Κυριακή. Είχαμε κατέβει στο Φάληρο για βόλτα – εκεί στον Φλοίσβο.
Περπατήσαμε κοντά στην όχθη, χαζέψαμε την παιδική χαρά, καθίσαμε σε παγκάκι και αγναντεύαμε την θάλασσα.
Κάποια στιγμή γύρισα και κοίταξα προς τα πίσω.
Πολύβουη περνούσε μπροστά μου η Ποσειδώνος, χείμαρρος αυτοκινήτων. Αλλά πίσω από αυτήν είδα κάτι που πάγωσε τον χρόνο και έκανε τον τόπο να μοιάζει ψεύτικος.
Εκεί, ανάμεσα στις τεράστιες πολυκατοικίες, σφηνωμένη, ξεχασμένη, μια μονοκατοικία με κήπο. Ένα αρχοντικό από άλλες εποχές. Κανείς δεν το είχε «αξιοποιήσει».
Πέρασα με κόπο απέναντι, να το δω από κοντά. Να το φωτογραφήσω ολόκληρο ήταν αδύνατον – εκτός κι αν κάποιος έκοβε την κυκλοφορία.
Ένα παράθυρο μισάνοιχτο και πίσω από το τζάμι, σκιά, μία γηραιά κυρία.
Κάποτε από εκεί θα αγνάντευε ανεμπόδιστα την θάλασσα – τώρα βλέπει τα αυτοκίνητα, το τραμ, τα κτίσματα των κέντρων της ακτής. Δεν ξέρω αν το βλέμμα της φτάνει ως την παραλία.
Ατενίζοντας το σπίτι, θυμήθηκα ένα ποίημα παλιό που με ταξίδεψε σε άλλες εποχές, σε άλλες γειτονιές:
Σαν μοίρα κάθεται μία γριά.
Στο φως μιας πόρτας ρημαδιού
μακραίνει ο ίσκιος του παιδιού…
Καμπάνα ακούγεται μακριά…
Στο σύννεφο το βυσσινί
θα πέσει ο ήλιος να κρυφτεί
Ψαλμός ακούγεται η φωνή
του τελευταίου πραματευτή.
Όλα σταμάτησαν εκεί
αργεί πολύ να’ρθεί η βραδιά.
Πώς έχω την ψυχή βαριά,
το δειλινό, την Κυριακή.
Ήταν δειλινό Κυριακής και η ψυχή μου ήταν βαριά. Αλλά ούτε πραματευτής υπάρχει πια, ούτε καμπάνα θα ακουγόταν μέσα στην βουή.
_____________________________________________________
198 σχόλια:
Το ποίημα, είναι του Ζαχαρία Παπαντωνίου - απόσπασμα.
Με συγκίνησε ιδιαιτέρως το σημερινό σας post καθώς είμαι κατά το ήμισυ Παλαιο-Φαληριώτης και αναπολώ κι εγώ το Παλαιό Φάληρο στο οποίο μεγάλωσα και φυσικά δεν υπάρχει πια.
Πάντα χωρεί και ουδέν μένει,
δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίης, Ηράκλειτος
Δεν λες πούφυγε και το αεροδρόμιο και κάπως ησυχάσαμε όλοι οι Αλιμούσιοι, και οι Παλαιοφαληριώτες και οι Γλυφαδιώτες;
(όπως λέει και το άσμα)
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει...με τρομάζει.
:))
Γεννήθηκα στην Πόλη, στο Μόδι του Kadikoy (αρχαία Χαλκηδόνα), στην ασιατική πλευρά της Πόλης. Μεγαλώσαμε ως Έλληνες. Αυτή ήταν η ταυτότητα μας. Φύγαμε κυνηγημένοι και φοβισμένοι. Καταλήξαμε στην Ελλάδα. Ήμουν λίγο μικρότερος από 11 χρονών. Ξεριζωθήκαμε. Η Ελλάδα θα ήταν ο τόπος μας πια.
Παλαιό Φάληρο ήταν ο νέος τόπος διαμονής μας. Μείναμε εκεί πολλά χρόνια. Αγάπησα και αγαπώ το Φάληρο, είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Έτσι μ΄ αρέσει να το αποκαλώ τώρα.
Με την Πόλη τα πράγματα υπήρξαν πιο πολύπλοκα. Ο αποχωρισμός ήταν τραύμα. Δεν το ήξερα. Χρειάστηκε πολύς καιρός, εσωτερικές διεργασίες και πολλή δουλειά για να υποψιαστώ πως το κεφάλαιο Πόλη μόνο νεκρό δεν ήταν μέσα μου. Μίλησα με άλλους Κωνσταντινουπολίτες, άκουσα τις ιστορίες τους. Ζυμώθηκε το πράγμα μέσα μου.
Η Πόλη δεν είναι ένας γεωγραφικός τόπος είναι κομμάτι της ψυχής μου. Λίγο με ενδιαφέρει το πόσο έχει αλλάξει. Λίγο με ενδιαφέρει το ποιοι την κατοικούν σήμερα. Μέρος αυτού που είμαι είναι για πάντα δεμένο με τις πρώτες εκείνες εικόνες, ήχους, αρώματα που έζησα εκεί...
Τι ωραια που εξελίσσεται αυτό το blog με εξαιρετικές φωτογραφίες, που μας προβληματίζουν, μας κάνουν νοσταλγικούς, μας χαλαρώνουν, νάστε καλά Νίκο.
Αυτό το σπίτι μου θύμισε την παλιά οδό Ανθέων στη Θεσσαλονίκη, γεμάτη ωραιότατα αρχοντικά, τα οποία γκρέμισε η βιασύνη μας , να προλάβουμε μήπως και δεν καταφέρουμε να κάνουμε έκτρωμα την πόλη μας. Τι κρίμα!
takis alevantis είσαι σε φάση Ηράκλειτου...
"ποταμό" εννοείς την Ποσειδώνος... πράγματι εκεί δεν "εμβαίεις" ούτε άπαξ...
Καλημέρα στην παρέα,
Περιδιαβαίνοντας διάφορες γειτονιές άλλων πόλεων εκτός της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, έχω την συνήθεια να σταματώ σε παλιά κτίσματα που αντέχουν ακόμη στον χρόνο και στο μυαλό μου να διαβαίνουν το κατώφλι και να ξεπροβάλουν στα μπαλκόνια και στα παράθυρα, φιγούρες του παρελθόντος.
Πόσες άραγε ψυχές, χάρηκαν πόνεσαν και έκλαψαν εκεί μέσα στο διάβα του χρόνου;
Στέκομαι και χαζεύω μερικές φορές, αν τυχόν έχω φώτο μαζί μου φωτογραφίζω κιόλας, σε σημείο που η παρέα διαμαρτύρεται. Μα τι κάνεις και χαζεύεις εκεί; Τι τέλος πάντων βλέπεις τόση ώρα;
Εγώ όμως βλέπω και με τα μάτια της ψυχής.
Ο Σαββόπουλος έλεγε ότι μεγάλος, περπατούσε στην παλιά γειτονιά του και όλα είχαν αλλάξει. Καλά-καλά δεν αναγνώριζε που ήταν το σπίτι του. Σε μια στιγμή, ανασήκωσε το πόδι του στην άσφαλτο – εκεί υπήρχε παλιά μια βαθιά λακκούβα. «Ξαφνικά όλα ήταν εντάξει» είπε, «η παλιά μου γειτονιά υπήρχε ακόμα, δεν είχε χαθεί».
Τέτοια αισθήματα και μνήμες, βέβαια, χάνονται με τους ανθρώπους που τις περιέχουν. Προσωπικά, πολλές φορές στη Θεσσαλονίκη (που είναι άναρχα και εντελώς δομημένη) βλέπω αντίστοιχες ‘οπτικές λακκούβες’. Περπατάω σε ένα δρόμο και ξαφνικά με χτυπάει μια λουρίδα ανοιχτού ορίζοντα, με τον Όλυμπο απέναντι. Ένα νεοκλασικό φαίνεται από ένα στενάκι, ή το μέρος κάποιων μνημείων, που κάποτε δέσποζαν στο περιβάλλον τους και τώρα είναι χαμένα μέσα στις πολυκατοικίες.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι και στο Νέο Φάληρο ακόμα επιζούν μερικά απο τα παλιά αρχοντικά του με ψηλές οροφές (πάνω απο 3,5 μέτρα), όμορφα διακοσμημένα ταβάνια και κήπο ολόγυρα.
Τα περισσότερα είναι στην κατάσταση των φωτογραφιών του Ν.Δ.
Καλημέρα!
Το πόεμ το έχει μελοποιήσει πολύ ωραία (στα πλαίσια τις νεοκυματικής κατατονίας) ο Σπανός.
Έχω περάσει πολλά χρόνια καταρώμενος την καταστροφή του παλαιού, την κυριαρχία της μπουλντόζας και του μπετόν, ώσπου κατάλαβα οτι η νοσταλγία είναι καθαρή αρρώστια. Ό,τι έφυγε,
έφυγε. Εμείς μένουμε.
Συμφωνώ απολύτως με το σχόλιο της "σαλταρίδος"
Οι φωτογραφίες από τα παλιά σπίτια αποπνέουν μια μελαγχολία και μια νοσταλγία. Αν στην φωτογραφία υπάρχει και κάτι ζωντανό, όπως ένας σκύλος, ή ένας άνθρωπος- ταιριαστός με το περιβάλλον- ή μια σκιά πίσω από το παράθυρο, το θέμα αλλάζει. Γίνεται όχι πια νοσταλγία αλλά ζωή, αντίσταση στον χρόνο...
Στις φωτογραφίες μου, πάντα προτιμούσα την απουσία ανθρώπου. Είχα βγάλει μιά φωτογραφία στο κάστρο της λίμνης των Ιωαννίνων. Η πρώτη νόμιζα ότι απέτυχε γιατί περνούσε κάποια γριά κυρία, κυρτωμένη από τα χρόνια, με μαύρη ενδυμασία. Ξανατράβηξα την φωτογραφία αφού έφυγε η γριά και έμεινε μόνο το τοπίο. Τώρα, μετά τόσα χρόνια, η φωτογραφία με την γριά, με κάτι ζωντανό δηλαδή, μου φαίνεται πιο ενδιαφέρουσα, με σαφές θέμα.
Καλημέρα,
Πριν από λίγο διάβαζα στους roosters το θέμα με τον κ. Ν. Δήμου, ο οποίος έστειλε επιστολή στην Ελευθεροτυπία για το "Μακεδονικό".
Υποθέτω ότι το αρχικό "Ν" δεν σημαίνει απαραίτητα Νίκος, αλλά ούτε και ολόκληρο το Ν. Δήμου σημαίνει αποκλειστικά συγκεκριμένο άτομο.
Δικαίωμα του συνονόματου επιστολογράφου να έχει τις απόψεις του, το λάθος νομίζω βρίσκεται στην εφημερίδα, η οποία δεν έλεγξε ποιός ήταν και άφησε το κοινό να ταυτίσει τον επιστολογράφο με συγκεκριμένο πρόσωπο.
Στημένη δουλειά (δηλ κάποιος κ. Τρεχαγυρευόπουλος, που υπέγραψε ως Ν. Δήμου) δεν νομίζω πως ήταν.
Άσχετο το σχόλιό μου, αλλά με εντυπωσίασε η ιστορία αυτή.
Το παράθυρο στη θάλασσα, το δωμάτιο με θέα είναι μια πραγματικότητα που θα μπορούσε να συνιστά στη χώρα αυτή λόγο περί του αυτονοήτου. Γύρω γύρω θάλασσα. Οι άνθρωποι λίγοι. Καθείς θα μπορούσε να έχει μια θέση.Μια ποιότητα ζωής και μια στιγμή ζωής με κάποιο νόημα.
Ομως όχι. Οφείλουμε να ζούμε αμυντικά. Θωρακισμένα. Και ο φόβος μας να συμπικνούται εν πολλοίς τους άλλους. Στην ανθρώπινη θέαση.
Η αντοχές απαιτούν τα παράθυρα κλειστά. Το φώς τεχνιτό. Και τη θέα επιλεγμένη σχολαστικά. Αλλιώς κάμπτονται. Και φυσικά ο λόγος για "το παράθυρο" συνειρμικά αναφέρεται στο...τηλεοπτικό.
Κύριε Δήμου, το σπίτι αυτό βρίσκεται κοντά στο, ούτως ειπείν, «πατρικό» μου. Για χρόνια, στο παράθυρο φαινόταν ένας γέρων να διαβάζει (ή να γράφει, δεν μπορούσες να διακρίνεις έτσι σκυμμένος που ήταν). Τα τελευταία χρόνια δεν τον έβλεπα πια... Πηγαίνω κι εγώ σπανιότερα πλέον κατά κει...
Καλημέρα Κε Δήμου
Να δείτε τι θα πάθουμε εμείς όταν γεράσουμε!
Ένας κυριακάτικος περίπατος θα μας φέρνει μπροστά σ' ένα βουνό από μπετόν και σίδερο που θα σαπίζει σε μια άγρια εικόνα. Δίχως ανθρώπους δίχως μυρωδιές δίχως έστω ένα πράσινο φύλλο. Σκέφτεστε πως θα είναι όλος αυτός ο τεράστιος όγκος πολυκατοικιών σε κάποια χρόνια από τώρα; Δεδομένου και του ότι στην χώρα η υπόθεση συντήρηση και φροντίδα του κτιρίου είναι ανύπαρκτη.
Τουλάχιστον εσείς έχετε την πολυτέλεια να νοσταλγείτε ένα παλιό αρχοντικό μια ξεχασμένη μονοκατοικία έστω.
υγ:
τελικά το μόνο που θα άξιζε όλοι να νοσταλγούμε ίσως είναι το φυσικό τοπίο πριν μπει το οικοδόμημα. Αυτό που μάλλον χάνεται δια παντός.
Ντροπαλές μικρές ατάκες said...
Στημένη δουλειά (δηλ κάποιος κ. Τρεχαγυρευόπουλος, που υπέγραψε ως Ν. Δήμου) δεν νομίζω πως ήταν.
----------------------------
To ήταν στημένη δουλειά αποδεικνύεται από το ότι ένω έλαβαν αμέσως διάψευσή μου όχι μόνο δεν την δημοσίευσαν αλλά δημοσίευσαν και συγχαρητήριο γράμμα που απευθυνόταν σαφώς προς εμένα.
Τώρα που σχεδόν ολοκληρώθηκε η περιπέτεια με τα t-shirt και τις αφίσες doncat, ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για τα καλά σας λόγια.
Η δική μου ανταμοιβή ήταν τα συγκινητικά σας γράμματα, πολλά απ’ αυτά θα τα θυμάμαι για πολύ καιρό...
Σήμερα έλαβα ένα γράμμα από κάποιον από την παρέα,
που μ’ έκανε να χαμογελάσω και να συγκινηθώ.
Aντιγράφω ένα απόσπασμα:
Παρακολουθώ τη νέα μορφή του doncat blog και έχω να πω ότι μου αρέσει πολύ.
Όμως δεν στέλνω κανένα σχόλιο γιατί είμαι υπό την επιρροή σοκ.
Τις προάλλες ένας φίλος μου δώρισε ένα βιβλίο με κείμενα του Νίκου Δήμου, εκείνη την έκδοση για τα 50 χρόνια της παρουσίας του στα ελληνικά γράμματα.
Δεν είχα ξαναδιαβάσει ποτέ κείμενά του και μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα.
Όμως παράλληλα ντράπηκα.
Συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος είναι εξαιρετικός συγγραφέας και ντράπηκα για κάποια σχόλια που είχα στείλει στο blog του.
Γιατί σε κάποια από αυτά σχεδόν τον αντιμετώπιζα σαν συνομήλικο μου.
Θέλω να πω ότι τώρα που πραγματικά εκτίμησα τον συγγραφέα Νίκο Δήμου αισθάνομαι ότι δεν έχω δικαίωμα να σχολιάσω στο blog του.
Πες το σεβασμό, πες το βλακεία, πες το σοκ.
Ελπίζω να μου περάσει σύντομα.
Κι εγώ ελπίζω να σου περάσει γρήγορα, η παρέα σε χρειάζεται...
Καλημέρα σε όλους.
Πολλοί έχουμε μνήμες από σπίτια αρχοντικά ή απλά και μόνο παλιά. που ο χρόνος τα έχει ρημάξει. Είναι και δική μου ανάγκη, να σταθεί η ματιά και να τριγυρίσει ανάμεσα στα ερείπια. Μα θέλω να προχωρήσω, να πλησιάσω περισσότερο.
Ανοίγω την πόρτα και αισθάνομαι την αντίστασή της στην εισβολή ενός ξένου. Θέλει να κρατήσει μυστικά όλα όσα έχουν συμβεί στο σπιτικό. Μα εγώ επιμένω να παραβιάσω το χώρο, όχι από περιέργεια, αλλά με σεβασμό.
Ο κήπος σε εγκατάλειψη χρόνων φθίνει και χάνει την ομορφιά του. Τα σκαλοπάτια προς την πόρτα, ένα-ένα μαρτυρούν με τη στραπατσαρισμένη όψη πόσοι άνθρωποι τα διάβηκαν για να επισκεφτούν τους νοικοκυραίους. Η πόρτα είναι εκεί, ξεβαμμένη, με ρωγμές και ξέφτια, μα η σιδεριά μπροστά στα τζάμια αντέχει ακόμα. Πιάνω το χερούλι και νιώθω τη ίχνη από εκατοντάδες άλλα χέρια που το άγγιξαν, άλλοτε μεταφέροντας έναν όμορφο χαιρετισμό και συχνά ένα δυσάρεστο μαντάτο.
Πιο μέσα συνήθως είναι αδύνατον να διαβείς. Κι αφήνεις τότε τη φαντασία να φτιάξει τις δικές της ιστορίες….
Μελαγχολία είναι το αίσθημα που μεταδίδουν όλα. Για τους ανθρώπους που έφυγαν, για την κατάντια των άψυχων υλικών που όμως συμμετείχαν κάποτε και πρόσθεταν τη δική τους πινελιά στη ζωή της οικογένειας που τα δημιούργησε. Kαι σε ακολουθεί η κατήφεια ώσπου κάποιες νέες εικόνες να σε ξεμυαλίσουν και να ξεχαστείς. Άλλοτε όμως, τις κουβαλάς για καιρό.
Andy,
Σ' ευχαριστώ και δημόσια. Εμπράκτως μάλιστα, αφού σου γράφω φορώντας το μπλουζάκι που μου έστειλες.
(μόνο βεβαίωσέ με ότι δεν ξεβάφει, αλλιώς να μη το πλύνω και φύγει η ωραία στάμπα).
Ωραίες φωτογραφίες.
Σκέπτομαι ότι κάποιοι θα περιμένουν με ανυπομονησία να κατεδαφιστεί το σπίτι για να χτιστεί στη θέση του κανένα γυάλινο κτήριο,ένα απο τα πολλά που βλέπουμε στις μεγάλες λεωφόρους.Εύχομαι να είναι καλά όποιος μένει εκεί και λυπάμαι που όλο και πιο συχνά βλέπουμε τέτοια σπίτια να εγκαταλείπονται...
Συνεπώς, εάν υπήρχε "στημένη δουλειά" φταίει η εφημερίδα, που εκμεταλλέυθηκε την συνωνυμία, για να δημιουργήσει εντυπώσεις και όχι ο επιστολογράφος
Στις παραπομπές στην Ελευθεροτυπία είδα μόνο την επιστολή του συνονόματού σας και την ακόλουθη συγχαρητήρια επιστολή.
Σκέφτομαι τα εξής:
1) Κάποιος Ν. Δήμου στέλνει μία επιστολή, που δημοσιεύεται.
2) Ο συγγραφέας Ν. Δήμου στέλνει επιστολή στην εφημερίδα, διευκρινίζοντας ότι δεν είναι αυτός. Η εφημερίδα κρατά την επιστολή στο αρχείο της, καθώς υπάρχουν και συνωνυμίες και δεν θεωρεί υποχρέωσή της να δημοσιεύει τις διευκρινίσεις του καθενός στις περιπτώσεις συνωνυμίας.
3)Επιστολογράφος Χ στέλνει με την σειρά του επιστολή, αναφερόμενος στην επιστολή του Ν. Δήμου μπερδεύοντας τον συγγραφέα με τον συνονόματό του.
4) Η εφημερίδα δημοσιεύει το συντομότερο δυνατόν, εάν γίνεται κάτω και από την επιστολή του Χ, την διευκρίνηση του συγγραφέα Ν Δήμου και για την πληροφόρηση του αναγνωστικού κοινού.
Εάν δεν έγινε το 4, ή εάν η επιστολή του συνονόματου Ν. Δήμου είχε δημοσιευθεί από την εφημερίδα με τίτλο του τύπου "Ο συγγραφέας Ν Δήμου για το Μακεδονικό", τότε υπάρχει στημένη δουλειά, ή αμέλεια που πρέπει να θεραπευθεί από την εφημερίδα.
Αν δεν υπηρχε η αναπτυξη,θα απολαμβαναν θέα παραλιας μονο πολυ λιγοι πλουτοκρατες μον/κιων & οχι το πληθος στις πολ/κιες. Οσο για τους τουρκογραικους,οσο εχασαν τη πολη τους,αλλο τοσο εχασαν & τα αδελφια τους οι Τουρκοι τη Σαλονικη. Γι' αυτο,πρεπει να επιστρεψουν ολοι στις χαμενες τους πατριδες,με τη μεθοδο της διπλης υπηκοοτητας.
Η πρώτη φωτό μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Κάτι παρόμοιο που λέμε με τα λουλούδια, όταν η ομορφιά τους είναι σαν ψεύτικη.
@ ντροπαλές μικρές ατάκες said:
"4) Η εφημερίδα δημοσιεύει το συντομότερο δυνατόν, εάν γίνεται κάτω και από την επιστολή του Χ, την διευκρίνηση του συγγραφέα Ν Δήμου και για την πληροφόρηση του αναγνωστικού κοινού.
Εάν δεν έγινε το 4, ή εάν η επιστολή του συνονόματου Ν. Δήμου είχε δημοσιευθεί από την εφημερίδα με τίτλο του τύπου "Ο συγγραφέας Ν Δήμου για το Μακεδονικό", τότε υπάρχει στημένη δουλειά, ή αμέλεια που πρέπει να θεραπευθεί από την εφημερίδα."
Δεν έγινε βέβαια το 4 και εδώ τώρα είναι στημένη δουλειά ή αμέλεια?
Γιατί όταν δημοσιευόταν η επιστολή του Χ ο δημοσιογράφος ήξερε ότι ο ΝΔ είχε στείλει επιστολή...
Εγινε εκτεταμένη συζήτηση του θέματος στο προηγούμενο post του παρόντος blog
Χάρι (αν αναφέρεσαι σε μένα) κι εμείς χάσαμε τότε το μισό πληθυσμό μας. Αλλά δεν μπορεί όλα να τα βλέπουμε κάτω από ένα (το ίδιο συνέχεια) πρίσμα. Διαφορεικά, θέματα οικολογίας, ρυμοτομίας, ανάπτυξης, θα σκοντάφτουν (και θα μένουν μόνιμα έξω από τη συζήτηση) χάρην του ποιος έμενε κάποτε εδώ και ποιος μένει τώρα. Δεν εννοούσα ότι ‘χάσαμε’ την πόλη μας απέναντι σε αυτούς που την έχασαν περισσότερο - αλλά ότι την καταστρέψαμε. Μόνοι μας.
Ακόμα και το φως στις φωτό είναι νοσταλγικό...
Είναι περίεργο τι παιχνίδια παίζει η μνήμη.
Αυτές τις 3 φωτογραφίες τις είχα τραβήξει περυσι το καλοκαίρι μαζί με πολλές άλλες κι ήταν θαμμένες (και ξεχασμένες) μέσα σε ένα φάκελο με κάπου 80 φωτό χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Πως τις θυμήθηκα; Διαβάζοντας το ποίημα, ανακάλεσα ότι το είχα θυμηθεί βλέποντας αυτό το σπίτι και την κυρία στο παράθυρο.
Το σπίτι μου θύμισε το ποίημα και, έξη μήνες μετά, το ποίημα μου θύισε το σπίτι.
Το σημερινό ποστ μού έφερε στο νου τη "Σονάτα του σεληνόφωτος" του Ρίτσου...
(Απόσπασμα)
Άφησέ με νάρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι, δε θα φαίνεται
που ασπρίσαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι
θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου.
Δε θα καταλάβεις.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου.
Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια δε θέλω να τ’ ακούσω. Σώπα.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου
λίγο πιό κάτου, ως τη μάντρα του
τουβλάδικου,
ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται
η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο...
. . . . . . . . . . . . . .
Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου.
Τούτο το σπίτι στοίχειωσε, με διώχνει
θέλω να πω έχει παλιώσει πολύ, τα καρφιά ξεκολλάνε,
τα κάδρα ρίχνονται σα να βουτάνε στο κενό,
οι σουβάδες πέφτουν αθόρυβα
όπως πέφτει το καπέλο του πεθαμένου απ' την κρεμάστρα στο σκοτεινό διάδρομο
όπως πέφτει το μάλλινο τριμμένο γάντι της σιωπής απ' τα γόνατά της
ή όπως πέφτει μια λουρίδα φεγγάρι στην παλιά, ξεκοιλιασμένη πολυθρόνα...
Ελπίζω η ένοικος του σπιτιου να μην αισθάνεται βάρος σε όλους όσους περιμένουν την αξιοποίηση της οικοδομής
:-(
Αναφερθηκα παρεμπιπτοντος στη " προσφυγιά" εν γενει. Οσοι διωχτηκαν με μονομερη ενεργεια,βρηκαν σπιτι απο το κρατος. Οσοι εφυγαν με ανταλλαγη,εμειναν στα σπιτια των διωγμενων. Κανονικα,επρεπε no hard feelings. Αλλα...να μη βγουμε απο το θεμα. Γενικα,ο εκδημοκρατισμος των προνομιων,οπως η θεα παραλιας,ειναι στοιχειο πολιτισμου.
Μετά τον Mazower σκέφτηκα πόσες ανακολουθίες έχει αυτή η πόλη… Πόσες ασυνέχειες. Και άντε, με την ανταλλαγή πληθυσμών χάσαμε μεν σαν πόλη το μισό πληθυσμό μας (πήγε στην Τουρκία) αλλά τουλάχιστον αυτοί έζησαν. Τι να πει κανείς για τους Εβραίους – τη μεγαλύτερη κοινότητα της πόλης, κι αυτή που την έσωσε όταν έμεινε χωρίς κατοίκους;
Θέλω να πω, η προσφυγιά δεν είναι το μεγαλύτερο κακό που συνέβη σ’ αυτά τα μέρη. Αλλά όντως να μην αλλάζουμε το θέμα. Θα έχω να πω κάτι για τις ‘θέες’ από παραλία και την πρόοδο (τουλάχιστον οι βουνίσιες θέες ανήκουν σε εκκλησίες) αλλά αργότερα.
Αυτό το σπίτι είναι δίπλα από ένα ιταλικό εστιατόριο που λέγεται Il Fungo; Με ένα πολύ φαρδύ πεζοδρόμιο μπροστά;
aggelos-x-aggelos said...
Αυτό το σπίτι είναι δίπλα από ένα ιταλικό εστιατόριο που λέγεται Il Fungo; Με ένα πολύ φαρδύ πεζοδρόμιο μπροστά;
------------------------------
Δεν πρόσεξα κάτι τέτοιο. Ήμουν εντελώς απορροφημένος από το σπίτι.
Μάλλον αυτό είναι, είχα κολλήσει και εγώ όταν είχα περάσει από εκεί. Αν ξαναπεράσετε πάντως, μπείτε στο εστιατόριο και δοκιμάστε μια υπέροχη μακαρονάδα που φτιάχνουν με κοτόπουλο.
Sorry για το άσχετο, αλλά και το φαγητό, όπως και η φωτογραφία, τέχνη δεν είναι;
Συγχαρητήρια για τις φωτογραφίες.
Το ανοιχτό παράθυρο που βλέπει στον δρόμο και τους περαστικούς είναι ωραίο γιατί είναι ανοιχτό στον κόσμο, δηλώνει ότι αυτός που είναι μέσα είναι συγχρόνως με έναν τρόπο και έξω.
Τέτοια παράθυρα πιά έχουν συνήθως μόνο τα παλιά σπίτια (πλούσια ή φτωχά).
Στα σύγχρονα, συνήθως ή έχουμε τη μικροαστική εκδοχή με διάφορες περίτεχνες κουρτίνες που συνειδητά αποκλείουν το να δεις και να σε δουν, ή έχουμε τη μεγαλοαστική εκδοχή με τα παράθυρα που βλέπουν μόνον στον κήπο της μονοκατοικίας χωρίς οπτική επαφή με τον δρόμο, γιατί τον δρόμο τον κρύβει μια μάντρα τύπου φυλακής ή φρουρίου.
Το ίδιο ισχύει και για τους κήπους. Στις πολυκατοικίες έχουμε (όταν έχουμε)διάφορα διακοσμητικά κηπάκια πέριξ της "πιλοτίς", στα οποία μόνον ο κηπουρός πατάει το πόδι του, οι ένοικοι τα προσπερνούν εποχούμενοι, όταν παρκάρουν ή ξεπαρκάρουν. Στις μονοκατοικίες έχουμε κήπους των οποίων συνήθως αποκλειστική χρήση είναι η διακόσμηση του κτίσματος, γιαυτό και συχνά δεν έχουν δέντρα που δίνουν σκιά ώστε να διαβάσεις το βιβλίο σου ένα ζεστό μεσημέρι.
Νομίζω τα σπίτια μας αποκαλύπτουν πολλά για την στάση μας απέναντι στη ζωή και τους ανθρώπους.
Τα παλιά σπίτια τα αγαπώ πολύ (πλούσια ή φτωχά), γιατί μου αρέσει η ηθική στάση που αποπνέει ο σχεδιασμός τους.
Pensierix, κι εγώ ανακάλεσα αυτό το ποίημα διαβάζοντας το ποστ, προσθέτω αυτό το απόσπασμα:
Συχνά πετάγομαι στο φαρμακείο απέναντι
για καμμιάν ασπιρίνη,
άλλοτε πάλι βαριέμαι και μένω με τον πονοκέφαλό μου
ν' ακούω μες στους τοίχους τον κούφιο θόρυβο που κάνουν
οι σωλήνες του νερού,
ή ψήνω έναν καφέ, και, πάντα αφηρημένη,
ξεχνιέμαι κ ετοιμάζω δυο ποιος να τον πιει τον άλλον; -
αστείο αλήθεια, τον αφήνω στο περβάζι να κρυώνει
ή κάποτε πίνω και τον δεύτερο, κοιτάζοντας απ' το παράθυρο
τον πράσινο γλόμπο του φαρμακείου
σαν το πράσινο φως ενός αθόρυβου τραίνου
που έρχεται να με πάρει
με τα μαντίλια μου, τα στραβοπατημένα μου παπούτσια,
τη μαύρη τσάντα μου, τα ποιήματα μου,
χωρίς καθόλου βαλίτσες τι να τις κάνεις;
Άφησέ με να έρθω μαζί σου....
Έτσι υποθέτουμε ότι και η γηραιά κυρία του παλιού αρχοντικού δεν κοιτούσε τα αυτοκίνητα ή τα γκρίζα κτίσματα, αλλά τη φυγή της σε άλλους τόπους ή μάλλον χρόνους. Εκεί που συνοδεύουν η απαλή μουσική, τα λαχανιασμένα αγόρια ή οι καλοχτενισμένες κοπέλες. Μια φορά να ονειρευτείς κι είσαι καταδικασμένος ονειροπόλος συν μια σκέψη: Τα περισσότερα όνειρα κι ονειροπολήσεις διοχευτέτηκαν στο σύμπαν μπροστά από ένα παράθυρο. Μάλλον γιατί είναι το παράθυρο μια δίοδος στον κόσμο, τον ουρανό, την κίνηση. Από τη μία. Από την άλλη είναι η μικρότητά του: σου θυμίζει πως είσαι σπίτι κι η ασφάλεια τεσσάρων τοίχων προσφέρει χρόνο και μια τύπου καταπίεση να ονειρευτείς...
"αλέξης χαρισιάδης" δεν ιδρύουμε ένα σύλλογο νοσταλγών του παλαιού Παλαιού Φαλήρου που δυστυχώς δεν υπάρχει πια; Πήγαινες εκεί σχολείο; Την εποχή εκείνη υπήρχε μόνο ένα γυμνάσιο και λύκειο! (Ναϊάδων και Αιόλου).
Το ποίημα του Παπαντωνίου έχει γίνει και τραγούδι νεοκυματικό, με τη φωνή της Χωματά αν δεν κάνω λάθος.
Όπως με ειδοποιούν (και το διαπίστωσα) το σχόλιο με την υπογραφή Αφρικανίς στις 9:29 το πρωί είναι κατά λέξη αντιγραφή από το blog του Αλέξη Χαρισιάδη (που είχε αφήσει σχόλιο στις 8:07).
Και είπα κι εγώ: πώς τόπαθε ο "σαλτάρω" και γράφει με ειρμό!
ΠΛησίον παραθύρου ανοικτού
Εν φθινοπωρινής νυκτός ευδία,
πλησίον παραθύρου ανοικτού,
εφ’ ώρας ολοκλήρους, εν τελεία,
ηδονική κάθημαι ησυχία.
Των φύλλων πίπτ’ η ελαφρά βροχή.
Ο στεναγμός του κόσμου του φθαρτού
εν τη φθαρτή μου φύσει αντηχεί,
αλλ’ είναι στεναγμός γλυκύς, υψούται ως ευχή.
Aνοίγει το παράθυρόν μου κόσμον
άγνωστον. Aναμνήσεων ευόσμων,
αρρήτων μοι προσφέρεται πηγή.
Επί του παραθύρου μου πτερά
κτυπώσι — φθινοπωρινά πνεύματα δροσερά εισέρχονται και με περικυκλούσι κ’ εν τη αγνή των γλώσση μοι λαλούσι.
Ελπίδας αορίστους και ευρείας
αισθάνομαι· κ’ εν τη σεπτή σιγή
της πλάσεως, τα ώτα μου ακούουν μελωδίας, ακούουν κρυσταλλίνην, μυστικήν εκ του χορού των άστρων μουσικήν.
Καβάφης, από τα πιο ωραία "παραθυρένια" ποιήματα
Διαβάζω στη σημερινή «Ε».
*Παρακαλείται ο κ. Ν. Δήμου, (όχι ο γνωστός συγγραφέας) επιστολή του οποίου δημοσιεύθηκε στην «Ε» στις 10.1.2007, να επικοινωνήσει με τη στήλη (210-9296209).
I think that pure lack of professionalism explains many (would be) conspiracies ... but again I may be mistaken
Αν και νομίζω ότι ο κ. Δήμου έχει εξίσου ταλέντο στο γράψιμο και στην φωτογράφηση, τον προτιμώ ως φωτογράφο. Και αυτό επειδή έχω την αίσθηση ότι όταν φωτογραφίζει αφήνει τον εαυτό του περισσότερο ελεύθερο από όταν γράφει.
Και για να μην παρεξηγηθώ, νομίζω (μπορεί να κάνω και λάθος) ότι η θεματολογία των κειμένων του αντλείτε σκοπίμως από χώρους «εναλλακτικούς», που δεν έχουν και πολλά να δώσουν.
Ίσως να είναι κουσούρι από τον χώρο της διαφήμισης και με αυτόν τον τρόπο θέλει να καταστήσει σαφέστερο ότι ο γραφών αναδεικνύει το θέμα και όχι το αντίστροφο.
Τέλος αυτό με το άρθρο στην Ε καλό θα ήταν να το δείτε ως αστείο διότι τέτοιο είναι. Πάντως για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα από τον κ. Δήμου τέτοια ακραία συμπεριφορά του στυλ «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ;»
Στα 90 του δηλαδή τι να περιμένουμε ; :)
Καλή αρχή στο νέο φωτο-μπλόγκ, και ελπίζω με περισσότερες γάτες και λιγότερα νιαουρίσματα
@ whom it may concern
Δηλώνω υπεύθυνα πως η Ζωή γράφει, σκέφτεται και ενεργεί εξαιρετικά σοβαρά.
Κι επειδή έχει πλήρη έλλειψη σοβαροφάνειας, έχει την πολυτέλεια να διανθίζει τον λόγο της και με πιο ελαφρά στοιχεία. Που, όμως, τον ομορφαίνουν.
Μακάρι κι άλλοι πολλοί να 'γραφαν έτσι.
@antvol
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Κοκκίνισα τώρα…Επίσης πολύ θα ήθελα να σε έχω αφεντικό.
@ zoi
Έκλεισε η δουλειά. Ελπίζω μόνο να προσφέρεις καλό μισθό.
Όνειρο, όνειρο, όνειρο!! Οι ξεχασμένες μονοκατοικίες αναμεσα στα μεγάλα θηρία είναι κάτι το οποίο με μαγεύει και με συγκινεί όσο λίγα πράγματα στη ζωή...
(Νίκο, ευτυχώς, έχεις πάντα την D80 αγκαλιά στις εξόδους σου).
Η πρώτη φωτογραφία με το παράθυρο, θα μείνω να την κοιτώ για ώρα. Νομίζω ότι είναι η ομορφότερη απ΄όλες που έχεις ποστάρει στα μπλογκ, συνολικά.
Καλησπέρα σε όλους!
harrygreco said...
"Αν δεν υπηρχε η αναπτυξη,θα απολαμβαναν θέα παραλιας μονο πολυ λιγοι πλουτοκρατες μον/κιων & οχι το πληθος στις πολ/κιες".
Η ανάπτυξη της πόλης αύξησε όντως με αριθμητική πρόοδο τους τυχερούς που μπορούν να δουν τη θάλασσα από τις πολυκατοικίες τους.
Δυστυχώς, όμως αύξησε με γεωμετρική πρόοδο τους φτωχούς που πίσω από αυτές τις πολυκατοικίες βλέπουν τις περασιές των γειτόνων τους. (Στην καλύτερη περίπτωση).
Ήταν (και είναι) λάθος αυτή η ανάπτυξη.
elinor said...
(Νίκο, ευτυχώς, έχεις πάντα την D80 αγκαλιά στις εξόδους σου).
-----------------------
To put things right: Δεν ήταν η D80 (δεν υπήρχε τότε) ούτε καν η προκάτοχός της η D100 αλλά μία μικρή compact της Casio.
Τελικά μερικές από τις ωραιότερες φωτογραφίες μου τις έχω βγάλει με πολύ απλές μηχανές.
Ένα καλό μάθημα για μας τους techno-freaks. Θυμάμαι πάντα τον Cartier Bresson και τον μοναδικό 50άρι φακό του.
miracle μην διαχωρίζετε τον φωτογράφο από τον συγγραφέα - οι φωτογραφίες χωρίς κείμενο δεν θα είχαν την ίδια δραστικότητα.
"Ακραία στάση". Δέκα μέρες περίμενα το αυτονόητο κι όταν άρχισαν να με κράζουν σε όλα τα φόρα, υπερασπίστηκα τη γνώμη μου. Πού είναι η ακραία στάση;
Να δηλώσω και εγώ παρόν μετά από τόσο καιρό.
Στην περιοχή έχω πάει πάρα πολλές φορές και το συγκεκριμένο σπίτι το θυμάμαι - υπάρχουν και αλλά πιο μέσα, αξίζει να πάτε αν έχετε διάθεση. Να παρατηρήσω μόνο ότι τέτοια αρχοντικά τα βλέπεις άνετα από τον δρόμο και όμορφαινουν την γειτονιά σε αντίθεση με τις σημερινές βίλες που έχουν ψηλές περιφράξεις καταστρέφοντας έτσι την αισθητική του χώρου.
...και αντιγράφοντας από online κειμενο για τον C. Bresson:
'He never photographed with flash, a practice he saw as "[i]mpolite...like coming to a concert with a pistol in your hand'.
(Διάβαζα reviews για την D80 και έτοιμη, καθώς είμουν, για την αγορά /ναι με τον 18-135mm, 'συγκρούστηκα' με την D200.. και χάνω τον ύπνο μου)!
Τι ωραία που έγραφε ο Ρίτσος όταν ξεχνούσε το κόμμα...
gatina ευχαριστώ που μας θυμίσατε αυτό το παράθυρο του καβάφη - κι όχι τα άλλα, τα γνωστότερα, τα κλειστοφοβικά:
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.
elinor said...
(Διάβαζα reviews για την D80 και έτοιμη, καθώς είμουν, για την αγορά /ναι με τον 18-135mm, 'συγκρούστηκα' με την D200.. και χάνω τον ύπνο μου)!
-------------------------
Elinor αν δεν είστε επαγγελματίας η 200 είναι υπερβολή. Η βασική διαφορά είναι στην αντοχή των υλικών: το ένα κλείστρο είναι προγραμματισμένο να αντέχει 100.000 λήψεις - το άλλο 500.000...
@ΝΔ
Αναρωτιόμουν αν στην δεύτερη φωτογραφία φαίνεται η σκιά του φωτογράφου (κάτω δεξίά) με κοντομάνικο :-)
pagis said...
@ΝΔ Αναρωτιόμουν αν στην δεύτερη φωτογραφία φαίνεται η σκιά του φωτογράφου (κάτω δεξίά) με κοντομάνικο :-)
--------------------------
Πώς μου ξέφυγε! Έπρεπε να την σβήσω - ψηφιακά. Δεν πειράζει... Ας υπάρχει και ένα ίχνος μου στην εικόνα.
Σκοπός της ζωής σου δεν είναι η χαμέρπεια. Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής σου είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής σου είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής σου είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής σου και της κάθε σου ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής σου είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς σου.
Ωωωωω.
Περασα με το Ιχ απο παραλιακη & κοζαρισα το σπιτι. Ειναι ενα ερειπωμενο ακατοικητο πια,ετοιμο για κατεδαφιση. Που πηγε & το ξετρυπωσε ο Δημου ? Παντως,η πολεοδομηση δειχνει & αυτη το φασιστικο αντιαναπτυξιακο χαρακτηρα των Γραικων. Ενιαιο υψος κτηριων - μολυβενια στρατιωτακια ,ωστε το πρωτο τραπεζι να 'χει θεα & οι πισινοι να βλεπουν τα σωβρακοκομπιναιζά των μπροστινων. Επρεπε η πρωτη λωριδα οικοπεδων να εχει π.χ 4ωροφα & οι παραμέσα απο ενα προσθετο οροφο ανα βαθμιδα. Να υπαρχουν 4 δρομοι με ανεμποδιστη θεα,αντι 1 τωρα. Αλλα,τι περιμενεις απο λαο οπου το 50% πιστευει σε φαντασματα ? Κουκου τζα...
Εχω ζήσει σε ένα τέτοιο μεγάλο σπίτι.
Η τουλάχιστον έτσι το έβλεπα τότε στα παιδικά μου μάτια.
Ηταν τότε μετακόμιση σε ένα 'καλύτερο σπίτι'. Μεγάλο, άνετο.
Ακόμα και με τα σημερινά κριτήρια.
Στην οδό Αστρους στον Κολωνό.
Μεγάλωσε όμως ακόμα περισσότερο με τις αναμνήσεις.
Αυτές ναι,
ήταν μεγάλες..
Ο πρώτος μου γατούλης ο μαύρος, ο καρατσίου όπως τον λέω. Χωρίς να το θέλει ο πατέρας μου τον πάτησε μια μέρα στο χαλί που χε αράξει, στον λαιμό.
Από τότε αντί για νιάου, έκανε κρα! Και μαύρος (καρα) που ήταν (μεγάλη συμπάθεια στα μαύρα γατούλια, κανείς δεν τα θέλει) του βγήκε το όνομα!
Εκεί στην αυλή του που με τον αδελφό μου, από όμορφες στιγμές παρ όλη τη φτώχεια τότε, δεν ξεμέναμε. Κάναμε τα απίστευτα! Ρίχναμε νερό στην μία μόνον άκρη της αυλής και κάναμε νεροτσουλήθρα με την κοιλιά ως την άλλη άκρη με ώθηση με τα πόδια στον τοίχο..
Και το γατούλι που όταν μετακομίσαμε σε πολ/κία (να χέσω την πρόοδο) το γατούλι επέμενε να μας ακολουθεί στην είσοδο...
Και οι στιγμές που η οικογένεια είναι χειμώνα μαζεμένη γύρω από την σόμπα και να μιλάμε.
Ο Πατέρας να λέει για τη δουλειά του, η Μητέρα για τα 'κατορθώματα' τα δικά μας..
"Για ας το ξανακάνει" να λέει ο Μπαμπάς...
Και να το ξανακάνουμε..
"Για ας το ξανακάνει" την επομένη..
Και την μαντεμένια σόμπα με πουριά με μαντεμένιο τον μυστικό δείπνο..
Παρασύρομαι και θα γράψω την ζωή μου εδώ! Τέλος εδώ λοιπόν..
Οταν με ρωτούν 'από που κατάγεσαι' πολλές φορές απαντώ: Από την οδό Αστρους και Βίαντος γωνία..
Ακόμα και σήμερα, όταν βλέπω κεντητά που λένε 'home sweet home" το μυαλό μου πάει μόνον σε εκείνο το σπίτι..
Και τώρα που γράφω αυτό το άρθρο ακούω την μουσική που εκεί πρωτογνώρισα και άκουγα. Από το τότε ...high end ραδιόφωνο της οικογένειας..
Jethro Tull και James Brown..
Αχ ΝΔ τι θέμα έβαλες σήμερα...
Από ένα παράθυρο σ' αντίκρυσα πρώτη φορά μακάρι και τελευταία από εκεί να σ' αποχαιρετούσα. Να λειτουργούσε κάπως το σχήμα κύκλου εντός μου.
Κε Δήμου
Μην την παρεξηγείτε την έρμη την ''αφρικανίς''.
Είναι μια φτωχιά μουσουλμάνα μέτοχος της Google που διαβιεί στο υποσαχάριο block, αλλά την περίοδο που κάνατε το post για τον Χριστόδουλο την έπιασαν μ' εξώγαμο από χριστιανό επιβήτορα και την καταδίκασαν σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Τελευταία στιγμή επενέβη ο Χριστόδουλος μέσω της Διεθνούς Αμνηστίας ως Πρέσβειρα καλής θελήσεως (γι' αυτό και δεν σας απάντησε τότε- όχι από ψωνάρα) και ο λιθοβολισμός σταμάτησε στο παρατσάκ του μη χειρότερου.
Τι τα θέλετε όμως. Η πετριά έκτοτε της έμεινε της κοπέλλας!
Εμπαινε farmer ...!
Καλησπέρα!
Εξαιρετικό post, ξεχειλίζει χρώμα, μυρωδιά & ποίηση. Έτυχε την στιγμή που το διάβασα να ακούω jazz του Billy Cobham (από τον δίσκο του: Crosswinds), & ήταν σα να'βλεπα ταινία.
Αλήθεια κ.Δήμου, έχετε σκεφτεί ποτέ την μουσική επένδυση των φωτογραφιών σας? Μέχρι & ανοικτή εκδήλωση θα μπορούσατε να κάνετε!!!...
gerasimos74 said...
Αλήθεια κ.Δήμου, έχετε σκεφτεί ποτέ την μουσική επένδυση των φωτογραφιών σας? Μέχρι & ανοικτή εκδήλωση θα μπορούσατε να κάνετε!!!...
-----------------
Παλιά (1985-6) είχα κάνει ένα slide show για την Ανδαλουσία με μουσική υπόκρουση (τι άλλο; φλαμένκο). Τότε υπήρχαν μηχανάκια που συντόνιζαν την προβολή με την μουσική - όλα αυτά τα άλλαξαν οι υπολογιστές και το powerpoint.
Καλησπέρα και ξεκινώ με κάτι άσχετο μεν, σχετικό -γενικώς- δε(κάτι σας τους "γνωστοί-άγνωστοι", ας πούμε, βλέπε και τους "ξηροί καρποί" κατά Χάρρυ Κλυνν...)
Παρακολούθησα πρόσφατα στη ΝΕΤ, ένα απόσπασμα παρουσιάσης 4 ελληνίδων συγγραφέων, σε κάποια αίθουσα του Μεγάρου(ένα είναι το Μέγαρο -δύο, για την ακρίβεια αλλά το "ορίτζιναλ"¨παραμένει ένα).
Εκεί λοιπόν, κάποια από τις 4 κυρίες, αναφερόμενη στην επιθυμία πολλών αναγνωστών να γνωρίσουν από κοντά τον/την αγαπημένο/η τους συγγραφέα, είπε:
"Το να θέλει κάποιος να γνωρίσει τον συγγραφέα ενός αγαπημένου βιβλίου, μοιάζει με το να θέλει κάποιος που αρέσκεται στο κοκορέτσι να θέλει να γνωρίσει το αρνί...".
Λοιπόν, κύριε Νίκο, είναι έτσι τελικά;
Έκανα λάθος βέβαια. Θα έπρεπε να πω "γνωστούς-άγνωστοι", κατά το "ξηρούς-καρποί".
Τέλος πάντων...
(απαντησούλα έχει το μαγαζί;:-)
I guess not...
(den katalaveno to 'eglima' -alla afou to katalavenete essis...)
(issos ftei pou ito "asxeto" -me tossa kai tossa sxetika edo, logiko)
sorry ya ta greeklish
Μελαγχολία, εγκατάλειψη και "βίαιους" αποχωρισμούς, μού θυμίζουν τα μοναχικά αρχοντικά που ξεψυχούν περικυκλωμένα από το τσιμέντο, αναζητώντας μάταια στη θέα τού παρελθόντος, τη χαμένη ελευθερία του ματιού, το ξέγνοιαστο αγνάντεμα, και ταυτόχρονα ικευτεύουν την ευαισθησία των περαστικών για ένα ύστατο χαίρε: μια φωτογραφία λίγο πριν το τέλος…
Βέβαια, το εν λόγω περήφανο ερείπιο αξιώθηκε κι ένα κείμενο/ποίημα από το ΝικόΔημο, που εκτός από τις «σκοτεινές κάμαρες όπου περνά μέρες βαρυές» ο Αλεξανδρινός, έφερε στο νου κι εκεινο το λησμονημένο τραγουδάκι του Αττικ:
Χτές αργά με ψυχή φορτωμένη
από θλίψη γιά σε περισσή,
πήγα μόνος να δω τι απομένει,
απ'τον κήπο που πότιζες εσύ.
Την πορτούλα ο κισσός είχε κλείσει,
μήπως ξένος κανείς την διαβεί
κι είχε ο χρόνος μ' αγκάθια στολίσει,
τη βρυσούλα που μένει πιά βουβή.
Μαραμένα τα γιούλια...
Με αγάπη
Παράγραφος
Luke Skywalker said...
Λοιπόν, κύριε Νίκο, είναι έτσι τελικά;
(απαντησούλα έχει το μαγαζί;:-)
------------------------------
Το μαγαζί έχει και άλλες δουλειές και δεν είναι συνεχώς στον υπολογιστή (π. χ. πρέπει και να δειπνήσει...).
Όσο για το ...αρνί, είναι λίγο κακόγουστη η παρομοίωση (και όχι απόλυτα σωστή - σωστότερο θα ήταν να γνωρίσει τον ψήστη) αλλά όχι λάθος.
Ο συγγραφέας ότι καλύτερο έχει το δίνει στο έργο του - σαν άνθρωπος μπορεί να είναι απογοητευτικός ή και δυσάρεστος.
Γι αυτό συνήθως καλό είναι να κρατάμε την απόσταση.
Κακόγουστη, πράγματι!
Ευχαριστώ.
Το χαρισμα του λογου ειναι σαν το μεγεθος στον ανδρα. Η το εχεις ή μπλοφαρεις. Η Παραγραφος δεν μπλοφαρει.Το χαρισμα ειναι ορατο.
Τώρα που μετά βασάνων έμαθες πως η συγκεκριμένη παρομοίωση εκρίθη κακόγουστη, μπορείς να αυτενεργήσεις περαιτέρω για βρεις και άλλες παρομοιώσεις - έχεις βλέπεις τώρα εσύ το κριτήριο και τον οδηγό - και να τις γράψεις απαριθμώντες τες περί την ώρα του αυριανού δείπνου και να θέσεις υψηλότερα νέα αρχέγονα ερωτήματα. Να πεις ότι ναι αναγνωρίσαμε ως κακόγουστη την χθεσινή παρομοίωση, είναι σήμερα όμως ημέρα δείπνου διαφορετική, τι θα πούμε για τη νέα παρομοίωση. Άμα βρεις τη μέθοδο; Καθάρισες!
@ Nikos Dimou ("To put things right: Δεν ήταν η D80 (δεν υπήρχε τότε) ούτε καν η προκάτοχός της η D100 αλλά μία μικρή compact της Casio. Τελικά μερικές από τις ωραιότερες φωτογραφίες μου τις έχω βγάλει με πολύ απλές μηχανές. Ένα καλό μάθημα για μας τους techno-freaks. Θυμάμαι πάντα τον Cartier Bresson και τον μοναδικό 50άρι φακό του.")
Το είχα σχολιάσει σε ανύποπτο χρόνο χωρίς αντιδράσεις: Η φορητότητα είναι ένας παράγων στη φωτογράφιση. Δύσκολα βγαίνεις κάθε μέρα με υλικό βάρους 1 κιλού και αξίας 1500 (τουλάχιστον) €. Και όταν το κάνεις, βγαίνεις σκοπεύοντας εξ αρχής στην φωτογράφiση. Αυτό μπορεί να επηρεάζει τον αυθορμητισμό της λήψης.
Πολλοί φωτογράφοι (και επαγγελματίες) διηγούνται ότι όταν στήνουν τις φωτογραφίες τους με μπόλικη λογική και γνώσεις συχνά δεν τους "βγαίνει" το αποτέλεσμα, ενώ ενθουσιάζονται εκ των υστέρων από λήψεις που έγιναν αυθόρμητα και απρογραμμάτιστα.
Πολύ περισσότερο για τον μέσο χρήστη, οι μικρές φορητές κάμερες που σε ακολουθούν παντού μπορεί να είναι γι' αυτές τις αυθόρμητες φωτογραφήσεις καταλληλότερες.
Δεν μιλάμε βέβαια για εξεζητημένες συνθήκες, όπου το υψηλής ποιότητας υλικό είναι απαραίτητο...
Νοσταλγικό το σημερινό ποστ και "αφαιρετικές" οι φωτογραφίες.
Αντιγραφω από ένα ποίημα του Σεφέρη:
...δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια
ξέρω πως έχουν τη φυλή τους, τίποτε άλλο.
Καινούργια στην αρχή, σαν τα μωρά
που παίζουν στα περβόλια με τα κρόσσια του ήλιου,
κεντούν παραθυρόφυλλα χρωματιστά και πόρτες
γυαλιστερές πάνω στη μέρα'
όταν τελειώσει ο αρχιτέκτονας αλλάζουν,
ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμη πεισματώνουν
μ' εκείνους που έμειναν μ' εκείνους που έφυγαν
μ' άλλους που θα γυρίζανε αν μπορούσαν
ή που χαθήκαν, τώρα που έγινε
ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο.
...
Ασχετη αλλα ενδιαφερουσα ερωτηση. Εχω μια αντικα Canon FTb του '77 με φακο 35αρι. Απο ποσα μεγκαπιξελ & πανω παιρνω σαφως ανωτερη ποιοτητα φωτο σε χαρτι εως 13Χ18 ?
Ζωή... Ο Πόε ή ο Έλιοτ ήταν δυσάρεστοι τύποι, βρίσκεις δυσάρεστο το αριστουργηματικό έργο τους;
Κι είναι αναρίθμητοι οι δυσάρεστοι καλλιτέχνες που απλά προσκυνάς απέναντι στη δύναμη της δημιουργίας τους. Σχεδόν ποτέ δεν συμβαδίζει ο χαρακτήρας του έργου με τον χαρακτήρα του δημιουργού όπως τον αντιλαμβάνονται οι "απ'έξω".
univers said...,
Πολλοί φωτογράφοι (και επαγγελματίες) διηγούνται ότι όταν στήνουν τις φωτογραφίες τους με μπόλικη λογική και γνώσεις συχνά δεν τους "βγαίνει" το αποτέλεσμα, ενώ ενθουσιάζονται εκ των υστέρων από λήψεις που έγιναν αυθόρμητα και απρογραμμάτιστα.
---
Φυσικά δεν είμαι επαγγελματίας, αλλά θα συμφωνήσω με το σχόλιο σας, διότι είναι αποδεδειγμένο το φαινόμενο που περιγράφετε.
Όσες φορές βγήκα με τα σύνεργα και την διάθεση της 'στημένης' φωτογραφίας, το αποτέλεσμα ήταν μίλια απόσταση από το επιθυμητό.
Τις στιγμές που απλά δεν με ενδιέφερε τι θα προκύψει, εμφάνιζα 'παπάδες'.
@ zoferos mesaionas
ευχαριστώ - την περίμενα την αρχή της "Κίχλης".
harrygreco στα 6ΜΡ έχεις άριστη ποιότητα για 13Χ18. Αλλά λίγα παραπάνω δεν βλάπτουν για να έχεις περιθώρια cropping. Π. χ. η πρώτη σημερινή φωτογραφία έγινε σωστή όταν κόπηκε περίπου η μισή της επιφάνεια.
harrygreco said...
Απο ποσα μεγκαπιξελ & πανω παιρνω σαφως ανωτερη ποιοτητα φωτο σε χαρτι εως 13Χ18 ?
Χωρίς να είμαι ειδικός νομίζω πως η ερώτηση δεν τίθεται σωστά.
Με μια ψηφιακή μηχανή έχεις διαφορετικές δυνατότητες από μια αναλογική.
Για παράδειγμα μπορείς να τραβήξεις εκατοντάδες φωτογραφίες σε ένα θέμα, με μηδενικό κόστος και μετά να επιλέξεις τις δυο-τρεις καλύτερες.
Όσον αφορά τα μεγαπιξελ, ενδεχομένως τα 5-6 είναι αρκετά για μια φωτογραφία 13Χ18. Όμως αν έχεις περισσότερα διαθέσιμα, μπορείς να κάνεις, εκ των υστέρων καλύτερο καδράρισμα (κροπάρισμα), χωρίς να χάσεις σε ποιότητα.
Υ.Γ. Αλήθεια τι απέγινε το αβατάρι σου που έφτιαξες με τόσο κόπο ;)
Για τους συγγραφείς: από αυτούς που γνώρισα προσωπικά, ελάχιστοι ήταν ενδιαφεροντες, σχεδόν κανείς πιο ενδιαφέρων από το έργο του. (Μόνο στους ελάσσονες συμβαίνει αυτό). Συνήθως είναι εγωπαθείς νάρκισσοι και δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν.
δεν κλαιω για τις μονοκατοικιες που χανονται. Κλαιω για τις κακοφτιαγμενες πολυκατοικιες...
Περπάτησε μεσ' ένα δωμάτιο όλο παράθυρα. Φως ανοιξιάτικο. Έπεσαν στο κρεβάτι -ήταν δυο, φύλων δε συμπληρωματικών- και δεν σταμάτησαν παρά σε δυο ώρες που πρόβαλε η πείνα τους στα κατάβαθα της μέρας. Ακολούθησε με τα μάτια μόνο τον γυμνό στα παράθυρα να κατεβάζει τις γρίλιες γελώντας: "αρκετά είδατε σήμερα". Αναρωτήθηκε πώς σκατά δεν πρόσεξε τα παράθυρα, σινεμάς δίχως αυλαία. Μετά -αμέσως μετά- σηκώθηκε να ψάξει τα εσώρουχά της σίγουρη πως αυτή θα ήταν η τιτανική έκθεση της σχέσης τους.
Τώρα, πλάι σε παράθυρο κλειστό, γελάει πιο δυνατά από εκείνον που κατέβαζε τις γρίλιες.
Για τον Harry και όποιον άλλο έχει ανάλογες φωτογραφικές απορίες, θα πρότεινα αυτό και αυτό.
Και όποιος ...αντέξει ;)
Προσωπικά τα βρήκα λίαν ενδιαφέροντα (ειδικά το πρώτο). Τι γνώμη έχουν άραγε οι photo experts της παρέας;
(το ...σπορ έχει αρχίσει πλέον να με ενδιαφέρει επικίνδυνα - ας προετοιμαστούμε και ενόψει της έκλειψης στη Σιβηρία του χρόνου :)))
Υ.Γ. Η "διαμάχη" αναλογικής vs ψηφιακής φωτογράφησης μου θυμίζει έντονα την αντίστοιχη με εκείνη του ήχου. Υποθέτω πως μπορώ να καταλάβω τους αντίστοιχους "πιουρίστες" και "χαϊεντάδες" της ...εικόνας. Φυσικά, ο περισσότερος κόσμος στον πλανήτη αντιμετωπίζει πιο "σοβαρά" προβλήματα, αλλά c' est la vie...
Thank u.Εχασα κωδικο & αβαταρι,οπως λεμε τ' αυγα & τα καλαθια.Ο ανθρωπος γινεται άνους/anus,λογω ηλικιας.ΑΑΕ. Εμαθα οτι ενας συμμαθητης μου απεβιωσε. Για ηλικια 44,ταξη του '81,το σκορ ειναι 37-3. Απο τους 40,εφυγαν οι 3. Ενδιαφερομαι κοινωνιολογικα για το σκορ ταξης Δημου.
Νίκο, πρόσεξε ΤΙ γράφεις στο τελευταίο σου σχόλιο (24 Ιαν 2007 12:08:00 πμ).
Θαρρώ πως υπάρχουν και ...εξαιρέσεις ;)
Καλημέρα
Για όποιον ενδιαφέρεται για Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η, & εφόσων είναι δυνατή η ακρόασή του στην Ελλάδα, ακούστε live από τον Radio Player που διαθέτει η ιστοσελίδα του, το πρόγραμμα του BBC radio 3, στην διεύθυνση: www.bbc.co.uk/radio3/index.shtml?logo ειδικά την εκπομπή Late Junction, από ΔΕ - ΠΑ, 22:15-00:00 ώρα Αγγλίας (2 ώρες πίσω).
Τα σχόλια περιττεύουν!!!
ΥΓ: mickey, με έχεις ετυπωσιάσει με τις γνώσεις σου!!! Είσαι...γάτος.
ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
:-)))
Κατά τα άλλα, σιχαίνομαι τις πολυκατοικίες, όσο "καλοφτιαγμένες" κι αν είναι. Αλλά δυστυχώς, έχουμε μαζευτεί πολλοί σε συγκεκριμένα μέρη (κυρίως το Λεκανοπέδιο της Αττικής) και ο διαθέσιμος χώρος είναι ελάχιστος.
Από την άλλη ένα τεράστιο ποσοστό της ελληνικής επικράτειας είναι ακατοίκητο, αλλά "προστατεύεται" από τη δόμηση με παρωχημένους νόμους (οι οποίοι έτσι κι αλλιώς καταπατούνται από τους επιτήδειους).
Το πρόβλημα για μένα είναι η έννοια της "μόνιμης κατοικίας", που είναι σχετικά πρόσφατο φρούτο στην ιστορία του ανθρώπινου είδους - προϊόν την Γεωργικής Επανάστασης πριν λίγες χιλιάδες χρόνια. Πρόσφερε ασφάλεια από τους φυσικούς κινδύνους, άμεση φροντίδα και εποπτεία στις καλλιέργειες και, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε τη συγκέντρωση ανθρώπων σε συγκεκριμένες περιοχές και επέφερε την έννοια της ιδιοκτησίας, της περιουσίας, της επικράτειας και όσων άλλων επακολούθησαν.
Η Βιομηχανική Επανάσταση επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση, καθώς δημιούργησε την παρεμφερή έννοια του "χώρου εργασίας". Κι αφού πακεταριστήκαμε σα σαρδέλες, αναγκαζόμαστε να τρώμε τη ζωή μας, συντηρώντας ένα αγκυλωμένο γραφειοκρατικό σύστημα, κολλημένοι σε μποτιλιαρίσματα στους δρόμους για εργασίες που μπορούν να γίνουν από το σπίτι μας (ή σχεδόν οπουδήποτε αλλού) με τη δεκαπλάσια (και βάλε) παραγωγικότητα (αρκεί να υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση).
Ενδέχεται η τεχνολογική πρόοδος, ειδικά στους τομείς των μεταφορών και των επικοινωνιών, να καταστήσει ξανά τις παραπάνω έννοιες ...περιττές. Ίσως μάλιστα να συμβεί αρκετά συντομότερα από όσο φανταζόμαστε ;)
(μπορεί να το "αναλύσω" αργότερα)
Υ.Γ. Ο πολιτισμός θα εξελιχθεί σε ένα άλλο, ανώτερο στάδιο ύπαρξης, μόνο όταν θα εξαφανιστεί το ...πρώτο συνθετικό του ;)
Μάλιστα!!!
Ο butler Χήθκλιφ σήμερα, γυρνώντας από την εντατική, ξανανοίγει την πόρτα του αρχοντικού με την κρυφή ελπίδα να ήταν όλα ένα κακό όνειρο, αλλά τελικά... κι από τη χαραμάδα το βλέπει το πάρτυ. Κλείνει την πόρτα και μουρμουράει "σε λίγο θα κόβει κι εισητήρια η γιαγιά..." κι αποφασίζει να ξαναγυρίσει στην εντατική, προφασιζόμενος νέο έμφραγμα. Εχει νόστιμες νοσοκόμες εκεί...
:)))
Πού να τον φέρναμε και στο Porn Festival (μικρή ανταπόκριση στο μαύρο μπλογκ μου) ή να τον είχαμε συζήτηση-πολυβολείο με τον δημοσιογράφο που μας τα είχε ψάλλει τις προάλλες (κι αυτή η "διευκρινιστική κουβέντα" στο άλλο μπλογκ μου, το άσπρο!). Ε, ψάξτε τα λίγο, έχουν γέλιο!
:))))
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΚΑΛΕΕΕΕ! ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ, BUT RISE & SHINE ANYWAY!
XXX
(πού'σαι elinor που κάνουμε τους θυρωρούς... Α, και στο προηγούμενο, ωραία συζήτηση στο τέλος. Και Μίκυ, κάνε μας κάνα σεμινάριο, τρέμε Ζαμπούνη!). ΛΟΛ!
Τα πορτοπαράθυρα ωραία ως λέξη. Λες τα πορτοπαράθυρα, τα παραθυρόφυλλα, και καταλαβαίνουν ό,τι θέλουν. Επικοινωνία, αγάπη, ελευθερία. Όμως η επικοινωνία πρόκειται περί απόφαση. Τι να κάνει πια κι αυτός. Εκείνη κλαίγει. Τη λέει μαραμένη και επί τούτου την αφήνει να μαραίνεται επειδή αγαπάει το αγοράκι του:
ήθελα νάμουνα βροχή
τις μέρες που ζεσταίνει
να σου δροσίζω τα κλαδιά
βιόλα μου μαραμένη
βρύση με δροσερό νερό
στο μάγουλο σου τρέχει
που ο καθείς δικαίωμα
ναρθεί να πιει δεν έχει
επειδή διεκδικεί σκληρά την αγάπη της βροχής το άτομο να πούμε.
mickey said ...
Από την άλλη ένα τεράστιο ποσοστό της ελληνικής επικράτειας είναι ακατοίκητο, αλλά "προστατεύεται" από τη δόμηση με παρωχημένους νόμους (οι οποίοι έτσι κι αλλιώς καταπατούνται από τους επιτήδειους).
----
Τώρα, φίλε Μιχάλη, πού την βρήκες αυτή την προστασία;
Σε μια από τις ελάχιστες χώρες που ακόμη επιτρέπεται η εκτός σχεδίου δόμηση;
Για την καταπάτηση των νόμων βέβαια συμφωνώ όσο δεν φαντάζεσαι.
Καλημέρα!
Mickey υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Harrygreco το σκορ της δικής μου τάξης από τα χειρότερα... όταν περάσαμε και τους κατά 10 χρόνια μεγαλύτερους, έπαψα να μετράω.
Aphrodite σχόλιο ήταν αυτό ή διαφημιστικό σποτάκι;
Mickey είδα τα sites που πρότεινες. Ήδη μερικά που αναφέρονται εκεί είναι ξεπερασμένα (η ψηφιακή εξελίσσεται με χίλια ενώ η χημική εδώ και 20 χρόνια είναι σταματημένη).
Θα έλεγα ότι ΣΗΜΕΡΑ για το 98% των φωτογράφων και το 95% των λήψεων ή ψηφιακή δίνει καλύτερα αποτελέσματα και πολύ πιο εύκολα.
(ΑΥΡΙΟ;).
Για ειδικές περιπτώσεις (επαγγελματική χημική μεγάλου φορμά από 6Χ6 και επάνω) υπάρχει ακόμα περιθώριο ζωής. Αλλά με πολύ κόπο... και για πόσο;
Άντε και μία πρωινή κατοστάρα (ποντικέ σε έπιασα στον ύπνο).
Hey!
Ο Χήθκλιφ διαμαρτύρεται!
Από όλο μου το σχόλιο, που επαινούσε την πληθώρα και τον πλουραλισμό των σχολίων σε κάτι φαινομενικά τόσο απλό, όσο μερικές φωτογραφίες ενός σπιτιού-γλυκού κουταλιού εν μέσω μεγαθηρίων pizza hut κατεψυγμένων όγκων, συν τις καλημέρες συν αγωνιστικούς χαιρετισμούς, αυτό κατάλαβε ο Γάτος?
Χμ, για θυμίστε μου να βάλω μοντ στον Ντον ειδικά!!!
Εγώ φταίω που στο φεστιβάλ (που είχα πάει undercover εννοείται), σε μνημόνευα κι έλεγα "ήθελα νά'ξερα αν στο "2" είχε βγάλει φλύκταινες (αλλά φυσικά είχε θαυμάσει την τεχνική και τους καλλιτέχνες), εδώ τι θα έλεγε?" και δως του χαμογελούσα μόνη μου!!!
Η που νοιάστηκα να ακουστούν τα περί μπλόγκινγκ του Θεοδωρόπουλου, που αν θυμάσαι είχε γίνει ο σχετικός χαμός πρόσφατα...
Να έλεγα μπες κόσμε να δεις τι γράφω για τον φασίολο τον ψυχανθή (γειά σου ρε φασίολε, καλή σου ώρα!), να πω οκ, ότι τα βάζω just for the sake of it!
Λοιπόν, πάω να κάνω παρέα στον Χήθκλιφ, έχει και ωραίους γιατρούς εκεί!
ΧΧΧΧΧ
(Ακου διαφημιστικό το σχόλιο! Καλύτερα παρτιτούρα του πιανίστα σε μπουρδ... αντε, είναι και πρωί!!!)
@ elinor, harrygreco, Nikos Dimou
Να και μία πολύ ενδιαφέρουσα παραπομπή, από τις προτάσεις του Mickey, που δικαιώνει το αυτονόητο, ότι τον πρώτιστο ρόλο στο να πάρεις σπουδαίες φωτογραφίες ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ Η ΜΗΧΑΝΗ
Μια ερώτηση για όποιον έχει ενδιαφέρον (ή ευχαρίστηση): Αν παραβλέψουμε το θέμα των XD cards (έχω κάποιες) τι λέτε γι’ αυτή τη φωτογραφική μηχανή;
@ yannis h:
Δύο παρατηρήσεις που ισχύουν και γενικότερα για πολλές compact μηχανές.
(1) Επειδή πρέπει να συμβιβάσουν πολλά λειτουργικά χαρακτηριστικά σε ένα φακό (κρατώντας το κόστος αυτού του φακού σε λογικά επίπεδα), συνηθέστατα ο φακός αυτός είναι ένας φακός με ιδιαίτερη βαρύτητα στην ικανότητα zoom (38-380mmm στην περίπτωσή μας).
Τα πολλά οπτικά στοιχεία του σε συνδυασμό με την αναγκαστικά μικρή διάμετρό του τον κάνουν συνήθως σχετικά σκοτεινό (οι specifications δίνουν άνοιγμα διαφράγματος f2.8-f3.7 για την συγκεκριμένη μηχανή, νούμερο εντυπωσιακά καλό, αλλά που πιθανόν δεν είναι συγκρίσιμο με τις D-SLR, λόγω διαφορετικών γεωμετρικών χαρακτηριστικών). Αυτό σε τίποτε δεν ενοχλεί στις φωτογραφίες τοπίου, αλλά σε σκοτεινό περιβάλλον απαιτεί μεγάλες εκθέσεις, για φωτογραφία χωρίς θόρυβο. Η ύπαρξη ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ σταθεροποίησης εικόνας σώζει εν μέρει την κατάσταση, επιτρέποντας χρονικά μακρότερες εκθέσεις χωρίς θολερότητα στην εικόνα.
Αλλά, ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ: Η συγκεκριμένη (όπως και πολλές άλλες φτηνές) κάμερα διαθέτει ΨΗΦΙΑΚΗ σταθεροποίηση εικόνας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ΔΕΝ διαθέτει κάποιο γυροσκοπικό σύστημα παρακολούθησης της κίνησης της μηχανής ώστε να αντισταθμίζει με αντίρροπη κίνηση την θέση του αισθητήρα (in-camera stabilization, πχ. Pentax K10D D-SLR) ή των στοιχείων του φακού (in-lens stabilization, πχ. ο φακός Nikon AF DX 18-200mmf/3.5-5.6VR G του Νίκου Δήμου).
Εκείνο που κάνει η συγκεκριμένη κάμερα για να λύσει (τρόπος του λέγειν) το πρόβλημα είναι να ενισχύει ηλεκτρονικά το σήμα από τον αισθητήρα, ωστε να χρειάζονται μικρότερες χρονικά εκθέσεις για να καταγραφεί αποδεκτή εικόνα. Ενισχύοντας βέβαια υπερβολικά το σήμα, αναπόφευκτα ενισχύεται και ο θόρυβος... Αυξάνει δηλαδή αυτόματα (εφ' όσον επιλέξετε την λειτουργία indoors) το ISO, για να μειώσει την διάρκεια της εκθέσεως.
(2) Το μέγεθος του αισθητήρα είναι γενικά αρκετά μικρότερο (1/2.5 ίντσες στην συγκεκριμένη) απ' ότι στις D-SLR (γιατί κοστίζει) και άρα κάθε pixel έχει μικρότερη επιφάνεια και δέχεται μικρότερη πληροφορία για τον ίδιο χρόνο έκθεσης (παραπέμπεστε στα του θορύβου, ως άνω).
Τούτων λεχθέντων, κανένας δεν θα σας εμποδίσει να βγάλετε πλειάδα υπέροχων φωτογραφιών με αυτή ή άλλες μηχανές υπό "κανονικές" συνθήκες, με όρεξη, έμπνευση και μεράκι... (δείτε γι' αυτό το τελευταίο προηγούμενα σχόλιά μου με παραπομπή).
Καλημέρα
Δεν ξέρω εάν αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να προτείνω σε κάποιον να πάρει αναλογική μηχανή.Έχοντας δουλέψει και με τους δύο τύπους (πρόσφατα πήρα και μιά fm μεταχειρισμένη για τη συλλογή μου) τολμώ να πω ότι τα πλεονεκτήματα των ψηφιακών είναι συντριπτικά.Ειδικά για το μέσο (και όχι μόνο) φωτογράφο μιά καλή dslr είναι υπεραρκετή.Το βάρος κατά τη γνώμη μου πρέπει να δοθεί στους φακούς καθότι αυτοί είναι τελικά που κάνουν την διαφορά.Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το format του σένσορα.Αυτή τη στιγμή καλώς ή κακώς μόνο η Canon παράγει μηχανή με full-format σένσορα, όλες οι άλλες έχουν μικρότερο με αποτέλεσμα μικρότερο κάδρο.Αυτό είναι ένα στοιχείο στο οποίο κατά τη γνώμη μου πρέπει να δωθεί ιδιαίτερη σημασία από κάποιο μελλοντικό φωτογράφο που δεν έχει ήδη "παντρευτεί" μιά μάρκα λόγω των ήδη υπάρχοντων φακών.
Univers
Υποχρεωμένος. Ευχαριστώ θερμά!
yannis h
ακριβώς τις ίδιες παρατηρήσεις έχω με τον univers. Επιπλέον θα πω ότι σταθεροποιητές οπτικούς έχουν οι Panasonic Lumix, Kodak Easyshare, Pentax και άλλες κόμπακτ - μην αγοράστετε ψηφιακό σταθεροποιητή!
Καλημέρα σας!
Ένας "ευαγγελιστής" της ψηφιακής τεχνολογίας σαν κι εμένα, δε θα μπορούσε φυσικά σε καμιά περίπτωση να υιοθετήσει τη χρήση ενός αναλογικού μέσου καταγραφής πληροφοριών, όπως το φιλμ, ακόμα και στις πιο ειδικές περιπτώσεις.
(όπως αντίστοιχα δε θα μπορούσα σε κανέναν να συστήσω βινύλια για να ακούει τη μουσική του, ακόμα και στους πλέον "χαϊεντάδες" - άλλωστε η δήθεν "φύσει ανωτερότητά" τους βρίσκεται μάλλον στη φαντασία και τον ρομαντισμό τους).
Απλώς, παρέθεσα κάποια links προς ενημέρωση του Harry και όποιων άλλων ενδιαφέρονται να καταλάβουν τις διαφορές που υπάρχουν στις μεθόδους καταγραφής ακίνητης εικόνας (αναλογική vs ψηφιακή) με βάση τα όρια της υπάρχουσας τεχνολογίας (ή έστω εκείνης του πρόσφατου παρελθόντος).
Το φιλμ θα μας συνοδεύσει για λίγο ακόμα μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όπως οι καθαρά επαγγελματικές χρήσεις που αναφέρονται στην πρώτη παραπομπή, αλλά κανείς "κοινός θνητός" δε θα χρειαζόταν σήμερα μια αναλογική μηχανή. Και φυσικά, σε επαρκές βάθος χρόνου θα εξαφανιστεί εντελώς, καθώς κανείς φυσικός νόμος ή περιορισμός δε μας απαγορεύει στο μέλλον να κατασκευάσουμε CCD όσο μεγάλου φορμά θέλουμε με εκατοντάδες megapixels με μικρό κόστος.
Βεβαίως, πάντα θα χρειαζόμαστε καλούς (και μάλλον ακριβούς) φακούς για να πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα (εκτός κι αν ενσωματώσουμε CCD στα μάτια μας και ξεμπερδέψουμε - να δω μόνο πώς θα κάνουμε ...zoom :)))
Η υπάρχουσα ψηφιακή τεχνολογία έχει ακόμα κάποια μειονεκτήματα, όπως άλλωστε συνέβαινε και με την αρχική εποχή των CD στο πεδίο του ήχου. Όλοι είχαν εκστασιαστεί από τις δυνατότητες της τότε πρωτόγνωρης τεχνολογίας και πολλοί μηχανικοί ήχου έκαναν CD mastering για ...κλάματα :(
Σε κάθε περίπτωση, τη μεγάλη διαφορά την κάνει ο άνθρωπος-καταγραφέας με το μεράκι του (χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του διαθέσιμου εξοπλισμού). Όποιος έχει ακούσει απλά CD της Reference Recordings (σε HDCD κωδικοποίηση), της Burmester και άλλων "μερακλήδων" εταιρειών, μπορεί να με καταλάβει.
(μπροστά τους, τα περισσότερα DVD-Audio και Super Audio CD είναι απλώς ...οδοντόκρεμες και "μαρκετινίστικα" κολπάκια)
Πάντως, οι καλές ηχογραφήσεις συνεχίζουν να γίνονται σε αναλογικές ταινίες, για τους ίδιους ακριβώς λόγους που οι ειδικοί στα links που παρέθεσα προτιμούν το φιλμ. Μπορούν ανά πάσα στιγμή να ψηφιοποιηθούν με βάση την καλύτερη και "ακριβέστερη" ψηφιακή τεχνολογία που θα υπάρχει στο μέλλον.
Όταν βεβαίως τα bits θα είναι τόσα και με τέτοιο τρόπο κωδικοποιημένα, ώστε να καλύπτουν τις απαιτήσεις (και όχι τις φαντασιώσεις και τις προκαταλήψεις) και του πλέον "ψαγμένου" αποδέκτη, η αναλογική μηχανική καταγραφή θα έχει πεθάνει (και μαζί της μια ολόκληρη εποχή που ξεκίνησε πρόσφατα στην ανθρώπινη ιστορία και εξελίχθηκε λίαν εντυπωσιακά).
Αν και κάποτε, βεβαίως, θα μπορούσαμε να ψηφιοποιήσουμε το ίδιο το "υλικό" του φιλμ με τη θέση των "κόκκων" πάνω σε αυτό (ή αντίστοιχα τον προσανατολισμό των σωματιδίων σε μια μαγνητική ταινία ή τις αυλακώσεις σε ένα δίσκο βινυλίου). Προς το παρόν, τέτοιες προσεγγίσεις, που συνδυάζουν απόλυτα τα πλεονεκτήματα των δύο βασικών "μεθόδων", ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας και απαιτούν τεχνολογίες ψηφιοποίησης σε μοριακή κλίμακα.
Αλλά δε θα πρέπει να υποτιμούμε την εφευρετικότητα του ανθρώπινου νου ;)
Και θα πρέπει κάποτε να διαχωρίσουμε την έννοια της ψηφιακής πληροφορίας από την εκάστοτε διαθέσιμη τεχνολογία και τα τεχνικά μέσα που χρησιμοποιούμε για την καταγραφή και αποθήκευσή της, με τους προσωρινούς περιορισμούς τους.
Δυστυχώς, τόσο η Παιδεία μας, όσο και το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε και εργαζόμαστε δεν ευνοούν αυτή την τόσο σημαντική αλλαγή νοοτροπίας (paradigm shift) που θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση:
Το μέσο ΔΕΝ είναι το μήνυμα.
Υ.Γ. Γάτε, δε με έπιασες στον ύπνο. Στο ...αυτοκίνητο με έπιασες ;)
Jesus. Την υγεια μας να 'χουμε...
"(όπως αντίστοιχα δε θα μπορούσα σε κανέναν να συστήσω βινύλια για να ακούει τη μουσική του, ακόμα και στους πλέον "χαϊεντάδες" - άλλωστε η δήθεν "φύσει ανωτερότητά" τους βρίσκεται μάλλον στη φαντασία και τον ρομαντισμό τους)."
Mickey, δεν βρίσκεται στην φαντασία. Στα άλλα σου όμως συμφωνώ απόλυτα!
Η κάθε Α/Β σύγκριση του ίδιου έργου σε βινύλιο και cd με κάνει πάντα να λέω 'γαμώ την πρόοδο μας γμώ!'
Teac VRDS-25 vs Linn Sondek LP12/Audio Research PH-3 SE pre λαμπάτο.
Το Α/Β έγινε με 2 ανθρώπους άσχετους με το πλατώ - άρα όχι προκατάληψη - και ο ένας είπε: Μπα, δεν ήξερα ότι οι συγκεκριμένοι (που ακούγαμε) έχουν βγάλει και ...live album!
Παρόμοια Α/Β τεστ έχω κάνει και με άλλους συνδιασμούς μηχ/των.
Από κει και πέρα συμφωνώ απολύτως μαζί σου όσον αφορά τις κακοτεχνίες και στα δύο φορμάτ.
Μήπως όμως έχεις πέσει στην παγίδα και εσύ με το να λες πως το hdcd είναι ανώτερο από το sacd ή dvd audio;
Προσωπικά εκεί ελπίζω να ξαναακούσω μουσική από σωστές παραγωγές..
Γνωρίζεις (παρεπιπτόντως) κάτι περισσότερο πάνω σε αυτό?
"Τη λέει μαραμένη και επί τούτου την αφήνει να μαραίνεται επειδή αγαπάει το αγοράκι του"
Μια φιλική συμβουλή ψυχή μου ανάθεμα. Πριν αγαπηθείς από την όποια κοπέλα να την ενημερώνεις πως είσαι γκέι, μην της λες μπάι. Εκτός κι αν εννοείς "αγοράκι" τον εαυτό σου άρα είσαι εγωκεντρικός όπως έλεγε ο μάικλ. τεσπα ίδερ γουέι δυο λέξεις φρικάρω όταν χρησιμοποιείς: επικοινωνία κι αγάπη. σ' αγαπώ, τα φιλιά μου. Επιβεβαίωσε μου και μια φήμη την ιρλανδία την πνίξαν οι λιωμένοι πάγοι;
Somebody:
Δεν είπα πως το HDCD είναι "γενικά" ανώτερο. Απλώς ότι η δουλειά που κάνουν κάποιοι "μερακλήδες" μηχανικοί ήχου σε απλό CD (HDCD encoded ή όχι) κάνει μεγάλη διαφορά. Είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ πως τα φορμά DVD-Audio και SACD έχουν πολύ περισσότερη πληροφορία και επομένως είναι "φύσει" ανώτερα. Αλλά δεν αξιοποιούνται πάντα στο έπακρο (όπως συμβαίνει και με οποιαδήποτε άλλη τεχνολογία φυσικά). Έχω ακούσει πραγματικά απαίσια DVD-Audio και SACD - όπως και ...αριστουργηματικά.
Και φυσικά, τόσο για τα ψηφιακά φορμά όσο και για τα βινύλια, τεράστιο ρόλο παίζουν τα μέσα αποθήκευσης και τα μηχανήματα αναπαραγωγής. Άλλωστε α οπτικά μέσα (CD, DVD, SACD κλπ) είναι μια απόπειρα απομίμησης των δίσκων βινυλίου και υπόκεινται σε φθορές, jitter και άλλες παραμορφώσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την "ψηφιακή" φύση της πληροφορίας τους. Είναι πρόβλημα του μέσου και των μηχανημάτων και οφείλεται στην "παραδοσιακή" νοοτροπία των δισκογραφικών εταιρειών ("το μέσο είναι το μήνυμα").
Με κατάλληλα (και προς το παρόν πανάκριβα) DACs και άλλα συνοδά μηχανήματα μπορείς να ακούσεις ψηφιακά μέσα σε απίστευτη ποιότητα, χωρίς τα μειονεκτήματα που ταλανίζουν τους δίσκους βινυλίου.
Και με καθαρά ψηφιακή ενίσχυση από το bit stream μέχρι τη μεμβράνη (ή το ribbon) του ηχείου, η αναλογική τεχνολογία θα γινόταν αυτόματα υπόθεση του παρελθόντος και καμία σύγκριση με βινύλιο και αναλογική ενίσχυση δε θα είχε νόημα.
Ειλικρινά, δε μπορώ να καταλάβω γιατί οι εταιρείες επιμένουν "αναλογικά" και γιατί αξιόλογες προσπάθειες με θετικότατες κριτικές (όπως της TACT και της Sharp) για ψηφιακή ενίσχυση σταμάτησαν εδώ και χρόνια. Υποψιάζομαι πως είναι και εκείνοι δέσμιοι των περιορισμών της συνήθειας που προανέφερα ή το παιχνίδι παίζεται "αλλού" και όχι στην καινοτομία ;)
Όταν πάντως λύσω το οικονομικό μου πρόβλημα δια παντός, θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με αυτό το ζήτημα και να επιχειρήσω κάποιες καθαρά ψηφιακές υλοποιήσεις με είσοδο bitstreams (ποικίλης ανάλυσης) και ανεξάρτητα από το μέσο αποθήκευσης τους.
Δε μπορούμε εν έτει 2007 να εκθειάζουμε ακόμα βινύλια, βελόνες, βραχίονες, λάμπες και συστήματα που παράγουν περισσότερη θερμότητα κι από ...τζάκι, επειδή απλώς η ψηφιακή τεχνολογία εφαρμόζεται με λάθος τρόπο.
Περισσότερα ίσως αναφέρω μελλοντικά στο δικό μου blog.
Ok Mickey, περιμένω τη συνέχεια στο δικό σου χώρο, εδώ ήδη έχουμε παρεκτραπεί εντελώς και ο Γάτος θα αρχίσει να μας ..κλωτσάει οπότε σταματάμε εδώ..
Πάντως εγώ εκθειάζω εν έτει 2007 τις παλιές μονοκατοικίες σε σχέση με τις πολ/κίες! ;)
ΥΓ: Δεν μου απάντησες στο μειλ για τον James Brown.
@mickey
Δυστυχώς η ευτυχώς ούτε bitstream μπορούμε να ακούσουμε ούτε jpeg, tiff, raw, κα, μπορούμε να δούμε.
Τα αναλογικά συστήματα θα τα χρειαζόμαστε ακόμη για καιρό.
Θυμήθηκα τον Καρτέσιο που πίστευε ότι όλα τα δεινά συμβαίνουν μόλις ο άνθρωπος βγει από το σπίτι του. Το είχε σχολιάσει και ο Πολ Ώστερ στην "Επινόηση της Μοναξιάς". Πρόβλημα της νεοτερικότητας, ο εγκιβωτισμός του ανθρώπου, τα δίχως παράθυρα υποκείμενα. Τί θα έλεγαν άραγε οι σοφοί μας σήμερα, στην εποχή του διαδικτύου;
Ενδιαφερουσες οι διαμαχες . Παντως,μεταξυ μονοκατ & πολυκατ,δεν υπαρχει συγκριση. Η φυση του ανθρωπου ειναι για μονο. Η ανωμαλια της αστυφιλιας & η φτωχεια εφεραν τον εναν πανω στον αλλο,σαν ποντικια εργαστηριου.
Δεν τις μπορώ τις καινούριες μηχανές. Μηχανήματα του διαβόλου. Εχεις πέντε ρυτιδες, σε βγάζουν με 15. Τον πιάνεις τον άτιμο με την μηχανή και ζητάς εξηγήσεις.
"Ρε συ", του λες, "εγω έχω πέντε, το διαόλι γιατι δείχνει παραπάνω;"
"οι υπόλοιπες είναι υπό κατασκευή" σου απαντά το κτήνος.
"Εγώ ζήτησα φάτσα, δεν ζήτησα blueprint" διαμαρτύρεσαι άσκοπα, διότι το τέρας εχει ήδη αρχίσει τις τεχνικές επεξηγήσεις.
Όποτε λοιπόν βλέπω διάβολο με μηχανή που δεν είναι του 1940 και θέλει να με βγάλει φωτογραφία του λεω
"Go ahead baby... Just don't focus."
@Harry said: “Ενδιαφερουσες οι διαμαχες . Παντως,μεταξυ μονοκατ & πολυκατ,δεν υπαρχει συγκριση. Η φυση του ανθρωπου ειναι για μονο. Η ανωμαλια της αστυφιλιας & η φτωχεια εφεραν τον εναν πανω στον αλλο,σαν ποντικια εργαστηριου.”
........Και η ανάγκη συγκέντρωσης των ανθρώπων σε μεγαλύτερες κοινωνίες, που έπιταχύνθηκε με την βιομηχανική επανάσταση. Παράδειγμα η Νέα Υόρκη. Αν και οι σύγχρονοι ουρανοξύστες είναι κτίρια γραφείων και έδρες εταιρειών, υπάρχουν και τεράστια συγκροτήματα και ουρανοξύστες, που είχαν κτιστεί ως κτίρια κατοικιών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού της Ν.Υ. που προκλήθηκε με την αύξηση των αναγκών σε εργατικά χέρια λόγω της ανάπτυξης της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας.
Και μιά που μιλάμε και για φωτογραφίες, υπάρχει ένα φωτογραφικό άλμπουμ, Αμερικανού φωτογράφου, των αρχών του 20ου αιώνα, με τίτλο «How the other half lives». Προσπάθησα να το βρω εν Ελλάδι αλλά είναι άγνωστο.
Ασε Πανάσχημη...
Δεν βγάζουν πια καλούς φακούς!
Το βλέπω συγκρίνοντας τις παλιές φωτογραφίες μου με καινούργιες...
Νόημα στις φωτογραφίες και στα κείμενα δίνει το σχόλιο οτι μέσα στο σπίτι υπήρχε ακόμη άνθρωπος!!! Ολα τα άψυχα πέρνουν ψυχή δανεική και έτσι αξίζουν. Μαγικός -γιατί είναι απλός- ο τρόπος που ο Νίκος Δήμου το αναδεικνύει!!
@ πανάσχημη
Μη φοβάσαι, μάθε το photoshop κι αποχαιρέτα τις ρυτίδες που χάνεις.
@somebody:
Συγγνώμη για τον James Brown, το ξέχασα ΕΝΤΕΛΩΣ :(
Όποτε θέλεις, μπορείς να μου το στείλεις είτε σε attachement (αν είναι κάτω από 10MB) είτε σε link μέσω υπηρεσίας file sharing.
Όσο για τη γνωστή "διαμάχη", θα δημοσιεύσω ένα "αντικειμενικό" πείραμα, που αν πραγματοποιηθεί, θα μπορούσε να δώσει οριστικό τέλος σε αυτή.
(αν και πολύ φοβάμαι πως οι θιασώτες της, "αναλογικόφιλοι" τε και "ψηφιακόφιλοι" θα προτιμήσουν να το αποφύγουν - άλλωστε πώς θα πουλήσουν μετά τα προϊόντα τους οι διάφορες εταιρείες του χώρου;)
Εν αναμονή λοιπόν...
(Kαι μη με πιέσετε, please. ΔΕΝ τρέφω καμιά φιλοδοξία ως blogger! Το κέφι μου κάνω και προς το παρόν μού είναι πιο εύκολο να σχολιάζω εδώ μέσα παρά να γράφω posts στο δικό μου blog - η παρέα είναι πολύ καλή άλλωστε ;))
. . .
BTW, να ευχαριστήσω δημόσια ΚΑΙ τον Chris για το ενδιαφέρον που έδειξε στις απορίες μου για τη φωτογράφηση μέσω τηλεσκοπίου και με παρέπεμψε στο www.astrovox.gr.
Είναι από τα πρώτα sites που έψαξα (από τον Μάρτιο του 2006) και μπαίνοντας ξανά προχτές, μετά την παραίνεσή του, παρασύρθηκα από το forum για την Ολική Έκλειψη στο Καστελόριζο και με πιάσαν τα ...ζουμιά - η εμπειρία ήταν συγκλονιστική και μάλλον θα με στοιχειώνει για πάντα!
Ούτε μία φωτό δεν έβγαλα τότε στα 3 λεπτά διάρκειας της ολικής φάσης, αλλά θα βγάλω μάλλον όσες τραβάει η ψυχή μου και με καλό εξοπλισμό στη Σιβηρία το 2008 και στην Κίνα το 2009!
Ψηφιακές φυσικά :)))
Αχ παιδιά παιζετε με τον πόνο μου. Οταν εχεις μια φατσα σαν τη δική μου, δεν σε σώζει κανενα photoshop.
Αλλά που να καταλάβετε εσείς οι ωραίοι....
Όσο για τις ...κατοικίες κι εγώ εν έτει 2007 εκθειάζω τις παλιές μονοκατοικίες και σιχαίνομαι τις πολυκατοικίες, ακόμα και τις ...νεότερες (μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα).
Αλλά φυσικά, θα προτιμούσα ακόμα καλύτερα μια ΝΕΑ μονοκατοικία ;)
Όταν με το καλό βρω το οικόπεδο και χτίσω το σπίτι μου όπως θέλω, θα σας καλώ και σε πάρτι, να κάνουμε και live της συζητήσεις μας. Και φυσικά, ο πλέον απαραίτητος και προσεγμένος χώρος θα είναι ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο για απολαυστικές ακροάσεις, home cinema και music studio.
(μπορείτε να φέρνετε και τον δικό σας "εξοπλισμό" φυσικά - όλα τα "αναλογικά" ευπρόσδεκτα ;))
Άντε να βρεις τέτοιο δωμάτιο της προκοπής σε ...διαμέρισμα πολυκατοικίας :))
Ειμαι βεβαιος οτι αν γινει τυφλο τεστ συγκρισης anal & digit ,το αποτελεσμα θα ειναι inconclusive. Οσο για τις πολυ,τιποτα δεν φτανει την αισθηση να πατας γη,να εχεις κηπο,πισινα πριβε & να μην σ' ακουει κανενας. Στις πολυ αποκτας & προβλημα,οταν το κανεις με σουρντινα...
@Πανάσχημη:
Γιατί το λες αυτό; Στο avatar έχεις βγεί μιά χαρά...
mickey said...
φυσικά, ο πλέον απαραίτητος και προσεγμένος χώρος θα είναι ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο για απολαυστικές ακροάσεις ... μπορείτε να φέρνετε και τον δικό σας "εξοπλισμό"
----
Μήπως χάνω κάτι; Τι είδους απολαυστικές ακροάσεις; Και ποιον άλλο εξοπλισμό να φέρνουμε;
Ex-taramas
Will you marry me?
Αγαπητοί ντιτζιταλιστές:
Ξεχνάτε οτι ειδικά στη φωτογραφία, με το φίλμ και την αναλογική μηχανή, μπορείς να πετύχεις αισθητικά αποτελέσματα τα οποία είναι αδύνατον να έχεις με μία ψηφιακή. Άν μιλάμε βέβαια για ευκρίνεια και ευκολία (χαρακτηριστικά που κυνηγούν οι "ερασιτέχνες"), εκεί δεν το συζητάμε, η ψηφιακή υπερέχει εντυπωσιακά. Αλλά στην τέχνη η ευκρίνεια δεν είναι το παν.Συχνά το σημαντικότερο είναι αυτό που κρύβεται...
Υ.Γ. Πρίν αρχίσετε να μου γαυγίζετε, να ξεκαθαρίσω οτι δεν μιλάω ως απολογητής των αναλογικών μέσων, μάλλον το αντίθετο είμαι.
@πανάσχημη:
Αν μου υποσχεθείς οτι θα είσαι για πάντα έτσι...
"Όσο για τη γνωστή "διαμάχη", θα δημοσιεύσω ένα "αντικειμενικό" πείραμα, που αν πραγματοποιηθεί, θα μπορούσε να δώσει οριστικό τέλος σε αυτή."
Ανυπομονώ να το δω το πείραμα!
Πάντως ότι και αν πεις, σε αυτή τη ...διαμάχη, νικητής θα είναι εκείνος με τα ...βινύλια!!!
Το ίδιο είναι να σου 'ρχεται στο κεφάλι ένα μικρό κομματάκι πολυκαρμπονάτ και το ίδιο ...κοτζάμ δισκάρα! ;)
Υπάρχει server που να μπορώ να αφήσω κάπου ..250-300 Mb ape αρχείου; (λάτρης της ποιότητας, δεν συμπιέζω απωλεστικά)
Υπάρχει κ η δυνατότητα αποστολής μέσω msn. Δες προφίλ μου.
@ πανάσχημη
Marry anybody, you'll still be mine.
ps don't forget your pre nup. Even with x tar.
Έχω μια μικρή υποψία ότι η πανάσχημη μας δουλεύει κι είναι κουκλάρα.
Το χω τσεκαρει. Για νεα μόνο. θες 500χιλ τουλαχιστον,300 οικοπεδο,200 σπιτι. Οι Αλβανοι που καταπατησαν τον Ν. " Αττικης " / Γκαγκαρίας πριν 300 χρονια,ζητανε ο,τι θελουν. Και τα βρισκουν.
Χωρις Προγαμιαίο συμβόλαιο Αντβολ δεν το κουνω. Μπορει να ειμαι ασχημη, αλλά βλαξ οχι...
Ας βρεθει κάποιος να με πάρει και τα λέμε.
Πρωτον, θα αυξησω τις θερμιδες από 1000 σε 3000 κι ας γινω τοφαλος.
Εδεσα εγω τον γάϊδάρο μου;
Αυτο μετράει.
Κι ας τολμα ας με χωρισει. Με το prenup θα τον γδύσουμε!
@ harrygreco
200 μόνο για σπίτι; Πολύ πίσω έχεις μείνει, τουλάχιστον 400 (με παράνομα υπόγεια κλπ).
@ πανάσχημη
Αν θέλεις, σου φτιάχνω ομαδικό pre nup, για χώρα που επιτρέπεται η πολυγαμία (ακριβότερο, αλλά καλύτερο για το ταμπεραμέντο σου).
Κι έτσι παίρνεις όσους θέλεις, αρκεί να υπογράψουν και να γίνει εκεί ο γάμος.
Θα συνιστούσα πάντως να μην πολλαπλασιάσεις αναλόγως και τις θερμίδες.
Antvol:
Κάθε λάτρης του ήχου που σέβεται τον εαυτό του, γνωρίζει πως ο χώρος ακρόασης είναι εξίσου (τουλάχιστον) σημαντικός με τα μηχανήματά του, όσο ακριβά κι αν είναι.
Όσο για τον "εξοπλισμό" που ανέφερα, δε σκοπεύω να χρησιμοποιήσω αναλογικά μέσα αποθήκευσης και αναλογικές πηγές οποιασδήποτε μορφής. Οπότε, αν κανείς θέλει να ακούσει τα βινύλιά του θα πρέπει να ...φροντίσει ;)
(αν τώρα η φράση "απολαυστικές ακροάσεις" και "εξοπισμός" προκαλούν ...περίεργους συνειρμούς, τι να πω; - εγώ πάντως αμαρτίαν ουκ έχω :)))
Πανάσχημη:
Άρχισες ξανά τις ...απιστίες; Στοιχηματίζω πάντως πως είσαι καρακουκλάρα και μας δουλεύεις όλους ψιλό γαζί ;)
Βγάλε τη μπούρκα και τρέχα στα ...Κιούρκα!
(θα σε περιμένουμε όλοι ανυπόμονα :)))
Μικυ baby
Με συγκινεις για ακομα μια φορά.
ΑΛΛΑ
Oi ABBA εχουν γράψει ένα τραγούδι ειδικά για σενα.
Well I can dance with you honey
If you think it's funny
Does your mother know that you're out?
And I can chat with you baby
Flirt a little maybe
Does your mother know that you're out?
Σαν ιδιοκτητης,με κοστος 200 φτιαχνεις 200τ.μ & το 100αρι υπογειο. Το οικοπεδο ειναι το νταβατζιλικι.
Ακου να σου πω Αντβολ, η σκληρότητά σου έχει ξεπεράσει τα όρια.
Να πάρω όσους θέλω;
Λες και δεν ξερεις ότι εδω παρακαλάμε και μας φτύνουν... Με βλέπουν και λένε "φτου κακά"...
Για ποιο λόγο ξύνεις τέτοιες πληγες;
Κανονικα ο κύριος Δημου πρέπει να διαγραφει τα απάνθρωπα σχόλια...
Να προστατεύει τις μη προνομιουχες...
Somebody:
Κι εγώ σε APE τα έχω όλα. Το rapidshare υποστηρίζει απεριόριστα uploads με όριο 100MB ανά αρχείο.
Μπορείς λοιπόν να "σπάσεις" το .ape σου σε κομμάτια των 100MB και να τα κάνεις upload.
Αν θες file splitter, χρησιμοποίησε τις δυνατότητες των WinZip και WinRAR ή πες μου να σου στείλω ένα άλλο με email ;)
Υπάρχει και αυτό, με 1GB όριο ανά upload, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει.
Μπορείς φυσικά να βρεις και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες, αν το ψάξεις.
Προσωπικά έχω και FTP Server στο σπίτι μου ;)
. . .
Πανάσχημη:
Με τόση κακία που δείχνεις, δεν απορώ που αντί για μας, τα καλά παιδιά, προτιμάς τους ...δικηγόρους!
Άλλωστε, they'll definitely screw you!
(one way or another :)))
@ πανάσχημη
Έλα τώρα, μην είσαι τόσο μετριόφρων, όλοι εδώ μέσα είναι σίγουροι ότι είσαι κούκλα, μη διαλύεις τον μύθο.
Αλλά, ας γυρίσουμε στο θέμα μας, τι μηχανή είπες ότι έχεις; Και με τι φακό;
Όσο για τους εραστές της αναλογικής φωτογράφησης, που θεωρούν πως το φιλμ έχει ακόμα μπόλικα ψωμιά, ας δουν τι υπάρχει εδώ και τώρα διαθέσιμο εδώ κι εδώ (pdf specs).
Κι ας αναλογιστούν τι θα υπάρχει σε ...5-10 χρόνια π.χ. Ελπίζω να μην απογοητευτούν από τώρα ;)
Αλλά, ας επανέλθουμε στο θέμα μας, προτού ο γάτος βαρέσει διάλυση :))
Κι επειδή από το βράδυ σας χρωστάω μια "συνέχεια" για τη μόνιμη κατοικία (24 Ιαν 2007 2:22:00 πμ), ας τη ρίξω κι αυτή κι όποιος ...αντέξει. Συγγνώμη για τη φλυαρία, αλλά έχω αραιώσει τελευταία τις επισκέψεις μου και έτσι τα έγραψα όλα μαζωμένα :))
Ποιος ο λόγος να δουλεύω (ή να μπλογκάρω) από ένα "σταθερό" σπίτι, όταν θα μπορούσα να το κάνω από όποιο μέρος του κόσμου θα μου άρεσε να βρίσκομαι κάθε στιγμή; Χώρια που όλα τα "υπάρχοντά" μου, χωράνε πλέον στο ...τσεπάκι μου! Τα υλικά αγαθά πιάνουν πολύ χώρο, φθείρονται, κλέβονται, "δένεσαι" μαζί τους, και στο τέλος τα ...βαριέσαι. Η γνώση διατηρείται πλέον αιώνια, είναι διαθέσιμη σχεδόν οπουδήποτε και εμπλουτίζεται συνεχώς, χωρίς να τη βαριέσαι ποτέ.
Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, όλες οι πληροφορίες θα διακινούνται ταχύτατα παντού (ακόμα και ασύρματα). Ακόμα και τα Data Centers θα μπορούν να μετακινούνται ή και να μικρύνουν τόσο, που θα χωράνε στο τσεπάκι μας και θα επικοινωνούν επίσης ασύρματα μεταξύ τους (ένα ...ενδιάμεσο στάδιο είναι και αυτό).
Αλλά και τα υλικά αγαθά θα μπορούν να μεταφέρονται γρήγορα, αξιόπιστα και φθηνά όπου θέλουμε, χάρη σε ένα παγκόσμιο εμπορικό δίκτυο με χρήση ενιαίου "ηλεκτρονικού" νομίσματος ή και χωρίς αυτό - μπορεί να καταστεί περιττό κάποτε.
(μέχρι, φυσικά, να φτάσουμε στο σημείο να τα μετατρέπουμε και αυτά σε πληροφορίες και να τα "τηλεμεταφέρουμε" ή να τα βλέπουμε να "κατασκευάζονται" μπροστά στα μάτια μας από πολυάριθμες νανομηχανές που θα χρησιμοποιούν τις διαθέσιμες πληροφορίες για τη δημιουργία τους - μάλλον πολύ πιο δύσκολος και μακρινός στόχος, αλλά, θεωρητικά τουλάχιστον, εφικτός)
Εμείς λοιπόν γιατί να είμαστε "καθηλωμένοι" σε έναν τόπο και να "διαμένουμε" ή να "εργαζόμαστε" σε αυτόν; Γιατί να δηλώνουμε "διεύθυνση κατοικίας" και "διεύθυνση εργασίας" υποχρεωτικά σε κάποιο συγκεκριμένο "κράτος", του οποίου πρέπει να δηλώνουμε "πολίτες";
Δε θα μπορούσαμε να ταξιδεύουμε διαρκώς, χωρίς κάποια μόνιμη "βάση"; Δε μπορούμε π.χ. να ζούμε σε ένα πλοίο, όπως άλλωστε επιθυμούσε κι ο οικοδεσπότης μας - ή όπως αλλιώς; Μάλιστα τώρα ούτε ΚΑΝ χρειάζεται να έχει μέσα τα αγαπημένα του βιβλία και τη δισκοθήκη του. Όλα τα "πνευματικά" έργα μπορούν να είναι άυλα (ό,τι πιο ...πνευματικό) και να χωρούν σε "κάτι" που με την πρόοδο της τεχνολογίας θα μικραίνει όλο και πιο πολύ και θα χωράει όλο και περισσότερα (και με μπόλικα αντίγραφα ασφαλείας, διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο).
Ο Βερν με τον "Ναυτίλο" είχε πιάσει το ...νόημα. Μόνο που δεν είχε την κατάλληλη τεχνολογία για να "αποδεσμευτεί" επαρκώς από τα υλικά αγαθά ούτε την άμεση (τηλ)επικοινωνία με οποιονδήποτε ήθελε, όποτε και από όπου ήθελε. Σήμερα μπορούμε να ζήσουμε όπως δε θα μπορούσε να φανταστεί ούτε στα πιο τρελά όνειρά του, αλλά δυστυχώς είμαστε αναθρεμμένοι με νόρμες και νοοτροπίες που στο μέλλον θα μας φαντάζουν απλώς ...πρωτογονες.
Έτσι και αλλιώς, τα πολύ πιο "πρωτόγονα" γονίδιά μας είναι προγραμματισμένα για high mobility.
Ως πότε θα καταπιέζουμε τη ...φύση μας;
(Ήδη σήμερα σχολίασα από διάφορα σημεία του Πειραιά. Άντε με το καλό να μας έρθει και το Wi-MAX, να μπλογκάρω κι από το αυτοκίνητό μου στην ...παραλία - η μικροσκοπική οθόνη και τα πλήκτρα του κινητού τηλεφώνου δε με βολεύουν φυσικά)
Σωστά Mickey, αφού και η Hasselblad έγινε ψηφιακή έπεσε και το τελευταίο κάστρο.
@πανωραία
σιγά μην είσαι εσύ άσχημη... Αυτά άσ'τα, αλλού να τα πουλάς, που τα τρώνε...
:) (εγώ στο έχω πει και αλλού, ξέρω ότι μπλοφάρεις, και δεν μιλάω μόνο για την εξωτερική όψη, σιγά μην είναι αυτή δα η πιο σημαντική...)
Μην την ακούτε, τρέξτε να προλάβετε, πριν νυμφευθεί κανέναν αμερικαναρά και τη χάσετε!
@aphro, μην μασάς, ο Χήθκλιφ ήταν πολύ ωραίος γκόμενος στην ταινία, και ταιριαστός στο πνεύμα αυτού του post. Παλαιό σπίτι, νοσταλγική ανάμνηση, και πολλά καντάρια ερωτικού πάθους, στα Ανεμοδαρμένα Ύψη, ό,τι δηλαδή ΔΕΝ χαρακτηρίζει το 2007. Μια χαρά θα περάσεις!
@andy dufresne
Ελαβα τη μπλούζα και την αφίσα! Μόλις σήμερα το πρωί. Πολύ συγκινήθηκα, ευχαριστώ...
Για τα άλλα, τα μουσικά, θα στα πω privately.
Φιλιά σε όλους, καλή συνέχεια...
Δον, έχω την εντύπωση πως σε επόμενη φάση θα πρέπει να διοργανώσεις και έναν διαγωνισμό φωτογραφίας. Μόνο που εκεί το δώρο θα είναι εκδρομή στο Σούνιο για εξερεύνηση του -φωτογραφικού- τοπίου και το βράδυ δείπνο με κεριά, αν είναι γυναίκα. Αν είναι πολλές γυναίκες, ακόμη καλύτερα!
Αν είναι άντρας, δεν ξέρω, 1 6ωρη μουσικοδήγηση με προορισμό τα Μετέωρα και επιστροφή για 1 καλή παρτίδα σκάκι στην Παράσχου;;; Ας συνδράμουν οι άντρες bloggers, μήπως και βρείτε τίποτε πιο γαργαλιστικό για βραβείο.
(Ακολουθεί καλόπιστη κριτική)
Ωραίες οι φωτογραφίες(και δεν το εννοώ συγκαταβατικά)αλλά ακριβώς επειδή η κάθε μια από αυτές εξοικονομεί τουλάχιστον από 1000 λέξεις, τα σχόλια αργά ή γρήγορα εκτρέπονται σε ψιλο-χοντρο-άσχετα ζητήματα, μη έχοντας κενό να καλύψουν(ωραιότατο "το παράθυρο" -πόσα και τι όμως να αναφέρεις σχετικά με αυτό; Αναγκαστικά καταφεύγουμε στην παρελθοντολογία, για να μη πω παρελθοντολαγνεία -καλό είναι αυτό ή μήπως δηλώνει κάτι το καινούργιο;)
Προσωπικά θα προτιμούσα να τίθενται -και- θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος. Που να προβληματίζουν και να προκαλούν τη συζήτηση. Για κάποιον άσχετο με τη φωτογραφία, όλα αυτά τα σχόλια περί φωτογραφικών μηχανών, είναι κουραστικά και δεν "ανοίγουν" την κουβέντα.
@luke
(ακολουθεί καλόπιστη απάντηση)
μα έχουμε πει τόσα πολλά για τόσα πολλά!
Τόσες πολλές λέξεις. Αν ανατρέξεις (ίσως να το έχεις κάνει, αν ναι, αγνόησε το παρακάτω) στα προηγούμενα blogs, θα διαπιστώσεις πως ίσως να μην υπάρχει ενδιαφέρον θέμα με το οποίο να μην έχει ασχοληθεί κάποια στιγμή ο Δον, και μαζί του κι όλοι εμείς.
Ωραίες είναι οι φωτογραφίες, και τα σχόλια λιγότερα απ' ό,τι σε άλλα θέματα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις περιεκτικότερα.
Καλή συνέχεια, luke from Star Wars
Παράθεση με βαθυστόχαστο μήνυμα: ψάχνω ν' αγοράσω καιρό μια καλή μηχανή - και καταλήγω στο συμπέρασμα πως ό,τι λεφτά δώσεις, τέτοια ποιότητα θα πάρεις. Έλεγα να αποφύγω τις SLR. Τελικά, αν θέλω ανεβασμένη τεχνική, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Ευχαριστώ πολύ ΝΔ και univers. Σαν λάτρης της Canon (μα σε τίποτα δεν ταιριάζουμε ΝΔ;) θα πάω για το επόμενο μοντέλο. Και παρεμπιπτόντως, θα δίνω ευρώ σε λατερνατζήδες: πώς να κρύψεις τέτοιο τέρας;
Ή, αντίο χαλαρές λήψεις: η good old OLYMPUS με κακοέμαθε και συνήθισα να έχω τη μηχανή μου στην τσέπη. Να φεύγω από το σπίτι σαν άνθρωπος – όχι σαν φωτορεπόρτερ που πάει σε συνέντευξη Τύπου του Μπους.
Ίδωμεν... και ξανά ευχαριστώ για τις πληροφορίες.
Luke,
είσαι προφανώς καινούργιος στου Γάτου. Όπως και να έχει, δεν γίνεται όλα τα ποστς να αγγίζουν όλους τους φίλους σχολιαστές, ούτε να εμπεριέχονται στα άμεσα ενδιαφέροντα τους. Προτείνω να πας σε παλαιότερα κείμενα του doncat και να απολαύσεις ποικιλία θεμάτων και σχολίων.
Πανάσχημη,
δεν μας πείθεις ότι και να λες. Λατρεύω το χιούμορ στα σχόλια σου ;)
Θεά,
όταν αναλαμβάνω "πόρτα", δεν σε πετυχαίνω ποτέ..
Ποντικέ,
και στη φωτογραφία, άπιαστος! Έχω χάσει επεισόδια με σένα μου φαίνεται! Αυτη η τελευταία.. η Hasselblad (svensk made/τι εκπληξις) τι έργο τέχνης.. και τι.. τιμή!
univers,
ευχαριστώ για την πληροφόρηση, έχω πολύ μελέτη να κάνω.
Don,
I'll stick to the basics for now. D80 suits me perfect. Thanks!
Μια ..χιονισμένη καλησπέρα σε όλους!
Είπα για συνέντευξη Τύπου Μπους; Εννούσα κοινή συνέντευξη Τύπου Μπους και Μπιν Λάντεν.
Γμτ! χάλασε το σκάνερ μου!
Κι ότι ετοιμαζόμουν να σας σερβίρω αύριο slides 35mm Kodachrome για να διαπιστώσετε και τις αρετές του φιλμ (χρώματα σαν του Kodachrome δεν ξανάγιναν).
Ο Nikon super coolscan 4000ED που κοστίζει όσο 3 καλές SLR τα έφτυσε! Τα βάφει όλα κόκκινα.
Με μάτιασες Luke Skywalker και θα μείνω από φωτογραφίες!
@ nikos dimou
Γμτ, με μάτιασες, πωπω τι κάνει η τεχνολογία στον άνθρωπο όταν δεν λειτουργεί όπως πρέπει ...
Φτιάξε το σκανερ Δον! Πρέπει να δούμε αυτά τα σλαϊντς!!
Ήρθε η ώρα να προσφέρω τα φώτα μου στον ΝΔ σε τεχνικά θέματα!
Γκουχ γκουχ.
Και εμένα μου έτυχε- με ACER σκάνερ παρακαλώ, τα αρνητικά και οι διαφάνειες βγαίνανε πορτοκαλί.
Λύση: χαμηλότερη ανάλυση. Ξέχνα το 300 dpi και πάμε για 72. Ακόμα χαλασμένα; Κοίτα την εγγύηση. Εάν έχουν περάσει δύο χρόνια...
Χμ...
Ωραίος καιρός σήμερα. Όπως τότε που πήγα τον σκάνερ στο μάστορα.
(Ποτέ δεν τον πήγ/. Απλώς, δεν σκανάρει πλέον. Αλλά κι εγώ δεν τον χρησιμοποιώ. Μια του και μια μου.)
@blade runner & elinor:
Έχω διαβάσει τη συντριπτική πλειοψηφία των ποστς και στα 2 προηγούμενα μπλογκς, ενώ έχω συμμετάσχει στα σχόλια με διαφορετικό ψευδώνυμο -ακριβώς αυτή η εμπειρία είναι που με κάνει να επιθυμώ τη συνέχιση εκείνης της προσπάθειας ή αν προτιμάτε, τον εμπλουτισμό της νέας, με στοιχεία από τις προηγούμενες.
Επειδή έχουν θιγεί ήδη δεκάδες ζητήματα, αυτό δε σημαίνει πως σταμάτησαν να υπάρχουν και άλλα...
Εν πάσει περιπτώσει είπα απλώς τη γνώμη μου.
Νίκο δώσε μου έναν λογαριασμό τραπέζης να σε αποζημιώσω -δεν άργησες πάντως να τα βάλεις -και πάλι(!), μισοαστεία-μισοσοβαρά(δηλαδή στα σοβαρά)- μαζί μου.
Όπως λέει και ο Πετρέλης, "χτύπα κι άλλο".
(σσ. ο Γάτος γνωρίζει ποιός είμαι)
nikos dimou said...
...χρώματα σαν του Kodachrome δεν ξανάγιναν...
Αυτό πέσ'το πάλι.Είναι το αδύνατο σημείο των ψηφιακών.Για πόσο ακόμα όμως;
yannis h
72dpi σε 35mm; Δεν θα φαίνεται! Ο σκάνερ αυτός πιάνει 4000dpi (εξ ου και το όνομα).
Luke έχασες το χιούμορ σου; Η νομίζεις πως πιστεύω στο "μάτι";
Σόρι ΝΔ - δεν εφεύρα εγώ τους μηχανισμούς. Αυτό που θέλω να πω είναι: ΑΝ σκανάρει στα 72 αλλά όχι στα 300, έχει πρόβλημα. Θέλω να πω, καθότι δεν είμαι ειδικός, πρόβλημα παρόμοιο με το δικό μου.
Δεν θα πω τι πέρασα εγώ μετά αυτή τη ‘διάγνωση’, αλλά θα πω Καλή Τύχη. Just in Case.
@ΝΔ
Ακόμη ψάχνω να το βρω...(όπως και πολλά άλλα)
Ευτυχώς ο σκάνερ συνήλθε (όχι πλήρως - δεν σηκώνει μερικές ρυθμίσεις) και θα έχει κάτι το μενού αύριο...
Apprentice, my young:
The Dark Side strong again in you I feel. Who you are I know don't, but if Master Don does, he should not in Dark Side so easily let you slip.
Through thousands of seemingly irrelevant comments the Force will you master. For a Jedi Knight to be, your meditation critical is.
May with you the Force be!
Master Yoda
(Εντάξει, μάλλον το παρακάναμε με τις φωτό και τα αναλογικοψηφιακά μας, αλλά έγιναν και σχόλια για την κατοικία, την αστυφιλία, το παρελθόν, τις αναμνήσεις και άλλα, που νομίζω πως είχαν άμεση σχέση με το post. Άλλωστε, όλα έγιναν σε καλό κλίμα και συχνά με έξυπνες ατάκες - ας μη γκρινιάζουμε)
Όσο για τους scanners, επειδή έχω κι εγώ τις καλύτερές μου αναμνήσεις σε φιλμ (περίπου 1000 φωτός από το ταξίδι μου στις ΗΠΑ το 2002), παρήγγειλα πριν λίγες μέρες έναν Epson 4490, που θεωρείται γενικά από τους καλύτερους general purpose scanners για φιλμ και σε ικανοποιητική ανάλυση (εξαιρούμε φυσικά ειδικευμένους film scanners με πολλαπλάσια τιμή).
Αν δε μείνω ικανοποιημένος, μάλλον θα ανηφορίσω καμιά μέρα προς Παράσχου μεριά ;)
(BTW, έψαξα και βρήκα τον ...διάδοχο 5000ED γύρω στα 1300 ευρώπουλα εν Ελλάδι. Νομίζω πως είναι μια πολύ καλή τιμή για κάποιον που ασχολείται με πάθος και έχει μεγάλο αρχείο από φιλμ)
ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΧΕΤΟ,
αλλά μήπως μπορεί να μου πεί κανείς αν μπορώ να χρησιμοποιήσω σε ταξίδι για Κων/πολη το παλιό μου διαβατήριο που λήγει το 2008;
Κι εγώ πολυ θα ήθελα να μάθω αν χρειάζομαι... διαβατήριο για το νέο μπλογκ!!!
Δεν ξέρω, αλλά εδώ και δυο με τρεις μέρες έχω πρόβλημα στη σύνδεση με το doncat2.
Είναι γενικό το κακό ή φταίει κάτι άλλο;
Σας ευχαριστώ
Με απέραντη αγάπη
Α.
Καθε φορα που ακουω Γκρεκο να λεει την Ιστανμπουλ αλλιως,καταλαβαινω οτι αυτος ο λαος ζει σε time capsule. Πότε θα μπουν οι καρντασηδες στη Ευρωπη,να ξαναγυρισουν στις χαμενες - οχι,στις αλησμονητες πατριδες τους.
Harry, είσαι πιό όργιο και από τη "σαλτάρω" !!!
Για το διαβατήριο ξέρεις τίποτα;
Μπορεί να πάω και στο Ιζμίρ.
@ Nikos Dimou ("Γμτ! χάλασε το σκάνερ μου! Κι ότι ετοιμαζόμουν να σας σερβίρω αύριο slides 35mm Kodachrome για να διαπιστώσετε και τις αρετές του φιλμ (χρώματα σαν του Kodachrome δεν ξανάγιναν").
Λέγεται ότι μία από τις προ-ρυθμίσεις των picture styles των τελευταίων ψηφιακών Canon (30D, 400D, 5D?) αλλά και αντίστοιχες ρυθμίσεις στην "μεγάλη" Canon EOS 1 Mark II αποδίδουν χρώματα με κορεσμό και χροιά ΣΑΝ αυτή των slides. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται ορισμένοι.
Εσείς βλέπετε χτυπητή διαφορά στις λήψεις σας με την D80 σε σχέση με τα slides, διαφορά που να μην αντιμετωπίζεται με κάποια επιλογή στην παραμετροποίηση;
@x-taramas,
δεν μπορείς, χρειάζεσαι νέο διαβατήριο, τρέχα γιατί έχει ουρές.
@mickey,
το κινητό σπίτι μου θυμίζει τα όνειρά μου πριν αποκτήσω παιδιά...
@paragrafos,
ο νέος blogger κολλάει αρκετές φορές την ημέρα.
Ο παλιός είναι μονίμως κολλ._(κλακ, τσακ, μπαμ, μπουμ)
Καλησπέρα σε όλους
@Χ-taramas
Μάλλον
@Παράγραφος
Εγώ no problem τις ώρες που μπαίνω!
Επειδή όλοι συμφωνούν ότι οι μονοκατοικίες είναι καλύτερες από τις πολυκατοικίες - ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει άλλωστε, το μόνο που θα συμπληρώσω είναι πως υπάρχουν και όμορφες πολυκατοικίες όπως αυτή
εδώ! (Τα χρώματα είναι λίγο άτονα επειδή είχε συννεφιά.).
Winnebago. Με 100χιλ & ... I drove all night.Βαλε στο ποστ σου τις 3 εκτελεσεις απο youtube : Robinson,Celine,Lauper.
@Χ-taramas
Μάλλον όχι, εννοώ!
Δηλ. θα χρειαστείς νέο διαβατήριο.
@ andy dufresne
Χα χα χα!
Να΄ σαι καλά, Αντυ μου, μ΄έκανες και γέλασα βραδιάτικα.
Πολλά-πολλά φιλιά!
με αγάπη
Α.
Η γνώμη μου για τον Blogger (παλιό και νέο) ως software και tech support είναι πλέον απόλυτα σαφής:
It's a piece of junk - period
(η περίφημη "μούντζα" ήταν πολύ επιεικής αντιμετώπιση τελικά - θα φάει το κράξιμο της ...αρκούδας)
Paragrafos
Τώρα, για πάνω από μία ώρα, ο νέος blogger είχε κλατάρει και ο παλιός δούλευε!
Univers said...
Εσείς βλέπετε χτυπητή διαφορά στις λήψεις σας με την D80 σε σχέση με τα slides, διαφορά που να μην αντιμετωπίζεται με κάποια επιλογή στην παραμετροποίηση;
------------------------
Ναι, υπάρχει σημαντική βελτίωση στα χρώματα (ίσως αυτή είναι και η τελευταία ουσιαστική εξέλιξη στην ψηφιακή).
Τώρα, δύσκολο να τα παραβάλω με το Kodachrome - νομίζω πως το έχουν πλησιάσει.
Αν οι πολυκ δεν ειχαν τα 3 κακα,ανεμιστηρες αρκουδισιου,κεραιες & σωβρακοκομπιναιζα απλωμενα φατσα καρτα,θα ηταν ολα πιο ομορφα...
Απλωμενο σωβρακακι
φοντο η ακρογιαλια
να σουν πολιτισμενακι
θα 'ταν ολα πιο καλα...
andy, ζοφερέ, σας ευχαριστώ. Να ρωτήσω τώρα δειλά-δειλά: Σε δώδεκα μέρες προλαβαίνω;
@x-t,
θα σε γελάσω.
Διαβατηριολόγο δεν έχει το μαγαζί;
x-taramas said...
andy, ζοφερέ, σας ευχαριστώ. Να ρωτήσω τώρα δειλά-δειλά: Σε δώδεκα μέρες προλαβαίνω;
------------------------------
Με τα λαχεία πώς τα πας;
ΝΔ: Το' πιασα το υπονοούμενο...
@x-taramas
Καλησπέρα. Αν δεν προλαβαίνεις για διαβατήριο, μπορείς να πας με την ταυτότητα (αν είναι από τις καινούριες). Στο διάστημα 2002-2004 επισκέφτηκα αρκετές φορές την Τουρκία δείχνοντας μόνο την ταυτότητά μου.
Σε αυτή την περίπτωση σου δίνουν ένα χαρτονάκι με σφραγίδα εισόδου όταν μπαίνεις, και όταν βγαίνεις το ξανασφραγίζουν και σου το παίρνουν. Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει κάτι από το 2004, πάντως μπορείς να πάρεις το τουρκικό προξενείο και να ρωτήσεις.
x-taramas
Οι φήμες λένε ότι οι μεγάλες ουρές ήταν πριν τις γιορτές. Τώρα πιθανόν τα πράγματα να είναι πιο ήρεμα οπότε αν ζεις Αθήνα σ ένα 10ημερο μπορεί και να το έχεις (χωρίς να είμαι διαβατηριολόγος)
Άσχετη με φωτογραφίες ή διαβατήρια πάλι για παράθυρα θα πω. Θυμάμαι μικρή -ίσως κι 7 χρονών- που πήγαινα σ' ένα μικρό εργαστήρι ζωγραφικής στη γειτονιά. Πολύ συχνά μας έδειχναν ένα πίνακα του Matisse και έπειτα μας πρότειναν να ζωγραφίσουμε το παράθυρό μας. Όλοι μας χρωματίζαμε πρώτα παντζούρια, παραθυρόφυλλα, ενώ πίσω από αυτά η θέα του παραθύρου... Τα περισσότερα παιδιά αμφιβάλλω αν θωρούσαν κάποιας αξίας θέα από το παράθυρό τους, μα όλοι πίσω απ' τα τζάμια ζωγραφίζαμε κήπους, δέντρα και ανθρώπους, σπανίως σπίτια, θάλασσες, καράβια και ζώα, ποδήλατα, λουλούδια, πουλιά και πάντα ουρανούς γαλάζιους, ήλιους -παραδόξως δεν νύχτωνε ποτέ.
ζοφερέ,
στη φώτο της πολυκατοικίας που παραθέτεις, εμένα μου άρεσε η σύναξη των κάρων... εκεί στην είσοδο της.
:)
Harry:
Μου θυμίζεις μια πρόσφατη επίσκεψή μου στα Μετέωρα. Αφού είχα επισκεφτεί το 2002 τα φυσικά θαύματα των Νοτιοδυτικών ΗΠΑ (από τα υπέροχα περίεργα βράχια του Monument Valley και τις φυσικές αψίδες του Arches National Park μέχρι τις Γιγάντιες Σεκόγιες και το μοναδικό Grand Canyon), βλέποντας τους βράχους των Μετεώρων έπειτα από πάρα πολλά χρόνια, είπα πως έχουμε κι εμείς το δικό μας ...στολίδι.
Δυστυχώς, τα χαμόσπιτα που έφταναν μέχρι τις ρίζες των βράχων και ΚΥΡΙΩΣ τα απλωμένα εσώρουχα που σου έκοβαν τη θέα, αλλά και η πλήρης αδιαφορία των κατοίκων για αυτό που υπήρχε πάνω από τα κεφάλια τους, με προσγείωσαν απότομα στη μίζερη "γραικική" πραγματικότητα. Αν είχαν οι Αμερικανοί αυτό το μέρος, θα φρόντιζαν να ξεριζώσουν όλα τα γύρω σπίτια και να φτιάξουν μια "καθαρή" ζώνη μεγάλης έκτασης γύρω από αυτό το θαύμα της φύσης (μοναδικό στην Ευρώπη αν δεν απατώμαι).
Δε θα πάρω θέση για τα "φυτεμένα" μοναστήρια στους βράχους (ας βάλω νερό στο κρασί μου κι ας τα θεωρήσω αναπόσπαστο τμήμα του φυσικού τοπίου), αλλά πραγματικά ένιωσα ντροπή που ζω σε αυτό το κράτος.
Από την άλλη, θυμόμουν πως όλα τα National Parks των ΗΠΑ που επισκέφθηκα σε έξι πολιτείες, συνδύαζαν αρμονικότατα τις υποδομές και τα human-made facilities με το σεβασμό στη φύση (το Monument Valley δυστυχώς δεν ανήκει σε αυτά, αλλά στους ινδιάνους Ναβάχο, που επίτηδες έχουν αφήσει έναν άθλιο καρόδρομο για να κάνουν private tours στους επισκέπτες με παμπάλαια τζιπάκια και άλογα Mustang).
Πράγματι, ο "νοητός ήλιος" είναι ΠΟΛΥ μπροστά από μας σε κάποια πράγματα κι ας ακούει τα εξ' αμάξης από τους ...Ελληναράδες.
Βλέπω ότι κάποιοι σχολιάζουν για τα μπλουζάκια και τα πόστερ. Θέλω κιεγώ να ευχαριστήσω για την αποστολή τους και να ξαναπώ ότι ήταν καταπληκτικά, ιδιαίτερα το πόστερ. Λέω συνέχεια στο γατούλι μας ότι έγινε διάσημος φωτογραφιζόμενος κάτω από τον μεγάλο οικοδεσπότη Don.
Καλησπερίζω.
Πολύ ωραίες οι φωτογαρφίες του Δον Γάτου. Πέρα από το θέμα αυτό καθεαυτό, αυτό το πλάγιο φως του δειλινού δημιουργεί υπέροχες θερμές αποχρώσεις. Btw, βρήκα γουστόζικη τη σκιά του φωτογράφου, δεδομένου ότι δεν φαίνεται με το πρώτο και "κολλάει " αρκετά με τς υπόλοιπες σκιές.
@Μίκυ: Πόντιξ, ω Πόντιξ, ασχολείσαι με ερασιτεχνική αστρονομία; Εγώ ασχολούμαι λιγάκι, όσο επιτρέπει η φωτορύπανση της Αττικής- πάει να πει, το τηλεσκόπιο μου είναι στο κουτί του εδώ και καιρό, μια και έχω δει ό,τι ενδιαφέρον είναι ορατό από την αυλή μου. Έλαβες το λινκ που σου είχα ποστάρει για ένα βιβλίο σχετικό με την αστροφωτογραφία;
Και τελευταίο: Είσαι Πειραιώτης, στην οδ. Κανάρη 2 & Ακτή Mιαούλη 81, υπάρχει μια αντιπροσωπεία, η "Νομικός SteamTrade Co" (λινκάκι εδώ), που φέρνει καλά τηλεσκόπια όλων των γνωστών εταιριών, αν ενδιαφέρεσαι ν'ασχοληθείς με το σπορ (πράγμα που προϋποθέτει ν' αντέχεις το ξενύχτι και το κρύο...). Γμτ, ζηλεύω που πήγες Καστελόριζο! Πήρα χαμπάρι πως ήταν ορατή η ολική έκλειψη πολύ αργά για να κλείσω.. Ονειρεύομαι τη Σαγκάη το 2009....
May the force with you be..
@x-taramas:
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ: Ξεκινήστε πρωί-πρωί, πριν τις οκτώ, να μην πω πριν τις επτά να είστε εκεί, και πάλι παίζεται αν σας φτάνει μια μέρα... Θρησκευόμενους δεν έχει εδώ, οπότε δεν προτείνω τάμα, αν και ίσως βοηθούσε... Τράβηξα το λούκι το καλοκαίρι, κι έχασα και ταξίδι, γιατί άργησαν να μου παραδώσουν το νέο διαβατήριο - το οποίο είναι απίστευτα ελληνολατρικού και kitsch design, ειρήσθω εν παρόδω...
Εχει κανείς νέα απο το Λευτέρη? Τι κάνει αυτή η ψυχή, εξαφανίστηκε...
christophorus:
Ευχαριστώ για τη συμβουλή. Υποπτεύομαι οτι είναι καλύτερα να πάω αποβραδίς με sleeping bag!
Όσο για τα νέα διαβατήρια, τα είδα, ένα τμήμα είναι αφιερωμένο στο αρχαιοελληνικό κλέος και ένα άλλο στην δόξα της ορθοδοξίας...
Μετά το ταξίδι στην Τυρκίγιε θα το δωρίσω στον Harry για να αφρίζει!
Τα χωνω για πασαπορτια & παω υπνο. Μεσα μπροστοφυλλο,αδερφοσυναξη με τον συζυγο μεγαλοπ*υτανας Ασπασιας να αγορευθει σε χοντρους δουλοκτητες.Μετα,διορωφο ιδιοκτητη μινωταυρου,φοντο βυζαρου ξεσαλωμενη,δισκος με κοτοσκαλισματα που τα σερβιρουν για πολιτισμο,τελετη ιεροδουλων ή παρθενων ( τοτε υπηρχαν),σαπιοκαραβο-σκυλοπνιχτης-ντροπη της ναυπηγικης,το 3ωροφο καραγιαπι του αλβανοχωριου Αθηνα,ενα θεατρακι με το μουσι περι καλης ακουστικης,οπου ανεβαζαν το εργο Μαμαδογ*μης Τυραννος,ειδωλολατρικος ναος με φοντο σιστερ,κασελακι με 16κτινο αστερι,μια μπουρδα μηχανισμος,καποια ασυλα ορθοδοξιστων,οπαδων Εβραιου που πεθανε & αναστηθηκε,το γεφυρι των αρβανιταραδων τεχνιτων στην Αρτα,& στο τελος μια συκια-δολοφονος σε ναζιστικο χαιρετισμο. Αισθητικη Χρυσης Αυγης. Καλο ξημερωμα.
elinor said...
..., εμένα μου άρεσε η σύναξη των κάρων... εκεί στην είσοδο της.
Ξέρεις, τον τελευταίο καιρό, το παρκάρισμα είναι ..."λίγο" πρόβλημα εδώ εις την μεγαλούπολη.
;)
@x-taramas:
Το πιο ωραίο είναι η συνύπαρξη στην ίδια σελίδα του Γεφυριού της Άρτας και της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου...
Φαίνεται οι σχεδιάσαντες το διαβατήρι δεν κατάλαβαν την ακούσια παρομοίωση...
Γέροντα Χριστόφορε:
Αντέχω ξενύχτι, κρύο και όλες τις ...κακουχίες - έχω "ασκητέψει" κι εγώ κομματάκι στα νιάτα μου :))
Σας ευχαριστώ ενθέρμως για το ενδιαφέρον σας και τις ...υπερουράνιες παραπομπές σας.
Θα ήταν τιμή μου να σας συνοδεύσω στη Σαγκάη το 2009 - να διδάξουμε και στους άθεους αδελφούς Κινέζους το Φως το ...ανέσπερον - ούτε ολική έκλειψη δεν το σκιάζει ;)
Harry:
Υποθέτω πως με τη "μια μπουρδα μηχανισμος" αναφέρεσαι στον γνωστό μηχανισμό των Αντικυθήρων. Ετοιμάζω πύρινο post για τον Τ. Καφαντάρη και τα "ελληναράδικα" κείμενά του, με αφορμή σχετικό άρθρο του στο "RAM", και πολλά άλλα στο "Discovery & Science".
Ο άνθρωπος γράφει σε επιστημονικό περιοδικό για "το καύχημα της φυλής μας" και ότι "είμαστε περιούσιοι"(!) - ούτε ο ...Λιακόπουλος τέτοια λατρεία!
Νομίζω πως και αυτός χρειάζεται τον ...Harry του :))
Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου πάντως είναι πραγματικό δείγμα πολιτισμού και αισθητικής - το βράδυ μού έκανε ωραιότερη εντύπωση κι από την Golden Gate Bridge στο San Francisco.
Αλλά δυστυχώς, βλέπεις, δεν έχει ...δωρικούς κίονες για πυλώνες και δεν υπάρχει ούτε καν ένα πάρκιν της προκοπής να σταθούμε και να τη φωτογραφίσουμε. Χώρια που ο "περιβάλλων χώρος" είναι απλώς ...για τα μπάζα!
Τα ...αμερικανάκια θα είχαν κάνει χοντρές μπίζνες στη θέση μας, αλλά εμείς προτιμούμε να είμαστε υπερήφανοι μόνο για το ...αρχαίο ημών κλέος :(
mickey μη λες "Λιακόπουλος" γιατί έτσι και αμολήσει το ξανθό γένος, αλίμονό μας...
Μόλις τώρα είδα τις φωτό των νέων διαβατηρίων από το επίσημο site και οι υποψίες μου για τον "μηχανισμό" επιβεβαιώθηκαν (σ. 24-25) ;)
Αν και δε θα έγραφα ποτέ κείμενο σαν εκείνο του Harry (ούτε για αστείο), ομολογώ πως γέλασα πολύ με όσα έγραψε - ειδικά ΑΦΟΥ είδα και τις φωτογραφίες :))
x-taramas:
Υποθέτω πως γνωρίζεις τα ανέκδοτα για τις ...ξανθιές :))
Πιστεύω πάντως πως κι εκείνος άξιζε μια θέση στις φωτογραφίες - τόσο "αγώνα" έχει κάνει ;)
@mickey:
Στείλε mail (δες το profile) να σου στείλω τα λινκς από rapidshare τελικά! Το bandongo είναι για ..κλωτσιές!
Δεν θέλω να τα βάλω εδώ, μην τρέχουμε τον Ντον στα δικαστήρια!! :) (blogme)
Θα τον ρωτάνε και θα λέει ..νιάου!
Και τα νιάου του Ντον δεν θα θέλουν να τα καταλάβουν..
Και αύριο περιμένουμε kodachromes! Που εκτός από τα χρώματα, μιλάμε για διάρκεια στον χρόνο επίσης.
Εχεις βγάλει το email από το blog σου.
Το email μου ΔΕΝ το έβγαλα εγώ από το προφίλ μου, αλλά ο !@#$%^&blogger!!!
Καλά που το είπες, δεν το είχα προσέξει!
Τώρα η τάξις αποκαταστάθηκε - ΚΑΙ με τη διακοσάρα :))
Somebody, σου έστειλα και email.
Για το ...bananobongo, σου είπα πως δεν το ξέρω.
Το rapidshare είναι παλιά και δοκιμασμένη λύση ;)
Many thanks.
Καληνύχτα σε όλους!
(αρκετά για σήμερα - αύριο λέω να κάνω αποτοξίνωση)
Πας με ...200! Σε βλέπω φυλακή ισόβια, παρέα με τον Μοντεχρήστο του Αρκά!!!
Αν δεν αυτοκτονήσει ο ισοβίτης τώρα, ούτε ποτέ! :)
Ακόμα ανεβάζω! Ανεβάζω το 10ο, έχω ακόμα ένα! Μετά στέλνω :)
Δημοσίευση σχολίου