό που λέτε συμφωνώ κι εγώ. Όμως δε θα νιώσουμε ποτέ το άγχος κάποιου.

Ανώνυμος είπε...

Βοήθεια εννοώντας την εξωτερίκευση μιας άσχημης σκέψης σε κάποιον (εν δυνάμει ή already) αγαπημένο.

Ανώνυμος είπε...

Οι φόβοι κατά τη γνώμη μου είναι προσωπική υπόθεση, δεν μπορεί άλλος να πάρει μέρος στην συναισθηματική βίωση των.

sadosadist είπε...

Διαφωτίστε με λίγο:

Ονομαστική: Τα πιτσουνάκια

Γενική: Των πιτσουνακίων ή των πιτσουνάκιων;

Nikos Dimou είπε...

Elafina said...
Όμως δε θα νιώσουμε ποτέ το άγχος κάποιου.

-------------------------------

Ούτε την χαρά, ούτε τίποτα άλλο. Δεν μπορούμε να μπούμε μέσα στο συνειδητό του άλλου - μόνο να συμπάσχουμε και να συμμετέχουμε με όση διαίσθηση έχουμε.

sadosadist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο   1 – 200 από 352   Νεότερο› Νεότερο»