Όλα τα παιδιά μεγαλώνουν με παραμύθια που περιγράφουν κάστρα, φρούρια, πύργους. Με ωραίες πυργοδέσποινες, γενναίους ιππότες, δυνατούς υπερασπιστές κι ακόμα πιο τολμηρούς πολιορκητές.
Είχε και τέτοιους πύργους η παιδική μου ηλικία. Αλλά πιο σημαντικός από αυτούς ήταν "ο πύργος του παππού". Ένας πραγματικός πύργος, στον οποίο είχε μεγαλώσει η μητέρα μου.
Μου μίλαγε συχνά γι αυτόν τον πύργο με τα σαράντα δωμάτια, τους πυργίσκους, τον μεγάλο κήπο. Η αλήθεια είναι πως δεν την πολυπίστευα - μου φαινόταν πολύ παραμυθένιος.
Θα τελειώσει η Κατοχή, μου έλεγε και θα πάμε μαζί, να στον δείξω. Θα μείνουμε εκεί - θα κοιμηθείς στο δωμάτιό μου!
Όταν πέρασε η Κατοχή, ο πύργος, που είχε επιταχθεί από τους Γερμανούς και μεταβληθεί σε ορφανοτροφείο, ήταν σε άθλια κατάσταση. Η οικογένεια δεν είχε χρήματα να τον επισκευάσει και να τον συντηρήσει. Τον πούλησε.
Εγώ τον είδα πια πολλά χρόνια μετά. Δεν ήταν παραμύθι, ήταν πραγματικά μεγάλος και μεγαλόπρεπος. Έχω φωτογραφίες της μητέρας και της γιαγιάς σε αυτή την ωραία σκάλα της εισόδου.
Τον είχε χτίσει στο γύρισμα του 19ου αιώνα, ο παππούς της μητέρας, Νικηφόρος Γεωργιάδης. Βρίσκεται στην καρδιά της Ντελλαγκράτσια, στην Σύρο. Οι σημερινοί κάτοχοι τον συντηρούν σωστά - κι εγώ τον φωτογράφησα πριν δύο μόλις χρόνια.
___________________________________________
Το ζωγραφικό έργο είναι προσχέδιο του Chr. Jank για έναν από τους παραμυθένιους πύργους του Λουδοβίκου Β' της Βαβαρίας - το Falkenstein.
--
229 σχόλια:
1 – 200 από 229 Νεότερο› Νεότερο»Καλημέρα!
Το θέμα μας αρχίζει από "Π" - από παραμύθια μέχρι πρόγονοι...
'Η και ό,τι άλλο προκύψει!
Καλημέρα!
Πω πω από που να ξεκινήσεις!!!!!
Ρουφώντας τις τελευταίες γουλιές του καφέ πριν φύγω για τη δουλειά άνοιξα να ρίξω ματιά και έπεσα πάνω σε πύργους, σε κάστρα, σε απογόνους, σε παιδικά χρόνια και ταξίδεψα κι εγώ πρωί πρωί.....
Θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια.
Δεν με ικανοποιούσε με τίποτα να ακούω για πύργους και κάστρα και 'γω να μην έσω το δικό μου.
Έτσι κάθε καλοκαίρι στη Χαλκιδική είχα μετατρέψει σε κάστρο το μισοτελειωμένο σπίτι (μόνο τούβλα) ενός ξαδέλφου μου.
Με την παρέα είχαμε βάλει μπάρες με σχοινιά και νεροπαγίδες, δωμάτιο όπλων, κρυφό δωμάτιο και άλλα τέτοια.
......
Πέρασαν κιόλας τόσα χρόνια.
Πως περνά ετσι η ρημάδα η ζωή.
Σαν νερό και δεν προλαβαίνεις ούτε να το καταλάβεις.
Περιμένω με αγωνία και τις απόψεις τις υπόλοιπης παρέας.
Μου αρέσει πολύ η εξέλιξη του μπλογκ σε φώτο μπλογκ!
Καλημέρα
georgia M. ο Μπαρμπέτας είχε αγοράσει, πριν από τον πόλεμο, το αρχοντικό στην Ερμούπολη, στα Βαπόρια. Τον πύργο τον αγόρασαν οι Κουλούρη.
Καλημέρα και από μένα.
Πέρυσι το καλοκαίρι έκανα διακοπές στην Σύρο. Εντυπωσιάστηκα από το νησί: Όμορφες παραλίες, όχι ανυπόφορα συμφορημένες. Καλοδιατηρημένη η Ερμούπολη, καλαίσθητα κτίρια. Παράδεισος η Ντελαγράτσια. Όχι σκυλάδικα-ελληνάδικα-clubs που σε ξεκουφαίνουν. Διασκέδαση στα δικά μου μέτρα, ζαχαροπλαστεία, μπαρ και μεγάλη περαντζάδα στο λιμάνι, να χαίρεσαι να περπατάς. Δίκτυο μεταφοράς επιβατών - να μην χρειάζεσαι αυτοκίνητο (δεν έχω δίπλωμα για δίκυκλο).
ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: Κάτοικοι με εντυπωσιακά ευγενική συμπεριφορά. Όταν πήγα εγώ υπήρχε αρκετός κόσμος, το νησί δεν φαινόταν να πάσχει από έλλειψη τουρισμού. Εντούτοις η νοικάρισσα αφιέρωσε μισή ώρα για να μας...εξομολογήσει, ώστε να σχηματίσει μία ιδέα για το τι θέλαμε να δούμε από την Σύρο, τι μας ταίριαζε ως χαρακτήρες. Και μετά μας τα παρουσίασε χαρτί και καλαμάρι - από τρόπους μεταφοράς στο νησί, μέχρι παραλίες, φαγητό, διασκέδαση, αξιοθέατα.
Δεν θα το πιστέψετε, ακόμη και οι οδηγοί των λεωφορείων και οι εισπράκτορες ήταν ευγενέστατοι, πρόθυμοι να βοηθήσουν και στάζαν μέλι.
Προσεγμένα δωμάτια, καθαριότητα, σεβασμός προς τον τουρίστα, ευγένεια. Καμμία σχέση με το αρπακολατζίδικο style των ανοιχτομάτηδων της αιγαιοπελαγίτικης κερδεμπορίας. Biased observations? (το δείγμα ήταν πολύ μικρό).
Η εντύπωση που αποκομίζει κανείς από τα νησιά του Αιγαίου στις καλοκαιρινές του διακοπές είναι θλιβερή. Μετά την Σύρο, είπα στον εαυτό μου ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ.
Σε σχέση και με το σχόλιο πιο πάνω του univers:
Αν τα πράγματα τα είχε φέρει η διαφορετικά και υπήρχε ο πύργος και η δυνατότητα, θα σκεφτόσασταν ΝΔ να ζήσετε μόνιμα ή έστω μεγάλο μέρος του χρόνου στην Ερμούπολη?
proinos said...
Αν τα πράγματα τα είχε φέρει η διαφορετικά και υπήρχε ο πύργος και η δυνατότητα, θα σκεφτόσασταν ΝΔ να ζήσετε μόνιμα ή έστω μεγάλο μέρος του χρόνου στην Ερμούπολη?
-----------------------
Σίγουρα. Ακόμα και χωρίς πύργο το έχω σκεφθεί. (Είμαι και επίτιμος δημότης). Πάντως θα διαμείνω εκεί μόνιμα μετά θάνατον. Το μόνο κομμάτι της τεράστιας περιουσίας των προγόνων που μου έχει απομείνει, είναι ένα Μαυσωλείο.
Σχετικά με τον πολιτισμό της Ερμούπολης, στο επόμενο.
Περπατάς στο πιο ωραίο νεοκλασικό νεκροταφείο του κόσμου – φοίνικες και αετώματα, ανάγλυφα κι, αγάλματα. Συλλαβίζεις τα ονόματα των ανθρώπων που παράγγειλαν τέτοια μνημεία με τη σίγουρη πρόθεση να τους διαφυλάξουν στην αιωνιότητα. Ονόματα που δεν αντιστοιχούν πια σε τίποτα.
Ήρθαν κατατρεγμένοι και ανέστιοι. Μέσα σε λίγα χρόνια έχτισαν μία πόλη από τις πιο πλούσιες, πιο οργανωμένες και πιο όμορφες στην Ευρώπη. Έφτιαξαν τόσα "πρώτα" πράγματα, που βαριέσαι να τα μετράς: το πρώτο νοσοκομείο, το πρώτο τυπογραφείο, το πρώτο εργοστάσιο, το πρώτο θέατρο, την πρώτη βιβλιοθήκη. Η ακμή κράτησε μισόν αιώνα. Και μετά το κενό.
Άφησαν πίσω τους μια Πομπηία - μια πόλη φάντασμα. Νεοκλασικά μέγαρα που γκρεμίζονται, ζωγραφισμένα ταβάνια που ξεφλουδίζουν, εξοχικά αρχοντικά να καταρρέουν. Από τις μεγάλες οικογένειες δεν έμεινε κανείς. Σαν να ήταν εξωγήινοι. Ήρθαν, δημιούργησαν, χάθηκαν.
Η ελάχιστη αστική μας τάξη. Όπως όλα τα πράγματα στην Ελλάδα, λειτούργησε σαν θαύμα.
Μέσα σε πενήντα χρόνια κάλυψε χάσμα πεντακοσίων. Εξαντλήθηκε και έσβησε.
Ακούμε τόσα αρνητικά για τους αστούς, που ξεχνάμε πως κάποτε ήταν η πιο προοδευτική (και επαναστατική) μερίδα της κοινωνίας. Και πως στις καλύτερες στιγμές τους είχαν επιτελέσει έργο που καμία άλλη κοινωνική τάξη δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει.
Βέβαια στην Ελλάδα δεν αξιωθήκαμε να ζήσουμε σωστά την αστική φάση της ιστορίας. Κάτι πρόγονοι, κάτι επίγονοι - και κάτι βραχύβια θαύματα σαν αυτό που περιγράφω. Μιλάω για την Ερμούπολη. Για τους ανθρώπους που ήρθαν το 1822 και '23 πρόσφυγες από τη Χίο, τη Σμύρνη, τα Ψαρά - και μεταμόρφωσαν σε λίγους μήνες ένα χέρσο τόπο σε υπόδειγμα πολεοδομικής, κοινοτικής και οικονομικής οργάνωσης. Με αποτέλεσμα, από το 1830 ως το 1880 να βρίσκονται στην ευρωπαϊκή πρωτοπορία – σε κάθε τι: βιομηχανία, εμπόριο, γράμματα, τέχνες. Και κυρίως στην κοινωνική συνείδηση: ταμεία ασφάλισης και αλληλοβοήθειας, σχολεία, βιβλιοθήκες, ιδρύματα – γηροκομεία, πτωχοκομεία, ορφανοτροφεία, νοσοκομεία – κι όλα αυτά χωρίς βοήθεια από το κράτος (ποιο κράτος;). Τα πάντα η κοινότητα. Αυτοδιαχείριση θα το λέγαμε σήμερα.
Ακόμα και το πρώτο συνδικαλιστικό κίνημα και την πρώτη απεργία γνώρισε η Ερμούπολη – τον καιρό που η κύρια Ελλάδα ζούσε χρόνους φεουδαρχικούς...
Το 1870 διαχειριζόταν το 80% του εθνικού εισοδήματος...
Μια που μιλάμε για πύργους να προτείνω μια φωτογραφία του Swanstein στη Βαβαρία που είναι πραγματικα παραμυθένιος. Τον είχα δεί παλαιότερα σε φωτογραφίες και νόμιζα ότι είναι σύνθεση που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα μέχρι που τον επισκεύτηκα πρίν μερικά χρόνια. Επίσης να προτείνω ένα πύργο λίγο πάνω απο τους καταράκτες του Νιαγάρα στον Καναδά. Τον έκτισε αυτός που εκμεταλευόταν τους καταράκτες για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Ακολούθησε "παιδικά" σχέδια με ψηλούς στρογγυλούς πύργους, κωνικές κορυφές με λάβαρα κ.λπ. Δυστηχώς δεν έχω περισσότερες πληροφορίες.
Και για όσους ενδιαφέρονται πωλείται ένας πύργος (σύγχρονος) στην Νέα Μάκρη. Βρίσκεται στο δρόμο που συνδέει τη Ν. Μάκρη με την Πεντέλη - Διόνυσο. Μπορείτε να τον δείτε ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας απο το βουνό. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν είναι δικός μου (μακάρι να ήταν!!)
Εννοείτε το Neuschwanstein - ωραίότερο από τα κάστρα του Λουδοβίκου Β΄ που το αντέγραψε ασύστολα ο Disney και φιγουράρει - σε μικρογραφία - σε όλες τις Disneyland. Μαζί με τα άλλα τρία κάστρα: Hohenschwangau, Linderhof και Herrenchiemsee, ήταν ο λόγος που χρεωκόπησε η Βαβαρία. Βοήθησε βέβαια και ο Wagner
Θα το βρείτε
ΕΔΩ
Η Σύρος πρέπει να είναι το μόνο μέρος της Ελλάδας (πλην Επτανήσων) που γνώρισε αυτό που λέμε Αστικό Πολιτισμό, και ευτυχώς διατηρεί ακόμη αυτή την παράδοση. Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα είχε απογίνει η Ντελαγκράτσια αν βρισκόταν σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας (σιγά μη βρισκόταν αλλού).
...τουλάχιστον η Βαυαρία χρεοκόπησε εξαιτίας του Βάγκνερ, ενώ η Ελλαδάρα μας, λίγα χρόνια μετά, εξατίας των Δηλιγιάννηδων...
ΝΔ, γιατί μας αναφέρατε τους Γερμανούς και την κατοχή, ξέρετε πού θα καταλήξει τώρα η συζήτηση;
EnPlw said...
κ.Δημου
το σχολιο της 29 Ιαν 2007 10:03:00 πμ
ανηκει στο "μικρα βηματα"?
------------------------------
Είναι ένα μέρος από χρονογράφημα που είχε δημοσιευθεί στο Βήμα και μετά στα Μικρά Βήματα. Το ίδιο κείμενο αποτέλεσε την αφορμή για το βιβλίο μου "Η Χαμένη Τάξη".
@Vrennus - ε, όχι και να μην μπορούμε να μιλήσουμε τώρα!
@Αρχαίος
"Και για όσους ενδιαφέρονται πωλείται ένας πύργος (σύγχρονος) στην Νέα Μάκρη."
Ελπίζω να μην εννοείς το υπέρ-κιτς κτίριο (χτίζεται εδώ και αρκετά χρόνια) και βρίσκεται μόλις φτάνεις στον οικισμό στο αριστερό σου χέρι πριν το παρκάκι!
Υπάρχει άλλος ένας "πύργος" - ναός του κιτς στην περιοχή δίπλα στο γήπεδο του Μαραθώνα.
Πάντως ποτέ δεν με εντυπωσίαζαν τα κάστρα και οι πύργοι.
ioannisk said...
Πάντως ποτέ δεν με εντυπωσίαζαν τα κάστρα και οι πύργοι.
-------------------------------
Ούτε εμένα - αφού μεγάλωσα. (Άλλο η φαντασία του παιδιού που διαβάζει τον Ιβανόη). Και συνήθως οι περισσότεροι σύγχρονοι είναι κιτς.
Την Συρο την αγαπησα ως φοντο στα διηγηματα του Ροιδη.. Δυστυχως οταν πηγα στην Ερμουπολη (Αυγουστο μηνα βεβαια) με απογοητευσε (πως να μην απογοητευτω-αφου ειχα στο μυαλο μου την εικονα του 1850!).
Ο πυργοι παντα με γοητευαν αλλα και με φοβιζαν καπως. Σα ονειρα μου συμβολιζαν παντα αγχος και φοβο (ακομα τους βλεπω πριν απο εξετασεις!!). αυτοι που μου εντυπωθηκαν περισσοτερο ηταν καποιοι πυργοι που ειχα δει στην Δανια, μαζι με τον φερομενο ως "πυργο του Αμλετ" (ενα ωραιο τουριστικο τρικ του Δανων), ο οποιος ομως πραγματι βρισκεται σε υπεροχο σημειο και οταν τον ειχα δει μου ειχε κοψει την ανασα.
-Και κατι ολιγον ασχετο (αν και παλι με κτιρια εχει να κανει..). Επιστρεφοντας για λιγες μερες στα πατρια εδαφη, στη Φιλοθεη, και κανοντας την καθιερωμενη βολτα "επαναπατρισμου" μου σε Φιλοθεη και Ψυχικο ειδα μετα θλιψης ποσα καινουργια τερατουργηματα χτιζονται.. Ισως να μην ειναι κιτς πυργοι, ειναι ομως κιτς "μεγαρα" (οι πυργοι της εποχης μας-ανηκουν στους συγχρονους.. «ευγενεις»). Μια και ειναι και δικη σας γειτονια, σας θυμηθηκα αγαπητε doncat και σκεφτηκα πως θα ηταν ενδιαφερον ενα συγκριτικο φωτοαφιερωμα σε καποια απο το παλια ομορφα σπιτια και στα τερατουργηματα που ξεπεταγονται. (.."τρισβαρβαρα τα κτισματα των, οι αθλιοι".. παραφραζοντας τον αγαπητο Καβαφη)
giati allaksate url?
@ΝΔ
"Και συνήθως οι περισσότεροι σύγχρονοι είναι κιτς"
Οι σύγχρονοι πύργοι είναι κιτς εξ' ορισμού, αφήστε που βρωμάνε υπερβολικά μεγαλομανεία και νεοπλουτισμό.
Το Magic Kingdom ειναι ένα από τα theme parks του Disney World στη Φλοριδα και έχει έκταση γύρω στα 466 στρέμματα. Το πιο φημισμένο του κάστρο είναι το CinderellaCastle του οποίου ο σχεδιασμός βασίστηκε στο Château de Pierrefonds και στο Neuschwanstein Castle. Ειναι κατασκευασμένο από ατσάλι καλυμένο από fiberglass, έχει 18 πύργους και ύψος γύρω στα 57 μέτρα. Η λίμνη που κατασκευαστηκε γύρω από το κάστρο περιέχει 3,37 εκατομμυρια γαλόνια νερου. Το κάστρο είναι καλά κρυμενο από την είσοδο του πάρκου, και το βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου μόλις στριψεις στον πρώτο δρόμο. Η απότομη επαφη σου αλλάζει διάθεση. Ο δρομος είναι πλημμυρισμένος με Μικυ, Μινυ, Γκουφυ, Ντοναλντ και ανηψια, και ό,τι άλλο φανατστειτε, που φωτογραφιζονται μαζί σου και σε λούζουν με τα πο απίθανα κομπλιμέντα.
Τι να πρωτοδει κανείς στον επιγειο παραδεισο;
Στο Adventureland βλέπεις τις ζουγκλες και τα ποταμια όλης της υφηλίου. Στο Frontierland συναντας τον Τομ Σωγιερ και κανετε καψονια στην θεια του Πολυ παιζοντας στις οχθες του Μισσισσιππη. Στο Fantasy land παραγματοποιούνται όλες σας οι ευχές. Φτάνει να δηλώσετε πίστη στον Μικυ και company. Και πολλά άλλα που σε ξανακάνουν παιδί και δεν θέλεις να το κουνήσεις από κει μέσα. Το βράδυ ενα οργιο πυροτεχνημάτων, μουσικής στους δρόμους, ξέφρενου γλεντιου.
Εχει και αλλα πάρκα το Disney World . Αλλα αυτο είναι τι πρωτο που κατασκευάστηκε και το πιο φημισμενο
nikos dimou said...
Καλημέρα!
Το θέμα μας αρχίζει από "Π" - από παραμύθια μέχρι πρόγονοι...
'Η και ό,τι άλλο προκύψει
Πω πω πω, πρωι - πρωι πύργοι πολλοί, παλιά πράγματα που πέρασαν πια, πάνε. Παιδούλες πάνω σε παράθυρα, παληκάρια που παρακαλούν, πλεξούδες που πέφτουν...
Μέσω της διαδικασίας του "Π" προσπάθησαν να οδηγήσω το θέμα μας σε άλλες ατραπούς.
Μέρα που είναι και σήμερα. Χαρά Θεού λιακάδα γιατί να χαλαστούμε;
Να μην έχει παράπονο και ο Vrennus
:-)
Πανάσχημη said:
"Φτάνει να δηλώσετε πίστη στον Μικυ..."
Ευχαριστώ, Πανάσχημη!
Δεν ήταν ανάγκη - οι ...υποτελείς μου γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν.
Όσο για σένα, το δωμάτιο της Πυργοδέσποινας σού ανήκει δικαιωματικά ;)
Μικυ
Το ξέρεις ότι εμείς οι δυο έχουμε φωτογραφηθει;
Και είχες ύψος ρε συ γύρω στα 2,10 ... που να σε πάρει και να μην σε....
Αν και υπάρχουν κάποιες ρίζες από την πλευρά της οικογένειας της μητέρας μου,αλλά πολύ μακρινές μέσα στο χρόνο με το νησί,εγώ ερωτεύθηκα τη Σύρο στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και μετά την αγάπησα βαθιά.Την επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ(αν και όχι συχνά τα τελευταία χρόνια,οφείλω να ομολογήσω).Δε με απογοήτευσε σε καμία επίσκεψή μου.Φλερτάρω σοβαρά με την ιδέα να μένω στο μέλλον τον μισό χρόνο στην Αθήνα και τον άλλο μισό εκεί.
Το αγαπημενο μου παραμυθι ειναι αυτο με την πριγκιπισσα Οντετ ( λιμνη των κυκνων ) .....να την βλεπω κρυφα να μεταμορφωνεται απο κυκνο σε γυναικα,να μεθω με τον χορο των κυκνων,να δινω τα παντα για να την σωσω....
Η ζωη μπορει να μην ειναι παραμυθι αλλα παντα θυμαμαι τον στιχο των χαινηδων
<< Μην κλαις μικρη μου και πληγες
ανοιγεις μου στα στηθη
εμεις οι δυο θα κανουμε
τον κοσμο παραμυθι...... >>
Οι Χαΐνηδες σύντροφε έχουν απαγορευθεί στα μοναρχοφασιστικά μας ραδιόφωνα. Καμιά φορά τους παίζει ο Μανώλης Δερμιτζάκης που όταν εκδίδει συμβουλευτική εγκύκλιο ο αρχιεπίσκοπος λέει τα λόγια με το νόημα ότι δεν είναι πρόσωπο κατάλληλο ο Χριστόδουλος να νουθετήσει έναν ιερέα. Ορισμένοι όταν ακούνε την κρητική μουσική την απορρίπτουν σκεπτόμενοι πρόβατα, στάβλους, άχυρα, κοπριές, όλα αυτά που θα αγοράσουν όταν τους τα πουλήσει η μητέρα του βασιλέα Γιωργάκη Β' στην επόμενη δημοπρασία για να εξεύρει τα απαραίτητα κεφάλαια και να ιδρύσει και να θέσει σε διαδικασία ανεξέλεκτης σχάσης το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Γαύδου να διδάξει το κλεπτικό μοντέλο της νεοελληνικής ανάπτυξης να γίνουμε δουβλινέζοι. Καμιά φορά από το πιοτό πέφτουμε μεθυσμένοι σχεδόν αγαπημένοι καθείς να κοιμηθεί και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα σαν τη στερνή την ώρα που θα επιτεθεί. Δημήτρης Αποστολάκης.
Καλημέραααααα!!!
Μαγεία, παραμύθι όλο το ποστ... Να κάνουμε διάβημα να γίνει το doncat party εκεί? Πάντως πραγματικά άλλη πάστα ζωής να μεγαλώνεις σε τέτοιο περιβάλλον, τι να κάνουμε...
:)))
Θέλω τον πύργο, αλλά κυρίως, θέλω αυτόν που θα ΣΥΝΤΗΡΕΙ τον πύργο!!! Και θα πληρώνει και τη θέρμανση, ξέρω τι λέω...
Κι όσο για Οντέτ (πικρόγλυκη λατρεία μου κι εμένα), θέλω να δω και τη Λίμνη των Κύκνων που έρχεται, να δούμε εκεί το twist... Αν μη τι άλλο, σε τέτοια παραμύθια πάντα περιμένω να δω τον πύργο στο ντεκόρ... Στα παιδικά θέατρα πάντως, αυτό που κυριαρχεί ως απεικόνιση πύργου είναι τίγκα στο χρυσό, το κόκκινο και τα καρακίτς μπιχλιμπιδια, καμμία σχέση με τις καθαρές γραμμές ενός αληθινού πύργου!
Α, και για το Cinderella-castle, μού'φυγε η ψυχή να τον ζωγραφίσω στον τοίχο στο παιδικό δωμάτιο (πολλεεεεές λεπτομέρειες!), μόνο και μόνο για να μου πουν τα σπλάχνα μόλις λίγο καιρό μετά "σβήστον, τον βαρεθήκαμε, βάλε τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη καλύτερα!"...
:(((
Αυτός ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης βλέπω πως έχει μεγάλη πέραση τελικά.
Κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο δημοφιλής!
Λέτε να με ...εκθρονίσει;
(αν συμβεί θα πέσω από την πιο ψηλή πολεμίστρα του πύργου μου)
Βασικά της ωραίας κοιμωμένης είναι ο πύργος, αλλά μια και εκείνη ...κοιμάται μακαρίως, εγώ αλωνίζω - εντός και εκτός πύργου :))
Στο μεταξύ ανακάλυψα πως τα timestamps σε όλα τα σχόλια, παρότι εμφανίζουν και τα δευτερόλεπτα, έχουν τελικά ακρίβεια ...λεπτού (όλα σε ":00" καταλήγουν). Έψαξα και βρήκα πως ισχύει από την αρχή του Doncat2.
Ένα παιχνίδι είχαμε κι εμείς - πάει κι αυτό :(
Σε ένα από τα ταξίδια στην πανέμορφη Σύρο, ο περίπατος μου κατέλειξε σε ένα διαφορετικό 'κάστρο', το Λομοκαθαρτήριο, χτισμένο το 1837 σε περίοδο χολέρας όπου οι ταξιδιώτες παρέμεναν εντός σε καραντίνα. Μετέπειτα έγινε χώρος φυλακών και απ' ότι διάβασα, δυστυχώς τα πανέμορφα ερείπια που διατηρούνται ακόμα, πρόκειται να μετατραπούν σε χώρο διασκέδασης, μάλλον καζίνο.
Δεν έχω μαζί μου τις φωτογραφίες με όλες τις λεπτομέρειες από τους χώρους εντός του Λοιμοκαθαρτηρίου της Λαζαρέτας, αλλα μπορείτε να πάρετε μια ιδέα
ΕΔΩ και ΕΔΩ, καθώς και μία ακόμη ενδιαφέρουσα φωτογραφία από τον Πύργο Κουλούρη, τον οποίο δεν γνώριζα μέχρι σήμερα και με εντυπωσίασε η αρχοντιά και φυσικά η ιστορία του.
Καλησπέρα σε όλους!
elinor said...
και μία ακόμη ενδιαφέρουσα φωτογραφία από τον Πύργο Κουλούρη, τον οποίο δεν γνώριζα μέχρι σήμερα και με εντυπωσίασε η αρχοντιά και φυσικά η ιστορία του.
-------------------------------
Πως τολμάτε εδώ να τον λέτε "Πύργο Κουλούρη"! Τα κτήρια παίρνουν το όνομα αυτού που τα έχτισε κι όχι αυτού που τα αγόρασε!
Κι αν ακόμα δεν το γνωρίζατε πριν, τώρα το ξέρατε. Άκου Πύργος Κουλούρη!
Έτσι αναφέρεται σε αρκετά κείμενα που είδα. Είναι αυτονόητο -νομίζω- ότι δεν το επινόησα επίτηδες ώστε να προκαλέσω. Προς τι η πικρία στο ξέσπασμα;
Μα κι εσύ Elinor, "Πύργος Κουλούρη";
Τς τς τς. Ντροπη! :))))
Αλήθεια, για ποιον Κουλούρη μιλάμε; Τον ...Κίμωνα; Αν απέκτησε κι αυτός Πύργο, άστα να πάνε. Από τις ...λαϊκές στα ballrooms!
Οποία κατάπτωσις! Τι να πούμε και ημείς οι ...ευγενείς αρχιπόντικες;
O Tempora, O Mores!
(και "O Gonzales" θα πρόσθετα :)))
Elinor
Μα σας αφηγούμαι εδώ την ιστορία του πύργου κι εσείς κάνατε σαν να μην την διαβάσατε.
Πιστεύω, Νίκο, πως η Elinor δεν είχε προσέξει τη φωτό στο ποστ και την πραγματικά συγκινητική ιστορία σου.
Ας μην δημιουργούμε εντάσεις. Κατανοώ τις ευαισθησίες σου - κι εγώ θα ένιωθα άσχημα στη θέση σου.
Ειρήνη υμίν!
Mα και στα σχόλια (ερώτηση Georgia M) είχα αναφέρει πως αγοράστηκε από την οικογένεια Κουλούρη (στην 10ετία του 50 - ο Κίμων δεν υπήρχε ακόμα).
Φανταστείτε να είχε αποκαλέσει η Elinor τον πύργο: "Πύργος Παπαθεμελής" :)))
Νίκο, το κατάλαβα φυσικά.
Προσπάθησα απλώς να αποφορτίσω την ένταση με λίγο χιούμορ - ελπίζω να μην έφερε αντίθετο αποτέλεσμα...
Συμβαίνουν αυτά στο διαδίκτυο. Δεν προσέχουμε πάντα όλες τις λεπτομέρειες σε όσα γράφτηκαν ούτε έχουμε πάντα τον απαιτούμενο χρόνο.
Και μερικές φορές η λαχτάρα να ρίξουμε ένα σχόλιο, όσο προλαβαίνουμε, είναι μεγάλη και πάνω στη βιασύνη μας, δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι μπορεί να προκύψει.
Επαναλαμβάνω, πως θεωρώ παντελώς απίθανο μια σχολιάστρια σαν την Elinor να γράψει κάτι κακό εκ προθέσεως.
Έχουμε άλλους "γνωστούς" για τέτοιες δουλειές...
(δε θα επανέλθω)
Είχα διαβάσει προσεκτικά και το ποστ και τα σχόλια. Έδωσα το όνομα Κουλούρη θεωρώντας (εσφαλμένα;;) την πρόσφατη/ευρύτερα γνωστή του ονομασία. No more, no less.
Λυπάμαι για την ένταση που προκλήθηκε, I'm off.
Καλή εβδομάδα.
Γάτε, κι εμένα σε αντίστοιχες φάσεις, μου έρχεται να πω "ΜΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ, δεν ξέρεις πως εδώ αυτό ήταν του..." (μπουμπουνητά ανάκατα με κλάψες), αλλά ακόμη κι αν το έχω ήδη πει, το πώς και ποιανού, 10 λεπτά πριν, παραδρομή είναι αυτό... Ακόμη και οι κολλητοί το κάνουν, μην σε εκπλήσσει!
:))))
(Είδες γιατί μερικοί έχουμε κόλλημα με τις χαμένες πατρίδες? ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΙΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ! Αυθόρμητα, σχεδόν αντανακλαστικά συναισθήματα σχολιάζουμε!)
Elinor, στο πόστο μας! (σου χρωστάω βραδινή βάρδια θυρωρείου ΛΟΛ!)
Μα εδώ δεν μιλάμε για γνώση... όλο το ποστ ήταν για τον πύργο "μας". Η μητέρα μου δεν μεγάλωσε στον Πύργο Κουλούρη...
Κάθε πύργος έχει και το παραμύθι του.
Και τα παραμύθια ούτε γκρεμίζονται ούτε πουλιούνται.
Μας κρατούν μονάχα συντροφιά.
Ειρήνη υμίν :)
..φαντάζομαι ταιριάζει με το
nikos dimou said...
'Η και ό,τι άλλο προκύψει! ..
αλλά και στο όμορφο γεμάτο ήλιο και χρώματα απογεύμα
Μεγάλωσα δίπλα σε ένα Ενετικό κάστρο, σκαρφαλωμένο στα βράχια πάνω απο τη θάλασσα..πανέμορφο κυριολεκτικά , τουλάχιστον στα "δικά μου μάτια"
Βρίσκεται στα όρια του οικοπέδου, μάλιστα ένα κομάτι του μπαίνει μέχρι μέσα στο οικόπεδο
Πολλές αναμνήσεις μου έχουν να κάνουν με αυτό, όπως και με άλλα της περιοχής
Κυρίως με μακροβούτια.."τσαλαβουτήματα".. αυτόνομες καταδύσεις..κυνηγητό ..κτλπ
πολλά κομάτια
τους τα διέβρωσε ο χρόνος και η αλμύρα ή τ' αγκάλιασε η θάλασσα
Νομίζω πως θα μπορούσε κάποιος μπρος στη θέα τους να τα παρομοιάσει με την ανθρώπινη φύση στο πέρασμα..στο χρόνο
Και ας μη λέμε δυνατά τη λέξη χρόνια και αλλοιωθεί η γευση του καφέ μου :)
Δεν θα θελα να μιλήσω για την ομορφά τους σήμερα..ούτε για αναμνήσεις
Ένα μεγάλο παράπονο...μια ένια ίσως ,
που ρημάζουν σήμερα ενώ άντεξαν τόσα και τόσα χρόνια
ή στη πλήρη αδιαφορία ή στο τρόπο φροντίδας τους
Φοβερή αυτή η αλλαγή των θεμάτων
Κύριε ΝΔ
nikos dimou hat gesagt..
Έφτιαξαν τόσα "πρώτα" πράγματα, που βαριέσαι να τα μετράς: το πρώτο νοσοκομείο, το πρώτο τυπογραφείο, το πρώτο εργοστάσιο, το πρώτο θέατρο, την πρώτη βιβλιοθήκη. Η ακμή κράτησε μισόν αιώνα. Και μετά το κενό.
--------------------------------
Μετα το 80 τι εγινε κ.Δημου και γιατι αυτο το κενο???
Τρολλ said...
Μετα το 80 τι εγινε κ.Δημου και γιατι αυτο το κενο???
Μετά το 80 άρχισε η ανάπτυξη της Αθήνας και του Πειραιά - και την χαριστική βολή έδωσε η διάτρηση του Ισθμού. Τα πλοία έκοβαν δρόμο και έπιαναν Πειραιά - ενώ πριν παρακάμπτοντας την Πελοπόννησο έβρισκαν μποροστά τους την Σύρο.
Αρα δεν ηταν απλα ενας χερσος τοπος!!!!
Δεν ξέρω για τον πύργο της Disneyland αλλά την αρχική ιστορία της Ωραίας Κοιμωμένης ο Perrault την εμπνεύστηκε στον πύργο της Ussé (όπου και σχετική αναπαράσταση), έναν από τα περίφημα Châteaux de la Loire.
Υπάρχει, αλλά είναι σχεδόν αδύνατον πλέον να βρεθεί, ένα βιβλίο με συγγραφέα τον MIHAIL-DIMITRI STURDZA, με τίτλο DICTIONAIRE HISTORIQUE et GENEALOGIQUE des GRAND FAMILLES de GRECE d’ALBANIE et de CONSTANTINOPLE”.
Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον, γιατί σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιστορίες, θαμμένες κάτω από την λάβα όχι των ηφαιστείων αλλά των βίαιων ιστορικών εξελίξεων που τόσο συχνά συνέβησαν στην περιοχή μας.
Εκεί, μεταξύ πολλών άλλων, διαβάζω ότι η Eudoxie M. (όπου Μ. είναι το επίθετό μου, όπως λέμε Dion.M.) παντρεύτηκε το 1337, τον Θεόδωρο Δούκα Συνοδινό Παλαιολόγο, κυβερνήτη της Μεσημβρίας, δλδ. του σημερινού Βουλγαρικού Necembar, στην Μαύρη Θάλλασσα. Ο Θεόδωρος Δούκας Συνοδινός Παλαιολόγος ήταν πάππος του Ανδρόνικου Παλαιολόγου Ασσάν.
Μετά την Τουρκική κατάκτηση οι Μ. κατέφυγαν άλλοι μεν στην Ιταλία, όπου συναντάται ακόμη το επίθετό μου ως Ιταλικό, άλλοι δε στα Επτάνησα και ιδίως στη Ζάκυνθο.
Στην πινακοθήκη της Cesena υπάρχει προσωπογραφία μέλους αυτής της οικογένειας
εδώ
Ο δικέφαλος αετός ζωγραφισμένος στο βάθος, είναι ένδειξη ότι ο εικονιζόμενος, αν και μάλλον καθολικός πλέον, θυμόταν την Βυζαντινή του καταγωγή. Είναι γνωστό, ότι και ο καρδινάλιος Βησσαρίων αφού κατέφυγε στην Βενετία από τον Μυστρά, έγινε καθολικός.
Δυστυχώς πύργο δεν βρήκα. Μόνο παρελθόν!
Τι ωραίο σπίτι! Και ποσο δυσκολο θα ειναι να το αποχωρίζεσαι αν ειναι το σπιτι των παιδικών σου χρόνων.
Θυμήθηκα τον ευκάλυπτο στο πίσω μέρος της αυλής του σχολείου. Ειμασταν σίγουρα ότι εκει ζούσε το κοάλα και ετρωγε τα φύλλα. Βρίσκαμε δαγκωμένα φύλλα, κάποια ειχαμε δει και τη σκιά του κοάλα!
Και επίσης εκείνο το σπίτι της μάγισσας, με τον πυργίσκο. Ηταν άσκηση τόλμης να πλησιάσουμε την πόρτα, η οπία δεν άνοιγε ποτέ για μας, και καποιοι ειχαν δει και τη σκούπα της. (Αργότερα καταλαβα οτι από την αλλη πλευρά της μαγικής πόρτας ήταν η κουζίνα του σχολείου, στην οποία μπαίναμε από άλλη είσοδο).
Να μείνουμε λοιπόν στο Π όπως Πύργοι ... Η περιήγηση στους πύργους του Λίγηρα είναι μια υπέροχη εμπειρία που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Το ένα καλύτερο απο το άλλο. Το Chambord, στο οποίο έχει βάλει το χεράκι του ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Το Amboise στο οποίο ο Λεονάρντο έμεινε αρκετά χρόνια (και στο οποίο υπάρχει και σχετικό μουσείο). Το Ussé με την Ωραία Κοιμωμένη. Το Blois με τις ιστορίες της Αικατερίνης των Μεδίκων (και τη ντουλάπα με τα δηλητήρια). Και τέλος το Villandry με τους ωραίους κήπους. Ένα όνειρο - για μικρούς και μεγάλους.
Άμα μάλιστα μείνεις και στη Ferme Peschard, μιά φάρμα με ενοικιαζόμενα δωμάτια, στην οποία προσφέρεται σπιτικό φαγητό με μαρμελάδες φτιαγμένες από την οικοδέσποινα και τάρτες ή άλλες τοπικές λιχουδιές - ε τότε πραγματικά ζεις μια υπέροχη εβδομάδα μέσα σ'ένα παραμύθι.
Στα όσα ανεκτίμητα χρωστάει ο τόπος στη Σύρο, να προσθέσω και τον αγαπημένο μου Ροίδη (τον ανέφερε η neutrino, ίσως και άλλοι, δεν πρόσεξα).
Τον εξαιρετικό αυτόν άνθρωπο και λογοτέχνη, που είχε μόνο μια δυστυχία: Ήταν πολλά πολλά χρόνια πιο μπροστά από το περιβάλλον του.
Και, φυσιολογικά, νικήθηκε.
@afrοδύτη μου γι' αυτό σου λέω καρντιά μου...
ελά ντω στο africa που έχουμε μόνο Πέρα ζούγκλα Δώθε ζούγκλα.
Στο τέλος μας μένει μόνο το πέρα δώθε!
υγ:
άντρας που δεν υπάρχει τώρα δεν υπήρξε ποτέ!!! Κάποτε του ενός τώρα τ' αλλουνού.
οι παππουδες μου κατοικουσαν σε καμαράκια, τοσο ισχνα και μικρα που μονο για αποθηκες σανου κανουν σημερα
ο ενας παππους ειχε 4 καμαρακια εναντι 2 του αλλου, και περνιοταν για "ευγενης" στο χωριο, χαχαχα!
η μανα μου παντως θυμαται κατι σχετικο με πυργους απο τα παιδικα της, υπηρχε λεει (μαλλον υπαρχει και σημερα αλλα δεν τολμαει κανεις να κατεβει εκει μηπως τον φαει κανα φιδι) το "καστρο της Ρηγαινας" χωμενο σε κατωτερο σημειο στα βουνα διπλα στο χωριο της, μαλλον καποιο βυζαντινο ή ενετικο κατάλοιπο
"λεγανε και ιστοριες για τη Ρηγαινα" λεει αλλα τι ιστοριες δεν θυμαται...
Απλώς για να μη λείπω, στέλνω κι ενα μήνυμα εδώ.
Ή... όχι: Π το θέμα - Προηγούμενο Ποστ (2 in one) λοιπόν... η συζήτηση συνεχίζεται. Με ΠΠΠΠανοσέντονα.
Πριν έξη χρόνια ήμουν στην Βενετία. Συζητούσα με μια Βενετσιάνα ιστορικό. Της μίλησα για τον Βησσαρίωνα. Με κοίταξε έκπληκτη γεμάτη θαυμασμό:
-Πως ξέρεις για τον καρδινάλιο Βισσαριόνε!...
Μου μιλούσε για το Βισσαριόνε επί μια ώρα και με ξενάγησε σε διάφορα μνημεία σχετικά με αυτόν.
Κάτι όχι εντελώς άσχετο επειδή αφορά το παρελθόν.
Χθες παρακολούθησα μια εκπομπή στο travell channel της nova για την Τουρκια. Εδειξε διάφορα μνημεία και την μονή Σουμελά. Στο τέλος έδειχνε την Πόλη και γινόταν συζήτηση για το πολυεθνικό παρελθόν της Οθωμανικής Τουρκίας και έκανε σύγκριση με το εθνικό Τουρκικό κράτος.
Παραθέτω τα λόγια ενός Τούρκου συνομιλητή επειδή έχουν ενδιαφέρον, χωρίς να τα υιοθετώ.
Οι Τούρκοι είναι Κούρδοι που θέλουν να γίνουν Ελληνες. Οι Ελληνες είναι Τούρκοι που θέλουν να γίνουν Ιταλοί. Οι Ιταλοί έχουν πολλούς Ελληνες που δεν ήθελαν να γίνουν Τούρκοι. Ολοι θέλουν να πάνε δυτικά!!!....
Ο Πύργος των παιδικών παραμυθιών, όπως πολύ ωραία επισημαίνεται από το ποστ υπάρχει πρώτα στην παιδική ηλικία σαν τόπος από όπου ξεκινά ο κόσμος του παιδιού.
Το παιδί του συγκεκριμένου πύργου της Σύρου έχασε τον πύργο του παππού του. Γι αυτό έκανε όλη του τη ζωή ένα μεγάλο παραμύθι με πύργους και σχέδια όπου ζει και βασιλεύει σαν πρίγκηπας.
Οχι κύριε Δήμου δεν θα γίνει τάφος το νησί του πύργου. Κάποτε θα γυρίσετε στον πύργο σας σαν Ιππότης που ανακάλυψε το αθάνατο νερό και θα το γλεντήσετε με την πριγκήπισσά σας ... Θα συνεχίσετε το παραμύθι σας. Μεθυσμένος από το αθάνατο αυτό νερό της παιδικότητας που για κάποιους δεν χάνεται ποτέ.Στο κάτω κάτω τα παραμύθια επιβιώνουν των αιώνων.
Το σημερινό σας ποστ είναι από τα πλέον συγκινητικά για μένα αποκαλυπτικά στοιχείων που έχασε ένα μικρό παιδάκι.
Μου θύμισε και ένα βιβλίο που διάβασα παλιότερα για την ψυχανανυτική προσέγγιση των παραμυθιών του Μπρούνο Μπετελχάιμ που ήταν πολύ ποιητικό και καλοφτιαγμένο.
Μου θύμισε και άλλα πράγματα. Ολοι μας έχουμε κάπου μέσα μας τον πύργο του παππού, τον οίκο του θεού, το κάστρο του πολεμιστή, τη θέση μας στον κόσμο που μας αξίζει, μ'άλλα λόγια.
Ο Γκαστον Μπασελάρ έχει γράψει ένα καταπληκτικό βιβλίο για τους χώρους της παιδικής νας ηλικίας...δεν θυμάμαι τον τίτλο ομως..Το έχει διαβάσει κανείς?
Κ.Αλεβαντή, τι μου θυμίσατε...Τα Chateax de la Loire είναι όντως υπέροχα...
Καλησπέρα σε όλους!
antvol
με τον Ροΐδη υπάρχει μακρινή συγγένεια.
Η μητέρα του ήταν Ροδοκανάκη - η αδελφή της παντρεύτηκε Καλβοκορέση - τον προ-προ παππού μου.
Κάποιο γονίδιο θα μας συνδέει.
Ελένη63
ευχαριστώ για το πολύ ωραίο σχόλιο!
Takis Alevandis
στο nikosdimou στο ποστ "Φυγή στο χρόνο" έχω μία ωραία φωτογραφία του Chateau de Chambord
εδώ.
Και για την μόνη ιδιοκτησία που μου απέμεινε στην Σύρο μιλάω στο Post "Ο τελευταίος Σταθμός" Εδώ.
@ Nikos Dimou ("Μετά το 80 άρχισε η ανάπτυξη της Αθήνας και του Πειραιά - και την χαριστική βολή έδωσε η διάτρηση του Ισθμού. Τα πλοία έκοβαν δρόμο και έπιαναν Πειραιά - ενώ πριν παρακάμπτοντας την Πελοπόννησο έβρισκαν μποροστά τους την Σύρο.")
Τα γυρίσματα της ιστορίας είναι συγκινητικά, όσο και αναπόφευκτα. Μου θυμίζει η παραπάνω παράγραφος την παρακμή του Γαλαξειδιού με την κυριαρχία του ατμού στην κίνηση των πλοίων. Υπάρχει και ένα διήγημα, της Εύας Βλάμη, "Ο Σκελετόβραχος", που περιγράφει την μάχη (εκ των προτέρων χαμένη) που δόθηκε από τους ανθρώπους της πόλης που για γενιές βάσισε την ευημερία της στα πανιά. Το είχα διαβάσει μικρός και θυμάμαι στενοχωριόμουνα για το (αναπόφευκτα) κακό τέλος.
Δυστυχώς δεν το βρίσκω στην αναζήτηση και δεν το έχω και στην βιβλιοθήκη μου εδώ στην Αθήνα, για να φρεσκάρω την μνήμη μου. Ελπίζω να μην κάνω λάθος.
The classical music that was used in the 1972 movie Ludwig - Luchino Visconti's epic biographical masterpiece about the life of Ludwig II, the king of Bavaria from 1866 until his death in 1886 who's often refered to as "Mad King Ludwig" or as the "Märchenkönig" (Fairy-tale King).
Ludwig
Original Soundtrack
Richard Wagner, Jacques Offenbach & Robert Schumann
Piano solos played by and orchestral music conducted by Franco Mannino
Orchestral music performed by Orchestra Stabile dell'Accademia, Nazionale di Santa Cecilia
Eδώ σε mp3 (στην σελίδα που οδηγεί το link υπάρχει σύνδεσμος όπου με ένα κλικ ανοίγουν τα mp3 αρχεία μέσω του wmplayer )
Aργότερα ίσως βρω και φωτογραφίες. Για βίντεο δεν το βλέπω. Μάλλον ο Βισκόντι δεν πουλάει και πολύ απ' ότι είδα, πλην Γατόπαρδου!!!
:-)))
Οταν σας μιλαω για γονιδια & ντιενέγια,ολο για " ελ" μου κοπανατε... Θα σας βγαλω ολους αρβανιτες...
Παραμύθια; Πύργοι και μακριά μαλλιά; Who needs them? Το λάθος του σημερινού αλλά και της κάθε εποχής ανθρώπου είναι η υιοθέτηση της παραμυθένιας κατάστασης στην υλική της κυριολεξία, λέμε πολυτέλεια στο παλάτι, καμαριέρες μελαχρινές, ξανθές πριγκίπισσες παρθένες. Κι όσοι παίζουν μοντέρνα πατούν στην υποτιθέμενη απομυθοποίηση του παραμυθιού: τα στρουμφς είναι κομμούνια κι η σταχτοπούτα φαλλοκράτης. Η αλήθεια είναι πως τα παραμύθια είναι σκόνη ασήμι, αισιοδοξία και νανούρισμα, για να γλυκαθεί ο ύπνος κι ο ξύπνιος του παιδιού. Κι η αισθητική της γλύκας αυτής αφομοιώνεται για να αποτελέσει στην ψυχή του ενήλικα την εξιδανίκευση της κάθε στιγμής, την παρηγοριά λόγω Happy end.
@ Nikos Dimou ("Και για την μόνη ιδιοκτησία που μου απέμεινε στην Σύρο μιλάω στο Post "Ο τελευταίος Σταθμός.")
Διάβασα την παραπομπή. Τότε αγνοούσα την ύπαρξη των blogs. Δεν ξέρω πώς ζυγίζει για τον καθένα το να έλθει αντιμέτωπος με τον χώρο της μελλοντικής ταφής του. Για ανθρώπους με καλιέργεια και αυτογνωσία, πάντως, νομίζω ότι η κατά μέτωπο αντιμετώπιση του ιλίγγου του Αναπόδραστου δίνει περιεχόμενο στην ζωή.
Και κάτι άλλο: Ο τίτλος "Ο τελευταίος σταθμός" μου θύμισε για μία ακόμη φορά ένα έμμετρο που είχα συναντήσει σε ένα αφιέρωμα πολύ παλιό της Ελευθεροτυπίας (νομίζω) με θέμα φωτογράφιση στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Αθήνας. Επένδυε τις φωτογραφίες με τις στροφές του, μιλούσε για σφραγίδες και υπογραφές στο διαβατήριο (υπέροχη αλληγορία για την πορεία της ζωής) και τελείωνε κάπως έτσι: "... μέχρι, δεν ξέρω πού και πότε, ο Μεγάλος Σταθμάρχης θα μου αφαιρέσει το Διαβατήριο.".
Είναι μια μεταφορά που έκτοτε στοιχειώνει την ματιά μου στη ζωή, όπως τα "Κεριά" του Καβάφη και μάλλον από τούδε και στο εξής και το δικό σας "Εναλλακτικά σενάρια θανάτου".
Μπορεί κανείς να με βοηθήσει με την πατρότητα του ποιήματος αυτού;
univers - καλά τον θυμάσαι τον "Σκελετόβραχο".
Στο προηγουμενο ποστ,ειδα οτι καποιος φασιστας απο τη πολη με εμ-βλημα τον Ψωμογλου αποκαλει τη Μακεδονια " Αραπιά". Το σβηστηρι πρεπει να λειτουργει προς πασα κατευθυνση. Διαβασα αρθρο οτι σε σχολικα βιβλια υπαρχει αναφορα σε λογια Δημου περι μειονοτητων. Αληθευει ?
Ihadafarminafrica,
Ενημερωτικά, υπάρχει σε dvd o Ludwig του Visconti (για βίντεο δεν ξέρω).
Το κατάστημα στην Ομήρου (μεταξύ Ακαδημίας και Σόλωνος, ανεβαίνοντας αριστερά) έχει μια ωραιότατη συλλεκτική έκδοση, κάπως ακριβή αλλά νομίζω αξίζει τα λεφτά της.
ΝΔ,
Για την Σύρο και τα όσα τράβηξε στην Κατοχή (που, όπως φαίνεται, οδήγησαν στο να αλλάξουν χέρια πολλές περιουσίες, τόσο στην Σύρο όσο και αλλού) υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσες παραπομπές στο Inside Hitler's Greece του Μazower, είμαι σίγουρη ότι πολλοί το έχουν ήδη διαβάσει και το ξέρουν, το σημειώνω μόνον γιατί (εκτός από τον Ισθμό) συνετέλεσαν και άλλοι παράγοντες στις αλλαγές που έγιναν στη Σύρο (και σ'όλη τη σύγχρονη Ελλάδα).
harrygreco said...
Οταν σας μιλαω για γονιδια & ντιενέγια,ολο για " ελ" μου κοπανατε... Θα σας βγαλω ολους αρβανιτες...
29 Ιαν 2007 9:30:00 μμ
--------------
Εγώ είμαι Αρβανίτης, οπότε δεν φοβάμαι!
Είδα ειδήσεις για 60 δευτερόλεπτα ενόσω έτρωγα.
Ο Γούλφοβιτς δοκίμασε παπούτσια και είχε τρύπια κάλτσα.
Η κάμερα ζούμαρε πολλές φορές στο μεγάλο δάχτυλο που εξήχε.
Ο Ευαγγελάτος συγκλονισμένος δήλωσε ότι είναι απίστευτη αυτή η εικόνα.
Του πέταξα το τηλεκοντρόλ.
Δεν τον πέτυχα...
Οι πύργοι μου θυμίζουν θρίλερ και ανθρώπους που ανεβαίνουν τη νύχτα τα σκαλιά κρατώντας δάδες.
Στο σκάκι, το δίπλωμα των πύργων στην ίδια στήλη δημιουργεί μια τεράστια δύναμη πυρός στην οποία ούτε η βασίλισσα μπορεί να σταθεί.
Και όσο πάμε προς το φινάλε και αδειάζει το τοπίο, οι πύργοι γίνονται κυρίαρχοι ...
Από τη μαγεία του Δρ.Λάσκερ στο μουντό και το γκρίζο του σήμερα.
doctor
harrygreco said...
Διαβασα αρθρο οτι σε σχολικα βιβλια υπαρχει αναφορα σε λογια Δημου περι μειονοτητων. Αληθευει ?
-------------------------
Υπάρχει ένα άρθρο μου για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις - το οποίο αναφέρεται και στις μειονότητες. ΕΔΩ
Μονο που ο Δ. αποκαλει τους Τουρκους & τους Μακεδονες με τα καθεστωτικα ψευτωνυμα τους. Απο τις ΜΚΟ,μονο η ΔΑ ( Διεθνεις Αντιαμερσημιτες ) & το ΕΠΣΕ τους λεει με τ' ονομα τους. Καποιες αλλες εχουν & το...hellenic.
Τωρα το προσεξα. Καλα εκαναν οι αμερ δ/γραφοι & εκραξαν τον Γουλφοβιτς. Κριμα το επωνυμο. Τελικα,οι " Εβραιοι του Μπους " ,οπως ο μλ Ραμσφελντ,αποδεικνυονται φουσκες. Ο λαος νοσταλγει τους Εβραιους του Ρηγκαν & του Κλιντον. Πόσο λεχριτης πρεπει να ειναι οποιοσδηποτε φοραει τρυπια καλτσα. Ποσο ξεφτιλα & ντροπη. Αυτο το πραμα ειναι για..." Υπερδυναμη " ?
Doctor said:
"Ο Ευαγγελάτος συγκλονισμένος δήλωσε ότι είναι απίστευτη αυτή η εικόνα.
Του πέταξα το τηλεκοντρόλ.
Δεν τον πέτυχα..."
Ξέρω πού μένει. Κι έχω ένα παλιό τηλεκοντρόλ που δε χρειάζομαι. Έχει και επαρκές βάρος ;)
(αν ενδιαφέρεσαι...)
Ενα επιγραμματικό ποίημα του Ελύτη, που μου αρέσει πολύ.
"Όλα χάνονται,
του καθενός έρχεται η ώρα,
όλα μένουν, εγώ φεύγω.
Εσείς να δούμε τώρα..."
Ενδιαφέροντα τα τελευταία φωτοποστς και προσφέρουν πολύ ελευθερία όσον αφορά τις δυνατότητες σχολιασμού.
Π.χ. για το σημερινό μπορείς να γράψεις για πύργους και παραμύθια, μέχρι τη Σύρο και την νεοκλασική Ερμούπολη με τα πανέμορφα αρχιτεκτονικά μνημεία - και πάντα να παραμένεις εντός θέματος.
Μια που αναφέρθηκε ο Συριανός Ροΐδης να συμπληρώσω κι εγώ πως και ο Σουρής θεωρείται Συριανός.
Ο ίδιος λέει:
Κι εγώ εκεί στ' αγαπητό
της Σύρας ξερονήσι
είδα το φως κι ανέπνευσα
την δρόσον του αέρος
κι αυτό το λέγω, επειδή
δεν θέλω να τιμήσει
η ένδοξός μου γέννησις
κανένα άλλο μέρος.
Σεμνός ο Σουρής ;)
Ένα πράγμα που δεν μπορώ να καταλάβω με τους οπαδούς της Δύναμης (πόσο μάλλον της Υπερδύναμης)είναι πως η σεξουαλικότητα τους δεν τους το έχει στρίψει στο γαυ.
Τις δεξιές γυναίκες να τις καταλάβω. Τους άντρες όμως πως;
Το ίδιο μπερδεύομαι και με τους αριστερούς gay άντρες. Αφού ρε παιδάκι μου εκείνο που γουστάρετε είναι η Δύναμη γιατί δεν ψηφίζετε Bush να το χαρείτε;
:-)))
Eleni63 said
...Μου θύμισε και ένα βιβλίο που διάβασα παλιότερα για την ψυχανανυτική προσέγγιση των παραμυθιών του Μπρούνο Μπετελχάιμ που ήταν πολύ ποιητικό και καλοφτιαγμένο.
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, με τίτλο "Η γοητεία των παραμυθιών", μιλάει και για το πόσο αναντικατάστατα είναι τα παραμύθια στα παιδιά - φυσικά τό συστήνω κι εγώ.
Καλημέρα.
Πολύ ήσυχη νύχτα σε σχέση με την "της λαικής".
Τι έγινε?
Ξεχαστήκαμε, ονειροπολώντας στον πύργο των παιδικών μας χρόνων!!!
Τώρα κατάλαβα ένα λόγο που δεν μου αρέσουν τόσο οι πύργοι. Μου θυμίζουν τούρτα.
Όπως και τα σπίτια των νεόπλουτων, με τα πυργάκια, τα εξογκωματάκια, τις πολεμίστρες, τις σοφιτούλες, τις στρογγυλάδες. Τούρτες πραγματικές.
Αντιγράφω από τους Δρόμους (σελ. 60) την πιο ποιητική και παραμυθένια στιγμή που ζω ακόμα ως αναγνώστρια:
---------------------------
O Τρίτωνας φύσηξε μέσα στο κοχύλι του: Από όλες τις γωνίες του σπιτιού άρχισαν να μαζεύονται οι μορφές.
Ήρθαν Νεράιδες ντυμένες με αραχνούφαντο πέπλο, γιγάντιοι Τιτάνες με μπράτσα από σίδερο, κάτασπροι Μονόκεροι με μελαγχολικά μάτια, γοητευτικές Γοργόνες, Κένταυροι με μαύρες γενειάδες και πολλά μικρά αγγελάκια επάνω σε λευκά σύννεφα.
Ο Τρίτωνας ξερόβηξε και πήρε τον λόγο. Ήταν ο αρχαιότερος. Αυτόν είχε ζωγραφίσει πρώτον ο Ιταλός ζωγράφος που έφτιαξε τις τοιχογραφίες.
"Έχω να κάνω μία ανακοίνωση", είπε και κόμπιασε. Συνηθισμένος από την σιωπή της θάλασσας, τρόμαζε με την δική του φωνή.
"Η Κυρία ξανάρθε κοντά μας" συνέχισε. Και έδειξε σε μία γωνιά της οροφής. Εκεί, ανάμεσα σε μαιάνδρους και ρόδακες, κρατώντας ένα μικρό Λαρούς, χαμογελούσε πονηρά η Θεία Μίκα.
Τα αγγελάκια πέταξαν σε σχηματισμό και την πλαισίωσαν. Δύο μονόκεροι σηκώθηκαν στα πίσω πόδια και την στήριξαν δεξιά και αριστερά. Η ζωγραφική σύνθεση έκλεισε, τέλεια. Ήταν σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα στην διακόσμηση του παλιού αρχοντικού.
[Ο επίλογος στο "Θεία Μίκα-Μάγισσα, Ενα αληθινό Παραμύθι"]
---------------------
Για την αντιγραφή
Παράγραφος - Με αγάπη
Kαλημέρα!
Παιδιά - Πύργοι - Παραμύθια - ημέρα δεύτερη.
Πράγματι mtryfo, ήσυχη νύχτα. Ανάσα.
yannis h μιλάς για τους νεότερους πύργους.
Γιατί τα παλιά μεσαιωνικά κάστρα: Μεθώνη, Χλεμούτσι, Παλαμήδι - Μπούρτζι - για να θυμηθώ μόνο μερικά δικά μας, ήταν λιτά και απέρριτα. Προεξήρχε η αμυντική τους απόστολή. Από το Μπαρόκ και μετά άρχισαν οι ...τούρτες.
(Που οταν είναι πραγματικές, τις τρώω ευχάριστα).
Καλήμερα!
Αλήθεια τι πανικός είναι αυτός που έχει πιάσει τον νεόπλουτο νεοέλληνα με τα σπίτια κάστροφρούρια και τα εκκλησάκια δίπλα.
Κάθε φορά που βγαίνω λίγο από το κέντρο τα χάνω με την απουσία αισθητικής.
Για κάθε όμορφο σπίτι καλόγουστα φτιαγμένο αντιστοιχούν 10 πυργοκάστρα των 500τ.μ. που ζουν 2 άνθρωποι και δεν καλούν ποτέ κανέναν ( ειναί όλοι οι άλλοι πολύ μπανάλ)
Το άκουσα και αυτό από κυρία που έφτιαξε ενα παλάτι για να μένει μόνη της με το επίσης βαρετό άντρα της!
Καμία αντίρρηση μείνε μόνος το παλατοφρούριο τι το θες?
Καλημέρα!
Καλημέρα σε όλους
@athanasia
Ευχαριστώ. Helmut Berger + Romy Schneider + Visconti? Πρόκειται για αριστούργημα οπότε προκειμένου ν' απολαύσει κανείς την ομορφιά του αξίζει... την τσιμπημένη τιμή.
:-)))
ΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ!
Μπήκα σε παλιό μου blog να κάνω moderation ένα νέο σχόλιο. Κι ο blogger μου δήλωσε ότι ΠΡΕΠΕΙ να μετακομίσω στον νέο, κι ότι έχω μόνο άλλη μία φορά περιθώριο να ξαναμπώ στον παλιό με την παλιά ιδιότητα.
Αναγκαστικά του είπα να με μετακομίσει. Κι ενώ μου δήλωσε ότι είναι υπόθεση λίγων λεπτών τώρα μου λέει ότι αργεί (έχει περάσει μία ώρα) και θα με ειδοποιήσει με Mail.
Τρέμω...
Nikos Dimou said...
ΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ!
Μπήκα σε παλιό μου blog να κάνω moderation ένα νέο σχόλιο. Κι ο blogger μου δήλωσε ότι ΠΡΕΠΕΙ να μετακομίσω στον νέο, κι ότι έχω μόνο άλλη μία φορά περιθώριο να ξαναμπώ στον παλιό με την παλιά ιδιότητα.
Αναγκαστικά του είπα να με μετακομίσει. Κι ενώ μου δήλωσε ότι είναι υπόθεση λίγων λεπτών τώρα μου λέει ότι αργεί (έχει περάσει μία ώρα) και θα με ειδοποιήσει με Mail.
Τρέμω...
30 Ιαν 2007 11:37:00 πμ
-----------------------------
Τώρα ειναι όλα μια χαρά! Ενώ πριν δεν... τώρα επισκέφτηκα τα πάντα και λειτουργούν ρολόι!
Επιχείρησα κι εγώ να μεταφερω το μπλογκάκι μου στα νέα χωράφια. Αφού εσεις δεν δυσκολευτήκατε, τότε για μας θα είναι παιγνίδι!
Με απέραντη αγάπη
Α.
Μια και μιλάμε για πύργους να προσθέσω αυτόν του Κάφκα καθώς και αυτόν τον Κυαναπόγωνα. Σκοτεινοί αλλά γοητευτικοί.
Εμένα μου έβγαζε μήνυμα ότι το νέο blog μεταφέρεται. Πήγα στο παλιό και μερταφερόταν κι εκείνο.
ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΕ ΜΕΤΑΦΟΡΕ
Ο ΜΠΛΟΓΚΕΡ
@ paragrafos said:
"Τώρα ειναι όλα μια χαρά! Ενώ πριν δεν... τώρα επισκέφτηκα τα πάντα και λειτουργούν ρολόι!"
Στο παλιό blog doncat, δυστυχώς όσοι είχαμε γυρίσει σε beta και μετα new blogger έχουμε μετατραπεί σε ανώνυμους σχολιαστές. Στα posts πριν μετατραπεί (ο καθένας) σε beta ευτυχώς τα nicks παραμένουν κανονικά. Ομως όσοι χρησιμοποιούν ελληνικά γράμματα στο nickname τους, αυτό εμφανίζεται με κινέζικα...
Doesn't look so nice to me...
Επίσης με firefox και στον new blogger δεν βλέπω πλεον avatar σχολιαστών στο παλιό doncat.
Μήπως ο ΝΔ έβαλε ρύθμιση να μη φαίνονται?
Ας ευχηθούμε καλά ξεμπερδέματα με τις λιγότερες απώλειες...
mickey παρακαλώ περάστε για 100στάρα!
Ερώτημα στον κ. Δήμου (επειδή διαβάζω για συγγένειες και γονίδια).
Πια είναι η γνώμη του για το αν η ευφυΐα κληρονομείται ; Υπάρχουν δηλαδή ανώτερα και κατώτερα DNA ; Ο ρατσισμός έχει αντικειμενική βάση ;
Miracle αυτά δεν είναι θέματα γνώμης αλλά επιστημονικής έρευνας. Δεν είμαι ειδικός - αλλά αμφιβάλλω και αν οι ειδικοί έχουν ξεκαθαρίσει το θέμα nature vs nurture.
AΛIMONO - καταστροφή στα παλιά blog. Όσοι σχολιαστές είχαν ελληνικά IDs είτε έγιναν Anonymous είτε γράφονται με κινέζικα.
Κανένας σοφός μπορεί να βοηθήσει;
Πράγματι, μεγάλη καταστροφή και απογοήτευση!!!
Πάντα με αγάπη
Παράγραφος
εμένα μου έχει μείνει το χούι από την εποχή του DOS και των πρώτων Windows που είχαν σοβαρά προβλήματα με τα ελληνικά.
Έτσι τα αποφεύγω ως ονόματα αρχείων ή φακέλων, ως IDs, κλπ.
Να μία φορά που μου βρήκε σε καλό...
Νίκο:
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ;;;
Αφού σας είχα προειδοποιήσει όλους για τις συνέπειες και έκανα ειδικό post, το οποίο μάλιστα σχολίασες πρώτος!
Έχω κρατήσει κάποια παλιά backups, αλλά όχι πολύ πρόσφατα.
Είχα δικιά μου μέθοδο για να μπαίνω στα παλιά σου blogs.
Έλειπα από το πρωί. Θα μπορούσες να περιμένεις λίγο και θα έπαιρνα ένα συνολικό backup ΠΡΙΝ κάνεις τη μετάβαση.
Τώρα δυστυχώς, δε μπορώ να κάνω σχεδόν τίποτα - και κανείς άλλος, πλην της Google, για την οποία αμφιβάλλω πολύ αν έχει τη δυνατότητα (ακόμα και τη διάθεση) να διορθώσει την κατάσταση.
Κρίμα. Τα σχόλια στα δυο πιο ιστορικά blogs της ελληνικής μπλογκόσφαιρας χάθηκαν :(
Είχα γράψει ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ να ΜΗ μετακομίσει κανείς στον New Blogger.
Αν το κάνει και η Παράγραφος και όποιος άλλος, θα πάθει ακριβώς τα ίδια!
Λεπτομέρειες αναφέρω εδώ
Δυστυχώς, ο εφιάλτης επαναλήφθηκε και είναι μάλλον ακόμα χειρότερος από τον δικό μου :(
Πράγματι. Τα IDs ημών και άλλων έγιναν "anonymous". Και το δικό μου είναι γραμμένο με λατινικά στοιχεία. Ισχύει ό,τι γράφει λοιπόν ο proinos για τους έχοντες ταυτότητα στον beta.
Μαντάρα. Μήπως είναι θέμα των links που έχει η ιστοσελίδα στις IDs, και διορθωθεί αργότερα;
Πάνε οι "Αρχαίοι" χαρά που θα κάνει ο harry :)
Δεν υπάρχουν αντίγραφα; εσύ Νίκο είσουν πάντα υπέρ του Back up.
Επίσης Νίκο κάτι που δεν κατάλαβα είναι γιατί φταίει ο Wagner για την χρεωκοπία της Βαβαρίας απ, ότι ξέρω απλά ενέπνευσε τον Λουδοβίκο (είχε λίγο και τη βίδα χαλαρή) και έχτιζε όλα αυτά τα κάστρα.
Δεν γνωρίζω περισσότερα ίσως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Και πλέον δε μπορώ ούτε κι εγώ να κάνω restoration τα χαμένα avatars στα δικά μου posts. Βασιζόμουν στις σελίδες των σχολίων των παλιών blogs του ΝΔ (τα avatars ως γνωστόν δεν παραμένουν "σταθερά").
Πάντως, αν ο οικοδεσπότης έχει κρατήσει ΟΛΑ τα σχόλια που είχαν γίνει στο email του, θα μπορούσε να γίνει restoration των nicknames τουλάχιστον (ελληνικά/κινέζικα και anonymous). Αλλά μάλλον θα πάρει ΠΟΛΥ χρόνο.
Ενώ αν είχα ειδοποιηθεί πριν την μετάβαση και είχα πάρει ένα backup, θα γινόταν ΑΜΕΣΑ και 100% - μαζί με τα χαμένα avatars.
Επίσης είναι πολύ πιθανό (στο δικό μου συνέβη) κάποια σχόλια να φαίνονται ως "σβησμένα" από τον ΝΔ, ενώ κάτι τέτοιο δε συνέβη. Με δεδομένο πως όλα αυτά αλλάζουν συνεχώς, θα είναι πολύ δύσκολο να επαναφερθούν στην "σωστή" κατάσταση (σβησμένα ή όχι). Εκεί κι αν θέλει ...χρόνο (και αυτή η διαδικασία δε μπορεί να αυτοματοποιηθεί δυστυχώς).
Ενός κακού, μύρια έπονται :(
Σχετικά με τον νέο και τον παλιό blogger το κόλπο είναι το εξής:Διπλό id με διαφορετικά username, ένα γιά το παλιό και ένα γιά το καινούργιο.Έτσι έχεις τη δυνατότητα με το ένα να ελέγχεις το ένα blog κια με το άλλο το δεύτερο.Το όνομα και το avatar που εμφανίζεται στα comments είναι άλλη ιστορία και μπορεί να είναι το ίδιο και στους δύο bloggers.
Δεν ξέρω τι να πω. Σας είχα προειδοποιήσει για τα συγκεκριμένα προβλήματα εδώ και δυο βδομάδες.
(εμένα δε με είχε προειδοποιήσει κανείς από όσους την πάτησαν)
Τόσο δύσκολο ήταν να περιμένετε δυο ωρίτσες; Ή να επικοινωνήσετε μαζί μου εκείνη την ώρα;
Αφού σας έχω πει ΠΟΣΟ αναξιόπιστος είναι ο Blogger. Και το support της Google είναι για κλάματα. Έχουν αφαιρέσει το email στο οποίο ζητούσες τεχνική υποστήριξη και το έχουν αντικαταστήσει με Groups, όπου ο καθένας γράφει τα προβλήματά του, αλλά από όσα είδα ΚΑΝΕΙΣ δεν παίρνει απάντηση (μερικοί περιμένουν μήνες).
Επίσης, τα συγκεκριμένα προβλήματα στις σελίδες του σχολιασμού (εξαφανισμένα avatars, anonymous κλπ) δεν ήταν ΚΑΝ στη λίστα των επίσημων bugs - κι ας είναι από τα πλέον ...προφανή!
Μακάρι όλα να στοιχεία να έχουν παραμείνει όπως ήταν στην αρχή στις databases της Google και απλά να είναι πρόβλημα του λογισμικού που έχει να κάνει με την εμφάνισή τους. Έστω και αργά, θα μπορούσε να διορθωθεί το πρόβλημα.
Αλλά πολύ φοβάμαι ότι η "σιγή ιχθύος" που τηρούν απέναντι στο ζήτημα, είναι ένδειξη πως η "πατάτα" είναι ...μη αναστρέψιμη :(
Αν υπάρχει κάνας θρήσκος στο blog, ας ...προσευχηθεί! Δε μπορώ να σκεφτώ πιο κατάλληλη "περίσταση" ;)
Stavros P:
Αν δεν κάνω λάθος, ο γάτος ακριβώς αυτό έχει κάνει (για αυτό και τα Profile Views μηδενίστηκαν).
Αλλά προφανώς συναίνεσε στην "προτροπή" του Blogger και στο "εκβιαστικό" του μήνυμα. Ακριβώς έτσι την πάτησα κι εγώ, αν και το μήνυμα στη δική μου περίπτωση δεν ήταν ...εκβιαστικό.
Ήταν όμως ΣΑΦΩΣ καθησυχαστικό ("τα blogs σας δεν πρόκειται να αλλοιωθούν καθ' οποιονδήποτε τρόπο"), αν και τελικά αποδείχτηκε ...απατεωνιά πρώτου μεγέθους!
Η στεναχώρια μου είναι τεράστια πάντως - θα προτιμούσα να χάσω εντελώς και για πάντα το δικό μου blog, παρά να γίνει αυτό το μπάχαλο με τα σχόλια στα blogs του ΝΔ.
Ελικρινά, δεν ξέρω τι να πω :((
@ mickey said:
"Επίσης είναι πολύ πιθανό (στο δικό μου συνέβη) κάποια σχόλια να φαίνονται ως "σβησμένα" από τον ΝΔ, ενώ κάτι τέτοιο δε συνέβη. Με δεδομένο πως όλα αυτά αλλάζουν συνεχώς, θα είναι πολύ δύσκολο να επαναφερθούν στην "σωστή" κατάσταση (σβησμένα ή όχι). Εκεί κι αν θέλει ...χρόνο (και αυτή η διαδικασία δε μπορεί να αυτοματοποιηθεί δυστυχώς)."
Στο τελευταίο post του doncat, όπου ο ΝΔ απλώς ανακοίνωνε το doncat2, στα σχόλια εμφανίζεται η anula πρώτη που λέει ότι κάνει σεφτέ. Ομως αμέσως απο κάτω το διορθώνει γιατί μετά είδε ότι δεν πρόλαβε. Υπήρχε ένα σχόλιο πρωτο-πρώτο πάνω από αυτό της anula(ς) που τώρα έχει σβηστεί....!!
Σχετικά με την ώρα του blog θυμάμαι ένα σχόλιό σας mickey πριν μέρες για την ταυτόχρονη εγγραφή 2 σχολίων. Θεώρησα ότι ήταν χιουμοριστικό τότε, αφού το νέο blog, με τις μέχρι τούδε ρυθμίσεις, εξ αρχής δεν καταγράφει παρα μόνον το λεπτό της εγγραφής και άρα όλα τα σχόλια που πέφτουν μέσα στο ίδιο λεπτό παίρνουν την ίδια ώρα...
proinos
@Proinos:
Αυτό με τα σχόλια και τα δευτερόλεπτα, το έγραψα και σε πιο πρόσφατο δικό μου σχόλιο σε ΑΥΤΟ το ποστ χθες (29 Ιαν 2007 4:08:00 μμ).
Μάλλον δεν προλαβαίνουμε να τα διαβάζουμε όλα, έτσι ;)
@ mickey
Βεβαίως και τα διαβάζουμε όλα τα σχόλια εφόσον σχολιάζουμε. Ακριβώς για αυτό έγραψα το παραπάνω σχόλιο. Κατάλαβα ότι μόλις έγινε αντιληπτό το θέμα...
proinos
Μάλλον θα πρέπει να αποδεχτούμε πως τα σχόλια στα παλιά μας blogs ήταν ένα όμορφο παραμύθι και ...πάει :((
Δυστυχώς, δεν είχε Happy End :((
(τουλάχιστον έμειναν τα περισσότερα κείμενα, ακόμα κι αν δε φαίνονται οι σχολιαστές σε πολλές περιπτώσεις)
Και μετά σού λένε "έπεα πτερόεντα"...
@Proinos:
θαρρώ πως έχουμε πιο "σοβαρά" ζητήματα να ασχοληθούμε αυτή τη στιγμή από το χιούμορ μου...
Σωστά...
Τα nicknames μας πριν ο καθένας γυρίσει σε beta ή new blogger είναι στη θέση τους. To πρόβλημα είναι με τα ελληνικά nicks και με τα λατινικά μετά την "μεταπήδηση" (κακιά η ώρα κλπ)...
Αν ο καθε σχολιαστής έμπαινε στα παλια posts και ταυτοποιούσε τα σχόλιά του (τουλάχιστον όσοι θέλουν και μπορούν)?
Πολύ δύσκολο project?
proinos
Nikos Dimou said...
Miracle αυτά δεν είναι θέματα γνώμης αλλά επιστημονικής έρευνας. Δεν είμαι ειδικός - αλλά αμφιβάλλω και αν οι ειδικοί έχουν ξεκαθαρίσει το θέμα nature vs nurture.
Γάτο να κάνει την πάπια πρώτη φορά βλέπω :)
Η επιστήμη κλίνει προς την κατεύθυνση της άποψης που θέλει την ευφυΐα να ξεκινάει από κοινή και σταθερή βάση για όλους (τους μη έχοντες προβλήματα υγείας) κατά την γέννηση και από εκεί και έπειτα να διαμορφώνεται με βάση την εμπειρία και τον τρόπο ζωής. Δείτε (όσοι δεν βαριέστε) εδώ ένα άρθρο για την τρόπο σκέψης των ιδιοφυϊών. Scientific.American.2006.08.August
Αλλά υπέρ αυτής της άποψης υπάρχουν και ατράνταχτα λογικά επιχειρήματα.
mickey said...
Είχα γράψει ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ να ΜΗ μετακομίσει κανείς στον New Blogger.
Αν το κάνει και η Παράγραφος και όποιος άλλος, θα πάθει ακριβώς τα ίδια!
Λεπτομέρειες αναφέρω εδώ
Δυστυχώς, ο εφιάλτης επαναλήφθηκε και είναι μάλλον ακόμα χειρότερος από τον δικό μου :(
30 Ιαν 2007 2:00:00 μμ
----------------
Δυστυχώς το έπαθα!!!
Ομως τα δικά μου ποστσ είναι λίγα όπως και τα σχόλια. Επίσης, σχεδόν πάντα απαντώ οπότε έμμεσα προκύπτει η ταυτότητα των σχολίων που τώρα δείχνουν ανώνυμα.
Ομως και στου ΝικόΔημου η ζημιά δεν είναι τόσο μεγάλη.
Τη μεγαλύτερη καταστροφή την έπαθε ο Σαλτάρω!!! Επέμενε ελληνικά και κινεζοποιήθηκε πλήρως!
Εριξα μια ματιά. Θα κάνω μια απογραφή των ζημιών. Εκ πρώτης όψεως με δέκα ποστς που κοίταξα, είδα ότι δεν έχουμε μεγάλη ζημιά.
Θα επανέλθω. Γιατί μερικές φορες η αναγκαστική αισιοδοξία με τυφλώνει.
Πολλά φιλιά σε όλους σας
Με πολλή αγάπη
Α.
Ευχάριστα νέα:
ούτε τα ελληνικά νικς (που έγιναν κινέζικα) έχουν μεγαλο πρόβλημα: κάνετε κλικ επάνω του και σας οδηγουν στην πηγή!
Με αγάπη και χαρά
Παράγραφος
Ευχάριστα νέα:
ούτε τα ελληνικά νικς (που έγιναν κινέζικα) έχουν μεγαλο πρόβλημα: κάνετε κλικ επάνω του και σας οδηγουν στην πηγή!
Με αγάπη και χαρά
Παράγραφος
Στις προσωρινά αποθηκευμένες σελίδες του google υπάρχουν ακόμα τα παλιά. Π.χ. ψάχνωντας για "METAKOMIΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ" βγαίνει αυτό.
@Proinos:
Έχω ήδη κάποια backups και μπορώ να κάνω αρκετές "συγκρίσεις" για το ...project.
Επίσης πιστεύω πως ο γάτος έχει κρατήσει όλα τα σχόλια που τού έρχονται με email (όπως έχω ρυθμίσει και το δικό μου blog), οπότε μπορούμε να κάνουμε πλήρες restoration για τα nicks.
Ελπίζω ο Broccoli (ή όποιος άλλος) να έχει πάρει (πρόσφατο) backup τις σελίδες των σχολίων και να μπορέσουμε να "περισώσουμε" και τα ...εξαφανισμένα avatars.
Από κει και πέρα απαιτείται (συν)εργασία (αυτοματοποιημένη και "με το χέρι") ώστε να γίνει ένα όσο γίνεται πιο πλήρες restoration - σε στατικό site, χωρίς δυνατότητα περαιτέρω σχολιασμού φυσικά. Έτσι θα έχουμε μια "παγωμένη" στο χρόνο ανάμνηση των δύο "ιστορικών" blogs, όπως ήταν ΠΡΙΝ την μετάβαση.
Έχοντας ήδη αναλάβει κάτι τέτοιο για το δικό μου blog (που υπέστη παρόμοια "καταστροφή"), δηλώνω από τώρα συμμετοχή στο ...project!
Ελπίζω μόνο να βρούμε όσα περισσότερα πρωτογενή data μπορούμε...
Καλό θα ήταν ο Broccoli ή όποιος άλλος τυχόν κρατάει "αρχείο" να μας πει τι έχει αυτή τη στιγμή στη διάθεσή του (θα κάνω κι εγώ το ίδιο φυσικά).
Ας γίνει προσωπική επικοινωνία με ΝΔ και όποιον άλλο μπορεί να βοηθήσει.
Αντιγράφω το προ ολίγης ώρας σχόλιο του hypnotist γιατί όντως λειτουργεί!!
"Στις προσωρινά αποθηκευμένες σελίδες του google υπάρχουν ακόμα τα παλιά. Π.χ. ψάχνωντας για "METAKOMIΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ" βγαίνει αυτό:
εδώ
Στις cached σελίδες του Google Που παραθέτετε θα βρείτε ΜΟΝΟ τα nicks.
Ψάξτε αν μπορείτε για cached σελίδες ΣΧΟΛΙΩΝ.
@ mickey said:
"Στις cached σελίδες του Google Που παραθέτετε θα βρείτε ΜΟΝΟ τα nicks."
Εχει κανονικά το κάθε nick και απο κάτω το σχόλιο. Τι άλλο ψάχνουμε?
Σε έναν παλαιό πύργο, εκείνο της βαβέλ, οι άνθρωποι τότε γνωρίζονταν μα δεν καταλαβαινόντουσαν μεταξύ τους.
Στους σύγχρονους, οι άνθρωποι καταλαβαίνονται μα δεν αναγνωρίζονται πιά. Είτε κινέζοι είτε ανώνυμοι γίναν..
Τι ειρωνία, η εσαεί καταδίκη της μη κατανόησης...
Αισιόδοξο υστερόγραφο.
Είχα ζητήσει πολύ πρόσφατα από μέλος (ξέρει ποιός είναι) να μου μαζέψει τα σχόλια από όλα τα θέματα που είχα συμμετάσχει.
Θα χρειάστηκε φαντάζομαι να κρατήσει όλα τα θέματα στο δίσκο του.
Ελπίζω να μην τα έσβησε τα ποστς, και έτσι να βοήθησα, χωρίς να το ξέρω στο να προσπεράσουμε το πρόβλημα.
Τα AVATARS !!!
Τα nicks μπορούμε να τα βρούμε κι από το email του ΝΔ και να "συγκρίνουμε" με την "τρέχουσα" κατάσταση.
Τα avatars υπάρχουν ΜΟΝΟ στις ΣΕΛΙΔΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ (όχι τις "συνδυαστικές").
Προσωπικά, δε βρήκα ΚΑΜΙΑ πάντως - ούτε και τις έπαιρνα ποτέ backup.
Broccoli (και όποιος άλλος), ελπίζω να κάνετε κάνα ...θαύμα ;)
Τα avatars!!
Ναι εντάξει αλλά ας σωθεί επί της ουσίας η κατάσταση και μετά βλέπουμε... (βοηθάει και το ότι το δικό μου μέχρι "μεταπήδησης" δεν εμφανιζόταν!!)
"Το θέμα μας αρχίζει από "Π".
Από από παραμύθια έως πανωλεθρία.. :(
Λυπάμαι απίστευτα πολύ.
Θα βοηθούσε ίσως να κληθεί ο κάθε ένας μας εδώ που έχει σχολιάσει και να γράψει κάτι σαν: "Το σχόλιο της 10/12/06 10:15μμ είναι δικό μου, από τον χχχ".
Δεν ξέρω, μία σκέψη κάνω.
Τελικά από ότι καταλαβαίνω τα άλυτα προβλήματα είναι 2.
1. Οι Anonymous (τους "κινέζους" τους βρίσκεις με ένα κλικ στο ID τους).
2. Τα avatars.
Κι αν δεχθούμε πως τα avatars ήταν διακοσμητικά (δεν αλλάζουν την ουσία του λόγου) το θέμα των ανώνυμων είναι πιο σοβαρό.
Τι αηδια με το νεο μπλογκερ. Ο,τι ειναι τζαμπα,ειναι μαπα. Αει siktir.
Πάντως το χειρότερο πρόβλημα με τον νέο blogger δεν είναι τόσο τα σχόλια:
Υπάρχει κάτι ΠΟΛΥ χειρότερο!!
Όπως θα παρατηρήσετε , χάθηκε πλέον η δυνατότητα πλοήγησης σε παλαιότερα posts μέσω του menu "Previous Posts"
Εξηγώ:
1.Στον παλαιό blogger το menu "Previous Posts" έδειχνε τα 10 προηγούμενα Post ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΤΡΕΧΟΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΣΑΣ. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσατε να πλοηγηθείτε σε όσο παλαιά post θέλατε , με εύκολο τρόπο και ξεκινώντας από το σήμερα να οδηγηθείτε στο πρώτο-πρωτο post του blog.
2.Στον νέο blogger τα "Previous Posts" δείχνουν τα ΔΕΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ Posts χρονολογικά! Δεν υπάρχει δυνατότητα πλοήγησης!
Για blogs σαν το doncat και το ndimou αυτό είναι καταστροφικό!
Για αυτό πρόβλημα ΔΕΝ υπάρχει εύκολη λύση.
Προσωπικά η "λύση" που επέλεξα να κάνω ένα feed στο del.icio.us με ΟΛΑ μου τα posts και να το βάλω στην θέση του πάλαι ποτε previous posts , έτσι ώστε οι αναγνώστες μου να μπορούν να πλοηγηθούν στα παλαιά μου άρθρα....
Δήμαρχε μου , προτείνω να κάνεις και εσύ το ίδιο για τα παλαιά blogs....
Κλείνοντας θέλω να που ότι προσωπικά , μετέφερα το blog μου στον νέο blogger εδώ και ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΗΝΕΣ , από τους πρώτους...
Η λογική μου ήταν ότι καλύτερα είναι να κάνω την μετακόμιση εθελοντικά και με την ησυχία μου αφού έτσι και αλλιώς θα την κάνω αργότερα!!! Εδώ διαφέρουμε φίλε mickey, διότι εγώ ταλαιπωρήθηκα με τα bugs νωρίς ,τα αντιμετώπισα και πλέον "τακτοποιήθηκα" τώρα που όλοι αγχώνονται...
Σας γλυκοφιλώ
παπά-azrael
Αγαπητέ Νικόδημε,
Ολα ξαναγίνονται εκτός από τους ανθρώπους.
Αν και δεν έχεις ανάγκη συμβουλών, Please, μην μας στενοχωρηθείς.
Φίλοι,
Ψυχραιμία και μέθοδος.
Οποιος μπορεί να βοηθήσει ας βοηθήσει.
Dion.M. said...
Αγαπητέ Νικόδημε,
Ολα ξαναγίνονται εκτός από τους ανθρώπους.
--------------------------------
Ναι.
Ο Τάκης Βασιλόπουλος, από τους πιο αγαπητούς της συντροφιάς μας, έχασε τον πολυαγαπημένο του παππού...
Καθώς διαπίστωσα ότι είμαι μια Anonymous στον παλιό Doncat, ευχαρίστως να δώσω στοιχεία των σχολίων μου.
Φαντάζομαι το ίδιο θα ήταν διατεθειμένοι να κάνουν και άλλοι "ανώνυμοι" (μερικοί πιθανόν να αναγνωρίζονται από επόμενο σχόλιο που αναφέρεται σ' αυτούς).
Από πρακτική άποψη, πώς μπορεί κανείς να δώσει στοιχεία ώστε να μην βρέχει μηνύματα τέτοιου τύπου στη σελίδα αυτή; Email ίσως;
Ευχαριστώ πολύ - καλή τύχη στην προσπάθεια
Παει & ο καυμενος ο Κουρκουλος & μεσα στο μπερδεμα δεν μπορουμε ουτε ενα μνημοσυνο να του κανουμε. Κλασσικος αρβανιταρας,κουλ & μπλαζε,αρεσε σ΄ολο τον κοσμο. Ο Ντελον των Γραικων.Σημερα,γεμισε το επαγγελμα με αλητεια.
azrael
εμείς ευτυχώς έχουμε τα ευρετήρια του Broccoli (στην δεξιά στήλη ως index) κι έτσι βρίσκουμε ότι θέλουμε.
Azrael
σε μένα πάντως η δυνατότητα πλοήγησης μέσα από τα previous posts παραμένει.
Παραμένει απλά με διαφορετικό τρόπο. Broccoli βάλε στο index και το doncat2; :)
Αγαπημένε Δήμαρχε έχεις δίκιο για τα index!!
Είσαι σίγουρος όμως για την πλοήγηση προς τα πίσω , μέσω "Previous Posts"???
Στα "doncat" και "nikosdimou" δοκίμασα και πάλι και επιβεβαιώνω ότι δεν λειτουργει....
Με αγάπη
πατήρ άζραελ
πατέρα Αζραέλ, σε μένα λειτουργεί παντού...
Μια σκέψη: κάθε μέρα, παράλληλα με το τρέχον ποστ να "υιοθετούμε" και το αντίστοιχο περσινό ποστ (με ένα λινκ στην αρχή των σχολίων ή προς το τέλος του τρέχοντος ποστ. Ετσι θα έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε σε δυο ταμπλώ: να λέμε τα καινούργια, να κοιτάμε και τα παλιά (για να διορθώνουμε τις... ανωνυμίες) και να μαθαίνουνε και οι νεότεροι τα παλαιότερα που για κείνους είναι επίσης... καινούργια!
Διπλό, λοιπόν ποστ, κάθε μέρα και όσοι αντέξουν!!!
Αλλωστε και τα "περασμένα" ποστς παραμένουν μονίμως φρέσκα!
Με αγαπη
Α.
azrael, αυτό με τα "previous posts" δεν πειράζει, γιατί στο νέο μπλόγκερ (εφόσον εφαρμόσει κανείς και νέου τύπου template), τα αρχεία είναι πολύ πιο εύχρηστα, και μπορείς να βρεις τα πάντα από εκεί.
Είχα γράψει κι εγώ για το πρόβλημα του blogger. Είχα μετακομίσει πριν τον Μίκυ, αλλά δεν είχα πάρει πρέφα τίποτε. Το κατάλαβα όταν άρχισε να ωρύεται ο Μίκυ στο μπλογκ μου (και καλά έκανε). Μιλάμε για τον ύπνο της αρκούδας...
Eκτακτη ανακοίνωση:
Πριν μία ώρα έκανα μία ταλαιπωριακή γναθοχειρουργική επέμβαση.
Έπρεπε να βγει μία ρίζα δοντιού - η οποία όμως θρυμματιζόταν και ο χειρουργός αναγκάστηκε για να την βγάλει να κόψει την γνάθο.
Φρικιαστικό να νιώθεις ότι σου σπάνε τα κόκκαλα του κρανίου.
Σιωπή, αντιβίωση, μόνο κρύα υγρά φαγητά για μία εβδομάδα. Ο Γάτος, προς το παρόν, εκτός μάχης.
Εγώ πάντως βγήκα να απολαύσω την πανέμορφη μέρα και είμαι καλύτερα - μόλις επέστρεψα:)
Δε νομίζω πως αυτά που γράφτηκαν αποτελούν "λύση". Και το θέμα του navigation κλπ. λύνεται πανεύκολα και οριστικά, όπως και οτιδήποτε αφορά τα templates και τα meta-data. Επίσης τα κείμενα και οι φωτό των posts παραμένουν άθικτα.
ΟΛΑ τα "δύσκολα" προβλήματα αφορούν στα ΣΧΟΛΙΑ, ενώ το θέμα των avatars αφορά αποκλειστικά στις ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ σελίδες σχολιασμού - όχι στις "συνδυαστικές" (post + σχόλια).
(είχα αναφερθεί εκτενώς σε όλα αυτά, όταν συνέβη το δικό μου μπάχαλο)
Κάπως δύσκολο είναι το θέμα των anonymous και των ελληνικών nicks, αλλά, εφόσον υπάρχουν backups (τα δικά μου ή και κάποιων άλλων - πιο πρόσφατα ελπίζω) και κυρίως τα σχόλια του ΝΔ στο email του, λύνεται κι αυτό οριστικά και 100%.
Ακόμα πιο δύσκολο είναι το θέμα των σβησμένων comments λόγω του migration. Εκεί μόνο ο ίδιος ο ΝΔ μπορεί να ξέρει τι έσβησε και τι όχι. Επαφιόμαστε στην καλή του μνήμη (όπως και όσων άλλων τα θυμούνται καλά). Με λίγη προσπάθεια κι αυτό μπορεί να λυθεί 100%.
Το δυσκολότερο από όλα είναι εκείνο των avatars. Αν κανείς δεν έχει αποθηκεύσει τις ανεξάρτητες σελίδες σχολιασμού (εγώ πάντως δεν τις έχω αποθηκεύσει - μόνο τις "συνδυαστικές"), είναι μάλλον δύσκολο να πιάσουμε τον καθένα και να τον ρωτάμε τι avatar είχε την τάδε μέρα και ώρα που μπήκε και έκανε το τάδε σχόλιο. Έστω όμως και μια "σχεδόν πλήρης" αναδημιουργία είναι εφικτή.
Και μην ...υποτιμάτε τα avatars. Πολλές φορές κάναμε λογοπαίγνια και κουβέντα για αυτά στα σχόλια, ενώ εμένα προσωπικά το ζήτημα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
(Και πολλούς άλλους ακόμα θαρρώ ;))
Θεωρώ οποιαδήποτε λύση πλην του πλήρους restoration ως "λειψή". Κατανοώ πως το blog ανήκει στον γάτο, αλλά κι εμείς έχουμε καταθέσει την ψυχή μας (και εκατοντάδες ώρες) εδώ μέσα. Προσωπικά το θεωρώ πολύτιμο κομμάτι της ζωής μου και θα ήθελα να διατηρηθεί (έστω και "στατικό") όσο γίνεται πλησιέστερα στην αρχική "σωστή" του κατάσταση (πριν την ...μετακόμιση).
Ο ίδιος έχω δηλώσει πως στο δικό μου blog θα επαναφέρω τις σελίδες των σχολίων όπως ήταν (αν και για τα avatars στηριζόμουν στις αντίστοιχες σελίδες του γάτου).
Αν κανείς άλλος δε θέλει να αναλάβει το (όντως "βαρύ") φορτίο του restoration, το κάνω και μόνος μου (αρκεί φυσικά να έχω πρόσβαση στα διαθέσιμα data ή έστω να απαντώνται οι ερωτήσεις μου σχετικά με αυτά, όταν ξεκινήσω).
Όσοι άλλοι θέλουμε να συνδράμουμε, ας επικοινωνήσουμε με τον ΝΔ και μεταξύ μας για να δούμε τι μπορεί να γίνει.
Πάντως, από κάποια σχόλια που διαβάζω, φοβάμαι πως το πρόβλημα δεν έχει γίνει απόλυτα κατανοητό - όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου ή/και να διαβάσει αυτό (το εξηγώ όσο καλύτερα μπορώ)
Λυπάμαι πάντως, που ενώ είχα μελετήσει το ζήτημα (δυστυχώς κατόπιν εορτής) και είχα κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να προειδοποιήσω τον κόσμο ("κλείδωσα" όλα τα blogs μου και παρέπεμπα στο νέο, ώστε να ενημερωθούν όσοι με διαβάζουν τις τελευταίες δυο βδομάδες), δεν αποφύγαμε την καταστροφή.
Και ακόμα διαβάζω τα ίδια και τα ίδια για τα "προβλήματα", λες και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά.
Επαναλαμβάνω: Τα ΜΟΝΑ "πραγματικά" προβλήματα αφορούν στα ΣΧΟΛΙΑ και "λύνονται" με τις μεθόδους που παρουσίασα - και τα όποια backups έχουν παρθεί θα βοηθήσουν αφάνταστα την προσπάθεια αποκατάστασης.
Περιμένω εναγωνίως να μάθω αν ο Broccoli (ή όποιος άλλος) έχει πάρει backup τις σελίδες των σχολίων. Προσωπικά θα τον ...ευγνωμωνώ!
(BTW τα indexes απλά παραπέμπουν στις "συνδυαστικές" σελίδες των posts και δε λύνουν κανένα από τα προβλήματα)
Νίκο, περαστικά!
Όλα θα πάνε καλά (και με την επέμβαση και με το blog και με ό,τι άλλο).
. . .
(Το link που παρέθεσα στο προηγούμενο σχόλιο δε δουλεύει - πρόσθεσα κατά λάθος μια κάθετο. Το σωστό είναι εδώ.)
Γάτε, περαστικά. Το ξέρουμε ότι " δε μασάς " αλλά, εσύ το παράκανες!!!
Περαστικά!
Fuck!!!!
Γρήγορη κι ανώδυνη ανάρρωση, Γατούλη!
(Εκτός από "σιωπή, αντιβίωση και κρύα υγρά φαγητά", καλό είναι να αποφύγεις και τα γαλακτοκομικά τις πρώτες μέρες και να βάζεις κάθε τόσο λίγο πάγο εξωτερικά. Α, και μακριά, τις πρώτες 48 ώρες, από "ενέργειες" που θα μπορούσαν να ανεβάσουν την πίεσή σου..)
Περαστικά, περαστικά και κουράγιο. Εχετε την αγάπη μας
Την υγεια μας να 'χουμε...
Καλέ μου φίλε mickey,
Εάν πραγματικά έχεις τρόπο να ενεργοποιήσεις την "πλοήγηση-προς-τα πίσω" OXI μέσω των "Archives" αλλά μέσω των "Previous Posts" θα σε παρακαλούσα να μου την πεις και εμένα για να το κάνω στο blog μου!
Θα προσπαθήσω και πάλι να περιγράψω το πρόβλημα που υπάρχει στα παλιά blogs του Δημάρχου μας , διότι μάλλον δεν έγινα κατανοητός (διάβασα και ένα σχετικό σχόλιο του αγαπημένου Γάτου)
Να πως ήταν τα πράγματα στον παλιό blogger :
1.Κάναμε κλικ σε ένα παλαιό post μέσω του menu "Previous Posts"
2.Μας εμφανίζονταν δέκα ακόμα παλαιότερα posts σε σχέση με αυτό που κλικάραμε
3.Κάναμε κλικ σε ένα ακόμα παλαιότερο post.
4.Μας εμφανίζονταν δέκα ακόμα-ακόμα πιο παλιά
κοκ, κοκ, μέχρι να βρεθούμε στο Post#1 του Blog!
AYTH ήταν η συμπεριφορά του παλαιού blogger.
Τώρα ο μοναδικός τρόπος για να διαβάσουμε παλαιά posts του γάτου είναι μέσω των Archives , διότι τα Previous Posts δεν συμπεριφέρονται όπως περιέγραψα πιο πάνω
Το πρόβλημα ΕΙΝΑΙ υπαρκτό όπως θα δεις για παράδειγμα εδώ.
Απλά η Google επιλέγει να αδιαφορεί για την επίλυση του , διότι είναι μάλλον σπάνιο και αφορά μόνο blogs σε FTP server (όπως το δικό μου).
Σε τέτοιου είδους blogs η google ΔΕΝ επιτρέπει την ενεργοποίηση των templates νέου τύπου που έχουν την δενδρική μορφή Archives , όπως π.χ. το doncat2.
(μέσω της επιλογής Dashboard->Templates->Customize Design)
Με δυό λόγια
1. Eάν είσαι στον νέο blogger αλλά με template "παλαιού τύπου" το προβλημα υφίσταται.
2. Eάν είσαι στον νέο blogger και έχεις template "νέου τύπου" το προβλημα μπορεί να λυθεί
Έγραψα αυτό το μακροσκελέστατο post διότι φοβάμαι (επειδή δυστυχώς το έπαθα) ότι τα δύο παλαιά blogs του Γάτου
ΔΕΝ έχουν την δυνατότητα μεταπήδησης στα νέα templates.
Ο Δήμαρχος φαντάζομαι πως θα μας ενημερώσει...
Περαστικά!
Καταραμένες οδοντιατρικές επεμβάσεις! Κι ένα σφράγισμα να έχεις κάνει σε αυτή τη ζωή, ο ήχος του τροχού μένει για πάντα το απόλυτο ηχητικό εφέ για ταινία τρόμου. Άσε τα αηδιαστικά σωληνάκια για τα σάλια και τις παραινέσεις "άνοιξε κι άλλο το στόμα" "Δεν είμαι και ο Mick Jagger, Dr!"
Από τα παιδικά παραμύθια στους πάσης ηλικίας εφιάλτες....
Περαστικά!
Ανατρίχιασα ολόκληρος...
Περαστικά!
Περαστικά !
Αν μετράω καλά με τις διπλές,αυτή είναι η 9η επέμβαση,Νίκο.Εύχομαι να μη χρειαστεί να υπάρξει και 10η!
Περαστικά!
gitsaki
10η! Ξέχασες τις αμυγδαλές!
@nikos dimou:
Πώς να ξεχάσω εκείνο το Απριλιάτικο ραντεβού(του 51,αν θυμάμαι καλά) στον Καναγκίνη;!
Μάλλον κάπου αλλού έχασα τον λογαριασμό στις επεμβάσεις!
Ελπίζω σήμερα,τα χέρια του/της οδοντιάτρου,να μην πόνεσαν τόσο όσο εκείνα του θείου Παντελή...
καποιος πρεπει να κανει ενα μυνημα διαμαρτυριας στο γουγλη και να τους πει να φτιαξουν τον πηγαιο κωδικα των σελιδων για τα σχολια στα παλιά μπλογκς που εμφανιζουν κινεζους και ανωνυμους
και εγω τσαντιστηκα, τα σχολια των αμιγως ελληνων σχολιαστων μου εχουν μετατραπει στο ψυχρο Anonymous, ειναι χαλια να διαβαζεις μυνημα απο φιλο και να γραφει ανωνυμος, θελετε νακανουμε μαζικο προτεστ μεσω ημεηλ?
@ Nikos Dimou
!!!
Αγαπημενε μου ΝικόΔημε,
περαστικά!
περαστικά!
περαστικά!
σας φιλω
με απέραντη αγάπη
Α.
Εγώ λέω να αφήσουμε τα restoration και να ξανασχολιάσουμε από την αρχή όλα τα ποστ του Doncat1.
Να δούμε αν θα ξαναγράφαμε τα ίδια, ή αν η κουβέντα έχει μετακινήσει κάπως τις αρχικές απόψεις μας.
Δεν μπορεί κάποιοι δε θα είχαν πάντα δίκιο.
Περαστικά σας κ. Δήμου!
Εγώ λέω να αφήσουμε τα restoration και να ξανασχολιάσουμε από την αρχή όλα τα ποστ του Doncat1.
Να δούμε αν θα ξαναγράφαμε τα ίδια, ή αν η κουβέντα έχει μετακινήσει κάπως τις αρχικές απόψεις μας.
Δεν μπορεί κάποιοι έχουμε βάλλει λίγο νερό στο κρασί μας. Τόση κουβέντα πια.
Περαστικά σας κ. Δήμου!
Ολα ειναι θεμα συντηρησης. Και το Ρενω 5 του '78 χωρις σερβις θα κοψει ιμαντα. Με ευλαβικη προσοχη,θα αποδιδει αριστα,σε καθε ταχυτητα,ακομα & στην οπισθεν...
Εχω και εγώ ραντεβού με γναθοχειρούργο αύριο!
Δεν είναι ρίζα...
Ινωμα ή φύλλωμα μοιάζει μου είπαν...
Πάντως θα χρειαστεί βιοψία.
Οχι, όχι... Δεν έχω χεστεί... Πώς σας πέρασε τέτοια ιδέα!
Μάλλον κάπου θα κάθησα και θα λερώθηκα!
Αλοίμονο τώρα...
Τους τελευταίους πέντε μήνες ο πονοκέφαλος που ανέκαθεν είχα, έγινε απελπστικά έντονος και ασταμάτητος. Μέρα νύχτα. Ξυπνάω με πονοκέφαλο και συχνά δεν κοιμάμαι από τον πονοκέφαλο. Ζω με τον πονοκέφαλο και αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου δίχως πονοκέφαλο.
Από προχτές σταμάτησα όλα τα παυσίπονα. Επαιρνα ακόμα και τα "μόμπικ", κάπως έτσι τα λένε. Βοηθούν στην αποσυμφόρηση της αρτηρίας που περνάει από τον κρόταφο (συγχωρέστε με δεν τα λέω σωστά).
Ισως να φταίει και το στρες. Τι ίσως...
Καλη σας νύχτα
Με αγάπη
Παράγραφος
dion.m.
καλή επιτυχία για αύριο
Kαλησπέρα κι από μένα!!!
Τι ωραία, το πρώτο έμπρακτο γουγλικό σχόλιο στου Ν.Δ, στο ποστ "Ο Πύργος των Παιδικών Παραμυθιών", λιτό και χωρίς πολλά-πολλά:
"Χάρτινος ο Πύργος...."
Σκααατά!
Λοιπόν, Γάτε, we are in this together, κι ό,τι αποφσίσεις, το κάνουμε. Θες να κάνεις restoration, μια που ό,τι και να λες εσύ, το νοιώθουμε όχι μόνο δικό σου, αλλά και δικό μας αυτό το πράγμα. Θες να το αφήσουμε έτσι, εμείς ξέρουμε τα βασικά και ουσιαστικά και that is that.
Δεν θα τρελλαθούμε κιόλας!
Τώρα περί γναθοχειρουργικής, περαστικά εύχομαι. Κι αν κάποιος από σας μισεί κάποιον πάρα πολύ, έχω το τηλέφωνο μιας εξαιρετικής οδοντιάτρου/γναθοχειρουργού να του συτήσετε:
Τέσερεις φρονημίτες, λύσσαγα να τους κάνω εξαγωγή να τελειώνω. Οοοοοχι!. Του κόσμου τα σκισίματα και ράμματα για να κάνει χώρο να βγουν, μια που φύτρωναν θεόστραβα. Χάλασαν σε dt. Τους σφράγισα 3-4 φορές τον καθέναν. Σφραγίζαμε από δω, χάλαγαν από κει. Μετά δεν πήγαινε άλλο, κόντεψαν ν'αρχίσουν τα αποστήματα, τους απονεύρωσε όλους. (Μη σας πω τι αναισθησίες έφαγα και σε πόσες ακτινογραφίες υποβλήθηκα - λόξυγγας τη νύχτα κι έφεγγα σαν φώσφορος!). Και στο τέλος, αφού συνέχισαν να χαλάνε, τους έκανε εξαγωγή όλους. Και φυσικά έσπασαν ΟΛΩΝ οι ρίζες μέσα.
:)))
Είπες τίποτα Γάτε? Α, έλεγα μήπως...
Οπότε... υπομονή, τυχερός είσαι, την υγειά σου νά'χεις, κι εμάς τους τρελλούς γυρω-γύρω...
ΥΓ- Λέω ν'ανοίξεις ένα καινούριο, power, turbo-boost blog, με όνομα (τα-ΝΤΑΑΑΑ!)
Satanakicat.blogspot.com
και σήμα το στόμα του Σατανακίου να κάνει "Κ-ΧΧΧΧ!", μπας και τρομάξει λίγο η google. Ο Ντον παραείναι κυριλέ γάτος και τον έχουν πάρει στον μεζέ οι καφρογούγληδες...
@dion m.
Υπομονή, ψυχραιμία, σε όλους μας αναλογούν διάφορα κουλά. Εύχομαι την καλύτερη δυνατή έκβαση.
@paragrafos,
Αμα βρεις κάτι που να δουλεύει κανονικά από παυσίπονα, στείλε. Ξεμένω από λύσεις. Νομίζω ότι το στρες θέλει τουλάχιστον robocop-pills για να αντιμετωπιστεί συμτωματικά, μια που οι αιτίες είναι εκεί, εμπλοκή. Τώρα αν θ'αντέξει το σηκώτι....
:(((
Και @Τάκη,
Συγνώμη που στο γράφω εδώ, αλλά στο μπλογκ σου δεν μπορώ να μπω για κάποιον ακατανόητο λόγο, το η-μαίηλ μου είναι υπό ανασκευήν και το κινητό σου γιοκ.
Συλληπητήρια.
Τουλάχιστον σας έζησε και σας αγάπησε, και τον αγαπήσατε κι εσείς όσο λίγοι τιμούν με τέτοια αγάπη τους μεγάλους στην οικογένεια... Μακάρι ν'αξιωθούμε κι εμείς τέτοια αγκαλιά ως το τέλος.
Καλησπέρα σε όλους
Dion M. Θάρρος ;)))
Οικοδεσπότα Περαστικά!
Κι εγώ ειμαι με αντιβίωση εδώ και τρεις μέρες λόγω αποστήματος δοντιού.
Μετά με περιμένει μία από τις τρεις λύσεις:
α)Ακροριζεκτομή
β)Εξαγωγή δοντιού και γέφυρα.
γ)Εξαγωγή δοντιού και προσθήκη νέου.(SIC)
Έχω καιρό να το σκεφτώ...
Τώρα για το "πρόβλημα μετακόμισης" που μας προέκυψε, πως το έλεγαν αυτό το τραγούδι:
Είναι κακό στον μπλόγκερ να χτίιιιιιζεις παλάτια
αν δεν παίρνεις μπακάπ θα σου γίιιιιιινουν κομάτια.
Τέλος πάντων θα βρεθεί κάποια λύση.
Περαστικά Κε Δήμου και περαστικά όλοι σας που κάτι περιμένετε να σας βγάλουν ή να σας βάλουν στις κοιλότητες του σώματός σας!
Υπομονή.
Στην διακοπές μου στην Σύρο, στην οποία και οι αναφορές του τρέχοντος blog, δοκίμασα την τρομερότερη προσωπική μου οδοντιατρική περιπέτεια.
Είχα σφραγίσει δόντι λίγες μέρες πριν την αναχώρηση και μου έκανε νευραλγία τριδύμου μέσα στις διακοπές. Στα καλά του καθουμένου, και με επαναληπτικότητα 1/15 λεπτά, ξεκινούσε ένας πόνος ανυπόφορος και στις δύο γνάθους που σου έδινε την αίσθηση ότι κάποιος σου βίδωνε μια μεγάλη βίδα στο σαγόνι.
Τελικά υποχώρησε όταν νεκρώθηκε η ρίζα του δοντιού. Αλλά τότε άρχισαν οι διαδοχικές πολφίτιδες (σας διαβεβαιώ πολύ ανεκτότερες από την νευραλγία) και όλα κατέληξαν δύο μήνες μετά σε απονεύρωση. Happy end...
Κατάλαβα γιατί άνθρωποι με νευραλγία τριδύμου λέγεται ότι καταφεύγουν μερικές φορές σε ψυχιατρικά φάρμακα.
(άρα ζόφε θες το τηλέφωνό της?)
:)))
Νοσοκομειο το μπλογκ. Ειναι στοιχειο του μαζοχισμου της Γραικικης ψυχηςς,οταν καποιος παθαινει κατι να σπευδουν ολοι να δηλωσουν & τα δικα τους πονιδια ? Me-too syndrome.
(και δε μπορώ, θα σκάσω.... αν γεννούσαν οι άντρες, ξέρετε, να περάσεις καρπούζι απο καλαμάκι ένα πράμα, με χάρη και ψυχραιμία, μάλλον θα είχαμε εκλείψει ως είδος από εποχής Αδάμ, ε?)
:)
@harry,
Ο πόνος μοιράζεται να γίνεται μισός. Η χαρά μοιράζεται να γίνεται διπλή. Εμείς ως dna - γιούριαααα! δώσε!) το παρακάνουμε at a drop of a hat. Οπότε κουλ. Τσιλ. Ρησπέκτ κτλ.
Γάτε,
σου εύχομαι και γώ, ολόψυχα περαστικά.
Ουδέν κακό αμιγές καλού, θα τρώς χορταρικά κρύα, θα κάνεις και δίαιτα που οφελεί.
Λοιπόν, αυτό θέλει συζήτηση - κατά πόσον το να διηγείσαι δικές σου περιπέτειες, με αφορμή ανάλογες κάποιου άλλου, είναι προσπάθεια να ανακουφίσεις τον άλλο ή να στρέψεις την προσοχή πάνω σου και να ζητήσεις και εσύ ένα μερίδιο στη στοργή και τη συμπόνοια.
univers
Αυτό για τον καθένα λειτουργεί διαφορετικά, έχει να κανει με το χαρακτήρα του
@univers,
Το (a). We are all in this together...
Είναι και θέμα λαού. Οι μεσόγειοι είμαστε πιο παραπονιάρηδες, θέλουμε να εξωτερικεύουμε τον πόνο μας και να τον μοιραζόμαστε (πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό).
"Ο κατά μόνας ζων ή θηρίο ή θεός" (κάπως έτσι ειπώθηκε, νομίζω, χιλιάδες χρόνια πριν σ'αυτό τον τόπο).
aphrodite said...
(άρα ζόφε θες το τηλέφωνό της?)
:)))
No thanks!
Μια "φιλότιμη" ομάδα γιατρών, κάνει ό,τι μπορεί, για να υποφέρω περισσότερο.
Λες να χρειάζομαι κι άλλο;
Τώρα τί πληρώνουμε, ατέλειες της φύσης ή τα σπασμένα της "γρήγορης εξέλιξης" του είδους; (αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ποστ;)
harrygreco said...
Νοσοκομειο το μπλογκ...
Εγώ ήθελα να πω τον πόνο μου από μέρες αλλά θα ήμουν "εκτός θέματος".
Οπότε σήμερα, ευκαιρίας δοθείσης...
Το "πονίδια" του harry gr το άκουγα συνέχεια από γιαγιές στη Θεσσαλία, για πόνους της ηλικίας, υποφερτούς αλλά ενοχλητικούς.
θα με συμπονεσει και εμενα κανεις ή να γραψω-εκδοσω 50 βιβλία πρώτα?
Για τους οξείς, αιφνίδιους και ανυπόφορους πόνους υπήρχε το "σφάχτης"...
Πχ. "Πήγα να σκύψω και μ' έπιασε ένας σφάχτης!"
Δεκαετίες μετά κατάλαβα την έννοια του "σφάχτη" (που πλανιόταν απειλητική και απόκοσμη στην παιδική μου ηλικία) όταν τον δοκίμασα και εγώ.
O καθείς με τον πόνο του... εμείς με τον πονόδοντο, ο αρβαν-ελλ-γραικ-ο-έ-ο με την κλιμακτήριο.. Τι να πεις... εκδηλώνεται και στους άντρες τελικά η άτιμη!
ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!
(γαι να δούμε τώρα πώς κρατάει μούτρα ο γραικ-ο-έ-ο!)
[@harry, μερσί! ;) ]
Γμτ την ορθωγραφηα...
Δια δε το αιδοιο της γυνης
τι να είπει ανηρ τις ?
T - shirt doncat να φορεις
αν δεν εισαι εις πους τις..
( Alternative )
Poster doncat αναρτεις
αν δεν εισαι εις πους τις...
...να περάσεις καρπούζι απο καλαμάκι ...
Σιγά το πράμα, αφού μπορεί και σέρνει ολόκληρο καράβι!
με χάρη και ψυχραιμία;
Με Χάρη!!!
200;
Univers,
Νομίζω ότι όταν λέμε τα δικά μας με αφορμή αυτά που είπε κάποιος άλλος:
(α) θέλουμε να στραφεί λίγη προσοχή [και] σε μας,
(β) ελπίζουμε ότι θα ανακουφίσουμε τον άλλο αν ακούσει ότι κι εμείς είχαμε το ίδιο ή ανάλογο πρόβλημα και πήγε μια χαρά,
(γ) προσπαθούμε να του δείξουμε ότι τον καταλαβαίνουμε, διηγούμενοι ανάλογες καταστάσεις δικές μας, για να μη νομίζει ότι όλα τα ανάποδα έτυχαν σ' εκείνον και ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει, ή
(δ) ξεθαρρέψαμε από αυτά που είπε ο άλλος και βρίσκουμε την ευκαιρία να πούμε κι αυτό που απασχολεί εμάς και, πιθανόν, δεν βρίσκαμε το θάρρος ή την ευκαιρία να το πούμε.
Όποια κι αν είναι η αιτία, δεν νομίζω ότι έχει και μεγάλη σημασία. 'Αλλωστε, πολλές φορές είναι αλήθεια ότι με κάτι τέτοιες αφορμές γίνονται και πολύ προσωπικές εξομολογήσεις, που είναι καλό πράγμα.
Μοναδική δυσάρεστη εξαίρεση νομίζω ότι είναι οι άνθρωποι που σταθερά επιδιώκουν να συναγωνίζονται με όλο τον κόσμο για τα πρωτεία της δυστυχίας ή της αρρώστιας...
@ athanasia:
Μάλλον κάλυψες όλες τις δυνατές εκδοχές. Συχνά συνυπάρχουν πολλές (ή όλες).
@zofe,
"...με χάρη και ψυχραιμία;
Με Χάρη!!!"
Aπίστευτο! Οι ειδικότητες πληθαίνουν! Εκτός από ψυχολόγο, κτηνίατρο, ψυχίατρο, γενικό παθολόγο, ομοιοπαθητικό, οδοντίατρο (τιμητική σήμερα) ιδού και ο γυναικολόγος του μπλογκ, ο Harry: Ανώδυνος τοκετός με αρβανιτο-αρχαιο-γραικικ-ο-έ-ο χαϊκού!
Τρέμε Λαμάζ!
:)))
Ισως τα πονιδια να ειναι τοπικισμος της Βλαχιας ( " Θεσσαλια " ). Το me-too συνδρομο ειναι μαλλον ζηλεια,ιστορικα αρχινισμενη απο την Αριαδνη,εξ ου & η εκφραση για " το μη-του της Αριαδνης ".
Δημοσίευση σχολίου